Αφή: η κορωνίδα των αισθήσεων στο bdsm?

η κάθε αίσθηση έχει την μνήμη της, δεν μπορώ να ξεχωρίσω καμία, ούτε καν την έκτη.

 

Ξερεις τι δεν πιανω, ολα αυτα ειναι εικονες, η αφη δεν χανεται; Η αφη μου κανει σαν την διαστααη του χρονου. Μαλλον μπουρδουκλιαστηκα.

 

Oλες οι μνήμες είναι εικόνες. Αλλά οι έντονες αναμνήσεις παράγουν ψευδο-αισθητικά συμπτώματα. Π.χ. σκέφτεσαι κάτι πικρό που έφαγες πριν από μέρες και σου έρχεται μιά πικρή γεύση στο στόμα. Φέρνεις στο νου σου ένα χαστούκι που σου έδωσε η μίστρες και νιώθεις τον πόνο στο μάγουλο. Σκέφτεσαι τα χείλη της που ταξίδευαν στο κορμί σου και ανατριχιάζεις.

Κάποιοι λένε πως το σώμα έχει μνήμη. Μνήμη των αισθήσεων...

 

Δεν είναι τρολάρισμα...ο φόβος ( ; ) το να αγγίξουμε τον αλλον άνθρωπο μας έχει οδηγήσει πλέον να αγγίζουμε μόνο πλαστικά κουμπιά πληκτρολογίου και ψυχρές γυάλινες οθόνες έξυπνων συκσευών για να "εισπραξουμε" (δηθεν) τα συναισθήματα που θα μας έδινε η ίδια επαφή με εναν ανθρωπο αλλά πιο safe (επίτηδες χρησιμοποιώ την αγγλική λέξη).

 

...είπες...
-σε "μυρισα"...
...είπα...
- με την αφή της οσμής,και την οσμή της αφής...που μεγαλύτερη δεν υπάρχει...
...όλες οι αισθήσεις συμμετέχουν στο δόσιμο- παρσιμο...
...λυτρωτική όμως η αίσθηση της αφής...
...μνήμη η αίσθηση της οσμής...
...με τις άλλες πίνεις,αλλα δεν ξεδιψάς..

ν.ξ.