Φαντασιακό στο BDSM: Ένα φάσμα από τη φαντασία μέχρι την τρέλα

Άμα προσέξεις τι ακριβώς έγραψα, θα διαβάσεις και "πίσω" από τις λέξεις...

Η εσκεμμένη "μυθοποίηση", επί των πραγματικών εμπειριών, είναι επιλογή και όχι φενάκη...

Που όσο κι αν φαίνεται τραβηγμένο σε κάποιους, ενδυναμώνει την ιδανική εγκαυλότητα σε υπερρεαλιστικό επίπεδο, σε μένα τουλάχιστον, έτσι λειτουργεί...

Για θυμίστε μου κιόλας, που λέει το manual ότι πρέπει να σκεφτόμαστε το ίδιο;

Και "ποιοι γνωστικοί" (?) θα συμβουλέψουν "ποιους ονειροπόλους" (?)....

Βγάλε κι εσύ την ιδεαλιστική σου σκούφια και βάρα με!

Δεν μιλάμε για παραισθήσεις και για μυθοπλασία, μιλάμε για για επίταση και εμβάθυνση του πραγματικού...

Δοκίμασέ το! Σκέτη απόλαυση...σε χαμηλή, όσο και σε ψηλή πτήση!

Όπου αντέχει και γουστάρει ο καθένας...

Την συζήτηση περί ποσοστών ψυχικώς νοσούντων εντός και εκτός bdsm εγώ λέω να μην την ανοίξουμε, γιατί θα σκοτωθούμε, εγγυημένα!!!

 

Ένα-ένα

Το φαντασιακό προηγείται της όποιας πράξης μας, αλλά η λογική τροχοπέδη μας και τα όρια του εκάστοτε παρτενέρ / σχέσης μας προσγειώνουν στο βαθμό που να μπορούμε να επιβιώσουμε του φαντασιακού. Διαφορετικά, το κάθε φαντασιακό θα γινόταν εφιάλτης, γιατί, στις περισσότερeς των περιπτώσεων...τείνει προς το άπειρο (υποσυνειδητό).
Στον χώρο (θέλω να πιστεύω για τους περισσότερους από εμάς) εισερχόμαστε πρώτα-πρώτα φαντασιακά και στα μικράτα μας - αυτό είναι ανάμεσα στις 1ες προυποθέσεις, για να αποδεχθώ
σαν μέρος του χώρου μας κάποιον / α - διαφορετικά έχω τις αμφιβολίες μου για τα κίνητρά του.
Μετά, και όσο μεγαλώνουμε, μαθαίνουμε περισσότερο τι είναι αυτό που φουντώνει την φωτιά εντός μας, τι είμαστε, τι ζητάμε.

Λογικό να έχεις δει πράγματα, θάματα και κακογουστιές στο χώρο. Είναι όπως και η ζωή, άλλωστε. Απλά τα βλέπεις σε συμπύκνωση και σε σμίκρυνση και, όσο να ναι, τα άσχημα, τα κόμπλεξ και οι ψυχ. καταστάσεις γίνονται αντιληπτές πολύ γρήγορα. Αυτά τα άσχημα χαρακτηριστικά (ευτυχώς όχι στην πλειοψηφία) απαντά κανείς σε κάθε ανάλογη μικρή ομάδα η οποία "κρύβεται" γιατί θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ... κάπως από τους έξω (μιλάμε και για ένα τομέα σεξ. ιδιαίτερο για εκείνους τους έξω ακαταλαβίστικο σε βαθμό πολλές φορές να τους κάνει να μας φέρονται με έναν κάποιο ρατσισμό).

 

1) H επισήμανση μιάς όψης ενός θέματος δεν απαξιώνει το θέμα per se.
2) Δε βαράω με σκούφια. Προτιμώ βέργα με όζους
3) Πουθενά στο σχόλιό που σου απηύθυνα δεν ανέφερα κάτι για ποσοστό ψυχικώς νοσούντων
4) Δεν υπάρχει manual, αλλά και να υπήρχε δεν θα το επικαλούμην λόγω άποψης.

Ημουν σαφής?

 

Αν και αυτό με την αρίθμηση δεν μου κάνει κανένα κλικ, να σου πω:

1) Δεκτό...
2) Ομονοούμε, θα περνούσαμε καλά στο βάρεμα... 
3) Δεν είπα ότι είπες, εγώ το ανέφερα...
4) Το γνωρίζω ότι δεν υπήρχε περίπτωση να το επικαλεστείς, ήταν χτύπημα κάτω από την μέση, το ομολογώ... 

Ήσουν απόλυτα σαφής...και ευγενής...και γλυκός...όπως πάντα... 

 

Χμ... δεν είμαι σίγουρη. Ίσως απλά στρεβλώνεις τις αναστολές και παραχώνεις τις ενοχές πιο κάτω  
Αλλά μπορεί και ελπίζω να είναι έτσι όπως τα λες καλέ μου @underherfeet  

 

Ναι αμε: ψύχωση, διπολική διαταραχή...  

 

Ευχαριστώ ευχαριστώ!!!  
Έχω κι άλλες, καλυφθείτε!!!  

Ναι τους έχω γνωρίσει καλά, ευτυχώς ή δυστυχώς ορισμένους.
Η συμπεριφορά τους είναι αυτή που εγώ θα χαρακτήριζα ουσιωδώς "αντικοινωνική", δηλαδή είναι άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα συσχέτισης με τον κόσμο, σοβαρά σύνδρομα όπως ναρκισισμός, χωρίς επίγνωση του πού σταματά η φαντασία και αρχίζει η πραγματικότητα, επικίνδυνα (κάποια) για την ζωή των άλλων (πχ απειλές στο σπίτι κ.ά.).
Για έναν ξέρω ότι τον παρακολουθούσε ειδικός, είχε και χαρτί.
Και για άλλον έναν ξέρω ότι κατά καιρούς παρακολουθούσε κάποια προγράμματα.
(Τα φύλα δεν είναι ενδεικτικά, αναφέρομαι σε ανθρώπους, όχι άνδρες απαραίτητα και το ξεκαθαρίζω γιατί είναι περίεργο θέμα).

 

Αυτά τα παραπάνω τα υπέστεις εσύ να υποθέσω?

 

Γιατί οι απωθήσεις/καταπίεση/ενοχή είναι βαθύτερες διαδικασίες, που λειτουργούν υπόγεια, πάρα πολύ δύσκολα ξεριζώνονται ενώ συνήθως έχουν πάρα πολλά παρακλάδια στο ασυνείδητο. Άρα με μια απόφαση του στυλ "μπαίνω να τα σπάσω όλα (και τα όρια μου)" δεν σημαίνει απαραίτητα απαλλαγή από αυτά. Απεναντίας μπορεί κάλλιστα να σημαίνει (κατά τη γνώμη μου πάντα) ότι απλά τα παραχώνω κι άλλο ή τα ντύνω με άλλους τρόπους (πχ "σωστό bdsm; εγώ θα σου πω πώς το κάνουν").
Σε μια "ομάδα" υπάρχουν κανόνες και οι κανόνες πολλές φορές είναι καταπιεστικοί και γεννούν ενοχές. Εξάλλου αυτός συχνά είναι ο λόγος ύπαρξης τους.
Θα έφερνα αναλογία με έναν έφηβο που μπαίνει σε μια παρέα που θεωρεί "μάγκες" για να κάνει κάποια πράγματα χωρίς ταμπού (να καπνίζει, να έχει μηχανάκι κλπ κλπ). Αυτό του εκτονώνει τελικά την επιθετικότητα; Δεν είμαι σίγουρη.
Μπορεί να είναι κι αλλιώς βέβαια  

 

Ναι, κάποια  

 

Αν μου επιτρέπεις, πιστεύω ότι τα παρακλάδια του ασυνείδητου, μόνο με διερεύνηση και αυτογνωσιακή διάθεση μπορείς να τα προσεγγίσεις, δεν υπάρχει άλλος τρόπος, κανείς δεν θα τα αναλύσει για σένα, να στα δώσει στο πιάτο, το αν θα παραχωθούν πιο βαθιά ή όχι, νομίζω εξαρτάται από την διάθεση του καθενός, να μπει σ΄αυτήν την διαδικασία ''γυμνός'' και απροκατάληπτος...
Αυτό που παίρνεις, δεν είναι πάντα αυτό το οποίο παζάρευες, αν παζάρευες, αλλά και ότι μένει τελικά σαν απόσταγμα εμπειριών ή ενασχόλησης με το αντικείμενο, πάντα σχετίζεται με το ποιοι είμαστε εμείς, πως τοποθετούμαστε σε ένα θέμα και με ποιους επιλέγουμε να το διερευνήσουμε...