Τι σκέφτεσαι τώρα ?

Εγώ πάλι γιατί είμαι πεπεισμένη ότι δεν το τρως το παραμύθι αν δεν το θέλεις? Ενίοτε παρακαλάς για ένα παραμύθι... 
Γιατί το χρειάζεσαι, ή γιατί το χεις ανάγκη...Αυτό παρατηρώ... 

 

Εγώ δε μπορώ να πάω διακοπές, αλλά ενα πενταήμερο στη Θεσσαλονίκη μόνη μου το κατάφερα ( και αργησα).
Άντε λίγο να διασκεδάσουμε!!

 

δεν θα διαφωνισω μαζι σου

 

No offence,

Δε με ρώτησες, αλλά θα το πω, το να παρακαλάς για παραμύθι πρέπει να είσαι πρώτον: πολύ απελπισμένος/η ή έχει ξεπεράσει τα 40 και το παίζει μπεμπέκος/α.  

 

ΑΝ και διαφωνω σε πολλα μαζι σου δεν θα πω οτι εχεις απολυτο αδικο Madeleine ... επειδη το απελπισμενος δεν μου αρεσει σαν λεξη θα το πω εγω αν θες κατι παρα πολυ μπορει να πιστεψεις ενα παραμυθι, ασχετα αν μεσα σου ξερεις οτι πιθανοτατα σε πουλανε παραμυθι ...
οσο για το αν εχεις ξεπερασει τα 40 δεν το γνωριζω εχω ακομη καιρο για να φτασω και να ξεπερασω τα 40

 

Συ Είπας.

 

ΑΝ θες απαντας εσυ δλδ ποτε σου δεν πιστεψες η μαλλον δεν εκανες πως πιστευεις καποιο παραμυθι ?

 

Δεν είμαι «κοινή θνητή» για να πιστεύω στα παραμύθια.

 

Νομίζω πως είμαστε και ως λαός πάρα πολύ παραμυθιασμένοι. Έσκασε με κρότο κάπου το ένα δέκατο της εθνικής μας παραμύθας και έχουμε όλοι ψαρώσει μην ξέροντας ποια θα είναι η συνέχεια. Για να σκάσει περισσότερο από τόσο θέλει επανάσταση…

 

δεν ξερω αν εισαι η οχι θνητη ... αλλα μαλλον και εσυ εχεις φαει το παραμυθι σου

 

Αυτό σου έλειπε! 

 

Το έχουν φάει αμάσητο, εγώ not!