"Αν εμφιλοχωρεί Έρως....." πού παει το M/s-D/s?

Ναι σαφώς και όχι απαραίτητα   Για αυτό έγραψα το "προσωπικά"  

 

Κατα τη γνωμη μου,ο ερωτας δημιουργει στον Κυριαρχο μια διελκυστινδα,η οποια πρεπει να ειναι διαχειρισιμη.
Απο τη μια μερια η επιθυμια-ροπη-πειρασμος να χαλαρωσει τη λαβη στο λαιμο της υ του και απο την αλλη η επιθυμια για περισσοτερο ελεγχο,για ακομη μεγαλυτερη κυριαρχια.
Προκειται για μια λιαν ενδιαφερουσα δοκιμασια,για μια ισορροπια που πρεπει να κρατηθει(και πρεπει να κρατηθει για να μην μειωθει η απολαυση) και σε αυτο αρωγος ειναι ο,τι υπονοει η τελευταια προταση του quote.
Σε περιπτωση που ο Κυριαρχος κρινει ή ξερει πως δεν μπορει να την περασει επιτυχως,τοτε το release ειναι η καλυτερη λυση.
Δεν ειναι ευκολο,θελει δυναμη.

 

Ετσι ειναι. Οι ταμπελες γεννανε πολλα ΓΙΑΤΙ, συγκρουσεις και συγχυση. Αλλα...τι να κανουμε...;  

 

Καμια προσωπικη συγχυση   τραστ μι.
Καμια συγκρουση επισης, ειδικα εσωτερικη  

Τα" γιατι "δεν τα γεννανε οι ταμπελες. Ο διαλογος, και η υπερ αναλυση θεματων τα γεννα και δεν ειναι κακο μεχρι τη στιγμη που δεν ξεκιναμε να ψαχνουμε το γιατι στο γιατι, ετσι για να περασει η ωρα, ή για να βρουμε πατημα να την " πουμε" σε ανθρωπους με διαφορετικες αποψεις απο τις δικες μας πιο πολυ γιατι εχουμε παραπονα απο τον εαυτό μας. ( γενική παρατήρηση, καθόλου προσωπική)

 

Ο Έρωτας έρχεται και δεν ρωτάει, βρίσκει μονος του τη θέση του. Ούτε τιθασεύεται , ούτε μπαίνει σε καλουπια.
Είναι ακριβώς αυτό το απρόβλεπτο του έρωτα, που τον κάνει τόσο πολυδιάστατο και αδύνατο ελέγχου. Που δεν ξέρεις πότε θα έρθει και από πού.
Έχει τη δική του δυναμική ο έρωτας. Δεν τον νοιάζουν τα «πρέπει», πατάει στα «θέλω» και δίνει φόρα στα «μπορώ». Δεν έχει όρια, για αυτό και δεν μπαίνει σε κουτάκια.
Ο έρωτας, έχει και βιολογικό υπόβαθρο, πέρα από το συναισθηματικό. Ξεκινάει με την έκκριση της αδρεναλίνης στα επινεφρίδια του εγκεφάλου, για να προκαλέσει ταχυπαλμία και άγχος. Και ύστερα, συνεχίζει με την παραγωγή των ενδορφινών, που διεγείρουν την καρδιά και τη λίμπιντο.
Δεν είναι μια ιδέα στο μυαλό μας, είναι χημικές αντιδράσεις, που όντως γίνονται μέσα σε αυτό. Ποιος έχει τη δυνατότητα να κοντρολάρει ολόκληρο το νευρικό του σύστημα?
Να σταματήσει, μια φυσική του λειτουργία. Γιατί και να μπορούσε να το κάνει, είναι ανόητο ακόμη και να το επιλέξει. Να προσπαθήσει να ελέγξει, κάτι που καλά, καλά δεν μπορεί να καταλάβει. Που γίνεται αυτόματα, χωρίς συγκεκριμένη συνταγή και κάτω από διαφορετικές συνθήκες κάθε φορά.
Μία σχέση D/s για να κρατήσει στο χρόνο απαιτεί συναίσθημα, έρωτα , σεβασμό , αγάπη , σεξ.
Δεν μιλώ για απλά sessions.
Ερωτας και Κυριαρχία μπορούν να συνυπάρξουν χωρίς να αλλοιωθούν οι ισορροπίες, αρκεί να βρεθεί η "χρυσή τομή" μεταξύ των δύο εννοιών, καθώς η μία είναι δυνατόν να υπερισχύει καποιες φορές της άλλης..
Προσωπική άποψη παντα.

 

...Έχω τις ίδιες αντιδράσεις με τις μυρωδιές από το ψητοπωλείο που άνοιξε εδώ δίπλα  

 

Ανυποψίαστοι βανίλα, τακτοποιημένοι βδσμικοί, προσοχή: Ερως!
Δεν έρχεται για να φωτίσει τη μουντή ζωή σας, να πασπαλίσει με ζάχαρη τις άνοστες μέρες σας.
Ερχεται να ανατρέψει.
Δεν είναι αστροβροχή. Είναι καταιγίδα.

Πολύ καλά κάνετε οι ορθόδοξοι βδσμικοί, με τις άψογα τοποθετημένες ταμπελίτσες σας, τα οριοθετημένα αφήματά σας, τα "τόσο όσο" σας, τις επιμελώς ατημέλητες πληγές σας και τον ξορκίζετε.
Σιγά μην αφήσετε το περίτεχνα υψωμένο σχεσιακό σας οικοδόμημα στον αιρετικό τυφλοπόντικα της ύπαρξης.
Σιγά μην εμπιστευτείτε τον έλεγχο στον Μεγάλο Ανεξέλεγκτο.
Τζιζ!

 

@peleas ,
Αναλογες ή,με ακομα περισσοτερη ειρωνια,τοποθετησεις-αφορισμοι-κραξιματα εχουν υπαρξει και απο καποιους-και οχι λιγους-απο αυτους που ονομαζεις τακτοποιημενους και ορθοδοξους βδσμικους,προς τους "αισθηματιες" του BDSM.
Κοινη τους ριζα,η ελλειψη αποδοχης της διαφορετικοτητας,η οποια στην συγκεκριμενη περιπτωση αφορα τον διαφορετικο τροπο(μεσω προτεραιοτητων και ιεραρχησης) με τον οποιο επιλεγει ο καθενας να ζει και να απολαμβανει την ερωτικη του ζωη.

Tο φαινομενο επαψε να με ενοχλει,ειδικα απο την στιγμη που καταλαβα πως ειναι ο κανονας και οχι η εξαιρεση σε εναν χωρο,υποτιθεται,εναλλακτικου ερωτισμου.Απλα καποιες φορες παρατηρωντας το και αναλογα τη διαθεση,το σχολιαζω.

 

Διαβάζω όλες τις αναρτήσεις και ακόμη και κάποιες που είναι εκ διαμέτρου αντίθετες τις βρίσκω σωστές. Και σκέφτομαι ότι η δράση προκαλεί αντίδραση.

Πως ένα "ευαγγέλιο" ορθών bdsmικών πρακτικών που "επιβαλλόταν" είναι ίσως λογικό να δημιουργήσει τους αντιδρούντες, που με τη σειρά τους υιοθέτησαν ανάλογο δογματισμό και σκληρότητα απέναντι στο "ευαγγέλιο".

Και το έχω κάνει κι εγώ αυτό το δεύτερο. Και παραδέχομαι πως είναι λάθος. Και μεγάλο.

Καθένας πρέπει να ζει τουλάχιστον την ερωτική του ζωή όπως τη θέλει, όπως την προτιμά. Και αυτό κατ' εμέ είναι το κλειδί για πιο ευτυχισμένους ανθρώπους, πιο ευτυχισμένες και λειτουργικές ομάδες και κοινωνίες. Και κάπου εκεί βλέπω να συναρθρώνονται πάρα πολλά νήματα όπως αυτό εδώ, όπως αυτό για τις ζουζουνιές, όπως αυτό για το συμβιβασμό κλπ

Το βασικό είναι να εκφραζόμαστε όλοι ελεύθερα και χωρίς το φόβο της κριτικής, όχι εδώ μέσα τουλάχιστον. Και αν εκφραζόμαστε ελεύθερα και ανοικτά θα μπορούμε να βρίσκουμε τους ανθρώπους με τους οποίους ταιριάζουμε και να μην ενοχλούμε τους άλλους.

Και τότε τα πράγματα θα είναι νομίζω πολύ πολύ καλύτερα. Και χώρος υπάρχει για όλους να ανασάνουμε. Και το επισημαίνω όχι για να κομίσω γλαύκας αλλά γιατί νομίζω ότι τελικά το μεγάλο "άγχος" που προκαλεί τις δράσεις και οι αντιδράσεις είναι αυτό: το ότι νιώθουμε ότι δεν υπάρχει χώρος να ανασάνουμε όλοι.

 

Εκατό κατασκευαστές σαπουνόπερων έχουν καταλήξει στα περί ανατρεπτικότητας έρωτα, ας το βουτήξουμε κι εμείς στον αέρα μη και μας ξεφύγει  

Τα υπόλοιπα είναι της τηλεοπτικής ζώνης ψυχολοζύ ντε κυλ, μετά τα απογευματινά πορνογραφήματα, αφού χρήζουν ερμηνείας για όποιον έχει κάποιες αντιστάσεις να ταυτοποιηθεί με ήρωες σαπουνόπερων.

Αν τυχόν μένει τίποτα αδιευκρίνιστο εμείς εδώ είμαστε  

 

Δεν ξέρω αν υπάρχει χώρος ή αέρας να ανασάνουμε όλοι, μάλλον όταν κόβει ο ένας τον αέρα του άλλου -και δεν μιλάω για το διαδίκτυο, αλλά για την πραγματική ζωή- τότε υπάρχει πρόβλημα κοινής γλώσσας. Το να έχεις αρχές σαν άνθωπος, όντας ή ούσα ερωτευμένος ή ερωτευμένη, αντιμετωπίζεται σαν κάτι το ελλειμματικό, σαν έκπτωση του bdsm, ενώ κατ εμέ, σ αυτόν τον χώρο, είμαστε πιο ελεύθεροι να είμαστε το "όλον" μας. Εγώ δεν βρίσκω λόγο για εκπτώσεις σε συναισθηματικό επίπεδο.
Όποιος τις θέλει, τις βρίσκει παντού, δεν είναι ανάγκη να βάλει το κεφάλι του στον "ντορβά" μιας ασύμμετρης ή άλλης bdsm σχέσης.
Επίσης ευκολάκι το βρίσκω να γεννιούνται πρώτα τα συναισθήματα και μετά να κάνεις τα "ξεκαθαρίσματα"....
Το δύσκολο είναι να είσαι εκτεθειμένος ως προς τις αρχές σου από την αρχή, κρυστάλλινα ξεκάθαρος και ειλικρινής.
Προτού θεωρήσεις ότι "καβάτζωσες" συναίσθημα...

 

Υπάρχει πρόβλεψις: Για τους αδυνάμου κράσεως κυκλοφορεί έρως διαβαθμισμένης έντασης με κλίμακα ανατρεπτικότητας από το 1 έως το 50 (για να παραπέμπει στις γνωστές αποχρώσεις).

Από την όπερα μέχρι τη σαπουνόπερα είναι ένα σαπούνι δρόμος, οπότε ο κυλ θα είναι τουλάχιστον καθαρός κι ευωδιαστός και η γκάμα των επιλογών ευρείας ζώνης. Για τους λοιπούς επιθυμούντες την ταύτιση υπάρχει ο κυλ Μπιλ.

Κι εμείς εδώ είμαστε, αγαπητή, με ένα πρόβλημα για κάθε λύση σας