Η διαχείριση της αμφιβολίας στο D-M/s

Πρέπει να έχει κανείς έναν έρωτα, ένα μεγάλο έρωτα, για να του εξασφαλίζει άλλοθι στις αδικαιολόγητες απελπισίες που κυριεύουν όλους μας. Σκέψου το.

 

Προσφάτως μία φίλη μου υποτακτική μου είπε: "Το Κυριαρχικό άτομο είναι απαραίτητο να κάνει και τη λάτζα όταν προσκρούσει σε αδιέξοδο."
Το εκρεμές είναι κουραστικό και για τα Δ/δύο μέλη, και για να παραφράσω τη φράση της, αγαπημένης μου, Καραπάνου: Είναι η στιγμή που ακούγεται η φωνή του κρουπιέρη "ποντάρετε ή αποσύρεστε σ'αυτή τη ρουλέτα;", και συνήθως το παίρνει πάνω του το Κ σταθμίζοντας στο καζανοκέφαλό του ετουτηνά την στιγμή τις επιπτώσεις πάνω στην ευθύνη της απόφασης.

Το υ μου συνηθίζει να λέει μεταξύ αστείου και σοβαρού "Κυρία έχετε δίκιο και κάνετε υπομονή." (θα τυπωθεί και σε μπλουζάκι στο τέλος)

 

Προφανώς καταλαβαίνεις και το δικό μου ''Rien ne va plus'' τι σημαίνει...

Η Καραπάνου έχει πει πολλά με τα οποία συμφωνώ και εν δυνάμει με προσδιορίζουν κιόλας...

Δεν ξέρω αν πρέπει να προβληματιστώ πάνω σ΄αυτό ή απλά να το απολαύσω....

Και εγώ που δεν έχω καμία σχέση με την Κυριαρχία, όπως και όλοι οι άνθρωποι άλλωστε, έχω την ανάγκη να ορίσω το σημείο ανοχής, το νομοτελειακά οριακό εκείνο σημείο που δεν έχει παραπέρα...

Δεν λέω ότι δεν θα κάνω υπερβάσεις, αλλά κι αυτές πρέπει να τις αντέχω, να μην μου είναι ανυπόφορες...

Δεν έχω βιώσει αυτό που ειπώθηκε, να είμαι δηλαδή αναποφάσιστη και να περιμένω από κάποιον άλλον να αναλάβει την ευθύνη του να με ωθήσει στο επόμενο βήμα, ή στη λήψη μιας σοβαρής απόφασης...

Η ευθύνη των αποφάσεων δεν μπορεί πάντα να βαρύνει μόνο τους/τις Κ, αναπόφευκτα, αν μιλάμε για ώριμες σχέσεις, θα κληθούν και τα υ να πάρουν αποφάσεις και να προσδιορίσουν τα όρια της αντοχής, της υπομονής ή της ανοχής τους, πιστέψτε με...

Και είναι και πιο ισορροπημένο αυτό, κατά την ταπεινή μου γνώμη, γιατί όταν έχεις αναλάβει την προσωπική σου ευθύνη για ένα τέτοιο ζήτημα, δεν μπορείς ούτε εκείνη την στιγμή, ούτε και εκ των υστέρων να μετακυλίσεις το βάρος σε κανέναν άλλον, πλην εσού, ούτε φυσικά στον/ην Κ...

Πέρα από το γεγονός ότι είμαι θερμοκέφαλη και παρορμητική, άρα μπορεί να μετανιώσω για συμπεριφορές-ηφαιστιακές εκρήξεις, δεν συνηθίζω να επιρρίπτω ευθύνες για αποφάσεις που με αφορούν κατ΄αποκλειστικότητα, παρά μόνο στον εαυτό μου...

Σε ότι αφορά από κοινού αποφάσεις, νομίζω ότι όλοι πρέπει να βάζουν νερό στο κρασί τους, αν υποθέσουμε ότι επιλέγουν να είναι μαζί, ακόμη και σε ασύμμετρη σχέση, το πόσο νερό θα βάλει ο καθένας, εξαρτάται από το πως του αρέσει να πίνει το κρασί του...

Πάντως δεν θεωρώ ότι η αμφιβολία ή η αναποφασιστικότητα επί οποιουδήποτε ζητήματος είναι θέμα στάτους, αυτοκυριαρχία μπορεί, και καλό είναι να έχουν και οι δύο πόλοι, δεν είναι οι υ εξ΄ορισμού οι αδιάπλαστοι ή οι αναποφάσιστοι...

 

τα ζωα επιβιώνουν και λειτουργούν με το ένστικτο...οταν νιωθουν όμορφα το δειχνουν με την αγαπη τους .

οι άνθρωποι λειτουργούν με το μυαλό και....σκέφτονται...σκεφτονται...σκεφτονται...κι οταν νιωθουν όμορφα το αναλύουν και το αναλύουν και ισως χάνουν ολη την ομορφια
της στιγμής και πνίγονται μεσα στις συγκρίσεις και στην υπερανάλυση χωρις να υπάρχει τελικά ουσιαστικός λόγος. '' η ζωη που περνά και χάνεται...''

Οταν αφηνω ελευθερο τον εαυτό μου , δεν σκεφτομαι, μόνο νιωθω...κι όταν κάτι βγαινει πηγαία απο μεσα, ειναι λυμένο χωρις αμφιβολίες .

 

Διαφωνω με πολλα απο τα παραπανω  

 

ειληκρινα προσπαθησα να γραψω .... αυτο το στρωσε το κωλο σου δεν το εχω καθολου , και κυριως το γραψε ...
α] οι ανθρωποι και συνχωρουμε και ξεχναμε β] η συμπεριφορα στου σκυλου δεν εξαρτατε απο την ρατσα γ]τα ζωα μολις καταλαβουν οτι κυνδινευουν την κανουν οχι παντα οι ανθρωποι

 

@Ice on fire συνφωνω και σε καποια κατσε να το ξαναδιαβασω μολις ξυπνησα και δεν κοιμηθηκα καλα

 

Πάρα πολλές διαφορές... Ένα εισαγωγικό κειμενάκι έβαλα, σαφώς δεν τα θεωρώ απολύτως συγκρίσιμα  

Και από τα δυο.  
Και από φόβο. Και από αδράνεια.

Εξαρτάται από το νέο αφεντικό του και από το πόσο κακοποιήθηκε.
Επίσης εξαρτάται από το αν έμαθε να είναι φοβικό (πχ το χάιδευαν πάντα όταν φοβόταν) ή όχι.
Το σίγουρο είναι πάντως ότι οι σκύλοι εμπιστεύονται πολύ καθάρια και πολύ πιο εύκολα από τους ανθρώπους  

 

Αυτό είναι κάτι που το προσπαθώ κάθε μέρα κορίτσι! Κάθε μέρα