Οι εραστές της υποτακτικής: Επιθυμία, απόλαυση ή συμβιβασμός του Κυριάρχου;

[κατά προτίμηση βανίλα]
Ναι, αυτό είχα στο μυαλό μου, τα υπόλοιπα δεν νομίζω ότι μπορούν να προκαθοριστούν, ούτε καν αν η υ όταν θα βρει τον σύντροφο που θα κάνει μαζί του παιδιά, θα μείνει με τον Κ ή όχι. Ο δρόμος όμως για να τον βρει είναι σπαρμένος εραστές.

Είδες που απαντάς μόνος σου; Αυτός ο δρόμος έχει πολλά πλεονεκτήματα τελικά.

Χμ, δεν θα το έλεγα αποστασιοποίηση, η υποχώρηση (μερική, τόσο όσο χρειάζεται για να ανοίξει ο Κ το δρόμο στην υ) μου ταιριάζει πιο καλά σαν έννοια εδώ.
Εννοείται πως δεν βρίσκω πως είναι η ιδανική κατάσταση. Μα ποιος αλήθεια ζει ιδανικά;

Σκέψου το ανάποδα: Ο Κ δεν μπορεί ή δεν θέλει (για σοβαρό λόγο) να κάνει με την υ του παιδιά και παρόλα αυτά της απαγορεύει να δοκιμάσει να δοκιμάσει αυτόν τον εναλλακτικό, και όπως είπες ευχάριστο, δρόμο.

 

Καλές και άγιες οι ασύμμετρες σχέσεις σε επίπεδο διαχείρισης της καθημερινότητας, τις αποφάσεις ζωής όμως τις παίρνει ο καθένας μόνος του. Δε ζητά την άδεια κανενός, δε μεταθέτει σε άλλον την εθύνη, είτε πρόκειται για κ είτε για υ. Συζητά μαζί του, λαμβάνει υπ' όψη τη γνώμη του, την τελική απόφαση όμως την παίρνει ο ίδιος, όπως και τις όποιες συνέπειες ακολουθούν.

 

Αμα η υποτακτική γίνει μητέρα το μόνο σίγουρο είναι οτι ο Κυρίαρχος της αποκτά σοβαρότατο ανταγωνιστή... 
Πάντως στη περίπτωση που αναφέρεις, πρακτικά, η τράπεζα σπέρματος είναι η πιο βολική λύση. Ο βανίλλα εραστής-μπαμπάς φαντάζεσαι πως δεν θα ενδιαφερθεί για το παιδί του, δεν θα παρεμβληθεί στη σχέση υ-Κ;

 

πρέπει κατ' ανάγκη μία s/m σχέση να είναι σεξουαλική σχέση;

 

ακριβως αυτο! τα ενηλικα ατομα σκεφτονται, συζητουν και αποφασιζουν!! καθε αποφαση εχει συνεπειες τις οποιες "λουζεσαι" . Κ ή υ ,ο καθενας τελικα εχει μονο εναν συντροφο....τον εαυτο του. σε αυτον θα λογοδοτησει τελικα.

 

Αν δεχτούμε ότι η Κυριαρχία δεν είναι ενέργεια που εξαντλείται σε πράξεις βίας ή καταπάτησης με σκοπό την επικυριαρχία ή /και στην απόλαυση της σαδομαζοχιστικές σύζευξης, αλλά είναι η αλήθεια τόσο του Κυρίαρχου όσο και της υποτακτικής, τότε οι σχέσεις της υποτακτικής με εραστές μπορεί να αξιολογούνται υπό το πρίσμα αυτό. Ολοκληρώνουν την υποτακτική, γίνονται ένα θετικό φορτίο στην όλη εμπειρία, της ανοίγουν ορίζοντες, οξύνουν το αισθητήριο της; Τότε είναι προφανής η αιτιολόγησή τους. Την διαλύουν σε χίλια ασυγκρότητα κομμάτια πασπαλισμένα με ανεπρόκοπες ενοχές και πισωγυρίσματα σε άλλες λογικές; Τότε ανεξαρτήτως του Κυρίερχου δεν μπορούν να έχουν θέση στη ζωή της υποτακτικής ακόμα κι αν αυτή εγκαύλως τους αποζητά.

@peleas

εξαρτάται από πολλά - τα κανονιστικά του M/s είναι το λιγότερο συγκρινόμενα με την πραγματική τους σχέση και τη σημασία του Αφέντη στη ζωή της σκλάβας. Μπορεί τις αποφάσεις ζωής της σκλάβας να τις παίρνει ο Αφέντης της ή όπως συμβαίνει, να είναι αυτές ανούσιες χωρίς την ενεργή αποδοχή τους από τον Αφέντη. Αλλά μιλώ μόνο για M/s για το D/s έχεις δίκιο.

 

Κατανοώ τη σύγκριση. Γι αυτό δε θα ήθελα να εμπλακώ σε σχέση Μ/s. Αναγνωρίζω το "φόβο μπροστά στην ελευθερία" που εμφιλοχωρεί στον καθένα μας, πόσο μάλλον με μία σκλάβα ή ένα σκλάβο. Ως Μάστερ πάντως αρνούμαι να αναλάβω την ευθύνη της απόφασης αν π.χ. θα κάνει παιδιά η σκλάβα μου. Καταλαβαίνεις τη σοβαρότητα και τις επιπτώσεις μιά τέτοιας απόφασης στη ζωή ενός ανθρώπου.

 

αν θέλει τα δικά σου παιδιά, κι εσύ τ΄αρνηθείς, δεν είναι σαν ν' αποφασίζεις;

Πάντως το θέμα είναι σε τι πλαίσια έχει οριστεί από την αρχή, στο d/s είναι αρκετά πιο ελαστικά τα πράγματα.

 

E, μα στην περίπτωση αυτή με αφορά άμεσα το θέμα. Και πάλι όμως την απόφαση θα την παίρναμε από κοινού εκτός πλαισίου d/s ή M/s

 

Και βγάλε το κωλαράκι από το άβαταρ γιατί με εμποδίζει να συγκεντρωθώ  

 

Δεν είσαι νταξ, χαλάς το στόμα σου  , να ξες, εμάς μάς αρέσει , μην τυχόν και τον ακούσεις @_DaRkNiGhT_ (γαμώτο, για μένα θα είσαι πάντα το @guruni-μου...)