Forced (bi, sissy, cd)

Γιατί μισάνθρωπος;

Ωραία πάσα πάντως.

Στο παρελθόν έχει τύχει να συναντήσω ζευγάρι το οποίο ακολουθούσε αυτή τη πρακτική. Επειδή μας δόθηκε άδεια τότε στους υποτακτικούς να μιλήσουμε μεταξύ μας, την είχα ρωτήσει γιατί δέχτηκε (ναι την και όχι τον), μου εξήγησε ότι αρχικά είχε πει όχι και ότι μετά από καιρό δέχτηκε. Μου είπε ότι το έκανε γιατί νιώθει κι ένιωσε σε τέτοιο βαθμό την υποταγή για την Κυρία της που ήθελε να το κάνει και πίστεψε ότι αυτό είναι για το καλό της. Την ρώτησα μετά πώς το πήραν οι οικείοι της, μου είπε ότι με την οικογένεια της δεν έχει πια σχέση, μόνο με την αδερφή της και με μερικούς φίλους, γιατί δεν μπορούσαν να δεκτούν αυτή την κατάσταση. Μου είπε οτι της έλειπαν πολύ, αλλά έπρεπε να αποδεκτούν τα θέλω της, όπως εκείνη ποτέ δεν απέρριψε τους άλλους για τις επιλογές τους. Από εκείνη την κουβέντα μας και μετά όταν μιλούσαμε της μιλούσα ως γυναίκα και όχι ως άνδρα. Αυτά έγιναν στο Ρότερνταμ μερικά χρόνια πριν. Από όσο γνωρίζω παραμένουν παντρεμένοι κι ευτυχισμένοι. Ξέρεις, τελικά είναι οι επιλογές των άλλων κι εμείς που πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε και τις επιλογές τους και τους άλλους.

Εγώ σε αυτό δεν βλέπω μισανθρωπισμό, αλλά ευτυχισμένους ανθρώπους που κάνουν αυτό που θέλουν.

 

Χμμμ... δεν κατάλαβα από την περιγραφή σου τι ακριβώς έκαναν. Αλλά ας πάρουμε το παράδειγμα που ο υποτακτικός άντρας παίρνει ορμόνες ή κάνει επεμβάσεις που αλλάζουν μόνιμα το σώμα του, τη λειτουργικότητά του, τον ψυχισμό του, για να ταιριάξει με την εικόνα που έχει η κυρία του στο μυαλό της. Με το τρόπο αυτό από Γιώργος γίνεται το πλάσμα της κυρίας. Η μοίρα του είναι για πάντα δεμένη μαζί της.

Ενα πρωί η κυρία κρίνει οτι βαρέθηκε το παιχνιδάκι της (δικαίωμά της δεν είναι?) και του δίνει ένα ωραίο release. Ετσι, το-πλάσμα-που-κάποτε-ήταν-ο-Γιώργος μένει αδέσποτο και στα αζήτητα. End of story...

Δε βλέπεις τίποτα στραβό εδώ? Και δε μιλάω για την οικογένεια και τους οικείους του -χέστηκε γι αυτούς- αλλά για τον ίδιο....

 

Στην παραπάνω περιγραφή, είχε αρχίσει να μεταμορφώνεται σε γυναίκα, με οιστρογόνα, αποτρίχωση κτλ


Στραβό όχι δεν βλέπω, γιατί ήξερε από την αρχή ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί. Επίσης το υ δεν είναι θύμα και για τις όποιες συνέπειες είναι υπεύθυνο και αυτό. Οπότε το πώς θα αντιμετωπίσει τα πράγματα ο Γιώργος ή η Γιωργία αργότερα στην περίπτωση που περιγράφεις είναι κάτι που αφορά την Γιωργία και ως ένα κομμάτι και την Κυρία του.

 

Εντάξει. Ισως είναι πιό δαρβινικά σωστό αυτό που λες. Οπότε να αφήσουμε τον καθένα να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των επιλογών του χωρίς κοινωνική ευαισθησία. Π.χ. έκλεισε η επιχείρηση που εργαζόσουν και έμεινες άνεργος? Ας πρόσεχες. Συναίνεσες να εργαστείς εκεί χωρίς καμιά εγγύηση μονιμότητας. Πείνασε τώρα....

 

Το πρώτη φορά αριστερά νομίζω σε έχει επηρεάσει βαθύτατα. Επιμένεις να μου παραλληλίζεις κοινωνικές ή ιστορικές καταστάσεις με πρακτικές bdsm, πλέον καταλαβαίνω ότι το κάνεις σκόπιμα. Θα στο ξαναπώ όμως και πάλι, είμαστε σε bdsm forum και συζητάμε για bdsm πρακτικές, δεν αρνούμαι ότι οι αποφάσεις έχουν και συνέπειες και πολλές φορές αρνητικές για αυτόν που έχει πάρει τις αποφάσεις, όμως εσύ αρνείσαι τις θετικές συνέπειες αυτών.

Γιατί δεν το βλέπεις υπό άλλο πρίσμα; Γιατί η Γεωργία του παραδείγματος σου, να μην θέλει να παραμείνει Γεωργία; Ξέρεις μπορει η Κυρία να είχε δίκιο και αυτό πραγματικά να της ταίριαζε της Γεωργίας.
Η κοινωνική ευαισθησία δεν επιτάσσει και τον σεβασμό στις επιλογές του άλλου, κάνω λάθος;

 

Πρώτον, το βδσμ δεν είναι αυτόνομο σύμπαν, ξεκομμένο από την κοινωνία. Οι bdsm πρακτικές εξασκούνται από άνθρωπο σε άνθρωπο. Εχω μιλήσει πολλές φορές στο φόρουμ για τα θετικά του βδσμ, απλά δεν το αγιοποιώ.

Δεύτερον, τώρα βάζεις άλλη παράμετρο στο μοντέλο. Οτι ο Γιώργος ήθελε παιδιόθεν να γίνει Γεωργία και βρέθηκε η καλή κυρία που του έβγαλε τη βαθιά ανάγκη στην επιφάνεια. Υπό το φως των νέων δεδομένων πάω πάσο. Είναι τυχερός αυτός που συναντά στη ζωή του ανθρώπους που τον βοηθούν να εξελιχτεί. Βέβαια, δεν ξέρω ποιός άντρας θα είχε όνειρο ζωής να ανταλλάξει ένα λειτουργικό πέος με μιά άχρηστη διχαλωτή μαλαπέρδα, αλλά εδώ μιλάμε για το δικό σου παράδειγμα...

Σε ευχαριστώ πάντως. Τον χάρηκα το διάλογο μαζί σου  

 

Τις μόνες παράμετρους που βάζω είναι ότι πάντα υπάρχει και η άλλη μεριά σε αυτά που υποθέτουμε εμείς.
Για εμένα παραμένουν αυτά που αναφέρω στο πρώτο μου ποστ, εξαιρετικές bdsm πρακτικες.

 

Δεν είναι τρόπος σκέψης, αλλά ότι συμβαίνει σε περιπτώσεις.
Κοίτα όταν αυτό συμβαίνει υπάρχει το Μνημόνιο δεν το θεωρώ εξωφρενικό καθώς η Γερμανία θέλει να γίνει ακριβώς έτσι, οπότε είναι καθαρά δική της επιλογή, η Ελλάδα φυσικά και μπορεί ανά πάσα στιγμή να φύγει, από την στιγμή που αποφασίζει να μείνει, δεν πρέπει να κάνει αυτό που της έχει ζητηθεί;

 

Πωπωωω.
Κόντεψε να μου πέσει το δαντελωτό μαντήλι από το σοκ, και άντε να το βρω μέσα στο φουρό....

 

Αγαπητέ Darknight,
πριν λίγο καιρό όταν έγραψα την άποψη μου σε ένα topic περί ορίων, έγραψες για εμένα:

τώρα λες αυτό που ήθελα να σου απαντήσω:

Αυτό μόνο για εσένα, γιατί με έβαλες σε σκέψη τότε.
Χωρίς να έχω καμία όρεξη για pixeloκαβγά.

Στο θέμα τώρα,η περίπτωση (με τις ορμόνες) χαρακτηρίζει ένα πολύ μικρό ποσοστό από subs.
Είναι λίγοι αυτοί που θα αφήναν οικογένειες κ.α. για να το κάνουν αυτό, λιγότεροι αυτοί που θα άντεχαν να ζουν με την αμφιβολία, και ακόμη λιγότεροι αυτοί που θα είχαν τα αγαθά, τη θέση εργασίας και την αντοχή για να το υποστηρίξουν αυτό.

Είναι ζήτημα βιωσιμότητας  

 

μετα το ψυχολογος/ψυχολογα τωρα εχουμε και το ενδοκρινολογος/ ενδοκρινολογα...