Επιβράβευση, δοτικότητα και πιθανολογούμενο ασυμβίβαστο της τελευταίας με την ασυμμετρία.

Η θανασσομουτσουναρα, παλι, διαφωνει με το ως τουδε παρεχομπουρου.

Εκ του αποτελεσματος, προτιμω κυριαρχικοτητα αυστηρα δοσολογημενη και δικαιη, οπως επισης και εκπεφρασμενη με τροπους που (κατα την κριση και τις επιθυμιες του Κ) θα εξελιξουν το υ, οχι κατ'αναγκη με τους τροπους που το υ αντιλαμβανεται/θελει.

 

Παίζουμε με τις λέξεις;  

Για να είναι κάποιος δίκαιος, θα πρέπει να έχει κρίση και να μην κυριεύεται από τον εγωισμό του. Για να βρει κάποιος τρόπους που θα εξελίξουν τον υποτακτικό, θα πρέπει να καταβάλλει σκέψη και προσπάθεια, να παρατηρήσει, να κρίνει, να επιλέξει πολλές φορές κάτι που δεν βολεύει τον ίδιο. Θα πρέπει να νοιάζεται. Ο υ συνήθως θέλει την ουσία, τους τρόπους τους επιλέγει ο Κ  

 

Συνηθιζω και αγαπω να ακριβολογω.

Πολυ μεσσιανικοαυταπαρνηχτερος ο Κ που περιγραφεις, αλλα και λιγακι κρεμασθεις εκ βρακίου. Δημοφιλης και υπερπροβαλλομενος, επισης, αλλα οχι αυτο που περιγραφω.

 

συνήθως ο καλος κ κατ εμε είναι κάπου ανάμεσα στους δυο που περιγράφετε... @Janine κι εσύ.

συνήθως δεν φοράμε βρακί Τανάση  

 

Κι ο Κ που περιγράφεται (παθητική φωνή) γενικώς ως "παρτάκιας" σε μένα φαίνεται εξαιρετικά "τσιγκούνης" . Επίσης, μου θυμίζει πολύ έντονα τον πατριάρχη της Αγίας Ελληνικής Χριστιανικής Οικογένειας, κι έχω μιαν αλλεργία στο κατεστημένο...   Ο καθένας έχει τις προτιμήσεις του φυσικά  

Όποιος δεν νοιάζεται για την ιδιοκτησία του, τη χαλάει. Αυτό είναι universal  

 

αυτά με τα ενεργοπαθητικά πάντα τα μπέρδευα κι εκτός σύνταξης/γραμματικής  

 

Χμμμμ, η εμπειρια δειχνει οτι κατι που παρεχεται αλογιστως, συντομα χανει την αξια του και πρεπει συνεχως να παρεχονται μεγαλυτερες ποσοτητες. Αν εχεις διαφορετικη εμπειρια αντι αφορισμων, θα χαρω να την ακουσω.

 

@Tenebra_Silente Ganzi, Sicilia καλυτερότερο δάσος! (και με Σικελούς   )


Η τοποθέτηση της @Janine με κάλυψε πλήρως, καθώς επίσης θεωρώ την δοτικότητα το α και το ω της κυριαρχίας.

Με βρίσκει επίσης σύμφωνη η άποψή της πως ακριβώς η απουσία του εγωϊσμού είναι χαρακτηριστικό της κυριαρχικής προσωπικότητας.

 

ιδέα δεν έχω που γράφτηκε αυτό, αλλά αυτό είναι το παν!!

 

@Janine συμφωνώ στ' ότι ο Κ πρέπει να φέρεται στην υ με σεβασμό.
Συμφωνώ επίσης με το γεγονός ότι πρέπει να την κάνει να νιώθει ασφαλής μαζί του.
Ότι δεν θα της κάνει κακό, δηλαδή ότι δεν θα ξεπεράσει τα εσκαμμένα.
Διαφωνώ ότι της οφείλει τ' οποιοδήποτε συναίσθημα.
Καθώς και ότι ούτε εκείνος μπορεί να το περιμένει ή να το απαιτεί.
Αυτά είναι πράγματα που τυχαίνουν.
Και μπορεί άνετα να τσουλήσει ακόμα και μια D/s σχέση άνευ ποιος ξέρει τι συναισθήματος.
Η επιβράβευση από μεριάς του Κ είναι και κάτι σαν επένδυση.
Κάποιες φορές γιατί η υ έκανε το task της καλά.
Άλλες για να την ενθαρρύνει, για την προσπάθεια που κατέβαλε σε κάτι.
Ας το πούμε ένα είδος "υποχρέωσης" του Κ που θα ήταν κυρίως προς όφελος του.
Η όποια δοτικότητα του, αν την είχε, θα ήταν απλά κομμάτι του χαρακτήρα του.
Που κανένας βουδουσουμιάρικος "κανόνας" δεν θα μπορούσε, να του βγάλει.
Ή είναι δοτικός ή δεν είναι, απλά.
Ούτε για μένα η δοτικότητα του Κ υπονομεύει τ' όποιο πλαίσιο.
Εκτός και αν η υ εκλάβει την όποια ευγένεια ή την ένδειξη στοργής σαν αδυναμία ή δουλοπρέπεια του Κ.
Εκεί, πάντα για μένα θα ήταν απλά περιορισμένης ευφυΐας.
Σίγουρα ούτε η Κυριαρχία, ούτε η υποταγή είναι τσάμπα.
Αλισβερίσι είναι.
Αλλά όπως η υ είναι εγωίστρια με τον τρόπο της.
Αφού να περιμένεις ανταπόδοση για κάτι που κάνεις, δεν το λες αλτρουισμό.
Άλλο τόσο είναι και ο Κ.
Και αυτή είναι η ιδέα στην οποία βασίζεται το "οικοδόμημα" του, ο εγωισμός.
Αυτό υποτίθεται ότι αναζητά η υ, κάποιον να τον υπηρετεί.
Επειδή το θέλει και το διάλεξε.
Να δώσει "λίστα" με το τι ανταμοιβή θα περίμενε από τον Κ, για πιο λόγο και πότε.
Συγνώμη αλλα για όπως το βλέπω εγώ, δεν είναι πλαίσιο Κ/υ.

Υ.Γ. Άλλο εγωισμός, άλλο ασυδοσία.
Ως προς την όποια βελτίωση, συνεχίζω να το θεωρώ ουτοπία.
Πιστεύω στο "ράψιμο" στα μέτρα μου.
Η όποια βελτίωση αν υπάρχει, θα ήταν αποτέλεσμα της τριβής ανάμεσα στους δυο.
Και δεν θ'αφορούσε το BDSM, ούτε μόνο την υ.
Και ο Κ θα μπορούσε να εμπλουτιστεί σαν άνθρωπος από την υ του.
Αρκεί να μην έχει πολύ αέρα στα μυαλά.
Και να επέλεξε κάποια, που θα είχε να του δώσει κι άλλα πράγματα πέρα απ' την υποταγή της και όσα με κείνη θα ήταν συνδεδεμένα.

 

Το Κ/υ είναι σχέση;

 

Με παρεξηγήσατε. Κανένας αφορισμός. Απλώς η προσωπική μου άποψη, και η προσωπική μου εμπειρία, δίχως να τη ζαχαρώσω πολύ (μπορώ να τα πω και πιο χύμα, αλλά συγκρατούμαι από σεβασμό στη συνομιλία, στο φόρουμ και σε σας)  

Επίσης, με παρεξηγήσατε και ως προς το τι παρέχεται αλογίστως. Τίποτα δεν πρέπει να παρέχεται αλογίστως. Επίσης, τίποτα δεν πρέπει να στερείται αλογίστως. Εν ολίγοις, ένας Κ δεν μπορεί να είναι αλόγιστος. Κι αν κυβερνάται από τον εγωισμό του και δεν ξέρει να τον διαχειρίζεται, τότε, λυπάμαι, αλλά η εμπειρία έχει δείξει ότι είναι αλόγιστος. Και καταντάει.

Δυστυχώς, έχω εμπειρία από εγωιστή Κυρίαρχο. Με έχει "χαλάσει", αν θέλετε, εγωιστής Κυρίαρχος. Και τον έχω παρακολουθήσει να καταντάει, όπως είπα. Δεν ξέρω τελικά τι με στεναχώρησε περισσότερο. Οι συνέπειες που είχα στην ψυχολογία μου από τη στάση του, ή η ολική αποκαθήλωσή του στα μάτια μου και στην καρδιά μου;

Αντιθέτως, τις μεγαλύτερες στερήσεις ελευθερίας, τον πιο έντονο έλεγχο, μου τον επέβαλε Κυρίαρχος που ήταν δοτικός. Δοσολογημένα και ως επιβράβευση, αλλά δίχως στερήσεις "για να μην τον πουν μαλθακό ( ". Δοτικός και δίκαιος. Και με έκανε ό,τι ήθελε  

Υποτίθεται ότι στο μυαλό ενός Κυριάρχου προέχει η ασφάλεια του υποτακτικού του, σωματική και ψυχική. Σωστά; Ένας παρτάκιας Κυρίαρχος, όμως, έχει πρωτίστως στο μυαλό του την πάρτη του, κι όχι την ασφάλεια του υ του. Δεν είναι έτσι;