Ο Κυρίαρχος ως εραστής της υποτακτικής του

Να εισαι πιο διορατικη και να εθελοτυφλεις λιγοτερο για να μην ερχεσε προ τετελεσμενου ....[ ειμαι καλος στις συμβουλες   .. εθελοτυφλω συνεχεια  ]

 

      Αφού έχεις αυτογνωσία, όλα καλά.
Είναι άλλο το εθελοτυφλώ και άλλο το δεν γνωρίζω και άλλο το εμπιστεύομαι το λόγο ενός ανθρώπου.
Αν και ξεφεύγουμε λίγο από το θέμα δεν πειράζει, θα πω τη δική μου εμπειρία.

Αυτό που πάντα ζητώ να γνωρίζω σε μια σχέση είναι τα πραγματικά δεδομένα. Αυτά δεν μπαίνουν στη σχετικότητα της ειλικρίνειας, άλλο γεγονότα, άλλο ερμηνείες και αντιλήψεις των  

Από εκεί και έπειτα τι μπορώ να κάνω; Να δείξω εμπιστοσύνη ότι ο άλλος δεν θα μου πει ψέμματα ως προς τα πραγματικά γεγονότα. Όπως τα λέω κι εγώ, είναι απαίτηση από τον εαυτό μου αυτό.

Έχει τύχει να μου πουν ψέμματα ή να μου κρύψουν πράγματα. Για χ λόγους.
Και παρά το ότι συνέβη αυτό και ήταν πολύ σκάω_με_τα_μούτρα_στο_τσιμέντο η ανακάλυψη, επέλεξα να εμπιστευτώ τον ίδιο άνθρωπο πάλι. Δεν είναι εθελοτυφλώ αυτό. Είναι ενεργητική επιλογή βασισμένη σε αρκετές παραμέτρους.
Από εκεί και πέρα ρώτησα πολύ σαφώς κάποια πράγματα. Πήρα απαντήσεις. Μπορούσα να τις καρατσεκάρω. Ναι! Το έκανα; Όχι! Γιατί; Γιατί είπα "θα Σε εμπιστευτώ ξανά" και αυτό είναι ιερή δέσμευση για μένα, πρέπει να την τιμήσω όπως και να έχει.
Αν μου πει ψέμματα αυτός ο άνθρωπος πάλι σημαίνει ότι εγώ εθελοτυφλώ; Όχι, σημαίνει ότι μου είπε ψέμματα πάλι  
Θα πληγωθώ; Σαφώς! Όμως εγώ θα έχω κάνει το σημαντικό βήμα (κατ' εμέ) να εμπιστευτώ και μάλιστα εκ νέου.
Και αυτό είναι για μένα και τις δικές μου αξίες μια μορφή γενναιότητας ενώ η επιλογή του άλλου να μου ξαναπεί ψέμματα όχι και τόσο γενναίο. Έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον  

 

Αυτό το "φύσει πολυγαμικά όντα" με κάνει να κουμπώνομαι. Τι είναι "κατά φύσιν"? Μόνο τα ένστικτα, η κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, η ανάγκη για ψυχική επαφή, ή όλα αυτά μαζί? Ας μην ξεχνάμε οτι η ίδια η φύση εμπεριέχει την αρχή της οικονομίας. Μήπως χρησιμοποιούμε τη φύση ως άλλοθι για τις δικές μας ανασφάλειες, φόβους, αίσθηση του ανικανοποίητου?

Δε διαφωνώ με όλα τούτα, απλά προβληματίζομαι. Για μένα το ιδανικό είναι να γνωρίζουμε τις ανάγκες μας και τα όριά μας (που τα θέτουμε οι ίδιοι) και να είμαστε ξεκάθαροι στον εκάστοτε σύντροφό μας. Ολα τα άλλα τα βρίσκουμε στην πορεία...

 

Εν προκειμένω ναι αναφερόμουν μόνον στα ένστικτα  

Αυτό ναι είναι το ιδανικό. Δεν συμβαίνει πάντα αλλά πάντα προσπαθούμε για το καλύτερο   Και έρχεται αυτό  

 

Γενναίο κορίτσι! Αυτό σημαίνει "γνωρίζω τι θέλω, το πράττω και αναλαμβάνω τις ευθύνες μου".
Αν (ξανα)κάνω λάθος δε μαστιγώνω τον εαυτό μου. Λέω ένα mea culpa και προχωρώ.
Βέβαια, το δις σφάλλειν (το "εξαμαρτείν" δε μου αρέσει), ουκ ανθρώπου (το "ανδρός" είναι σεξιστικό) σοφού. Αλλά δε μαθαίνουμε όλοι με τον ίδιο ρυθμό, σωστά?  

 

Σωστότατα  
Δεν θα είναι το ίδιο λάθος όμως.
Την πρώτη φορά δεν ρώτησα (ας πούμε ότι αυτό ήταν το λάθος), τη δεύτερη εμπιστεύτηκα! Τελείως άλλα λάθη.
Και θα μάθω από όλα αυτό που πρέπει  

 

Για να αποτιμηθεί το κόστος κάθε σχέσης με ''ψυχικές μονάδες''  (το λάτρεψα), σημαίνει ότι η αξιολόγηση γίνεται στην ψυχή, με ψυχή κι όχι με καύλα....

Οι παρανοήσεις κατ΄εμέ ξεκινάνε όταν αυτά τα δύο μπερδεύονται, όταν ο ένας δίνει ψυχή κι ο άλλος εισπράττει και ανταποδίδει μόνο καύλα...

Η ποιότητα του σχετίζεσθαι μάλλον έχει να κάνει με μία κοινή αντίληψη στο πάρε-δώσε...

Τώρα το πόσα αποθέματα έχει ο καθένας για να μοιράζει δεξιά και αριστερά είναι κι αυτό ένα αμφιλεγόμενο θέμα, γιατί άλλα μπορεί να νομίζει ότι έχει κι άλλα να μπορεί πραγματικά ν΄αντέξει και να προσφέρει...

Θέλει μεγάλα αποθέματα ενέργειας (ψυχικής, σωματικής και πνευματικής) η πολυερωτία....

Η πολυγαμία είναι πιο εύκολη, ειδικά αν δεν υπάρχει πόλος πραγματικού ενδιαφέροντος στην ζωή κάποιου, ή αν ο βασικός πόλος δεν τον καλύπτει σε ικανοποιητικό βαθμό...

Αλλιώς το θέμα ανάγεται στο ότι θέλω να μυρίσω όλα τα λουλουδάκια του αγρού, θα ρουφήξω όσο νέκταρ μπορώ και αυτό είναι δεκτό, απόλυτα, αρκεί να είναι ξεκάθαρο και ειλικρινές...

Η αδυναμία ή η απροθυμία να εστιάσουμε πραγματικά σε όσα άτομα μας ενδιαφέρουν, δύο, τρία, τέσσερα, -όσα αντέχει τελικά ο καθένας-, μάλλον έχει να κάνει με το ανικανοποίητο κατ΄εμέ, με έναν άνθρωπο που δεν τα έχει βρει με τον εαυτό του, γι αυτό και καταφεύγει σε ατέλειωτα πάρε-δώσε χωρίς βαθύτερο νόημα πέραν της ευκαιριακής καύλας...

Για μένα προσωπικά δεν είναι τόσο το ψέμα, αυτό καθεαυτό, αλλά η ωραιοποιημένη εκδοχή της αλήθειας που ο άλλος νομίζει ότι μπορούμε να αντέξουμε....

Και είναι κάπως πιο ανήθικο από τα white lies, αυτά που λέμε ή μας λένε για να αποφευχθούν άσκοπες πληγές...

Το να παρουσιάζεις μία επεξεργασμένη αλήθεια στον άλλον, ο οποίος όμως δεν ξέρεις αν είναι σε θέση να δεχτεί την ωμή και απροκάλυπτη αλήθεια σου, γιατί πολύ απλά δεν είχες τα κότσια να την βγάλεις από μέσα σου ως τέτοια, για μένα είναι η χειρότερη παραπλάνηση...

Γιατί σε εκείνη την περίπτωση δεν είναι ότι θέλει να σε προστατέψει για να μην πληγωθείς, αλλά να σε κατευθύνει σε λάθος συμπεράσματα για το άτομό του...

Αυτόν λοιπόν τον άνθρωπο, εγώ δεν ξέρω αν θα τον ξαναεμπιστευόμουν...

Μου έχει τύχει να δεχτώ απίστευτες χοντράδες, οι οποίες εξομολογούμενες και μετά από συζήτηση ξεπεράστηκαν...

Μου έχει επίσης τύχει να εμπιστευτώ ξανά ανθρώπους που μου είπαν ψέμματα ή εκμεταλλεύτηκαν την ανεκτικότητά μου...

Αλλά είχε να κάνει με την πρόθεση...Μεγαλοθυμία ναι, εκεί που αξίζει όμως...

Όταν οι άλλοι υποτιμούν την νοημοσύνη μου, απλά γιατί δεν επιδίδομαι σε κατινάζ, δεν μου αρέσουν οι σκηνές και τα γυναικουλίστικα, μπορώ να συζητήσω και να δεχτώ τα πάντα, τότε είναι που γίνομαι πραγματικά έξαλλη...

Καθόμαστε και πλάθουμε ελεγείες για την αλήθεια και στο δια ταύτα, επί της ουσίας, την δοσολογούμε επιλεκτικά, κατά το δοκούν, μόνο και μόνο για να ''σώσουμε'' την εικόνα και την υστεροφημία μας...

Όοοοοοοοοοοοοχιιιιιιι, ευχαριστώ, αλλά δεν θα πάρω....

Δεν μπορώ να ξαναεμπιστευτώ έναν άνθρωπο που χειριστικά προσπαθεί να με οδηγήσει σε επίπλαστα συμπεράσματα...

Αν η αλήθεια μείνει γυμνή, χωρίς φτιατσίδια και στολίσματα, εκεί μπορεί να το ξανασυζητήσω....Χωρίς στρογγυλέματα και ωραιοποιήσεις όμως...

Γενναιότητα ναι, αλλά και από τις δύο πλευρές όμως....Και απ΄αυτόν που ξαναεμπιστεύεται και από αυτόν που το διεκδικεί...

 

... ''Greek Love Community'', here we go again,

Ω θεοί, καλά ξεκίνησε το νήμα,... σε δράμα/κλάψα κατέληξε, keep going.

 

Θα εστιάσω εδώ, “Can't think about anything else but sex” ,plus + ''monogamy is unrealistic and choosing to be free and uninhibited' .

 

η συζητηση με παει στο μακρινο 2003 ... σεξ , ερωτας θα κατσω στην γωνια μου και θα το παρακολουθησω ....
8α κατσω να διαβασω και τις τοτε σκεψεις μου ...  

 

κι εγω...