Οι εραστές της υποτακτικής: Επιθυμία, απόλαυση ή συμβιβασμός του Κυριάρχου;

Ενοχλώ μια τελευταία φορά εδώ. Γιατί μάλλον έχω αρχίσει να παρεκτρέπομαι και δεν μου αρέσει.
Αφού πιάσαμε το παράδειγμα της μητρότητας. Αν η υ φτάσει στο σημείο να θελήσει ένα παιδί, είναι δυο τα τινά.
Η δεν θα την ενδιέφερε με ποιον θα το κάνει, αρκεί να το έκανε.
Ή η περίπτωση που εγώ προτιμώ να σκέπτομαι σαν πιο συνηθισμένη, δηλαδή ότι θα υπήρχε και αρκετά βαθύ συναίσθημα ανάμεσα σε κείνη και τον Κ της.
Σε σημείο που να την ωθούσε, ένα παιδί να το ήθελε από κείνον.
Εκεί δεν τίθεται καν το θέμα, η υ να ζητούσε την άδεια να ψάξει/μπλεχτεί με κάποιον άλλο, αφού δεν θα το ήθελε απ' τον οποιονδήποτε.
Αν ο Κ της δεν θα ήθελε παιδί να κάνει. Εκεί η υ θα αξιολογούσε τα δεδομένα και θα επέλεγε, αν θα συνέχιζε μαζί του ή αν θ' αποχωρούσε.
Αν όμως το "ζόρι" θα ήταν το "παιδί για το παιδί", θα υπήρχε και η τράπεζα σπέρματος ( νομίζω ότι το έγραψε ήδη και κάποιος/α άλλος/η σε προηγούμενη παρέμβαση που δεν βρίσκω ).
Άντε όμως μετά να πείσει τον όποιο Κ. να δεχτεί ένα παιδί, που δεν θα ήθελε εξ' αρχής.
Όταν τ΄αντικρουόμενα θέλω είναι τόσο σημαντικά. Δεν βλέπω πως γίνεται τ' όποιο "πλαίσιο" ( ή σχέση ) να συνεχίσει να στέκεται στα πόδια του ( της ).
Ή πως θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε Κ., να επιβάλει στην όποια υ του, ένα τόσο σημαντικό θέλω της να το καταπιεί.

Τεσπα, σε κάποια θέματα - πάντα κατ' εμέ - τ' όποιο πλαίσιο ίσως και να ήταν καλύτερο, αν πήγαινε περίπατο. Βέβαια ο καθένας με την ζωή του/της και την θέαση του/της για τα διάφορα θέματα.  

 

And yeahhhhhhh, we have a 100% agreement...at last...φίουουουουου... 
Please, please, please, άνοιξε ένα νήμα για τον περίπατο του πλαισίου... 

 

Υπάρχει περίπτωση μια υ να θελει να κάνει παιδί και ο Κ να της το αρνηθεί και αυτή να συνεχίσει να είναι μαζί του? Δλδ να της πει να μείνει έγκυος από άλλον και να το δεχτεί ? Και αν ναι ο άλλος θα μάθει ότι είναι πατέρας ?

 

Τα ελάχιστα μαζοχιστικά μου κατάλοιπα, τα έστειλα περίπατο. Δεν ξανανοίγω την τηλεόραση και σίγουρα δεν ξανανοίγω κανένα νήμα για τουλάχιστον 3/4 μήνες  .
Έπρεπε να κοκκινίσεις και το σε κάποια θέματα. Δεν πειράζει όμως, το κοκκίνισα εγώ.
Αφού όπως ξέρεις, είμαι "ψείρας" με τα λόγια ( πόσο μάλλον τα δικά μου ).
Γιατί αν σε όλα τα θέματα το πλαίσιο θα πήγαινε περίπατο. Σημαίνει ότι ποτέ δεν θα υπήρχε. Και σχέση Κ/υ παντελώς "χάρβαλη", sorry αλλά δεν βλέπω τι στον πέοντα σχέση Κ/υ θα ήταν.
Ένταξει, ο καθένας/καθεμία θέτει/συμφωνεί/διαπραγματεύεται τους κανόνες και τους κώδικες της όποιας σχέσεως/πλαισίου του/της. Για μένα D/s δίχως κανένα κανόνα, κανέναν κώδικα, D/s δεν είναι.
Οι άλλοι/ες ας κάνουν τ' όποιο δικό τους D/s όπως θέλουν. Σ' εμένα μην πουν πως να κάνω το δικό μου. Όσο μένουμε στην κουβέντα/ανταλλαγή απόψεων ( ακόμη και διαφωνώντας ) έχει γούστο.
Όταν αρχίζουν οι "αυθεντίες" και οι "απόλυτες", "μοναδικές" και "συμπαντικές" αλήθειες και που ο/η οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε θα προσπαθούσε να μου επιβάλει, εκεί εκνευρίζομαι.
Ξαναγράφω ότι είχα γράψει ( πάνω κάτω ) στην πρώτη μου παρέμβαση, μην και επιστρέψω on topic.
Σε βάσεις Polyamory συζητημένο και συμφωνημένο εξ' αρχής το να έχει η υ άλλους, το θεωρώ λογικό.
Να είναι ο Κ voyeur ή να γουστάρει το cuckolding, το να έχει η υ του άλλους, το θεωρώ επίσης λογικό.
Να μην δίνει δεκάρα τσακιστή για την υ του ( άλλο αν της το έχει πει ή όχι ) και να της παραχωρεί την "άδεια" του να συνευρεθεί με άλλους ( ο διαχωρισμός ανάμεσα σε βανίλλα εραστές και σε βουδουσουμιάρηδες για κείνο που με αφορά είναι "τρύπιος" ), το βρίσκω πάλι λογικό.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, μου φαίνεται σαν κρύψιμο πίσω απ' το δάκτυλο.
Δεν κατακρίνω κανέναν/καμία, τίποτε και σε καμία περίπτωση.
Κουβέντα κάνω κι εγώ, παραθέτω απλά την άποψη μου.

 

@brenda

Αρχικά, να πω ότι κατανοώ πως όταν έρχεται η συζήτηση σε ένα οποιοδήποτε προσωπικό βίωμα του καθενός μας έχει τόσες παραμέτρους που οι γραμμές πράγματι δεν είναι τόσο καθαρές.

Ομως μιλώντας στη γενική περίπτωση, το θέμα είναι η ερωτική ασυμμετρία μεταξύ Κ-υ και όχι η γενικότερη υπαρκτή ή μη ασυμμετρία τους. Δηλαδή το νήμα δεν λέει το Κ μέλος πάει επαγγελματικά ταξίδια, γιατί να μην πάει και το υ.

Αν ένα πράγμα προσφέρει το bdsm νομίζω, είναι ότι με τις καθαρές δηλώσεις των ρόλων παύει να υπάρχει ερωτικός ανταγωνισμός.

To να ζει κανείς ολόκληρος δεν είναι καθόλου εύκολο αλλά δεν είναι και τόσο δύσκολο όσο μας το παρουσιάζουν.

Τώρα πια, έχω την πεποίθηση ότι κερδίζουμε τη ζωή μας, όταν πλέον είμαστε πραγματικά έτοιμοι να χάσουμε. Καμμιά φορά το να χάσει κανείς σημαίνει να πάρει όλα τα κομμάτια του και να πάει κάπου αλλού να ξανασυναρμολογηθεί ολόκληρος. Αυτό πολλές φορές το συνειδητοποιεί κανείς κάπου παρακάτω...

 

Όπως είπε και ο @Tenebra_Silente 10 άτομα πιάσατε το θέμα της μητρότητας εγώ θα προσθέσω και πατρότητα. .. πόσοι ρε από εσάς ξέρουν την έννοια αυτής της λέξεις ... Η όλα εδώ είναι μόνο σε θεωρητικό επίπεδο ?

 

Κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης ομως γνωριζεις τον σαδισμο της εγκυου Κ σου σε φρικτο βαθμο.

Παντως γενικα τα παιδια στο d/s αλλαζουν πολλα!

 

Κατακερματισθείσα πολλάκις και επανασυγκολληθείσα ουχί εκ των ων συνετέθην, παρά εκ νέων δομικών υλικών, ολίγον σαν την νύφη του Φράνκενστάιν στο πιο ψυχολογικό της, οφείλω να σας πω, ότι σήμερα θυμήθηκα τους επτά εαυτούς που ανέλυσε ο Χαλίλ Γκιμπράν...
<<και καθώς η νύχτα πύκνωνε, ο ένας μετά τον άλλον έπεσαν για ύπνο (οι έξι εαυτοί), τυλιγμένοι σε μια νέα και χαρούμενη υποταγή. Αλλά ο έβδομος εαυτός έμεινε να κοιτά και να παρατηρεί το τίποτα, το οποίο βρίσκεται πίσω απ΄όλα τα πράγματα>>...

Σε κάθε ηλικία δύνασαι να ταυτιστείς με κάποιους απ΄αυτούς, ποτέ με όλους...

Κι όσο πιο πολύ ταυτίζεσαι με τον έβδομο, μεγαλώνοντας, τόσο συνειδητοποιείς ότι μπορείς τα πάντα. Το μόνο που στερεύει με το πέρασμα του χρόνου είναι η ορμή, η επιθυμία, όχι τόσο η ικανότητα, αυτήν την έχεις, γιατί η εμπειρία υπερβαίνει την ρώμη καμμιά φορά...
Αυτοί που τα χουν χάσει κάποια στιγμή όλα, τα πάντα, σαφώς και μπορούν να ξαναπροσπαθήσουν, να ξαναξεκινήσουν, να ξασυναρμολογηθούν...Το θέμα είναι να βρεθεί το κίνητρο, να γεννηθεί η επιθυμία, στης οποίας τον βωμό θυσιάζουμε πολλές από τις ιδέες μας εκτός bdsm, και προσπαθούμε να το κρατάμε σε ένα λογικό πλαίσιο, να μην χανόμαστε στις μεταφράσεις του καθένα, ξέρετε, ελευθερία, ισότητα, έλλειψη σεξισμού, σεβασμός ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κακοποίηση κλπ.

Όσο δύσκολο είναι λοιπόν οι bdsmers να κρατάνε αυτές τις ισορροπίες στην προσωπική τους ζωή και σε περιβάλλοντα που δεν είναι 24/7, αλλά και μέσα στην ψυχούλα τους, να μην θαρρεί ο/η Χ Κ ότι είναι Θεούλης και καταλήξει σε βαθιά ψυ ανάκλιντρα για χρόνια, ή ο/η υ πιστέψει ότι το σωστό και το λογικό είναι να τον/την βαράνε νυχθημερόν και σκύβει το κεφάλι σε οποιονδήποτε τον/την κακομεταχειρίζεται για οποιονδήποτε άσχετο με τα ερωτικά λόγο, έτσι κι εμείς, μερικές φορές πασχίζουμε να χωνέψουμε πράγματα που στο κεφάλι μας δεν χωράνε, για μένα είναι απαραίτητοι οι διαχωρισμοί, -είπαμε ο έβδομος εαυτός παίρνει βραχεία κεφαλή-...

Δεν ενστερνίζομαι κανενός είδους καθολική ανωτερότητα των Κ και κανενός είδους κατωτερότητα των υ, το ξανατονίζω αυτό...

Όπως είπατε, η ασυμμετρία είναι μία ερωτική συμφωνία που ενίοτε μπορεί και να αποσκοπεί στην εκμηδένιση του ερωτικού ανταγωνισμού...

Ως εκεί όμως, δεν μπορούμε να εφαρμόζουμε την ασυμμετρία αφειδώς και αδιακρίτως...
Για μένα, έχει περίβλεπτη θέση στην ερωτική μου ζωή, παραέξω είμαι άλλο σχέδιο, κάτι που γνωρίζω ότι ισχύει και για πολλούς άλλους ανθρώπους της ιδίας τοποθέτησης (status) με μένα...

Τρέμω την ημέρα που θα πάψω να διαρρηγνύω τα ιμάτιά μου για τα όποια ιδανικά μου έχουν απομείνει, δεν θέλω καθολική ισχύ των αρχών της ασυμμετρίας a priori στην ζωή μου, αυτή είναι η προσωπική μου επιλογή, δεν απαιτώ από κανέναν να την συμμεριστεί ή να την επικροτήσει...

Δεν θέλω ανταγωνισμούς, δεν θα έμπαινα ποτέ στην διαδικασία να συγκριθώ με τον Κ μου...Θέλω την ασφάλεια της ασυμμετρίας, σαφέστατα εμποτισμένη με αλληλοσεβασμό...Και είμαι διατεθειμένη να κάνω συμβιβασμούς, παραχωρήσεις, υποχωρήσεις...

Το ίδιο όμως φαντάζομαι ότι πρέπει να πράξει και ο/η εκάστοτε Κ, έτσι δεν είναι? Στον ίδιο ή έστω, σε μικρότερο βαθμό...
Οι καθαρές δηλώσεις των ρόλων δεν σημαίνουν ότι βάζουμε τα υ στο κρεββάτι του Προκρούστη και κόβουμε ή τραβάμε αναλόγως...
Το μέσο iq αντιλαμβάνεται ότι έτσι σπάνε κόκαλα ή σακατεύονται οι άνθρωποι...

Αν λοιπόν θεωρήσουμε ότι είμαστε πολύτιμοι ο ένας για τον άλλον, τότε αμφότεροι έχουμε επιλέξει ο ένας τον άλλον βάσει κάποιων λογικών κριτηρίων που το ''μέγεθος'' του ενός καλύπτει σε γενικές γραμμές τις ανάγκες του άλλου...Και ταιριάζει και στο κρεββάτι του, δεν χρειάζεται ούτε πολύ τράβηγμα, ούτε κόψιμο...

ΥΓ Έχω ξεφύγει ελεεινά,(ή όχι?) το ξέρω, θα βάλω όμως το εξαιρετικό βιντεάκι του Γκιμπράν στο Ξεχαρβάλιασμα...

@elfcat, ειλικρινά σας ευχαριστώ για τον διάλογό μας αυτό, είτε συμφωνούμε σε ένα, είτε σε κανένα, είτε σε πολλά σημεία... 

 

Δεν ξέρω αν είναι D/s ή επίφαση D/s-να-είχαμε-να-λέγαμε, ξέρω όμως ότι είναι επικίνδυνο από πολλές απόψεις, τόσο για τον Κ και τον υ όσο και για την ίδια τη σχέση.

Το σύμπλεγμα ανωτερότητας κάποιων είναι μερικές φορές χειρότερο κι από το σύμπλεγμα κατωτερότητας κάποιων άλλων... Κι άντε να βρεις αξιόλογο ψυ στις μέρες μας...  


@_DaRkNiGhT_ εξαιρετικός κώλος, κι εγώ ψηφίζω να μείνει   

 

Φίλτατη @Janine για τους άλλους/ες επαναλαμβάνω, ότι μπορούν να κάνουν ότι γουστάρουν, με όποιον/α γουστάρουν και να τ' ονομάσουν όπως θέλουν.
Το BDSM ούτε δική μου ανακάλυψη είναι, ούτε μου ανήκει, ούτε copyright έχω, ούτε royalties παίρνω για την χρήση των όποιων όρων/πρακτικών.
Όπως έχω ξαναγράψει δανεικές απόψεις για μένα δεν υπάρχουν, ούτε δανεικές εμπειρίες/βιώματα. Και κανείς δεν μπορεί να επιβάλει την γνώμη του/της σε κανέναν/καμία.
Πόσο μάλλον για θέματα που δεν τον/την αφορούν ( σαν τα προσωπικά του καθενός/καθεμίας από εμάς καλή ώρα ).
Μόνο συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων μπορεί να γίνει.
Εγώ να έδινα/δώσω/να δώσω την άδεια μου σε μια οποιαδήποτε γυναίκα που ήταν/είναι ή θα βρεθεί μαζί μου, για να πηδιόταν/πηδηχτεί με άλλον/ους, δεν έπαιζε/παίζει/θα παίξει με την καμία.
Εννοώ σχέση και όχι "είμαστε για να 'μαστε" ή fuck friendship.
Σ' αυτές τις δυο τελευταίες περιπτώσεις εκτός από μένα ας πηδιόταν και με μια ταξιαρχία από νταβραντισμένους Νεπαλέζους sherpa που μόλις κατέβηκαν απ' το Everest.
Αφού δεν θα έδινα euro cent τσακιστό για κείνη.
Γιατί αργά ή γρήγορα και πέρα απ' τον όποιο πήδο/σαδομαζοπήδο ( D/s με την καμία ) ή εγώ ή εκείνη θα παίρναμε το καπελάκι μας και θα την κάναμε Αλέκος/α.
Αν όμως σε D/s δεν θα της έφτανα, ουδέν κακό, μου το λέει και πηγαίνει να βρει κάποιον που ή δεν θα είχε πρόβλημα να παίξει τον ρόλο της καβάντζας/απάνεμου λιμανιού ή θα γούσταρε το όλο "σκηνικό".
Και αν μαζί μου είναι ειλικρινής, μέχρι και τα πράγματα της την βοηθάω να μαζέψει και την ευχή μου για καλή ζωή της δίνω.
Εγώ τόσο καλός άνθρωπος, τόσο αλτρουιστής, τόσο ανοιχτόμυαλος και τόσο μεγαλόψυχος Κ. που να με νοιάζει η όποια ολοκλήρωση/soul searching/"πνευματική αναζήτηση" της όποιας υ μου μέσω της χρήσης αλλότριων πεόντων, λυπάμαι αλλά δεν είμαι  

 

@margarita_nikolayevna

Τα πάντα είναι θεμιτά και παλεύονται όταν έχουν συμφωνηθεί εξαρχής, ή έστω κατά το χρόνο που προκύπτουν.

Γνωρίζω περίπτωση Κ-υ που πορεύονται κατ' αυτόν τον τρόπο, επειδή η υ σπουδάζει στο εξωτερικό, ως εκ τούτου δεν μπορούν να βρίσκονται συχνά, κι ο Κ δεν θεώρησε καλό να της απαγορεύσει να συνευρίσκεται με άλλους παρτενέρ σε πλαίσιο βανίλα αλλά και σε σκηνές βδσμ. Υποχώρηση από πλευράς του Κ; Ίσως. Δεν είναι όμως απ' αυτούς που δεν ενδιαφέρεται, τουναντίον, και νοιάζεται για την υ του και μάλιστα επέλεξε αυτή τη λύση παρόλο που βιώνει διάφορα συναισθήματα εγωισμού, κτητικότητας, ζήλιας κι ανασφάλειας (ναι, είναι άνθρωπος κι αυτός). Το θέμα συζητήθηκε και αποφασίστηκε ότι αφού οι συνθήκες είναι τέτοιες που μπορούν να βρίσκονται 3-4 φορές το χρόνο κι αν, και δεν θέλουν να χωρίσουν, θα είναι καλύτερα να περάσουν αυτό το διάστημα έτσι, μέχρι τουλάχιστον να έρθει η ώρα που θα μπορέσουν να λύσουν το θέμα της απόστασης.

Ξέρω επίσης περίπτωση όπου η σχέση με τον Κ ήταν προφανώς με "ημερομηνία λήξης" για λόγους ηλικιακούς, και μπορούσε η υ να αναζητήσει κάτι άλλο ακόμα και κατά τη διάρκεια της σχέσης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η σχέση κατέληξε τελικά άσχημα.

Η περίπτωση που περιέγραψε η @golden slave μου φαίνεται επίσης λογική, αν είναι κάτι που επιθυμούν και μπορούν να διαχειριστούν τα μέρη. Γιατί όχι;

Όσο για το θέμα της μητρότητας που αναλύθηκε ανωτέρω, η δική μου άποψη είναι ότι εξαρτάται από την επιθυμία ή ανάγκη (όπως θέλετε πείτε το) μιας γυναίκας να γίνει μάνα. Αν λοιπόν, η υ θέλει παιδί κι ο Κ για διάφορους λόγους δεν μπορεί ή δεν θέλει να κάνει παιδί μαζί της, τότε πρέπει να βρεθεί μια λύση ή να τελειώσει η σχέση. Τώρα ποια θα είναι αυτή η λύση, αν θα είναι αναζήτηση διαφορετικών εραστών ή αν θα είναι τράπεζα σπέρματος ή αν θα είναι γάμος με τον βανίλα sweetheart από το λύκειο, αυτό εξαρτάται από το πού θα καταλήξει η κουβέντα ανάμεσα σε Κ και υ. Αν είναι τελικά βιώσιμη για τη σχέση Κ-υ αυτή η λύση, θα φανεί επί του πρακτέου. Αλλά νομίζω ότι με μπόλικη ειλικρίνεια και νοιάξιμο, μπορεί να είναι και βιώσιμη.

Τέλος, θεωρώ ότι υπάρχει μια μερίδα γυναικών που θα έβαζε ένα παιδί και το καλό αυτού του παιδιού, πάνω από οποιονδήποτε Κ, αν αυτός ο Κ δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να συμμετέχει στη δημιουργία και ανατροφή αυτού του παιδιού.  

Disclaimer: Προσωπικές απόψεις and all that jazz...  

Edit: Κατά τα λοιπά, με βρίσκει σύμφωνη η @brenda #108 και #116, οπότε δεν αναλύω περαιτέρω  

 

Το σχόλιό μου αφορούσε περισσότερο το ζήτημα της μη ύπαρξης κανόνων και κωδίκων σε σχέση D/s κι αν αυτό είναι είναι D/s ή όχι. Δεν ξέρω αν είναι D/s αλλά υπάρχει και είναι επικίνδυνο.  

Κατά τα λοιπά, συμφωνούμε, ο καθένας φτιάχνει τις σχέσεις του κατά πώς τον ικανοποιούν