Οι σχέσεις είναι ένας καθρέφτης...

Ναι ναι καταλαβαίνω απολύτως  
Ανοίγουμε όμως ένα μεγάλο θέμα (που είχε ανοίξει και πάλι πριν από λίγο καιρό) του τι είναι συναίνεση, σε τι συναινούμε ακριβώς, αν ανανεώνεται αυτή ή δίδεται άπαξ κλπ).

Από την εμπειρία που περιγράφετε καταλαβαίνω ότι έχετε φτάσει σε ένα επίπεδο εμπιστοσύνης που όσα βήματα λέω εγώ - μέχρις εκεί- έχουν ήδη γίνει  
Αυτό που ήθελα να πω με την απάντηση μου είναι ακριβώς ότι πρέπει να έχει δοθεί η έμπνευση (αυτή που αποδίδετε στη συναινετική υποταγή και ορθώς κατ' εμέ) για να υπάρξει το άνοιγμα αυτό. Αλλά και το ότι ο Κ πρέπει να ξέρει τι θα κάνει την ειλικρίνεια που θα του δοθεί και τα πιθανά side effects (κακά τε και καλά) που θα έχει στον υποτακτικό του αυτό το άνοιγμα  

 

Νομιζω οτι καταλήγουμε στον κανονα ( Νο1 για μένα) οτι η χημεία , παίζει πολυ πολυ μεγάλο ρόλο στις ανθρωπινες σχεσεις, γενικά και ειδικά . Αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη δεν υπάρχει κανενα άνοιγμα, αν υπάρχει Κ/υ σχέση θεωρω αυτονόητο οτι υπάρχει εμπιστοσύνη, πάραδοση ελεγχου και υποταγή , έχουν γίνει ήδη οι συζητησεις, εχουν ξεκαθαρίσει οι θέσεις , τα θελω , οι αναγκες. Ξέρεις αν ταιριαζεις, αν μπορεις να προχωρήσεις...

Σαφως και πρεπει να ξέρει, γι αυτο εχει επιλέξει να έχει τον έλεγχο, ειναι ο χαρακτηρας του τετοιος , να οδηγεί με ασφάλεια την/τον υπο . Πιστευω οτι, αν και εφοσον υπάρχει εμπιστοσύνη, το μονο που μένει απο πλευράς υ είναι να αφεθεί και να απολαυσει το ταξίδι.

 

Ναι συμφωνώ ότι η χημεία παίζει το Νο1 ρόλο   Και αυτό γιατί οι bdsmικες είναι πρώτα και πάνω από όλα ερωτικές σχέσεις  

Όμως, όπως όλες οι σχέσεις. Και αυτές οι σχέσεις δεν είναι γραμμικές, γιατί οι άνθρωποι δεν έχουν γραμμική πορεία στη ζωή. Έτσι είναι λογικό να υπάρχουν πισωπατήματα παρά τους σταράτους λογαριασμούς στην αρχή. Και όχι λόγω κακής πρόθεσης…

Το μυστικό για μένα είναι παρά τις όποιες (αναπόφευκτες και επιθυμητές για μένα) αλλαγές και των Δ/δυο, σε κάθε φάση της πορείας τους να ταιριάζουν, να έχουν χημεία και πάλι  

Ναι συμφωνούμε απόλυτα!

Ευχαριστώ για το διάλογο  

 

Ανέκαθεν ήμουν υπέρμαχος της έκφρασης και εξωτερίκευσης των συναισθημάτων. Εχω συνάψει συμφωνία με τον "δεύτερο" εαυτό μου - δίδυμος γαρ - πως δεν θα κρύψω ποτέ τα συναισθήματά μου, ακόμα και αν αυτά πληγώσουν/στεναχωρήσουν/δώσουν "αέρα" στην υπό μου. Θεωρώ υπέρτατο "αγαθό" να μπορείς να ζήσεις στο έπακρο την κάθε στιγμή, ακόμα και αν αυτή ανήκει στις λεγόμενες δυσάρεστες, τις οποίες ουσιαστικά ουδέποτε πρόκειται να θυμηθείς στο εγγύς μέλλονο σε περίπτωση release.

Οσον αφορά στην εν γένει σχέση με την υπό, πάντα προσπαθώ να της δείξω τι αισθάνομαι την εκάστοτε στιγμή. Ετσι, μπορεί να καταλάβει και να επαναλάβει κάτι που με χαροποίησε/ικανοποίησε καθώς και να αποφύγει τυχόν λάθη που με έχουν εκνευρίσει/τσαντίσει. Δεν νομίζω ότι εξωτερικεύοντας τα συναισθήματά τους ένας Κ χάνει τον έλεγχο της υπό. Ισα, ίσα γίνεται πιο προσιτός, γεγονός που αδιαμφισβήτητα πρόκειται για μία ανταμοιβή της υπό. Ο Κ δεν είναι ο Θεός, δεν είναι αλάνθαστος, δεν είναι ο Μεσσίας - ούτε καν ο Μέσι -. Φρονώ, μάλιστα, πως με την εξωτερίκευση των συναισθημάτων του Κ η αυστηρή και εντός πλαισίου D/s σχέση αρχίζει να χαλιβδώνεται και να περνάει στο επόμενο στάδιο.