Γινε ξανα παιδι ....

Α δεν ξερω εγω απ αυτα παιδι μου. Εγω εβλεπα candy candy και επαιζα με τις κουκλες μου.  

 

Κι εγώ μη νομίζεις, έπαιζα με μία κίτρινη, μεγάλη, μεταλλική φαγάνα που είχανε κάνει δώρο στον αδερφό μου, αλλά εμένα με τρέλαινε... 
Δεν ήταν σαν αυτή, εδώ, ήταν πολύ καλύτερη, Caterpillar, αλλά δεν βρήκα αντίστοιχη φωτό... 
 

 

ανταλαξτε ομως αποψεις για το μικρο μου πονι και την καντυ καντυ.
σου αρεσε το τελος μπρεντα?

 

Άλμπερτ για πάντα, μου αρέσουν οι ανατροπές...Τέρυ φάε την σκόνη του Άλμπερτ, σκεφτόμουν χαιρέκακα, μάλλον μικρή ήμουν σαδίστρια.... 

 

Τι να πρωτοθυμηθεις...; Τα φουστανια της φιλης μου που δοκιμαζαμε στον καθρεφτη; Τις βολτες στην πλατεια φορωντας τσοκαρα και δαχτυλιδια στα χερια; Που γλειφαμε παγωτο και κοιταγαμε τα αγορακια; Αχ σταματαω, δεν μπορω να τα θυμαμαι. Με πιανει νοσταλγια.

 

Μήπως θα ξεχάσω εγώ που χάραξα το αριστερό μου μπουτάκι με τον σουγιά ενώ έφτιαχνα την καλή μου ξύλινη σφεντόνα?
Ξεχνιούνται αυτά?
Αι σιχτίρ, συγκινηθήκαμε βραδιάτικα.... 
 

 

2 παιδια που γεννηθηκαν σε λαθος σωμα  

 

Μπα, γιατί? Στα κορίτσια πρέπει να αρέσουν οι Barbie και στ΄αγόρια τα όπλα? Says who? 
Μια χαρά είμαστε κι οι δυό...Συ κοιτάξου, μήπως έχεις από μικρός οξύ παρωπιδισμό.... 

 

Αμα σου φερω την γοβα στο κεφαλι θα σου πω εγω.

 

why so serious

 

Κάτσε, ακόμη δεν πήρα την σφεντόνα....