Καύλωσέ με! (αν μπορείς…)

 
"Αγάπη μου τον πύργο του Άιφελ ήθελα να βγάλω και αυτή μπήκε μπροστά"  

 

"...Αγάπη μου, είμαι ο πρώτος σου?"
"...Μπορεί, κάτι μου θυμίζεις"

 

Και αυτός απογοητευμένος κρύβει το πρόσωπό του;

 

Audrey Hepburn by Peter Basch | Côte d'Azur, Summer 1956


 

 

"Tη νύχτα ξύπνησα και παρατηρούσα τις πατούσες σου να εξέχουν από το κρεβάτι. Ήθελα να τις σκεπάσω για να μην κρυώσεις αλλά σαν γνήσια εγωιστρια τις άφησα γυμνές γιατί μου άρεσε να τις κοιτάζω. Να φαντάζομαι τα βήματά σου. Να διαβάζω στα πέλμάτά σου τη ζωή σου όπως άλλοι κάνουν χειρομαντεία. Να ξυπνήσεις σαστισμένος το πρωί και να ψάχνουμε να βρούμε τις κάλτσες σου. Να ξυπνήσω πιο σαστισμένη, πριν από σένα το πρωί και να σου πω μια μαγική φράση: Πώς πίνεις τον καφέ σου; Να γυρίσω στο κρεβάτι που έχει τη μυρωδιά σου και να σε παρατηρώ, γυμνό, φορώντας κάλτσες, να πίνεις τον καφέ σου με φόντο ένα παράθυρο κι ίσως από πίσω τη θάλασσα. Να βλέπω και την πλάτη σου σαν ένα καμβά πιθανοτήτων για τραύματα και θαύματα. Λίγο μετά να φύγεις για τη δουλειά υπενθυμίζοντας μου να σηκωθώ αμέσως να πάω στη δική μου δουλειά. Και να περιμένω το επόμενο βράδυ.Κι όταν κοιμάσαι, χωρίς να το καταλαβαίνεις παρ’ όλο που ξέρω ότι το ξέρεις αλλά έχουμε συνωμοτήσει να μην το παραδεχτούμε ποτέ, να βάφω τα βλέφαρά σου με φώσφορο. Για να σε βλέπω μέσα στη νύχτα, πότε τα ανοίγεις, είτε επειδή σε βασανίζει κάτι και πρέπει να σε αγκαλιάσω για να ηρεμήσεις, είτε για να δεις αν με βασανίζει κάτι κι εγώ να αφεθώ σε αυτό. Χωρίς καμία άλλη συνθήκη ή υποχρέωση.”