Mπορούν ένας άντρας και μια γυναίκα να είναι φίλοι;

Αν ο τάχα έμπειρος δεν ξέρει πως θα βοηθήσει τον τάχα άπειρο. .. και είπα είναι και θέμα χημείας

 

δηλαδη πρεπει να ειναι αδερφακι σου για να ειναι φιλος .μετα αναρωτιεσται ειδικα οι γυναικες γιατι οι περισσοτεροι αντρες δεν σας ανοιγονται χεχεχε.βεβαια οπως σε ολα υπαρχουν και οι εξαιρεσεις

 

Κοίτα...στην δική μου οπτική του θέματος ολα αυτα ερωτήματα που θέτεις δεν εχουν κάποιο νόημα...οπότε είναι λογικό να σου δημιουργούνται απορίες.
Αυτο βεβαια δεν σημαίνει οτι η σκέψη μου είναι σωστότερη απο τη δική σου ή το αντίθετο.
Απλά οπως σου είπα και νωρίτερα...βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικα

 

Βρε Μπανταμπίντς, βρε Μπανταμπίτς, δεν είπαμε ότι πρέπει οι φίλοι μας να είναι ντεκαυλέ, αυτό που λέμε είναι ότι το αφήνεις στην άκρη αυτό, άλλωστε σε όλες τις σχέσεις υπάρχει υφέρπων ερωτισμός, απλά ιεραρχείς τι είναι σημαντικότερο για σένα, ο καθένας με τα κριτήριά του...
Ο κολλητός μου είναι τρελό καυλάκι, μου αρέσει σαν άντρας, τον χουφτώνω, τον αγκαλιάζω, τον θαυμάζω αισθητικά, αλλά ιεραρχώ, το κρατάω στο επίπεδο της πλάκας, και μέσα στο μυαλό μου δεν τα μπερδεύω τα πράγματα...
Το ίδιο κάνει κι αυτός, κοιμόμαστε αγκαλίτσα, φιλιόμαστε, κάνουμε γούτσου-γούτσου, αγκαλιαζόμαστε ακόμη και στο άσχετο, και ανταλλάσσουμε αγάπη και τρυφερότητα...
Αυτό εμένα μου αρκεί, νομίζω και σ΄αυτόν...
Αγάπη ρε, αξία ανεκτίμητη...(καμία σχέση με την Mastercard...) 

 

Επέτρεψε μου να διαφωνήσω σε κάτι...
Δεν υπάρχει σε όλες τις φιλίες υφέρπων ερωτισμός...
Εγώ έχω ελάχιστες φίλες...
Μια θα μπορούσες να την πεις ανετότατα πολύ όμορφη...

Δεν ιεραρχώ τίποτε μαζί τους...
Καμία δεύτερη σκέψη...
Δεν μου κάνουν κούκου στο ελάχιστο...
Όταν είμαι μαζί τους...
Είναι σαν να βρισκόμουν παρέα με τους κολλητούς μου...
Και όπως δεν νιώθω την παραμικρή έλξη για έναν άντρα...
Το ίδιο μου συμβαίνει και με μια φίλη...

Δεν είναι ότι "σκέφτομαι" και το καταπίνω...
Αν κατάπινα...φίλη δεν θα την έλεγα...
Αλλά θα το προσπαθούσα να κάνω άλλα μαζί της...

Εξυπακούεται ότι δεν είμαστε όλοι/ες ίδιοι/ες...
Εγώ είμαι έτσι...
Δεν σημαίνει ότι έχω την απόλυτη αλήθεια στα χέρια μου...
Έχω όμως την δική μου...για μένα... 

 

Εγώ είμαι της άποψης ότι υφέρπων ερωτισμός υπάρχει παντού, σε κάθε δυνατή σχέση, ακόμη και με τους γονείς μας, τους δασκάλους μας, έχει σχέση με τα ένστικτα, απλά επίσης πιστεύω ότι η μόνωση γίνεται στον εγκέφαλο, αυτό μας διαφοροποιεί από τα ζώα...
Έτσι, για να το αναλύσω full scale... 

 

Τα πάντα έχουν να κάνουν με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης σε συνδυασμό με το ναρκισσιστικό (ανθρώπινο) χαρακτηριστικό.
Ακόμα και η φιλία. Κάνουμε φίλους, λυκόφιλους, ομάδες, γκρουπ, γιατί πολύ απλά είμαστε κοινωνικά όντα και το έχουμε ανάγκη (μακάριος εκείνος που το έχει περιορίσει και έχει καταφέρει να στέκει μόνος).
Η φιλιά δεν προυποθέτει σεξ, ούτε σχέση με το αντίθετο ή ίδιο Φύλλο. Άλλες είναι οι προυποθέσεις και τα κριτήρια για το σεξ και την σχέση (τα της "αναπαραγωγής" δηλαδή). Άλλοι οι νόμοι της καύλας.
Να μην ξεχνούμε, επίσης, πως οι bdsm σχέσεις / φάσεις, έχουν σαν προυπόθεση και την συμβατότητα στην διαστροφή και την διαστροφική σκέψη σαν λιμπιντικά uppers (κάτι που συχνά οι νηματοθέτες εδώθε έχουν τάση να παραβλέπουν και βανιλιάζουν επικινδύνως με αγαπούλες και λέλουδα των βαλεντίνων που είναι να τραβάει κανείς τις μουνοπουτσότριχές του με τούτα και με εκείνα).

 

Είναι αδελφάκια μου οι φίλοι μου! Και μάλιστα από επιλογή, όχι επειδή έτυχε  
Και ευτυχώς οι άνδρες μου ανοίγονται πάρα πολύ  

Με αυτά δεν μπορώ να περιγράψω πόσο συντάσσομαι και συμφωνώ!!!!!
Ναι κι εγώ πιστεύω ότι σε όλες τις σχέσεις, ειδικά αν είναι σημαντικές υπάρχει υφέρπων ερωτισμός. Και αυτόν τον γεννά η δυναμική, η ασυμμετρία που υπάρχει. Και δεν αναφέρομαι σε βδσμικη ασυμμετρία. Πιο πολύ την χρησιμοποιώ με την έννοια που έχει στη φυσική η διαφορά δυναμικού: για να λειτουργήσει μια σχέση πρέπει να υπάρχει αλληλεπίδραση, ΠΑΝΤΑ! Μια αμφίδρομη ροή: δίνω, παίρνεις, μου ξαναδίνεις, το ξαναπαίρνω, στο ξαναδίνω για να μου το ξαναδώσεις κ.ό.κ. (αυτό μπορεί να είναι συναίσθημα, γνώση ή ό,τι άλλο).
Ο ερωτισμός (ο υφέρπων) είναι ακριβώς αυτή η δυναμική για μένα. Γιατί η πεμπτουσία του έρωτα είναι αυτή ακριβώς η δυναμική ανάμεσα σε δυο ανόμοια πράγματα.

Το χάδι, η αγκαλιά, το φιλί και άλλες εκδηλώσεις συναισθημάτων υπάρχουν στις φιλικές σχέσεις, στις ερωτικές, στις σχέσεις γονέων παιδιών, κατοικιδίων με τα αφεντικά τους κλπ. Και είναι ΙΔΙΑ. Δεν είναι άλλο το ένα χάδι από το άλλο. Απλώνω το χέρι μου και το τρέχω απαλά πάνω στο σώμα του άλλου. Αυτό είναι το χάδι πάντα.

Αυτό που κάνει την τεράστια διαφορά είναι αυτό που λέει η @brenda "μόνωση γίνεται στον εγκέφαλο, αυτό μας διαφοροποιεί από τα ζώα...". Δηλαδή εμείς επειδή δεν είμαστε μόνον ζώα, μπορούμε να δίνουμε στο χάδι ένα κάρο άλλες ιδιότητες. Και εξ αυτών πια είναι το φιλικό χάδι, το σεξουαλικό, το χάδι προς το παιδί μου, προς τη μαμά μου, προς το σκύλο μου ακόμη!  

 

εγω το ευχαριστιεμαι αφανταστα, οταν στην φιλη μου

ριχνω ενα γερό

και φιλικό.....

 

 

εννοειτε αλλο δεν υπαρχει ερωτισμος και αλλο τον αφηνω στην ακρη.η ενσταση μου ειναι για το πρωτο.

 

γουσταρω οταν βλεπω γυναικες που λενε πως γνωριζουν τους αντρες χεχεχε

 

Χαχαχα, ξέρω τι "αρρωστάκι" και υπέρ αναλυτική είσαι...Πόσο δαιδαλώδης είναι η σκέψη σου...
Εγώ το ξέρεις...σε κάποια πράγματα είμαι παντελώς ανερωτικ αν όχι ξενερωτικ...
Δεν γνωρίζω υφέρποντες ερωτισμούς σε τίποτε...
Εμένα αν και όταν υπάρχει...είναι εμφανέστατος...και δεν τον αφήνω στα σκοτάδια...Ούτε τον "ντύνω"... 
Όχι ότι τους "ντύνεις" εσύ...Σε ξέρω αρκετά, για να γνωρίζω το πόσο ειλικρινής και ευθεία είσαι...
Μην παρεξηγηθούμε κι εμείς μεταξύ μας φιλαράκι χχαχαχα...