Καύλωσέ με! (αν μπορείς…)

ΔΙάΘεσηΗΜέΡας*

 

[δεν υπάρχουν γεγονότα
μόνο ερμηνείες όπως
είπε και ο νίτσε]



αμίλητος το δεκαπενταύγουστο
απέναντι μου έρημη θάλασσα
βγάζει απ΄τα σπλάχνα της άδεια
μπουκάλια και κονσερβοκούτια
δεν έχω για εσένα τι άλλο να πω
αποτυγχάνω ήδη στην απόπειρα

μηδενική υπομονή να μετράω
τα δώρα του καλοκαιριού σου
σε κέλυφος πόνου ένοικος
να υποφέρω την ακινησία
του διπλανού παραθεριστή
αποτέλεσμα να ξεριζώνω
το παιδικό μου ενθουσιασμό
για σένα κι αυτός σαν κισσός
στην αυλή σου να απλώνεται
παντού και να θεριεύει

να ξεφλουδίζω τις μέρες μου
σαν να καθαρίζω κρεμμύδια
αγορασμένα στη λαϊκή και
το κρίμα σου γίνεται δάκρυα
τα δάκρυα γίνονται γλυκόλογα
τα γλυκόλογα γίνονται
αφορισμοί και πάει λέγοντας
ώσπου στο τέλος φτου
κι απ΄την αρχή δεν ντρέπομαι
σαν δόγμα να σε ομολογήσω

καλύτερα βραδύγλωσσος
σε κρίση λόγω εορταστικής
μελαγχολίας παρά αιώνιος
παραθεριστής και από έρωτα
ασκόπως περιπλανώμενος
στων ρηγμάτων μου τα βάθη
να χάνομαι οριστικά γιατί
ποτέ σου δεν αγαπάς λιγότερο
αυτό που θυμάσαι ολοένα
και περισσότερο

 

Το ''σκυλί'' του Πολέμου;  

 

Jack Vettriano - Fetish

 

 

Antonio Vivaldi - Le quattro stagioni (1723)

 

“Our only real pleasure is to squander our resources to no purpose, just as if a wound were bleeding away inside us; we always want to be sure of the uselessness or the ruinousness of our extravagance.”

― Georges Bataille, Erotism: Death and Sensuality

 

 

Στο χωριό δεν έχουν καμία ιδιαίτερη αγάπη για τις γάτες, καθώς έχουν σκυλιά στις αυλές τους, πάραυτα δωροδοκούν τις αδέσποτες με ένα πιάτο γάλα προκειμένου να κυνηγούν τα ποντίκια της περιοχής.