Εκπαιδεύοντας τον/την sub ή μήπως και ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ?

στα παλιά τα χρόνια, με τα προξενιά ουσιαστικά η γυναίκα δεν εκπαιδευόταν από τη γέννησ'ή της να είναι υ?

 

Όχι  
Εκπαιδευόταν να είναι κυριαρχική απλά με έναν άλλο τρόπο  

 

όμως η παλαιά προσέγγιση εξυπηρετούσε και τα δύο μέρη...

 

Αμε!
Και η τωρινή τα εξυπηρετεί συχνά...

 

Βρίσκομαι για λίγες μέρες στο εξοχικό της μαμάς μου:

Εγώ: "δεν γίνεται να καθόμαστε όλη μέρα, τι ώρα θα πάμε για μπάνιο, πότε θα επιστρέψουμε, τι θα κάνουμε μετά, ποιοι θα έρθουν το βράδυ, τι θα τους κεράσουμε;"
Εκείνη: "να με αφήσεις ήσυχη, αυτό θέλω, δεν με νοιάζουν όλα αυτά με τις ώρες των πήγαιν έλα, δεν θέλω να ξέρω τίποτα!"
Εγώ: "Ας μη με ξύπναγες κάθε μέρα απ τα χαράματα να με τρέχεις στα μουσεία όταν είχαμε πάει εκείνο το ταξίδι στην Ιταλία το '77 και όλα θα ήταν μια χαρά τώρα."

Υποσημείωση: Το cultural μεταξύ Αφέντη και σκλάβας ή Κυρίαρχου και υποτακτικής, στη λογική μου, δεν έχει καμία σχέση με μουσεία και συναυλίες και National Geographic στην τηλεόραση. Έχει να κάνει με τον Κ που ταξιδεύει το πρόσωπο που του ανήκει στην αισθητική του και έχει να κάνει με τη BDSM αισθητική του Κυρίαρχου, που ναι, για μένα είναι το πιο σημαντικό πάρσιμο όταν τη ζωγραφίζει μέσα μου με ένα σωρό τρόπους και η πεμπτουσία της όλης αλληλεπίδρασης.

 

@margarita_nikolayevna,
Πάμε λίγο στον έρωτα τώρα;;;  

.... όχιιιιιιι.- : ))

 

Πέοντας/γουνί, πολεμικές τέχνες και βουδουσούμιασμα ( την μπάλα την αφήνω "έξω", γιατί την βαριέμαι )...
Πρωτόκολλα, μπολάκια, κολάρα, εντολές, μπατσούλες, σφαλιάρες κτλ...
Ουδέν μεμπτόν...
Γιατί δηλαδή βουδουσουμιάζουμε? Για τις ψυχές των νεκρών μας, η γιατί μας καυλώνει?

Βρε κοίτα πόσο αλτρουιστές είναι αυτοί/ες οι Κ...
Πόσο μεγάλη ανάγκη έχουν να υπηρετήσουν με κάθε τρόπο αυτά τα υ...

Απίστευτο...

Με κάθε συμπάθειο, τα περί "βελτίωσης" του ανθρώπου, εγώ τα βρίσκω μια γιγαντιαία μπούρδα...
Λες και ο άνθρωπος ενδιαφέρεται, να "βελτιώσει" η να "βελτιωθεί"...
Πέοντα/γουνί, πολεμικές τέχνες και βουδουσούμιασμα, αυτό θέλει...
Και καλά κάνει...

Τα καταστήματα που πουλούν φιογκάκια και διάφορα περιτυλίγματα, δεν τα χτυπάει ποτέ καμία κρίση...
Να έχουμε να λέμε δηλαδή...

Υ.Γ. Εννοείται ότι το σκοινί το παρατράβηξα εσκεμμένα αυτή τη φορά...  

 

Το υποτακτικό άτομο πλάθει/αναπλάθει τον χαρακτήρα του ως ανθρώπινη οντότητα γιατί αυτό είναι πάνω απ'όλα, έχοντας συνειδητοποιήσει ότι έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο συσχετισμού με τον συνδετικό κρίκο του, το Κυριαρχικό άτομο που το εμπνέει.


Σ'αυτό τον κόσμο που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν'αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται.
Όταν στο δρόμο της Θήβας ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα, κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκριση του ήταν: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα...

(Από την ομιλία του Σεφέρη στη Στοκχόλμη κατά την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας στις 11 Δεκεμβρίου 1963)

 

Να το τραβήξω λίγο κι εγώ?
Δεν θα πω πούτσα και ξύλο (που εγγυημένα είναι η ιδεοληψία πολλών)...
Θα πω γιόγκα και tailor made σεξ , η σύζευξη αντίρροπων εννοιών και συναισθημάτων, με την φιλοσοφία του καθενός, προσαρμοσμένα κατά το δοκούν...
Διανθισμένο με βία, πόνο, ξύλο, ίσως και μια εσάνς κυριαρχίας...
Όποιος θέλει βελτίωση, ας φιλοσοφήσει, ας διαβάσει, ας ασχοληθεί με την τάντρα, το αποτέλεσμα εκεί είναι πιο απτό...
Ας μάθει μία τέχνη βρε αδερφέ στην τελική...
Ποιος περιμένει το bdsm για να βελτιωθεί, και να εκπαιδευτεί, δεν ξέρω... 

 

Mου χτυπάει το καμπανάκι ντιν, ντιν, ντιν,... ''κακόμοιρο'' BDSM, τι σου καταλογίζουν, ψυχραιμία.

 

Ο καθένας/καθεμία έχει τις αντιλήψεις του/της...
Έχει τα "πραγματάκια" που θεωρεί σημαντικά...
Και κείνα που θεωρεί ανούσια...

Κολοκυθόπιτα κι εδώ... 

Αλλά όπως έγραψα στο παρόν νήμα και χθες...
Να "πλάσω την τέλεια για μένα υποτακτική"...
Δεν βλέπω που στον πέοντα θα χρειαστεί στην ζωή της...
Πέρα από την ικανοποίηση της καύλας της...
Ούτε ψυχίατρος θα ήθελα να της το παίξω...
Και που να ήθελα, δεν έχω τα εφόδια...
Ούτε μπαμπάς, ούτε δάσκαλος...
Δεν θα την τράβαγα σε μουσεία και εκθέσεις αν δεν τα γούσταρε...
Αλλά ίσως και ηλιθίως, να της "έβαζα χεράκι" επειδή θα ζούσε στην "κοσμάρα" της...
Και πέρα από μαμ κακά νάνι καλοπέραση και ψώνια δεν θα την ένοιαζε τίποτ'άλλο...
Γιατί υπάρχουν τέτοια άτομα και με τα κιλά...
Και δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο...
Να της πω να ξεστραβωθεί και να ξεφυλλίσει έστω μια εφημερίδα που και που...
Για να ξέρει τι γίνεται γύρω της...
Να της την "πω", εκεί που θα παρατηρούσα έλλειψη τρόπων...
Δεν νομίζω ότι, ούτε θα την χάλαγε...
Ούτε τέτοια τρομερή πλύση εγκεφάλου θα της έκανα...
Γι'αυτό εδώ και καιρό αν με μια σε κάποια "ελάχιστα" δεν ταιριάζουμε...
Χωριό δεν σκέφτομαι καν να κάνω μαζί της...

Κατά τ' άλλα το sex πάντα tailored είναι...
Και έτσι πρέπει να είναι για μένα...
Τώρα αν υπάρχει και ο Homo BDSMicus...
Αυτό μου διαφεύγει...
Στο παρών νήμα υποτίθεται ότι το βάρος πέφτει στον άνθρωπο...
Ο/η βουδουσουμιάρης/α έπεται...
Μάλλον παρανόησα για πολλοστή φορά... 

 

Οι άνθρωποι υποτίθεται ότι κάνουν την διαφορά, όλοι έχουν το αποτύπωμά τους, ο ένας πάνω στον άλλον, απλά το αποτύπωμα κάποιων είναι ισχνό και χάνεται κατευθείαν, ενώ άλλων είναι ανεξίτηλο και το κουβαλάμε, αφού έχουμε αφομοιώσει κάποια πράγματα, αλλά και πάλι, αυτό είναι τόσο προσωπικό, έχει τόση σχέση με τους ανθρώπους και το ειδικό τους βάρος, -ή την έλλειψη βαρύτητας αντίστοιχα- που νιώθω ότι δεν μπαίνει σε καλούπι...
Αλλά εγώ είμαι και περίεργη, όσο να πεις, τα βλέπω και λίγο στρεβλά τα πράγματα...