(Σαδο)μαζοχιστής/ρια Κυρίαρχος/η και D/s : Service Topping και D/s σε προσωρινή " διαθεσιμότητα " ?

Αν πόνος=εξουσία, τότε σαδιστής=Κυρίαρχος by default. Κάτι που "λέμε", ότι δεν ισχύει.
Αφού κάποιος μπορεί να είναι σαδιστής και να μην του καίγεται καρφί να ελέγχει τον/την άλλο/η, πόσο μάλλον να τον/την εξουσιάζει.

Σαν συλλογισμός είναι ολόσωστος ο δικός σου. Αλλά το "πέρασμα" με τους χουντικούς βασανιστές για μένα είναι άκαιρο.

Δεν μεταβιβάζει κανένα δικαίωμα ο Κ. Στην πρώτη περίπτωση δίνει εντολή να τον πονέσουν. Στην δεύτερη περίπτωση καθοδηγεί τον πομπό.
Δεν παραχωρεί σε καμία από τις δυο περιπτώσεις κανένα δικαίωμα. Στην πρώτη περίπτωση κρατάει την εξουσία. Στην δεύτερη περίπτωση δεν υπάρχει εξουσία.
Ακόμη και την δεύτερη εκείνος "ελέγχει", εκείνος καθοδηγεί λέγοντας πόσο, πως. Τώρα αν πέσει στα μάτια του/της άλλου/ης, είναι άλλο ζήτημα.

Κυριαρχία=ψυχολογικός έλεγχος=εξουσία BDSMικά μιλώντας.
Και είναι Κυριαρχία που κάποιος/α αναζήτησε και αποδέχθηκε.
Δεν του/της την επέβαλαν.
Γι' αυτό ξαναγράφω, η παρομοίωση με τους βασανιστές του τότε καθεστώτος για μένα πάντα, είναι λανθασμένη.
Αφού θα μιλούσαμε για δυο μη συγκρίσιμα μεγέθη.
Η πρόκληση πόνου είναι ένας από τους τρόπους διατράνωσης της Κυριαρχίας, δεν είναι η βάση της.
Καλή η σκέψη και η ανάλυση, ξετρελαίνομαι κι εγώ να κάνω και τα δύο.
Αλλά σε κάποια σημεία - και το ξαναγράφω - χανόμαστε( ή θέλουμε να χαθούμε ) στην μετάφραση.  

 

Από την πλευρά μου δεν μπορώ να φανταστώ Κυρίαρχο που δεν είναι σαδιστής γιατί τότε ποιος ο λόγος να Κυριαρχεί; Σαδιστή που δεν είναι Κυρίαρχος μπορώ να σκεφτώ, αρκεί τότε ο σαδισμός ως έννοια να ταυτίζεται με την ενεργητική αλγολαγνία.

Ο Κυρίαρχος ή μάλλον ο Αφέντης σε σχέση M/s "νομοθετεί" έξω ου και θεωρείται ότι η σκλάβα "του ανήκει". Τα νοήματα υπερβαίνουν τις απόψεις των προσώπων που σχετίζονται σαδομαζοχιστικά.

Αλλά επειδή ούτε η ενεργητική αλγολαγνία ταυτίζεται με τον σαδισμό, ούτε ο σαδισμός ταυτίζεται με την Κυριαρχία τα ερωτήματα του @Tenebra_Silente μπορεί να βρουν τις απαντήσεις τους στα λεπτά κενά μεταξύ των όρων. Αν δεν βγούμε από τους ορισμούς προς μια πιο αναλυτική προσέγγιση δε νομίζω πως υπάρχει απάντηση στο ερώτημα.

Περισσότερα αργότερα γιατί τώρα πάω θάλασσα  

 

Το παράδειγμα με τους χουντικούς βασανιστές είχε σκοπό να δείξει οτι η πρόκληση πόνου φέρνει σε θέση ισχύος αυτόν που τον προκαλεί και σε υποδεέστερη αυτόν που τον δέχεται. Εστω, σε σωματικό επίπεδο. Η άλλαγή ρόλων μεταξύ κ και υ μπορεί να ξεκινήσει σε σωματικό επίπεδο, είναι θέμα χρόνου όμως να περάσει σε ψυχολογικό. ΟΠότε μιλάμε για σύγχιση, στην καλύτερη περίπτωση.

Ο σαδιστής ασκεί εξουσία επάνω στο μαζοχιστή. Το οτι δεν επεκτείνει την εξουσία σε επίπεδο κ, είναι επειδή δεν τον ενδιαφέρει, τόσο τον ίδιο όσο και το μαζοχιστή ο ρόλος του υ.

Οπως είπες όμως, αυτά είναι θεωρητικολογίες. Στην πράξη φαίνεται αν η σχέση κ/υ μπορεί να αντέξει κάτι τέτοιο....

 

Να σου επιτρέψω? Χαρά μου, το "σπίτι" μου είναι "σπίτι" σας.
Με κάλυψες απολύτως με την απάντηση σου. Σ'ευχαριστώ πολύ  

Υ.Γ. Το "σου έλειψα; " Σαν απειλή το έγραψες χαχαχα. Αυτή την στιγμή το μόνο πράγμα που μου λείπει, είναι ο ύπνος χαχαχα  

 

@peleas

τα πολιτικά βασανιστήρια έχουν τον συγκεκριμένο σκοπό της ολικής καταστροφής ψυχισμού και σωματικής οντότητας του βασανιζόμενου και είναι μέσο άσκησης απρόσωπου εκφοβισμού. Ουδεμία, δηλαδή, σχέση με τους πόνους του σαδομαζοχισμού, τον οποίο άλλωστε κάθε φασίστας μισεί και καταδιώξει ως απόκλιση. Αλλά και η εξουσία έχει τελείως άλλο νόημα στη μια και στην άλλη περίπτωση.

 

Σωστά το τοποθετείς. Δεν είχα σκοπό να συγκρίνω το νόημα της εξουσίας στις δύο περιπτώσεις. Απλά να συσχετίσω την δυνατότητα πρόκλησης πόνου με την εξουσία per se.

 

Γι' αυτό και έγραψα στον τίτλο (σαδο)μαζοχιστής. Ούτε για μένα νοείται Κυρίαρχος/η που δεν θα ήταν έστω και λίγο σαδιστής/ρια. Και δεν παίρνω σαν παράδειγμα τον εαυτό μου που είναι και το ένα και το άλλο.
Απλά, έχω δει εδώ μέσα και γραφόμενα που δεν αποκλείουν την περίπτωση του Κυρίαρχου που δεν θα ήταν ενεργητικός αλγολάγνος.
Εγώ μέχρι και στο νήμα περί τιμωρίας είχα γράψει, ότι για μένα θα ήταν πρωτίστως υπόθεση σαδιστικής ικανοποίησης η επιβολή της και μετά συμμόρφωσης ή μόνο σεξουαλικής ικανοποίησης από την πρόκληση πόνου στο υ.
Αλλά όπως και τα περισσότερα είναι και αυτό υποκειμενικό και διαφέρει από Κυρίαρχο/η σε Κυρίαρχο/η.
Αυτά που έγραψες περί Αφέντη σε σχέση M/s είναι σωστά και για μένα. Αλλά εδώ η υπόθεση δεν είναι το M/s αλλά το D/s και στην υπόθεση του M/s το ερώτημα μου δεν θα το έκανα διόλου.
Αφού δεν θα είχε κανένα νόημα. Ο Master διατάζει και η σκλάβα εκτελεί. Αν θέλετε, βγαίνουμε από τους ορισμούς ευχαρίστως και το "απλώνουμε" διαφορετικά. Δίχως τους περιορισμούς του εισαγωγικού post.

Y.Γ. Καλές βουτιές  

 

Σωστός γι' άλλη μια φορά. Εγώ είπα να είμαι "ψείρας" κατά τους ορισμούς. Αλλά ότι ο πόνος φέρνει έλεγχο, κι εγώ πιστεύω ότι το κάνει. Π.χ. χαζό κάποιος που σε καβγά, σου "γυρίζει" το χέρι σε σημείο αφόρητου πόνου.
Εκεί δύσκολα δεν θα έκανες ότι σου ζητούσε, για να σταματήσει ο πόνος.
Συγνώμη για το "χώσιμο" στο παράδειγμα περί βασανιστών, "κατάλοιπα" που δεν έχει νόημα να εξηγήσω εδώ. Λάθος "τάκλιν" και σου ζητώ συγνώμη. Απλά όταν το "σφυράκι" χτυπάει "γόνατο" χαχαχα... 

 

Δε φταις εσύ. Εχω ένα θεματάκι με τα τραβηγμένα παραδείγματα..χαχαχχα

 

Κι εγώ όχι ε? Είπε ο γάιδαρος( εγώ ) τον πετεινό κεφάλα ( εσένα ).
Παραμένει το γεγονός ότι έκανα λάθος κι έπρεπε να το αποφύγω.
Γιατί δεν θέλει πολύ να σου βγει τ' όνομα ( μιλάω παντού κι όχι εδώ ). Και να είσαι αυτό που ίσως σου προσάψουν, κάτι πάει κι έρχεται.
Να μην είσαι κι αυτό το κάτι να είναι και ελεεινό, εκεί δεν πάει ούτε έρχεται τίποτε. Απλά κρανιώνεσαι. Δέξου την συγνώμη φίλε μου.
Ξέρω ότι κατάλαβες, ξέρεις ότι κατάλαβα, αλλά το λάθος μου, λάθος μου. Όποια και να ήταν η δικαιολογία μου.
Βέβαια με το συγκεκριμένο το τερμάτισες χαχαχα...
Ε ρε κουραμπιές χαλασμένος που μας χρειάζεται ( είπαμε κι εγώ δεν πάω πίσω χαχαχα )   

 

Δεκτή, καλέ μου φίλε αν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα. Οσο για τα προσαπτώμενα, κανείς μας δε μπορεί να τα αποφύγει. Καλοθελητάδες πάντα θα υπάρχουν. Αλλωστε, κι εμείς δεν είμαστε ακριβώς αθώες περιστερές, εεε? χαχαχχ

 

Να είσαι καλά. Μωρέ δίκιο έχεις, ο "κόσμος" έχει το στόμα για να "λέει", παντού. Ως προς τις αθώες περιστερές, εγώ είμαι κουρούνα και μάλιστα σιχαμερά ένοχη χαχαχα.