Εμπιστοσύνη, Αφοσίωση, Ειλικρίνεια στις Κ/υ σχέσεις

ο ηροδοτος κολαει με τους παρασαγκας   τς τς μην δειτε καποιον να προκοβει αμεσως...    

 

Διαπίστωσή μου είναι οτι πολλές φορές δε διαφωνούμε οι δυό μας επί της ουσίας, αλλά επί του ορισμού των λέξεων και της χρήσης τους εν τη ρύμη του λόγου.

Εκλαμβάνοντας την πρώτη παράγραφο ως γενική τοποθέτηση, συμφωνώ με την απόδοση που δίνεις στο επίθετο "καλός". Καλός εραστής/ερωμένη είναι αυτός/η που επικοινωνεί αποτελεσματικά και υποστηρίζει με πράξεις το ερωτικό του περιεχόμενο (με την προϋπόθεση, όπως εύστοχα αναφέρει ο @Tenebra_Silente , οτι το ίδιο το περιεχόμενο παρουσιάζει ενδιαφέρον για την/τον αποδέκτη).

Και έρχομαι στο "μπλαμπλαδόρος", που εμπεριέχει την δεξιότητα του λόγου (κατά το "μπαλαδόρος"), άρα και της επικοινωνίας. Ο λόγος είναι απαραίτητος για να επικοινωνήσει ο εραστής το ενδιαφέρον του με τρόπο που να "γοητεύσει" την/τον αποδέκτη. Δεν αρκεί να είναι καλό το προϊόν, χρειάζεται και το κατάλληλο μάρκετινγκ. Ακόμα και οι βιτρίνες με τις πόρνες στο Αμστερνταμ έχουν ένα -έστω, εικονικό- "αφήγημα" για να προσελκύσουν τον πελάτη...
Αλλά και πέραν του σταδίου της προσέγγισης, η αποτελεσματική επικοινωνία είναι εκ των ουκ άνευ στη σχέση.

Επομένως, για μένα "μπλαμπλαδόρος" δεν είναι ο φλύαρος, ο μπουρδολόγος, ο τιτιβίζων ερωτικές σάχλες, αλλά αυτός που έχει τη δεξιότητα της εικοινωνίας δια του λόγου (για τα υπόλοιπα, αναλαμβάνουν τα κορμιά και τα μαχαίρια ... )

Πρώτη φορά χαρακτηρίζεται το χιούμορ μου ως "ανακριτικό"...  

Οσον αφορά στα κέντρα του εγκεφάλου, η επιστήμη της νευροφυσιολογίας δείχνει οτι για να καυλώσει μιά γυναίκα πρέπει να διεγερθούν πολλά κέντρα ταυτόχρονα, όχι μόνο αυτό που συνδέεται απ' ευθείας με τις απολήξεις των κέντρων διέγερσης στο σώμα. Για τον άντρα ισχύει το ίδιο, απλά τα κέντρα το εγκεφάλου που πρέπει να διεγερθούν ταυτόχρονα είναι μονοψήφια τον αριθμό...  

Επομένως, το αιδοίο έχει τον πρώτο λόγο (της μηχανικής διέγερσης), αλλά τον τελευταίο (λυπάμαι αν καταστρέφω μύθους) τον έχει ο εγκέφαλος...

 

@peleas

μη με παρεξηγείς, δεν παρεξήγησα το χιούμορ σου, μόνο εκείνη την ώρα, με τον εγκέφαλό μου και μόνον, εξηγούμαι, φαντάστηκα το "wrong answer" και πόσο ταιριάζει σε μια σκηνή ανάκρισης  

Από κει και πέρα, εγώ τους γλαφυρους συνομιλητές αυτούς που ήξεραν να αναλύουν κλπ κλπ κλπ ηταν οξυδερκείς, ήταν διαβασμένοι, είχαν απόψεις και λοιπά τους έκανα φίλους μου και όχι εραστές. Sorry  

 

Προσυπογράφω. Το μπλα μπλα χρησιμεύει για να επικοινωνήσει και να στηρίξει το περιεχόμενο. Αν το περιεχόμενο είναι μαπατοκαρπούζι, δεν πα να είσαι ο Συρανό Ντε Μπερζεράκ, κοκό δεν έχει... 

 

αχαχαχχχα....Το δανείστηκα από τηλεπαιχνίδι, αλλά ο δικός σου συνειρμός ήταν πιό hardcore...

 

Μα γιατί σχηματοποιείς... Κάποιος που έχει τις ποιότητες που αναφέρες, αποκλείεται να είναι καλός εραστής?
Εκτός αν έχεις στο μυαλό σου κάποιον φλύαρο συζητησολάγνο, που αγορεύει και αναλύει ακατάσχετα...

 

Tο ζήτημα του/της εραστή δεν έχει να κάνει με το αν είναι "καλός" η όχι...
Αλλά αν είναι ο/η για εμάς κατάλληλος/η, αν μαζί μας "κουμπώνει"...

Πριν ήμουν αρκετά γλαφυρός και αστειεύτηκα, γι' αυτό ίσως και να μην έγινα κατανοητός...
Δεν αναφερόμουν σε κάποιον πολυλογά/φαφλατά...
Τουναντίον, όπως προέγραψα, ο φαφλατάς και μπροστά σε "άδειο τέρμα" γκολ δεν θα έβαζε...
Η όποια πολυλογία/υπερανάλυση ακόμη και "φιλοσοφία" αν θα μπορούσε να υπάρξει...
Θα υπήρχε μόνο σε μια δεύτερη στιγμή, δηλαδή αφού θα είχε δοκιμαστεί η σεξουαλική χημεία ανάμεσα στους δυο...

Ότι γράφω, επαναλαμβάνω ότι είναι προσωπική εμπειρία...
Δεν είναι απόσταγμα καμίας σοφίας και σίγουρα δεν είναι ένα tractatus ψυχολογίας...

Μια γυναίκα για χ, ψ, ω λόγο για κάποιον νιώθει έλξη...
Δεν επιλέγει να "τραβηχθεί", απλά νιώθει...
Το λοιπόν, το άλλο μέρος της εξίσωσης, δηλαδή ο άντρας υποψήφιος εραστής...
Για να μπορέσει, να πληρώσει τον σκοπό και των δυο...
Πρέπει να "ξεγελάσει" τον φύλακα στο κατώφλι...
Ποιος είναι αυτός ο τελευταίος?
Το σύνολο από τις "λογικές" άμυνες της γυναίκας, δηλαδή τα στερεότυπα, οι φραγμοί...
Πρέπει να της δώσει ένα άλλοθι, για να προσφέρει στον εαυτό της...
Να την "εξαναγκάσει", να του προσφέρει κάτι, που ήδη θα ήθελε να γευτεί και η ίδια...

Μια προβολή/"είδωλο" με τ' οποίο να καθησυχάσει τις όποιες ενοχές και τα πρέπει, που θα κουβαλούσε στο μυαλό της...
Αφού καλώς η κακώς σε κάποια πράγματα η γαλούχηση αιώνων ακόμη δεν έχει παραμεριστεί...
Π.χ. ότι εκείνη που ενδίδει "γρήγορα" είναι πουτάνα, ότι η γυναίκα είναι το θήραμα και ο άνδρας ο κυνηγός...
Ότι η γυναίκα "πρέπει" σώνει και καλά να αισθανθεί κάτι - όχι αναγκαστικά συναίσθημα -, για να κάνει σεξ, αλλιώς δεν είναι "σωστό"...
Θα της έφτανε να νιώσει "κάτι το ξεχωριστό", μια "πρωτόγνωρη αίσθηση" κτλ κτλ...

Δεν είναι θέμα φλυαρίας από μεριάς του άντρα...
Δεν εννοώ ν' αραδιάσει μπαρούφες, ούτε να πει ψέμματα με στόχο να την πηδήξει...
Γιατί στην περίπτωση, να πηδηχτούν θα το ήθελαν εξίσου και οι δυο...
Αλλά να της αφαιρέσει το βάρος της "ευθύνης" για την έλξη που θα ένιωθε...
Με τ' απαραίτητα λόγια και γιατί όχι με το άγγιγμα...

-----------------------------

Ως προς το ζήτημα της ειλικρίνειας, της αφοσίωσης, το αν "πλασάρουμε" στην αρχή τον καλύτερο μας εαυτό...
Η ειλικρίνεια για μένα σε αυτή την περίπτωση, είναι να είσαι κυρίως ο εαυτός σου...
Να μην παραβλέπεις να επικοινωνήσεις στο άλλο μέρος σημαντικές πληροφορίες...
Που θα είχαν σαν αποτέλεσμα να κάνει εντελώς εσφαλμένες εκτιμήσεις για το πρόσωπο σου...
Και κυρίως που να του αφαιρούν το δικαίωμα της επιλογής, αν θα ήθελε να "μπλεχτεί"/συνεχίσει μαζί σου...
Η αφοσίωση είναι κι εκείνη επιλογή...
Και διαρκεί για όσο καιρό κάποιος/α θεωρεί ότι καλύπτει τις όποιες ανάγκες του/της αλληλεπιδρώντας μαζί σου...
Την αφοσίωση ούτε να την ζητήσει κάποιος/α μπορεί, ούτε να την επιβάλλει...

Τώρα το αν δείχνουμε στην αρχή το καλύτερο μας πρόσωπο η όχι...
Κατ' εμέ έχει να κάνει πάντα με τον όποιο ενθουσιασμό καθώς και με το effect novelty...
Είναι λογικό ακόμη και να "παραβλέπουμε" εκείνα που δεν μας (πολυ)αρέσουν στην αρχή...
Και να εστιάζουμε την προσοχή μας σε κείνα που μας αρέσουν...
Κάποιες φορές με την ελπίδα ότι στον "δρόμο" θα τ' αλλάξουμε και θα φέρουμε τον/την άλλο/η στα μέτρα μας...
Η χειρότερα ακόμη, ότι θα καταφέρουμε να τ' "ανεχτούμε"...

Και εδώ "πέφτει το μουλάρι", στις προσδοκίες μας και ίσως στην άρνηση μας να δούμε την "αλήθεια" του/της άλλου/ης ακριβώς όπως μας την "σέρβιρε/σερβίρει"...
Επειδή εμείς θέλουμε ο/η άλλος/η να είναι όπως τον/την φανταζόμαστε/φανταζόμασταν...
Επειδή εμείς επιλέξαμε να μην τον/την βλέπουμε...

Και αυτό είναι ένα φαινόμενο στο οποίο ούτε οι °BDSMικές" σχέσεις, είναι "αδιάβροχες"...
Οι περισσότερες η λιγότερες δεν δύναμαι να το γνωρίζω...

Τουτέστιν, κάποιες φορές δεν είναι ο/η άλλος/η που μας εξαπάτησε/"εξαπάτησε"...
Αλλά εμείς που θελήσαμε/θέλουμε ν' αυταπατηθούμε, κόβοντας και ράβοντας στον/στην άλλο/η ένα ρούχο που δεν του/της ταιριάζει καθόλου...
Η που έχει κοντά τα "μανίκια"...Η που εκείνος/η δυσανασχετεί να "φορέσει"/συνεχίσει "να φοράει"...
Και αν και την δυσαρέσκεια του/της δεν την κρύβει, εμείς αρνούμαστε να την "δούμε", η κάνουμε πως δεν την "βλέπουμε"...

Με τα γνωστά και λογικά σε κείνη την περίπτωση "όμορφα" αποτελέσματα...

* Edit δικό μου ( πρόσθεση "κομματιού" ) :

Ως προς την εμπιστοσύνη...Σίγουροι/ες μπορούμε να είμαστε μόνον για τον εαυτό μας...
Μόνο τον εαυτό μας μπορούμε, να ελέγξουμε, μόνο μέσα στο δικό μας κεφάλι μπορούμε να βρισκόμαστε...
Το "πλαίσιο" δεν εδραιώνει την εμπιστοσύνη μόνο με την ύπαρξη του...
Δεν μας γλιτώνει από τις όποιες "κακοτοπιές"...
Κουβαλάμε τα κουσούρια και τα προτερήματα μας και σε κείνο...
Τις ανάγκες που θα είχαμε εκείνη την στιγμή καθώς και τις λιγότερο η περισσότερο ποταπές η ευγενείς αντιδράσεις μας...
Μετά όπως όλα είναι και θέμα τύχης...
Έτσι απλά...

Το μόνο που επιβάλλεται, είναι να μην καταστρατηγούνται ποτέ τα όρια...
Και που θα είχαν να κάνουν με την ψυχική/σωματική μας υγεία...
Αν και σ' αυτόν τον τομέα είμαστε εμείς, που πρέπει να κρατάμε πάντα τα μάτια μας ανοιχτά...
Και το τι θα κάνει/θα έκανε ο άλλος/η είναι το επιθυμητό...
Αλλά που δεν το κάνει σίγουρο...

Τουτέστιν, να εμπιστεύεται κάποιος/α είναι καλό...
Να μην εμπιστεύεται, - χωρίς να σημαίνει, ότι καταλήξει παρανοϊκός/η - είναι καλύτερο...

 

Διαβάζοντας το νήμα...

 

Επιτέλους διαβάζουμε λέξεις όπως φυσιολογία και νευροφυσιολογία (του οργασμού ) σε αυτό το φόρουμ.

Σιχαθήκαμε να διαβάζουμε μοναχά ψυχοδυναμικές προσεγγίσεις, τον Φρόυντ μου και τον Λακάν μου μέσα!  

Εμπρός στον δρόμο που χάραξαν οι Masters και Johnson. Τουλάχιστον για αυτούς είμαστε σίγουροι ότι έκαναν σεξ. Ναι και μεταξύ τους!  

 

 

Συγνωμη μια ερώτηση, τι είναι Αυτό που βλέπουμε στην εικόνα;

 

Κάτι σαν retro-dildo ,αλλά κάνει κι άλλα κολπα... 

http://www.indiana.edu/~sexlab/ei-vp.html

 

Σιγά μην κατέστρεψες και μύθο   Το ξέρουμε όλοι για τον εγκέφαλο, αφού   Χωρίς την "επικύρωση" από το αιδοίο, δεν κάνει περισσότερα από το να συσσωρεύει προσλαμβάνουσες άντε και να τις επεξεργάζεται λίγο για επιθυμίες ή φαντασιώσεις. Και δεν έχει για καύσιμο, και καλά, λόγια  

Αλίμονο, βέβαια και μπορεί, ας είναι εραστής μιας άλλης γυναίκας, που τον "ακούει" με την ψυχή και όχι με τα αυτιά για τις λέξεις ή ίσως μόνον για τους ήχους.

Ας μιλήσω με ένα (διπλό) παράδειγμα, πέφτουν γυναίκες στα πόδια του Ζίζεκ; ξέρει να μιλάει ο Σπαλιάρας;