Η ηλικία στο D-M/s

you cant teach an old dog new tricks....

 

It depends on the dog/bitch... 

 

ε ναι δεν γύρναγα πίσω χωρίς να με συμμόρφωση
Όπως άξιζε σε ένα naughty kitty που πάταγε πόδι και έκανε ναζια

 

Aγαπητή "παιδίσκη" μαγκάρετ νικολάγιεβνα...
Άπαντα (ανάμεσα σε αυτά και η ηλικία) προδικάζουν τις επιλογές που κάνουμε στη ζωή
και φυσικά στο D/s ή το M/s.

Αρνούμε να το τερματίσω, με τόνους άσπρου μαύρου (αλα Φώσκολος) και να γράψω καμιά κορεκτικίλα
του τύπου... με την ηλικία ο άνθρωπος ωριμάζει... και κάτι τέτοια μιλφέιγ (αυτά τα αφήνω
για γεροντολάγνες κορασίδες που το μουνάκι τους υγραίνεται στην σκέψη του αυστηρού μεσήλικ ντάντυ ή γκράνταντυ - LOL).

Ο άνθρωπας, μικρή, από μια ηλικία και έπειτα παραμένει ο ίδιος (το τι τιγκάρει η γκλάβα
μέχρι να δει τα ραδίκια ανάποδα είναι άλλο θέμα, όπως και η επαναληπτικότητα των πραγμάτων
που βιώνει). Στην ουσία μένει ο ίδιος και απαράλαχτος, απλά η βιολογία κάνει την δουλίτσα της στο ξεπάστρεμά του.

Στα 30-40 τον φορτσάρει επειδή η μνήμη του DNA λέει πως ήρθε η ώρα για δουλειά και
αναπαραγώγα (στα 20 σχεδόν δεν μπορεί να ελέγξει τις παρορμήσεις του), στα 50 με 60 του βαράει τα πρώτα καμπανάκια πως η μαρμάγκα γαρ εγγύς κι από εκεί κι έπειτα ο συνδυασμός ιατρικής συντήρησης (ανάλογα με το εισόδημα) και κληρονομικής κράσης τον οδηγεί στις εκβολές του Άδη, είτε επίπονα, είτε στο χαλαρό (συνήθως με παράλληλο ξαναμώρεμα). Εκτός κι αν του λάχει κάτι έκτακτο, οπότε.... κλάστα.

Εγώ από τους ολίγους, ντόμπρους, άντρες (καθ' ημάς αλλά και όξω) Κ που έχω γνωρίσει (σαν μεγαλύτερους φίλους), κατάλαβα πως η ουσία της σκέψη τους, έχει την ωριμότητα της γκάβλας του έφηβου αχόρταγου πέφτουλα (είτε το χουν, είτε δεν το χουν - η μνήμη DNA που λέγαμε  .
Ειδικά οι δικοί μας όταν πιουν και καμιά νταμιτζάνα Tζώνι Μπλάκ (το Μπλού στο σπίτι) δεν βαστιόνται με τίποτα στην εφηβοκαφρίλα (αλλά προς Θεού αυτά να μην μαθευτούν και χάσουμε κάνα φίλαθλο μουνάκι χοχοχο).

Tώρα, όσον αφορά την βεριταμπλοσύνη του αν είναι η δεν είναι Κ και πόσο ανάλογα την ηλικία, τούτα, όπως σου προείπα, είναι ονειρώξεις σύγκρισης κοράσιων με daddy issues (ασχέτου ηλικίας) που το μυαλό και, κατ' επέκταση, το μουνί στάζει σε κουβεντολόι από Καστοριάδη, μέχρι Μπέσκο, μπροστά στο μπόι του Κωνσταντάρα (αχαχαχα).

 

Αγαπητε μου σειριε. Δε θες να γραψεις κορεκτιλες οπως λες,αλλα παρολα αυτα τσουβαλιαζεις τον ανθρωπο αντρα αναλογα με την ηλικια του.Ε,σε πληροφορω λοιπον πως η καφριλα και ο παρορμητισμος δεν ειναι χαρακτηριστικο καμιας ηλικιας αλλα του καθε ανθρωπου ξεχωριστα.οπως επισης και η αναγκη για δουλεια και αναπαραγωγα.Κατοπιν ερχεσαι να καταρριψεις φιλοσοφια αιωνων, λεγοντας πως ο ανθρωπος δεν εξελισσεται απο μια ηλικια και μετα.ξεχασες να μας πεις την ηλικια για να ξερουμε ποτε θα μας ερθει.

Οσο για τις νεανιδες με τις ονειρωξεις στις οποιες αναφερεσαι με τροπο καπως υποτιμητικο,να σου αναφερω πως ενα καφρος νταντι που πινει μια νταμιτζανα τζωνι, σιγουρα ειναι πιο επιφοβος για την ψυχολογια μιας εκτεθειμενης συναισθηματικα υποτακτικης, απο των ηπιων-τονων daddy που ειχε τη δυνατοτητα να αυτοβελτιωθει μεσα απο τις προηγουμενες σχεσεις του και να προσφερει αυτο που η νεανιδα εχει αναγκη

Για να μην παρεξηγηθω δεν ανοικω σε καμια απο τις κατηγοριες που αναφερθηκαν.Αν με ρωτησει καποιος,αυτο που θα πω ειναι πως ακομα και τωρα,στα 37 μου,τρεμω οταν πλησιαζω το ελευθερο χωρο που μου δινεται απο καποια κοπελα με υποτακτικες τασεις.Φοβαμαι μηπως εχω καποιο ελλειμα εμπειριας (που δεν μπορεσα να διακρινω στο παρελθον) , το οποιο θα ειναι ικανο να της κανει κακο.βεβαια να πω , πως πλεον ο τωρινη εκδοση του εαυτου μου ειναι στο θεμα πολυ καλυτερη απο αυτην που ημουν πριν 10 χρονια.

 

Βαρβάτο θέμα!
Το αναπόφευκτο της ηλικίας είναι η φθορά του σώματος. Αυτή μπορεί να αντισταθμιστεί από τη μεταμόρφωση των εμπειριών σε σοφία. Μόνο που, ενώ το πρώτο συμβαίνει νομοτελειακά, το δεύτερο εξαρτάται από τις προσωπικές επιλογές του καθενός στο διάβα του βίου.

Ο νέος σε ηλικία δεν ξέρει από πού κλάνει η κότα. Μπορεί να ακουστεί σκληρό και υποτιμητικό, αλλά δεν είναι. Ο νέος οφείλει να αμφισβητήσει, να δοκιμάσει τα όριά του, να κάνει λάθη, να μάθει. Οταν συναντώ νέους που το παίζουν ξερόλες και κατασταλαγμένοι, ανησυχώ. Τις περισσότερες φορές αναμασούν απόψεις άλλων, φανατίζονται με ιδέες που δεν έχουν δουλέψει μέσα τους, φορούν δανεικά ιδανικά.

Οποιος δεν έχει ζήσει τη νεότητα στην ώρα της, θα τη ζήσει ως ενήλικος με άκομψο έως γελοίο τρόπο. Μιλάω για κάτι κουρασμένα παληκάρια που δεν έχουν απογαλακτιστεί, που ψάχνονται ακόμα, που βρίθουν ψυχολογικών αδιεξόδων. Συνήθως το παίζουν μαστεράδες-δάσκαλοι και αναζητούν άπειρες νεάνιδες να τους φορτώσουν την υπαρξιακή τους χλαπάτσα. Βρίσκουν δε πρόσφορο έδαφος στο χώρο του d-m/s, καθώς καλύπτουν τη συναισθηματική τους ανεπάρκεια με το μανδύα του κυρίαρχου που έχει πάντα δίκιο.

Η ωριμότητα δεν συνάδει απαραίτητα με την ηλικία. Εξαρτάται από τη δουλειά που κάνει ο καθένας με τον εαυτό του. Κατά πόσο πλησιάζει τη ζωή με την έπαρση του ανθρώπου που γνωρίζει τα πάντα, ή με την περιέργεια του μικρού παιδιού που απορεί και θαυμάζει. Εν κατακλείδι, ο άνθρωπος που έχει κατακτήσει τη γνώση μέσα από προσωπικό αγώνα ξεχωρίζει εύκολα από εκείνον που τη βρήκε έτοιμη και τη φόρεσε. Ξεχωρίζει από την ήρεμη δύναμή του, που επιβάλλεται μόνο με την παρουσία της, χωρίς άναρθρες κραυγές και κινήσεις εντυπωσιασμού.

 

ερώτηση: αν κάποιος/a είναι πχ 25 κι έχει κάνει d/s σχέση με τα όλα της και είναι και κάποιος άλλος που είναι 35 και δεν έχει κάνει τίποτα, ποιός είναι ωριμότερος bdsm-ικά;

 

Να ‘ταν τα νιάτα δυο φορές, όταν λες νέος/α σε ποιές ηλικίες αναφέρεσαι;

 

Αδικη σύγκριση, για να μην πω σικέ  

 

 

Αυτός