Εκπαιδεύοντας τον/την sub ή μήπως και ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ?

δως τους release!  

 

Κλισέ  

 

Δε θέλω  

 

Εγώ που γνώρισα όλους/ες του/τις Κ της υφηλίου...
Όλους/ες τους/τις υ του σύμπαντος...

Μπορώ να είμαι και

 

Όλα γύρω από τις καύλες μας περιστρέφονται...
Εδώ για τις καύλες μας "μιλάμε"...
Κάποιοι/ες αισθάνονται και μέσω του πέοντα, του γουνιού, της μπούφλας, του γδαρσίματος...
Επικοινωνούν και συνδιαλέγονται και με την βια, την ταπείνωση, τις εντολές, τις "τιμωρίες" η τιμωρίες...
Κάποιοι/ες να υπηρετούν, όσο καλύτερα θα μπορούσαν τον/την Κ τους...
Θεωρούν ότι τους βελτιώνει σαν ανθρώπους...
Γιατί ποιος/α ξέρει αν δεν βάζουν τον/την Κ τους στο πρώτο σκαλί του βάθρου τους?
Εγώ δεν το ξέρω...

Δεν νομίζω να βγήκαμε όλοι/ες από την ίδια "κοιλιά"...

Χαίρομαι πάντως για ένα πράγμα...
Κλείνει ο υπολογιστής και ο καθένας/καθεμία με τις σκέψεις, τις χαρές, τις λύπες του/της...
Ο καθένας/καθεμία με την ζωούλα του/της...
Γιατί αν τα λόγια του καθενός/καθεμίας από εμάς "ασφαλτώναν" τον εγκέφαλο του/της οποιασδήποτε άλλου/ης...
Κλάφτα Αναξίμανδρε...

Τ' ότι οι δικές μας εμπειρίες είναι λιγότερο η περισσότερο εύκαμπτος κανόνας για εμάς...
Δεν σημαίνει ότι για τους/τις άλλους/ες, δεν μπορεί να μην προβλέπεται ούτε σαν εξαίρεση...

Πολλοί/ες από εμάς έχουμε ανάγκη από βελτίωση σ' ένα θεματάκι...
Να μάθουμε να δεχόμαστε ότι και οι άλλοι/ες έχουν την αλήθεια τους...
Και ας μην συμφωνούμε μαζί της...
Η διαφωνία μας δεν την ρίχνει στην ανυπαρξία...
Εγώ συνεχίζω να μην πιστεύω ότι ο/η Κ, θα μπορούσε να βελτιώσει τον άνθρωπο υ...
Πόσο μάλλον αν τον υ, δεν θα το ήθελε...
Αλλά...δεν το αποκλείω σαν πιθανότητα...
Αλλά και να το απέκλεια, "πρόβλημα" μου...

Τεσπα, μάλλον είναι στην ανθρώπινη φύση...
Σίγουρα είναι η εύκολη λύση...
Να κρίνουμε εξ' ιδίων τ' αλλότρια...

Και λίγο "αιματάκι" ( έστω και virtual ) στον πρωινό καφέ η στο βραδινό Martini φαίνεται ότι δίνει άλλο γούστο...
Ίσως και να μην τα βρίσκουμε με την πάρτη μας σε κάποια θέματα...
Ίσως και να τα ζούμε μ' ενοχές, να νιώθουμε την ανάγκη να τα ενδύσουμε με "πλουμιστά υφάσματα"...
Γι' αυτό και χτυπιόμαστε να "νομιμοποιήσουμε" τις καύλες/ορέξεις/θέλω - δώστε ότι όνομα θέλετε - μας...
Λες και αν ο οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε "άσχετος/η" δεχτεί η όχι την όποια οπτική μας...
Θ' ανοίξει η Ερυθρά θάλασσα στα δυο...
Η θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας...

Ίσως τα αυτονόητα να μην είναι και τόσο αυτονόητα τελικά...  

 

Το "κρέμασμα" , γενικώς και ειδικώς, είναι τοξικό και θανατηφόρο.

 

Οι μόνοι που το απολαμβάνουν είναι ο παπάς και ο δήμιος...

 

...και τα κουνελάκια  

@peleas , τι είναι κ....;

 

Πολλά, από καμουτσίκι μέχρι κωσταλέξι
Στο μικρόκοσμό μας είναι ο κ (υρίαρχος )

 

Σε μία D/s σχέση (και σε κάθε σχέση) εξελίσσονται, διαμορφώνονται κι εκπαιδεύονται και τα δύο μέρη.

Το Κ εκπαιδεύει το υ Του και τό βελτιώνει με τον τρόπο Του και κατά τις προσδοκίες Του.

Έχει τη δυνατότητα (αλλά και την ευθύνη και το καθήκον, για 'μένα) να προστατεύει και να βελτιώνει την ψυχική υγεία και την προσωπικότητα του υ Του.

Τακτικές και συμπεριφορές όπως το "σπάσιμο" του χαρακτήρα του υ, η "διαγραφή" του και η αντικατάστασή του μέ βρίσκουν κάθετα κατηγορηματικό.

Το υ λοιπόν εκπαιδεύεται από το Κ κι έτσι, εξελίσσεται σαν υ αλλά και σαν άνθρωπος (άλλωστε, "υ" και "άνθρωπος" δεν είναι δυό διαφορετικές ιδιότητες: το Κ και το υ είναι Κ και υ σαν άνθρωποι, είναι στοιχείο του χαρακτήρα και της ίδιας της προσωπικότητάς τους).

Αλλά, σαν άνθρωπος εξελίσσεται και διαμορφώνεται και ο ίδιος ο Κ.

Κάθε νέα γνωριμία, κάθε νέα εμπειρία, κάθε νέα Εκπαίδευση, με τις προκλήσεις, τις εκπλήξεις, τις απογοητεύσεις, τις ικανοποιήσεις και τις στιγμές υπερηφάνειας, προσφέρουν νέες προσλαμβάνουσες, νέες γνώσεις κι εμπειρίες, προσθέτουν στη συνολική αντίληψη του Κ.

Το κάθε μέρος συνεισφέρει στην ψυχική υγεία, βελτίωση και εξέλιξη του άλλου. Εξελίσσεται, βελτιώνεται και ωριμάζει και το Κ μέρος και το υ. Το tango θέλει δύο, όπως και κάθε σχέση, επομένως, σε κάθε σχέση (ακόμη και στις σχέσεις ασυμμετρίας) συνεισφέρουν και τα δύο μέρη εξίσου (το καθένα με τον τρόπο του και από τη θέση του).

 

Σε όσες D/s σχέσεις έχω εμπλακει, μπήκα με την προοπτική της εξέλιξης και βελτίωσης του ανθρώπου απέναντι μου. Διεκρινα καταστάσεις είτε μη υγιεις είτε εν δυνάμει επικίνδυνες για την πορεία του ανθρώπου.
Είναι λόγος αυτός; για μένα ναι. Με τράβηξε σαφώς ο χαρακτήρας στην αρχή, το σκεπτικό, ο άνθρωπος.
Για μένα σκοπός είναι η βελτίωση, η εξέλιξη, το χτισιμο, οπότε σαφώς προσέχω την ψυχική υγεία του υ μου.
Αυτό ακόμη και σε σεσσιονς, όχι μόνο όταν υπάρχει "σχέση".
Δεν με νοιάζει να καλλιεργησω τις υ τάσεις αν δεν κοιτάξω πρώτα να είναι καλά, υγιής, σε ισορροπία με τον εαυτό του... Τι κι αν γονατιζει καλά, αν για παράδειγμα έχει χαμηλή αυτοπεποιθηση (τυχαίο παράδειγμα)

 

διαβασα ολοκληρο το thread (επιτελους τα καταφερα) και βρηκα τις αποψεις πολυ ενδιαφερον .Ειπα λοιπον να μοιραστω και εγω την αποψη μου απο την πλευρα του sub.
Oπως ολοι οι ανθρωποι εχω αρκετα 'στραβα' και ελαττωματα.Πραγματα που θα ηθελα να αλλαξω αλλα για καποιο λογο δεν ειχα το καταλληλο κινητρο για να τα κανω .Πραγματα που απλα ανεβαλα να διορθωσω σε εμενα γιατι δεν μου δημιουργουσαν καποιο ιδιαιτερο προβλημα αλλα με εκαναν ωρες ωρες να κουραζομαι και να με εριχναν ψυχολογικα.Σαν ανθρωπος ειμαι παρα πολυ δραστηριος , με εντονες αποψεις και νευρο.Εκρικτικο ταπεραμεντο θα λεγαμε και ετσι οι υποδείξεις φιλων δεν μπορω να πω οτι ειχαν ποτε μεγαλη επιτυχία προς τη διορθωση μου .
Αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι οταν γνωρισα εναν Κυριο που μου εκανε (δεν ταιριαζει η χημεια ολων) , επελεξα μονη μου ,χωρις σκεψη και ασυναισθητα σχεδον να μπω στη διαδικασια να αλλαξω μονη μου προς τη κατευθυνση που θα ηθελα ,κατι το οποιο κατα βαθος οφειλοταν σε μια υποβοσκουσα αναγκη του να δω τη χαρα και την περηφανια στα ματια του κυριου μου. Αντίστοιχα και εκεινος προσαρμοσε η αλλαξε πραγματα που μπορει να ηξερε οτι με εκαναν να νιωθω αβολα , η εκεινον λιγοτερο απο τελειο παρολλο που δεν υπηρξε ποτε σε καμια απο τις δυο περιπτωσεις καποια αναλλυτικη συζητηση .Σε καθε σχεση που φτιαχνουμε φιλικη ,ερωτικη οφειλουμε να γινομαστε καλυτεροι ανθρωποι ,για εμας τους ιδιους πανω απο ολα.Στις σχεσεις κυριαρχειας και υποταγης νομιζω οτι λογο της εμπιστοσυνης στον αλλον που χρειαζετε για να χτιστει κανει την διορθωση ποιο πιθανη και ευκολη .Εχεις ενα κινητρο,Εχεις μια σιγουρια οτι ο αλλος δεν θελει κατι κακο για εσενα ,νιωθεις μια εξαψη χαρας για το αποτελεσμα που καταληγει να μετριασει σε σημαντικο βαθμο την οποιαδηποτε αμφιβολια η δυσκολια .Βεβαια εφοσον η κατασταση ειναι υγιης.

 

Το "συνειδητά αλλάζω τον εαυτό μου για το σύντροφό μου" υπάρχει σε κάποιο βαθμό σε όλες τις σχέσεις. Αλλαγές από ασήμαντες μέχρι πολύ μεγάλες, μονομερείς ή αμοιβαίες κατόπιν συνεννόησης. Είναι κάτι που έρχεται σχεδόν πάντα με την επαφή και την επικοινωνία, με την ένωση. Για μένα όλο αυτό στο Κ/υ πάει ένα βήμα παραπέρα. Περιέχει συγκεκριμένα ιδέες όπως εκπαίδευση, καθήκον, υποχρέωση, προσφορά, δημιουργία - ανάλογα πως το βλέπει ο καθένας, και χαρακτηρίζεται από κατεύθυνση και ασυμμετρία. Ισως για αυτό να είναι και ακόμα πιο έντονα τα συναισθήματα χαράς και ικανοποίησης όταν συνειδητοποιήσουμε ότι πετύχαμε κάτι τέτοιο.

Επίσης θέλω να πιστεύω ότι στο Κ/υ, εκτός από τη βελτίωση, δίνεται συνειδητά σημασία και στο να μην αποτελέσουμε κακή επιρροή πάνω στον άλλο. Αυτό μάλλον είναι σκέψη που γίνεται λιγότερο συχνά σε βανίλια σχέσεις και φιλίες.