Έκθεση των δεδομένων->Αξιολόγηση τους->Επιλογή...

να, κατι τετοια εχω κατα νου οταν διαβαζω λιστες με καλες προθεσεις. Στο δινω εγγραφως, οτι σχεση/γαμος δρομολογειται στα χρονια της κρισης 2010 και δωθε, θα κρατησει ποοολυ περισσοτερο απ αντιστοιχα προ 2010

 

Μην με παρεξηγείτε που δεν "σεντονιάζω" ούτε στην απάντηση μου σ' εσάς. Ειλικρινά, "συλλέγω" σκέψεις σ' αυτό το νήμα. Γιατί πιθανότατα εδώ και αρκετό καιρό σε κάποια σημεία σκέφτομαι ότι ίσως είμαι foul.
Και να διαβάζω τις απόψεις όλων σας και ξεδιαλύνει κάποιες σκέψεις μου και μου δίνει τροφή για νέες.
Ένα ευχαριστώ για τον χρόνο και τα λόγια σας.  

 

1. Πέρα απ' τον παράγοντα εμφάνιση, σε τι άλλο επικεντρώνεστε, πριν αποφασίστε, να μπείτε σε μια D/s σχέση με κάποιον/α?
Συμπεριφορά. Με τα χρόνια κατέληξα ότι μου είναι πρωταρχικό να υπάρχει συνέπεια λόγω και έργων, από τα πιο ασήμαντα μέχρι τα πιο σημαντικά. Μου δίνει την αίσθηση ότι μπορεί να θέσει σταθερό πλαίσιο.

Τι αξιολογείτε πρωτίστως, τα όποια BDSMικά προσόντα/τάσεις/"εχέγγυα" ή τα υπόλοιπα στοιχεία του χαρακτήρα του/της υποψηφίου/ας?
Έναν συνδυασμό των δύο. Η ύπαρξη καλού χαρακτήρα αλλά όχι κυριαρχικού δεν μου αρκεί όπως και η κυριαρχικότητα αν δεν συνδυάζεται με χαρακτήρα πάλι δεν μου αρκεί. Δεν μπαίνω σε διλήμματα. Υπάρχουν άνθρωποι που συνδυάζουν και τα δύο αιτούμενα.

2. Η πιθανή μεγάλη ως πολύ μεγάλη διαφορά ηλικίας, τι βάρος έχει στην απόφαση σας?
Στα νιάτα μου με τραβούσαν οι μεγάλοι άνδρες. Με τα χρόνια κατανόησα, ότι είναι μια φενάκη για πολλούς και διάφορους λόγους, με κυριότερους ότι ο νέος άνθρωπος θα εξελιχθεί, θα αναπτυχθεί, ο γηραιός είναι αυτός που είναι, δεν έχει παραπέρα. Ο νέος αργά ή γρήγορα θα τον υπερβεί και θα τον αφήσει πίσω Αυτό είναι ζωή, αυτό είναι φύση. Και δεύτερον η μεγαλύτερη εμπειρία δεν σημαίνει αυτονόητα και καλή επεξεργασίας αυτής. Τώρα πια, επιδιώκοντας την αρμονία με ελκύουν άνδρες που είναι ψυχολογικά ωριμότεροι από εμένα αλλά είμαστε ηλικιακά κοντά.

3. Πόσο καιρό τριβής/γνωριμίας με τον/την άλλο/η χρειάζεστε, πριν ξεκινήστε τ' όποιο D/s?
4. Ξεκινάτε σιγά και προχωρώντας με τον καιρό, επαναδιαπραγματεύεστε και θέτετε πιο στενά όρια, πιο "πιεστικά" αιτήματα/θέλω? Η κάνετε τ' αντίστροφο, δηλαδή ξεκινάτε με ήδη αρκετά "συμπαγείς" όρους και ψηλό πήχη, ίσως έχοντας στην άκρη του μυαλού την μελλοντική αναδιαπραγμάτευση και το "χαλάρωμα" κάποιων όρων.
Απαντώ και στα δύο μαζί γιατί είναι σχετικά. Θεωρώ ότι το D/s είναι προορισμός όχι αρχή μιας σχέσης. Πέραν των αρχικών δηλώσεων, όπου καθορίζονται οι ρόλοι, η σχέση χτίζεται και οδηγείται, αν οδηγείται προς το D/s και M/s. Θέλει χρόνο, σαν το παλιό κρασί .

 

Το λοιπόν, ήρθε και η δική μου ώρα και σοβαρά θα προσπαθήσω να μην σας κουράσω πολύ για μια φορά.
Όμως απ' την στιγμή που το νήμα σας ζητά, να μιλήστε αρκετά επί του προσωπικού.
Το θεωρώ σωστό, να "εκτεθώ" σε σας κι εγώ.

Γαμ. χρειάστηκα κι εγώ να γυρίσω, για να διαβάσω τις ερωτήσεις μου χαχα  
Σοβαρός τώρα. Μπαίνω στο δια ταύτα,

1. Ο παράγοντας εμφάνιση είναι αρκετά σημαντικός, αλλά σίγουρα δευτερεύων.
Μην είμαι υποκριτής, αν κάποια δεν μου κάνει καθόλου κλικ, οποιαδήποτε σκέψη για κάτι πέρα από μια καλή γνωριμία, ίσως φιλία πεθαίνει πριν καν γεννηθεί.
Αλλά δεν έχω κάποιο αντικειμενικό και απαράβατο κριτήριο. "Κυνηγάω" πολύ τις αισθήσεις, το πως την "νιώθω", αφού μου έχει τύχει να "χαζέψω" και με γυναίκες που για πολλούς/ες να ήταν και μέτριες.
Ενώ άλλες που για κάποιους ήταν τουλάχιστον όμορφες ή αρκετά όμορφες ( το Θεά δεν το χρησιμοποιώ εύκολα ), με είχαν αφήσει αδιάφορο.
Συνεχίζω, για μένα κάποια στοιχεία του χαρακτήρα είναι μακράν πιο σημαντικά από τα όποια βουδουσουμοφετιχιστικά "προσόντα" και τα οποία έπονται.
Η ανυπαρξία τους όμως είναι σίγουρα ανασταλτικός, για να μην πω ακυρωτικός παράγοντας.
Όμως ανάμεσα σε μια έμπειρη υποτακτική ή σε κάποια αρκετά "περπατημένη" και αρκετά έως πολύ πρόθυμη να πειραματιστεί και στην οποία θα έλειπαν κάποια στοιχεία ( για μένα σημαντικά ) του χαρακτήρα.
Και σε κάποια αρκετά "κουμπωμένη" ή λιγότερο έμπειρη, αλλά που θα είχε τα στοιχεία που μου αρέσουν σ' ένα χαρακτήρα, προτιμώ μακράν την δεύτερη.

2. Η διαφορά ηλικίας ομολογώ πια μετά εμπειρίας ότι για μένα είναι θέμα σχεδόν αξεπέραστο. Δυο φορές μονάχα είχα να κάνω με μικρότερες μου, εκ των οποίων η μια πέντε χρόνια, ή άλλη κάποια παραπάνω.
Το λοιπόν, το πλήρες βραχυκύκλωμα και σίγουρα το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης ήταν δικό μου. Όχι γιατί είμαι "παντόφλας", ούτε γιατί εκείνες ήταν party animal.
Αλλά γιατί δεν κατάφερνα να με "δοσολογήσω", κάπου ένιωθα ότι έπρεπε να "φρενάρω", για να μην τις ασφαλτοστρώσω. Αφού σαν άνθρωπος ( όχι σαν Κ ) είμαι πολύ δύσκολος.
Και κάποια στοιχεία του χαρακτήρα μου είναι αρκετά δύσπεπτα ακόμη και για γυναίκες της ηλικίας μου ή και μεγαλύτερες μου.
Κι εδώ το foul μου, για κάποιους λόγους που δεν χρειάζεται ν' αναλύσω ( μια πορεία ζωής δεν μπορεί να περιληφθεί σε 10/20 γραμμές ) έχω γίνει, ή πιο σωστά άφησα/θέλησα να γίνω αρκετά δύσκαμπτος στις διαπροσωπικές μου σχέσεις.
Δύσκολα αφήνω να πέσει κάτω κάτι, αναλύω υπερβολικά πράγματα και καταστάσεις ακόμη και "σιωπηρά". Και το χειρότερο απ' όλα, την αυστηρότητα που δείχνω στον εαυτό μου, την δείχνω και στην όποια άλλη.
Όχι, δεν είμαι τέλειος, τουναντίον, αλλά κάποια πράγματα δεν τα δέχομαι και σιχαίνομαι να με παρερμηνεύουν ή να θεωρώ, ότι προσπαθούν να παίξουν με την νοημοσύνη μου.
Εξ' ου και το "μαχαίρι" στο στόμα, δεν "πείθομαι" εύκολα, ίσως γιατί είδα πολλές φορές την όποια εμπιστοσύνη μου, να προδίδεται οικτρά.
Ξανά όχι σαν Κ, αλλά σαν άνθρωπος. Μάλλον περίμενα πολλά απ' τους άλλους, λάθος μου. Έπαψα να περιμένω, έπαψα πολλά να δίνω, πλέον μου βγαίνει φυσιολογικά, δίχως να με "βιάζω", για να το πετύχω.
Δυστυχώς την "βαριά" μου βαλίτσα, μάλλον δεν θέλω να την αδειάσω, έλα μου όμως που κάτι μου λέει, ότι κάνω λάθος κι εδώ.
Αλλά με άτομα της ηλικίας μου είδα ότι είμαι πιο "ήρεμος", νιώθω πιο "ελεύθερος" να αφήσω το χάος μου να βγει.
Και παραδόξως τις περισσότερες φορές, γίνεται λιγότερο "μανιασμένο", πιο ευκολονόητο, μπορεί και να είναι ψευδαίσθηση μου κι αυτό, ίσως και "σκάλωμα" του μυαλού μου.
Δεν τ' αποκλείω.
Δέχομαι τις αμφιβολίες, τις κρίσεις, τα πισωγυρίσματα ( μέχρι ενός σημείου ).
Δεν ανέχομαι όμως τις ανακολουθίες ( Και αυτό το τελευταίο κατ' εμέ, δεν κοιτά ηλικία )

3. Η "ταχύτητα"/καιρός, εδώ είμαι κάθετος, αν έχει να κάνει με D/s, τους ρυθμούς τους βάζω εγώ. Αν δεν ξεψειρίσω τα πάντα, αν δεν σιγουρευτώ για κάποια πράγματα, σε σχέση D/s δεν μπαίνω ούτε με σφαίρες.
Η σχέση "καθαρό" D/s δεν γίνεται ούτε με σφαίρες.
Και πηγαίνω αρκετά "αργά" ανεξαρτήτως της εμπειρίας του άλλου μέρους. Θέλω πρώτα να την ζήσω και σε καταστάσεις εκτός BDSM, να την "διαβάσω", να την "αισθανθώ", να την δω ότι ενδιαφέρεται, να με μάθει έστω στο ελάχιστο.
Ότι ξέρει, όσα γίνεται περισσότερα για μένα και που πηγαίνει να "μπλέξει". Να έχει μια ελάχιστη ιδέα, για το αν θα μπορούσε να με φέρει "βόλτα".
Αν θα μπορέσω εγώ να φέρω "βόλτα" εκείνη είναι δικό μου ρίσκο και δικό μου ζόρι. Θέλω να πιστεύω, ότι μπορώ ν' αναλύω πρόσωπα και καταστάσεις "στον τόπο", αν χρειαστεί.

4. Ως προς τους όρους, τα όρια και τα θέλω μου. Πλέον εδώ και αρκετό καιρό βάζω ψηλά τον πήχη και θέτω στενά όρια. Κυρίως για κείνα που αφορούν τους "χώρους" μου και την παρουσία μου.
Αν και δεν φαίνεται ( και πως να φαινόταν από κάποια γραπτά? ) είμαι αρκετά μοναχικός και κλειστός άνθρωπος ( ότι "μιλάω" πολύ, δεν σημαίνει ότι "λέω" πολλά ), κι έχω ανάγκη της μοναξιάς μου συχνά πυκνά.
Έχω ανάγκη των χώρων μου για τα "κολλήματα" μου στα οποία δύσκολα βάζω άλλη "ψυχή" μέσα κι αν αυτό αν γίνει, πρέπει να περάσει πολύς καιρός.
Δυστυχώς, αρκετές φορές στο παρελθόν, άφησα αρκετή "λάσκα" σε κάποια θέματα. Ευελπιστώντας, ότι το άλλο μέρος θα είχε την απαραίτητη ωριμότητα, να ξέρει πότε να φρενάρει από μόνο του.
Πριν αναγκαστώ, πρώτα να το επαναφέρω στην τάξη με όσο γινόταν καλύτερο ( μα πάντα "στιβαρό" ) τρόπο κι έπειτα χάνοντας σχεδόν την υπομονή μου και φτάνοντας στο χείλος της "έκρηξης".
Που ευτυχώς ακόμη δεν μου έχει συμβεί ( κι εύχομαι να μην συμβεί ποτέ ). Πλέον αφήνω ελάχιστα περιθώρια εξ' αρχής, ξεκάθαρα και δίχως περιστροφές.
Αν κάνει στο άλλο μέρος, καλώς. Δεν είμαι όμως τυραννικός και αν διαπιστώσω ότι το άλλο μέρος προσπαθεί ειλικρινά.
Το ξανακαθίζω στο "τραπέζι" και κάποια πράγματα τα "χαλαρώνω" και τα επαναδιαπραγματεύομαι.
Σε κάθε περίπτωση ο σεβασμός και η ασφάλεια κυρίως της υ ( αφού το "πάνω" χέρι θα ήταν δικό μου ) είναι για μένα όροι απαράβατοι και οτιδήποτε θα είχε να κάνει με το "στενό" πλαίσιο, συζητείται δίχως περιστροφές ή χρονοτριβή.
Ακόμη κι αν εκείνος που θ' ανοίξει την κουβέντα, πρέπει να είμαι εγώ. Αφού κάποια αλλαγή στην συμπεριφορά/αντιδράσεις της ίσως και να με ξένιζαν.

Αυτά και στο τέλος σας κούρασα χαχα. Συμπαθάτε με, είπαμε, είμαι ένας γεροξούρας   

 

Σύντομη και περιεκτότατη, με λίγα λόγια σε μένα τουλάχιστον πολλά "δώσατε". Σας ευχαριστώ πάρα πολύ  

 

πες την αληθεια, αυτο καπου το διαβασες. Δεν ειναι δικα σου λογια

 

Είσαι πειραχτήρι τελικά χαχα. Και τα λόγια είναι δικά της και οι σκέψεις. Έχει γράψει πολύ πιο σύνθετα.
Είπαμε, είμαι ψυχάκι και μου αρέσει να διαβάζω, όχι μόνο να σεντονιάζω   

 

1. Πέρα απ' τον παράγοντα εμφάνιση, σε τι άλλο επικεντρώνεστε, πριν αποφασίστε, να μπείτε σε μια D/s σχέση με κάποιον/α?

Να στο βγάζει, να έχει αυτή την τσαχπινιά που να γουστάρεις να κάνεις μαζί πράγματα. Να σ΄εμπνέει να την κυριεύσεις και να σε κυριεύσει.
Να σε κάνει να λυθούν τα γόνατα σου.
2. Η πιθανή μεγάλη ως πολύ μεγάλη διαφορά ηλικίας, τι βάρος έχει στην απόφαση σας?

Προσωπικά καμία. Ίσα ίσα μ' αρέσει η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη. Βέβαια αυτά τα λέω τώρα που είμαι πιπίνι, μετά δεν ξέρω.
Άσε που στην γυναίκα που είναι 40+ το γλυφομούνι είναι πιο ωραίο.



3. Πόσο καιρό τριβής/γνωριμίας με τον/την άλλο/η χρειάζεστε, πριν ξεκινήστε τ' όποιο D/s?
Εξαρτάται. Με την υ (με την οποία έχουμε ηλικιακά έναν μήνα διαφορά) γνωριζόμασταν χρόνια, της είπα κάποια στιγμή τι μ' αρέσει και αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε, όταν διακόπηκε η φιλία και άρχισε η σχέση, ήταν κατευθείαν d/s.

Με την πρώτη Κ, άρχισε από σεξ και εξελιχθηκε σε d/s.

Με την Κ μου ήταν από την αρχή.


4. Ξεκινάτε σιγά και προχωρώντας με τον καιρό, επαναδιαπραγματεύεστε και θέτετε πιο στενά όρια, πιο "πιεστικά" αιτήματα/θέλω?

Πάντα ξεκινάς σιγά, γνωρίζεις τον άλλο και αποκτάς χημεία. Η επαναδιαπραγμάτευση έρχεται μέσα από την τριβή αναλόγως με ότι προκύπτει.

 

ελα, παραδεξου το, δικηγορε του διαβολου ! χαχαχαχαχααααααα

εσυ το εγραψες, σαν καλος συνηγορος. Βριθει απο ανακριβειες και υπερβολες και βρηκα κανα-δυο κατα συνθηκη ψεμματα.

Καραμπινατο, σου λεωωωωωωω  

 

Σύντομος και το the point. Να είσαι καλά κι ευχαριστώ  

 

Χαχαχα, αν το έγραφα εγώ σαν δουλειά, σε διαβεβαιώ ότι θα το είχα "κλειδώσει" από κάθε πιθανό σημείο ( τουλάχιστον θα προσπαθούσα ).
Υπερβολές? Το δέχομαι, "χρωματίζω" αρκετά χαχα. Ψέματα δυστυχώς, δεν το "έχω" ο μαλθάκας, γι' αυτό τρώω τα μούτρα μου, αλλά χαλάλι.
Δικό της είναι μέχρι την τελευταία τελεία. Και να σου πω κάτι? Μου άρεσε σαν παρέμβαση.
Μακάρι να ήμουν ο Δικηγόρος του διαβόλου, εκείνη η κοκκινομάλλα της ταινίας ήταν κόλαση χαχαχα.   

 

Φυγε, θα σε ψεκασω, θα σε ραντισω, αυτη ειναι δικη μου !