Tο "παράδοξο" του ανέκφραστου/μη εκδηλωτικού σαδιστή/μαζοχιστή...

αυτοι οι κυριαρχοι απλα μαθαινουν.
ο κυριαρχος για μενα ειναι οταν εχει πληρη αυτοσυγκρατηση αυτοελεγχο και με ενα βλεμμα του μπορει να κανει πολλα.
Οσο αφορα την λεξη ασφαλειας ειναι αχρηστη διοτι ο καταλληλος κυριαρχος ξερει την υποτακτικια του πιο καλα απο τον ιδιο.
δεν χρειαζετε λεξεις ασφαλειας.
φυσικα ολα αυτα ισχυουν σε σχεση d/s

 

Σωστός κι εδώ...Αλλά μην ξεχνάμε και τους "απλούς" σαδιστές και μαζοχιστές...
Η χρήση βίας μπορεί να υπάρχει σε πλαίσιο Κυριαρχίας/υποταγής...
Στον "απλό" σαδισμό και μαζοχισμό, ο πόνος και η ανταλλαγή του είναι το μοναδικό ζητούμενο...

Δεν σ' επαναφέρω στην τάξη κι αυτό μας έλειπε χαχαχα...
Αλλά θα μου άρεσαν και οι σκέψεις σας επί του θέματος...Και στην απουσία του Κ/υ πλαισίου...
Ο πόνος και η έκλειψη έκφρασης από τον ένα η και από τους δυο "συμπαίκτες"...
Για κάποιους/ες αν δεν "δείχνεις"...αν δεν "βλέπεις"...Κάτι δεν πάει καλά...Κάτι "λείπει"...Το "βίωμα" χωλαίνει...
Το να μην "δείχνεις", το να μην "βλέπεις", θα έφτανε από μόνο του για να μην επαναλάβεις την εμπειρία με κάποιον/α ?
Και αν ναι, γιατί ?

Θα τρόμαζε ?
Γιατί με κάποιον/α που δεν "εκφράζεται", ίσως και να χάνεται η "σιγουριά", ότι σε περίπτωση ανάγκης θα υπήρχε ο κατάλληλος "διάλογος" ?
Κάποιος/α που δεν δείχνει, ότι αισθάνεται...Ίσως και να μην αισθάνεται στ' αλήθεια...έστω και αν είναι για ένα βραχύ χρονικό διάστημα...
Και κεινος/η που δεν αισθάνεται...Ίσως και να μην έχει συνείδηση των όποιων ορίων...

Η θα δημιουργούσε στο "θύμα" της μη εκδηλωτικότητας αισθήματα "ανεπάρκειας", ότι δεν θα έκανε κάτι καλά ?
Ότι δεν θα "έφτανε" στον/στην άλλο/η ?

Η μπορεί και τα δυο...

Ζητώ συγνώμη αν "χάνομαι" εγώ στο κεφάλι μου τώρα...  

 

Δική μου παρανόηση. Αναφερόμουν στα συναισθήματα που ο κυρίαρχος θέλει να βλέπει στον υποτακτικό του και όχι στα συναισθήματα του κυρίαρχου.
Κι εγώ είμαι υπέρ της αυτοκυριαρχίας από την πλευρά του κ...

 

συμφωνω λοιπον φιλε μου @peleas

 

Καμία παρανόηση φίλτατε...
Ήδη από το αρχικό post είχα γράψει ότι ο καθένας μπορεί να πει την γνώμη του...
Διαλέγοντας τόσο το Κ/υ πλαίσιο...
Όσο το πρίσμα του απλού σαδομαζοχισμού...
Το δεύτερο ίσως είναι αρκετά "αποπαίδι"...
Μάλλον επειδή φαινομενικά είναι πιο "ωμό"...
Κι όμως, σε μένα φαντάζει ακόμη πιο περίπλοκο... 

 

φιλε @Tenebra_Silente σσσσσσ ασε το λαο να εκφραστει

 

Η "ιερότητα" του πλαισίου, σε αντιπαράθεση με την "ωμή βία" της απροσχηματικής πρόκλησης πόνου.
Ενδιαφέρον. Είναι σα να λέμε οτι το λιοντάρι είναι λιγότερο επικίνδυνο όταν είσαι μαζί του στο κλουβί  

 

Αγαπητή Φελινική αν δεν ήθελα ν' αφήσω τον λαό να εκφραστεί...
Δεν θ' άνοιγα καν το νήμα...
Τις σκέψεις μου μπορώ να τις κάνω με την πάρτη μου...
Μ' ενδιαφέρει ο διάλογος και νέα "τροφή"...
Και κείνη μόνο οι συλλογισμοί των άλλων μπορεί να μου την δώσει...  

 

Ίσως και να είναι περισσότερο επικίνδυνο και να παίρνεις το ρίσκο να μπεις μαζί του στο κλουβί...
Εγώ το έχω ξαναγράψει, αν για "καθαρό" σεξουαλικό σαδισμό, εννοούμε τον μη συναινετικό και άνευ ορίων...
Είμαι "βρώμικος" σαδιστής και σίγουρα κατά του "καθαρού"...
Το γιατί, είναι θέμα για το ήδη παρόν στο Forum νήμα της Syrah, "Σαδισμός: Αισθητική vs Ηθικής"...

Τα οπτικοακουστικά "στίγματα" μας δίνουν μια αίσθηση ελέγχου και ας είμαστε από "κάτω"...
Μας δίνουν "πάτημα"...Εκεί που δεν υπάρχουν πρωτόκολλα και κανόνες...
Ίσως και οι δικλίδες να βρίσκονται σ' ένα δάκρυ, μια γκριμάτσα...
Η έκλειψη τους ίσως και να μας κάνει να νιώθουμε, σαν να περπατάμε στο σκοτάδι...
Και το σκοτάδι πολλούς/ες τους/τις φοβίζει...  

Υ.Γ. Δεν "κινδυνεύει" μόνο ο μαζοχιστής, αλλά και ο σαδιστής...
Οι συνέπειες για τον τελευταίο μπορεί να είναι διαφορετικές, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν...

 

Στ' ότι η λέξη ασφαλείας δεν χρειάζεται...
Συγνώμη αλλά θα διαφωνήσω...
Δε πα να είσαι με τον/την άλλο/η για χρόνια...

Και ο πιο έμπειρος ναυτικός μπορεί να πνιγεί...
Την θάλασσα δεν πρέπει να την φοβόμαστε, αλλά πρέπει να την σεβόμαστε, πάντα...
Και την ζώνη ασφαλείας την φοράς, κυρίως για να την γλυτώσεις σε περίπτωση ατυχήματος...
Και όχι για να μην πάρεις κλήση...
Τουτέστιν, προσέχουμε για να έχουμε...
Όποιος/α πει, ότι ξέρει τον/την άλλο/η καλύτερα και από τον ίδιο/ίδια...
Με κάθε συμπάθειο, ας κουνήσει λίγο το κεφαλάκι του/της...
Άσχημο πράγμα η υπερβολική σιγουριά...

Ως προς τον αυτοέλεγχο, ναι, ο/η Κυρίαρχος/η πρέπει να τον έχει...
Αλλά δεν σημαίνει ότι ο/η υποτακτικός/η, δύναται να μην τον έχει καθόλου...
Μεγαλύτερη η ευθύνη του/της Κ...αλλά όχι ανύπαρκτη και κείνη του/της υ...
Μην ξεχνάμε ότι και οι Κ είναι άνθρωποι, δεν είναι ρομποτάκια...
Και πρώτα εμείς πρέπει να προσέχουμε τον εαυτό μας...

Γνώμη... 

 

Δύσβατα νερά, φίλε μου. Το καθαρό σεξ είναι σαν τον κουραμπιέ που του έχεις τινάξει την άχνη.
Αλλά πρέπει να υπάρχει μία safeword, έστω στο μυαλό σου. Μία αόρατη κλωστή που θα σου δίνει ανά πάσα στιγμή τα όρια των επιθυμιών και της καύλας σου, ώστε, ακόμα και αν αποφασίσεις να τα υπερβείς, να είσαι σε πλήρη συνείδηση των συνεπειών και του ρίσκου...

 

Στο τέλος όλα σεξ είναι φίλε μου...Ποιος τρώει κουραμπιέ, ποιος μελομακάρονο, ποιος χταποδάκι...
Σωστότατος, ένα safeword στο μυαλό πρέπει να υπάρχει και ας μην φαίνεται...
Κάτι σαν "κόφτης" που να σου έχει γίνει τόσο κτήμα...
Που ακόμη και αν πας να χάσεις τον έλεγχο σου...
Μπαίνει μπρος από μόνος του σε κάποιο εξωτερικό ερέθισμα...
Σαν τον γιατρό που σε χτυπάει στο γόνατο με το σφυράκι...

Και όταν το ερέθισμα απ' "έξω" δεν υπάρχει?
Εκεί αν είσαι λίγο συνετός και είσαι εσύ ο από "πάνω"...
Αν δεν νιώθεις εντελώς μέσα στο "δέρμα" σου εκείνη την στιγμή...
Και βλέπεις, η καλύτερα δεν βλέπεις κανένα "σήμα" από τον/την "κάτω"...
Υπαναχωρείς...
Κάθεσαι στ' αυγουλάκια σου...
Πας για ψάρεμα...
Αλλά δεν σαδίζεις ( αδόκιμος όρος αλλά κάνει chic χαχαχα )... 
Γιατί η μετάνοια κάποιες φορές δεν φτάνει, για να επανέλθει η πρότερη κατάσταση...

Εκτός και αν αλήθεια δεν νιώθεις τίποτε...
Δεν σε νοιάζει τίποτε...
Ούτε καν η ίσως μακρινή πιθανότητα να βρεθείς και πίσω απ' τα σίδερα...