Ό,τι δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει… βανίλα;

Ἀλώπηξ λιμώττουσα, ὡς ἐθεάσατο ἀπό τινος ἀναδενδράδος βότρυας κρεμαμένους,
ἠβουλήθη αὐτῶν περιγενέσθαι καὶ οὐκ ἠδύνατο.
Ἀπαλλαττομένη δὲ πρὸς ἑαυτὴν εἶπεν· "Ὄμφακές εἰσιν."

Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων ἔνιοι τῶν πραγμάτων ἐφικέσθαι
μὴ δυνάμενοι δι' ἀσθένειαν τοὺς καιροὺς αἰτιῶνται.
Αισώπου, Μύθοι​

Εξ αφορμής ενός ποστ του @Seirios_79 σε αυτό το νήμα (#21) είχα μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Η οποία με τη σειρά της μου ξεκλείδωσε και συνάρμοσε σκέψεις που έχω κάνει κατά καιρούς.

Έχω παρατηρήσει πόσες φορές (και δεν με εξαιρώ από αυτή τη συμπεριφορά) «πετάμε» ένα «αυτό είναι βανίλα» για να απορρίψουμε κάτι, να το απαξιώσουμε, να δείξουμε τέλος πάντων ότι είναι ένα άνοστο ή badbadthing.

Ναι είμαστε εδώ με κοινό «έδαφος» το BDSM. Προφανώς για να το κάνουμε ή να θέλουμε να το κάνουμε σημαίνει κάτι για εμάς, το θεωρούμε καλύτερη απόλαυση. Για αυτό, όπως είναι απολύτως λογικό- επικεντρωνόμαστε σε αυτό.

Αναρωτιέμαι όμως αν εξ αυτού (και για πολλούς άλλους λόγους που προτίθεμαι να συζητήσω αν ενδιαφέρει κάποιον συνομιλητή) λησμονούμε ότι οι bdsmικές έχουν πολύ περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές με τις λεγόμενες «βανίλα». Και αν τελικά λησμονούμε ότι πρόκειται πρωτίστως και πάνω από όλα για ανθρώπινες σχέσεις, στη συνέχεια για ερωτικές σχέσεις και μετά για ό,τι άλλο.

Πόσες φορές έχω δει στάσεις όπως «το ‘καλό’ το D/s δεν πάει με τη συμβίωση… τι εννοείς καλέ να περνάμε χρόνο μαζί, εμείς έχουμε D/s, δεν είμαστε βανίλα… συναίσθημα; Αυτά είναι για τους βανίλα… ο Κυρίαρχος δεν κάνει γλειφομούνι στην υποτακτική του, δεν είναι γκόμενος… ο Κυρίαρχος δεν είναι εραστής για να πηδάει απαραιτήτως τη subτου… Ο Κ και η υ δεν ονειρεύονται τη ζωή τους μαζί, αυτά είναι βανίλα…» και πολλά άλλα τέτοια (είμαι σίγουρη ξέρουμε όλοι πολλά, δεν έχει νόημα να τα παραθέτω θαρρώ   ).

Μήπως όμως τελικά απλά όσα θέλει η αλεπού αλλά δεν τα φτάνει, τα κάνει κρεμαστάρια;

Και γιατί δεν τα φτάνει, το έχουμε σκεφτεί ποτέ;

Και αναρωτιέμαι μήπως κατόπιν των παραπάνω τείνουμε να λέμε «έλα μωρε, βανίλα είναι» φτιάχνοντας ένα νέο, shibboleth Υπερεγώ, ένα σύνολο ορισμών και πρέπει τα οποία μας καταδυναστεύουν, υποσκάπτοντας αυτό ακριβώς που είναι το ζητούμενό μας: να ζούμε μια ελεύθερη, όμορφη και απολαυστική ερωτική ζωή και ύπαρξη, μακρυά από «μικροαστικές» κοινωνικές νόρμες, φορτισμένες με ήθη, έθιμα, δοξασίες, θρησκοληψίες και πολλά άλλα…

Θα ήθελα να το συζητούσαμε. Ευχαριστώ για το χρόνο σας  
ΥΓ Σταχυολόγησα 1-2 νήματα που ίσως έχουν κάποια σχέση με αυτό, για καλή μου τύχη το ένα είχε έρθει πρόσφατα επάνω πάλι  

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Αναγκη-υποταγης-vs-αναγκη-συντροφικοτητας.38269/page-7

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Υποταγη-και-καθημερινοτητα.8860/page-4

 

Αγαπητή μαγκάρετ.

Καταρχάς κανείς δεν τα έχει με τους vanilla (ζούνε δίπλα μας και τους ανεχόμαστε, όπως κι αυτοί - βέβαια εδώ στην Ελλάδα μας βρίζουν και μας λένε ανώμαλους αν υποπέσει στην αντίληψή της τι κάμνουμε στα ενδότερα απότοκος του Eλλ. lifestyle και της κενωνίας που ζούμε).
Κανείς δεν είπε πως το πήδημα πρέπει να απουσιάζει από μια BDSM σχέση (τώρα αν κάποια ζεύγη D/s ή Μ/s την βρίσκουν χωρίς είναι δικαίωμά τους)....
και τα άτομα που τα πάνε καλά με την σεξουαλικότητα δεν έχουν τέτοιου είδους κόμπλες (καλά αυτό με τα γλειφομούνια όλα τα λεφτά, μου θυμίζει εκείνο το ανέκδοτο Ελλ προέλευσης που είχαν βγάλει κάποιες δομινάτριχες υποτακτικές πως δεν πηδιούνται ΠΟΤΕ και γέλαγε ο κόσμος). Πως κατουράς, πως χέζεις, πως γαμάς, αν εκείνο, αν το άλλο....αυτές τις προκατελημένες αντίληψες (βουδουσουματζίδικου σαβούραβιβρ), προφανώς και τις λάνσαραν κολλημένα μυαλά (που έχουν την τάση να γενικεύουν για όλη την οικουμένη του Βουδουσουμου)... άγνωστο γιατί....

 

Καταρχάς ευχαριστώ για την έμπνευση για το νήμα και πολλές σκέψεις   Και ευχαριστώ και για την απάντηση που είναι ευθύτατη και βιωματική  

Και όμως υπάρχουν κι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι δεν χρειάζεται και τόσο, δεν τρέχει κάτι και αν λείπει...
Βεβαιότατα το πώς τη βρίσκει ο καθένας στο κρεβάτι του είναι απόλυτα δικαίωμα του!! Και δεν έχω κανένα λόγο ή ενδιαφέρον να το κρίνω.
Εκεί που αρχίζω και παίρνω στροφές είναι όταν πάνε να μου περάσουν, με "διδακτικό" ύφος ότι το δικό τους BDSM είναι το σωστό, το ορθόδοξον, το "έτσι πρέπει να γίνεται ρε παιδάκι μου" και αν εσύ δεν το κάνεις έτσι είσαι στην καλύτερη περίπτωση αποσυνάγωγος (εμένα με έχουν χαρακτηρίσει κατσαρίδα..χαχαχαχα).
Εκεί φορτώνω   (μετά σεξ κι έρχομαι στα ίσα μου...χαχαχχαχαα)

Για γέλια και για κλάματα μαζί!! Από την άλλη... σιγά μην κλάψω, γελώ απλά με τέτοια πράγματα και λυπάμαι κιόλας γιατί είμαι και συμπονετικό κατσαριδάκι  

 

Koίτα, είχα μια κουβέντα με μια γνωστή από εδώ μέσα (υ) και μιλούσαμε πάνω στο ζήτημα τι... μας διαχωρίζει...
Πιστεύω ότι ο BDSMer, α) έχει συνειδητότητα αυτού που τον εκφράζει / καυλώνει (από αρκετά νεαρή ηλικία) για να επιλέξει μια ταμπέλα που τον περιγράφει (χονδρικά και όχι στην ολότητά του).
β) ψάχνεται, συνήθως, με το μυαλό και όχι μόνο με πράγματα σεξ. διαστροφής (στα πλαίσια του θεμιτού) και... γ) οι φαντασιώσεις του είναι πέρα από τα όρια του μέσου όρου (σε βαθμό πολλές από αυτές να μην μπορεί να τις κάνει πράξη γιατί θα καταλήξει φυλακή)

Θέλω να πιστεύω.... είναι σεξουαλικά ίσως λίγο πιο δραστήριος.

 

Εγώ όταν έχω σχέση...
Δίπλα μου βλέπω πρώτα έναν άνθρωπο, μετά μια γυναίκα και μετά την sub...
Δεν λέω μου και αν το κάνω είναι από συνήθεια...
Γιατί από την στιγμή που ο καθένας/καθεμία μπορεί...
Ν' αποφασίσει ν'αλλάξει "δρόμο", όποτε γουστάρει...
Και είναι εντελώς λογικό...
Δεν μας ανήκει...
Το αν θα ήθελε να μας "ανήκει" και για όσο καιρό θα το ήθελε...
Είναι άλλου priest ευαγγέλιο...

Αυτά τα ολίγα για να λεπτολογούμε...

Τ' ότι κάποια είναι η sub μου...
Δεν σημαίνει ότι έχω ανάγκη να μου το λέει, η να της το λέω κάθε ώρα και στιγμή...
Μην και το ξεχάσουμε...
Έχουμε θεσπίσει τους κανόνες και τα όρια μας...
Αν και όταν χρειαστεί...
Τα συζητάμε/ξανασυζητάμε/επαναδιαπραγματευόμαστε...
Πάντα βάσει των κανόνων που έχουμε συμφωνήσει...

Αλλά αν και όταν μου έρθει όρεξη, το γλειφογούνι της το κάνω...
Και εννοείται, ότι μαζί της βγάζω τα μάτια μου...
Και βέβαια είμαστε εραστές...
Και κάποιες φορές νιώθω και κάτι παραπάνω από απλή έλξη μαζί μ' ενδιαφέρον...

Και αν γουστάρω και μπορώ, μου αρέσει και να συζώ...
Αρκεί η "συγκατοίκηση" για τα δικά μου τα δεδομένα...
Να μην είναι ασφυκτική...
Γιατί πάνω από τους "χώρους" μου δεν βάζω καμία...
Επειδή δεν γουστάρω "εισβολές"...
Ούτε μου αρέσουν τα "αυτοκόλλητα"...

Πάντα για πως το βλέπω εγώ, D/s μπορεί να υπάρχει...
Που να συζείς η όχι με κάποιον/α...
Που να νιώθεις κάτι η να μην νιώθεις τίποτε για κάποιον/α...
Που να κάνεις σεξ η όχι με κάποιον/α...

Υπάρχουν πολλοί πιθανοί συνδυασμοί...
Ο καθένας/καθεμία επιλέγει εκείνον που του/της ταιριάζει...

Ότι δεν πιάνουμε, το κάνουμε "βανιλλοκρεμαστάρι" ?
Χμμμ...

Εγώ "βανιλλοκρεμαστάρια" δεν κάνω...
Ότι δεν μου αρέσει/δεν θέλω απ' όλα όσα παρέθεσες στο νήμα σου...
Απλά λέω ξεκάθαρα, τι δεν θα μου άρεσε...
Η τι δεν θα ήθελα εκείνη την στιγμή...
H τι δεν θα ήθελα με/από κάποια...
Η τι απλά δεν θα ένιωθα για κάποια...

Κάποιοι/ες άλλοι/ες κάλλιστα θα μπορούσαν όλα τα παραπάνω...
Να τα θεωρούσαν "βανιλλοκατάπτυστα"...
Και να μην τα ήθελαν για κείνο το λόγο...
Όπως και κάλλιστα θα μπορούσαν, να τα κάνουν κρεμαστάρια...

Ο καθένας/καθεμία με τις αντιλήψεις και τις θεωρίες του/της...
Εμένα να είμαι "καθαρός" βουδουσουμιάρης η όχι...
Να με βλέπουν οι άλλοι/ες σαν "αληθινό" βουδουσουμιάρη η όχι...
Δεν μ' ενδιαφέρει καθόλου...
Φοράω ήδη αρκετούς "στενούς κορσέδες", στην δουλειά μου, στην κοινωνική μου ζωή, στις οικογενειακές μου υποχρεώσεις...
Τους οποίους και προσπαθώ, όσο γίνεται να τους χαλαρώσω...
Για να μου προσθέσω και κείνον του "ορθόδοξου βουδουσουμιάρη"...

Περνάω καλά εγώ κι εκείνη που είναι μαζί μου ?
"Αληθινό" βουδουσουμού η "γιαλαντζί" ?
Οι άλλοι/ες ας κάνουν και ας σκέφτονται, ότι γουστάρουν για τους εαυτούς τους...
Λόγος δεν μου πέφτει για κείνους/ες...
Λόγος δεν τους πέφτει για μένα...

Κουβέντα αν θέλουμε, την κάνουμε...
Συμφωνούμε...διαφωνούμε...
Αν τύχει, μαθαίνουμε νέα πράγματα...
Η παίρνουμε τροφή για σκέψη...

Ο καθένας/καθεμία με την ζωούλα του/της...
Χαρούμενοι όλοι μας...  

 

Συμφωνώ σε αυτά που μας διαχωρίζουν!  

Οι δικές μου παρατηρήσεις μέχρι τώρα με έχουν οδηγήσει σε μια παρατήρηση: συνήθως οι bdsmers είναι ή πιο δραστήριοι από το μέσο όρο (σεξουαλικά) ή εντελώς προβληματικοί. Ποτέ δεν είναι στο μέσο όρο όμως...  

 

Να σε ρωτήσω κάτι @margarita_nikolayevna, έχεις τη γνώμη πως οι βανίλλα υιοθετούν συμπεριφορές συνειδητά και επειδή τις επέλεξαν;

Νομίζω ότι πολύ συχνά κάνουν διάφορα πράγματα όπως π.χ. υποχρεωτική συντροφικότητα επειδή έχουν ανατραφεί με την αντίληψη ότι "πώς αλλιώς;" ή όπως να αναπαράγουν συμπεριφορές που αν το σκέπτονταν λίγο δεν θα τους ταίριαζαν και πολύ.

Υποτίθεται πως από αυτό ακριβώς και ιδίως διάφορα μικροαστικά κατάλοιπα έχει απαλλαγεί κάποιος που κάνει BDSM ή τουλάχιστον M/s. Δεν σημαίνει αυτό πως όλα και καλά θα τα κάνει "όχι βανίλλα" ή πως θα φτιάξει ένα παράπλευρο υπερεγώ για να τον καταπιέζει διπλά, σημαίνει όμως πως θα έχει απαλλαγεί σε βάθος από το κομμάτι εκείνο του υπερεγώ που έκανε την βανίλλα ζωή του όχι όπως την ήθελε. Πιστεύω ακόμα πως αν δεν το πετύχει αυτό κάποιος που κάνει BDSM θα βασανίζεται συνέχεια με θέματα ταυτότητας (λέμε με Χάϊντέγκερ) αλλά και με ερωτήματα της μορφής τί είναι το σωστό να κάνει (λέγε με Αριστοτέλη και Καντ).

 

"Επιστρέφω" το ερώτημα (όχι γιατί διαφωνώ αλλά γιατί αποτελεί ουσιαστική βάση για πολύ ωραία συζήτηση ακριβώς επειδή είναι εύστοχο   ) βάζοντας όπου "βανίλα" τη λέξη "βδσμερ"  

 

"Φυσικά ένας BDSMer πέρα από βιρτουόζος στα ερωτοσεξουαλικά (η βάση) δεν μπορεί παρά να προχωρεί και στην εξερεύνηση ηδονών μη-ορθολογιστικών (είναι η ανθρώπινη διάνοια που πυροδοτεί αυτές τις πράξεις) για τους περισσότερους (εκεί είναι και η διαφορά από τους vanilla).
Στην βάση του, όμως, ωφείλει να μπορεί να συνευρίσκεται (ακόμα και bdsmικά) εκφραζόμενος στο πλαίσιο Κ/υ, με μοναδικό εργαλείο το ίδιο του το σώμα (ασφαλώς και πνεύμα)."

Μια χαρά τα λέει ο Seirios_79 στο post#21.Η διαφορά των BDSMer απο τους Vanilla είναι η εξερεύνηση των μη-ορθολογιστικών ηδονών,πέρα απο τα τετριμμένα δηλαδή.
Για το βιρτουόζος στα ερωτοσεξουαλικά αναρωτιέμαι σχετικά με το θέμα της εμπειρίας.Πως είναι δυνατό μια κοπέλα ή ένας νεαρός σε νεαρή ηλικία,να θεωρείται βιρτουόζος στα ερωτοσεξουαλικά,κι έτσι,αφου κατέχει τη βάση στα ερωτοσεξουαλικά,να προχωρήσει και στη περαιτέρω εξερεύνηση?

 

Η μονη μου διαφορά απo εναν τρελό ειναι οτι εγω δεν είμαι τρελός.
Την παραπάνω ρήση την έκλεψα απο εναν ζωγράφο, δεν πρέπει να ηταν σημαντικός, μου διαφεύγει το όνομα του.
Ξέρετε πόσοι βανιλα εν γαμω, δεν κάνουν σεξ? Άμα αυτοί λένε, οτι δεν κάνουν σεξ επειδη ειναι παντρεμένοι και βρίσκουν καποιον και τους πιστεύει καλα κάνουν.

 

...τελικά βρε, μήπως οι Σεμνότυφοι, + οι Μικροαστοί κάνουν το καλύτερο Σεξ;;; TERMINATOR!!!!! όρμα!!!! ΑΑΑΑΑ!!! ΞΕΧΑΣΑ+τους διανοουμένους!!!... αχαχαχαχαχαχχαχαχα

 

Υποψιαζομαι βασιμα πως στις περισσοτερες περιπτωσεις και προ(εκτος) BDSM παλι δεν τα εφτανε.
Σε περιπτωση που εκτος τα εφτανε,πιθανοτατα εντος δεν ειναι ο εαυτος του,αλλα μια επιδεξια χτισμενη περσονα,με ολα τα πιασαρικα και ευκολως αναγνωρισιμα χαρακτηριστικα,φορωντας ενα κουστουμι που ερραψαν αλλοι,προκειμενου να τυχει αναγνωρισης και να επιτυχει τους σκοπους της.
Δεν επιθυμει και τελικα δεν μπορει να απαλλαγει απο αυτο,απο ανασφαλεια,δικαιολογημενη η μη.
Οσο για τον λογο που τα κανει κρεμασταρια;Το προφανες,προκειμενου να κρυψει την αδυναμια της να τα φτασει και το λιγοτερο προφανες,η επιθυμια για μια κανονικοτητα επιτελους,σε εναν χωρο που θεωρει (και οντως) προσφερει υτη τη δυνατοτητα.

Υπαρχει ομως και μια αλλη περιπτωση.
Η αλεπου να μην τα φτανει διοτι απλα δεν τα θελει.
Παρατηρειται δε εσχατως το φαινομενο,να τα κανουν οι αλλοι κρεμασταρια για λογαριασμο της.