Ο slave εκπαιδεύεται... ο Μaster ομως???

Πολύ ωραίο θέμα.Κατά την εμπειρία και άποψή μου το καλύτερο είναι κάποιος αρχάριος Κυρίαρχος να εκπαιδευτεί μαζί με έναν έμπειρο Master.Υπάρχουν Master που χρησιμοποιούν βοηθούς σε session.Εγώ προσωπικά που πάντα ήμουν Κυριαρχικής φύσεως δεν νομίζω να μπορούσα να φάω βουρδουλιά από άλλο άτομο.Κατά τ άλλα ως αρχάριος πάντα έχεις πράγματα που δεν γνωρίζεις αλλά είσαι ειλικρινής απ' την αρχή με την slave σου

 

Και η κατακλείδα είναι τα εξής:

Ο Master,είναι ήδη ένας advanced Dom σε τεσταρισμένη στις αντοχές του χρόνου (και γενικότερα στις αντοχές) σχέση M/s και δεν αυτοχρίστηκε Master επειδή ήταν ταλέντο wunder-Dom αμέσως μόλις ένιωσε τη φύση να τον καλεί.
Βέβαια,υπάρχει και το ενδεχόμενο να κάνει καλοκαιρινά ο Κυρίαρχος και να μετεπηδήσει μερικές τάξεις,αλλα να φτάσει στο Master χωρις να περάσει απο προπτυχιακό...θα πρέπει να ειναι Αφεντης-Θαύμα,όπως ήταν ο Mozart,αλλα στο BDSM.

Εξαρτάται απο το ταλέντο και τα καλοκαιρινά(για τις μεταπηδήσεις) και το διάβασμα,αλλα περισσότερο απο το πόσο τυχερός ήταν ο μικρός Κύριος,ωστε να του δώρισε η μοίρα να βρει σοβαρή συνειδητοποιημένη υποτακτική συμμαθήτρια και να σύναψει μια μακρόχρονη σχέση όσο ήταν ένας Κυρίαρχος σοβαρός συνειδητοποιημένος έφηβος.
Πολύ σπάνιο θα έλεγα,μέχρι και ο Κυρίαρχος-Τρόπαιο Christian Grey στα 15 του ξεκίνησε την θητεία του στο BDSM,ως υποτακτικός.Τότε που ήταν ένα αυθάδικο τσογλανοπλουσιόπαιδο και βρέθηκε η Κυρία Ρόμπινσον και τον "έστρωσε".

Είναι ολέθριο να συμβεί κάτι τέτοιο και γι αυτό πάντα στις αρχές μιας σχέσης,ο υποψήφιος Master αξιολογείται στο Μaster Preliminary Test for Advanced Learners(MPTAL) απο την αυστηρή υποτακτική.

Σαφως,πηγαίνει ανάλογα με τα φτερά του καθενός "πουλιού"...Μερικοί είναι Γυπαετοί,άλλοι Γεράκια,άλλοι είναι Καναρίνια,άλλοι Καρακάξες,Πέρδικες,Κοκόρια και πάει λέγοντας..

 

Tα πράματα είναι πολύ πιο απλά απ' όσο θέμε να βαυκαλιζόμαστε πως δεν είναι...
Αν ο/η χ θέλει να βλέπει την/τον Ψ ως οτιδήποτε, με γεια τους και χαρά τους ...
Αυτό νιώθουν, αυτό θέλουν να βλέπουν αυτό καταλαβαίνουν, μια χαρά και δεν μας πέφτει και λόγος...

Αν κάποιοι θένε και παράσημα -λογικό είναι, ανθρώπινη ανάγκη είναι- θα βρεθούν κάποιοι να τους τα δώσουν ή οι πρώτοι θα τους κάνουν να θέλουν να τους τα δώσουν, συμβαίνει παντού αυτό.
Η διαδικασία είναι τετριμένη ως πρακτική και όλοι οι ανεξαιρέτως οι κάτοικοι του πλανήτη συμμετέχουν σε ανάλογες διαδικασίες.

Πιστοποίηση κατά ISO/DIN δεν υπάρχει στα ανθρώπινα.
Το αν κάποιοι επιλέγουν κάποιους για να πάνε παρακάτω αποτελεί θέμα αντίληψης και των δυο, επίσης με γεια τους και χαρά τους...

Η "επιλογή" δια της αρνήσεως δεν συνιστά ωριμότητα με κανένα τρόπο. Άλλο το δεν θέλω/δεν μου αρέσει κι άλλο το θέλω/μού αρέσει.

Άλλο η παιδεία, άλλο η εκπαίδευση.
Διαφορετικά μαθαίνει ένα άτομο που μετέχει μιας ευρύτερης παδείας, από ένα άτομο που δεν...
Η εκπαίδευση πιστοποιείται, η παιδεία όχι. Το ότι κάπου και κατά κάποιο τρόπο οσμώνονται μπορεί να παράγει και παράγει κάποια αποτελέσματα ως έναν βαθμό.

Το άτομο που αντιλαμβανόμαστε ως πεπαιδευμένο, είναι το άτομο που θα προστρέξουμε για κάποιο λόγο.
Ο τρόπος της ανταπόκρισής του, από παραπλήσιου επιπέδου άτομα είναι αυτό που ενδιαφέρει την ομάδα/κοινωνία, και όχι από το άτομο/α που ζητά/ούν την γνώμη του.
Αυτό δεν σημαίνει πως το πεπαιδευμένο άτομο δεν είναι και εκτεθειμένο και ευάλωτο και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό απ' ό,τι νομίζεται.
Σαφώς και υπάρχουν παραπάνω από δυο επίπεδα.

Γενικότερα...
Έχουν γραφτεί πολλά, ίσως και πάρα πολλά, και γι' αυτό και για άλλα θέματα, λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά.
Το σκεπτικό "περίπτερο", πα να πει, μιας και σουλατσάρω δεν γράφω και καμιά παρόλα -σιγά μη κάτσω να δω τι έχει γραφτεί τόσα χρόνια, δεν είπαμε να γίνει "διατριβή", να ξηγιόμαστε, έχει ενδιαφέρον μόνο και μόνο για την καταγραφή του σήματος. (Περίπτερο: και γιατί δεν έχεις μπαταρίες αργύρου/καδμίου και μιας και δεν έχεις πες μου πού μένει και η Παναγιώτα)...

 

Δεν υπαρχουν σχολεια ουτε εκπεδευτηρια για κυριαρχους η μαστερ.... Η ταπεινη μου παντα αποψη ειναι οτι αυτα ειναι εμφυτα .Ειναι πηγαια η ταση καποιου να ξεχωριζει και να επιβαλλετε δεν σπουδαζεται πουθενα και δεν μαθενεται ουτε διδασκεται απο καποιον.... Ο μαστερ ακροβατει παντα σε ενα τεντομενο σχοινι αναμεσα στην αυστηροτητα και την γλυκα ενος χαμογελου.... ειναι τιμωρος αλλα και δασκαλος..... σκληρος αλλα και τρυφερος.... εχει ορια και ξερει και τα ορια του υποτακτικου η του σκλαβου....... αυτα και αλλα πολλα.....  

 

Για να περνάει η ώρα, γράφω τώρα τις παπαρολογίες μου...Αφού στο τέλος η καλύτερη πηγή μάθησης είναι η πράξη...Και τα λόγια του οποιουδήποτε/οποιασδήποτε άλλου/ης είναι να παίρνονται με τα "μανταλάκια"...
Πρώτον ( και σημαντικότερο ) είναι τι εικόνα έχει πλάσει κάποιος/α στο μυαλό του/της για τον ιδανικό Master...Καλά μέχρι εδώ, την έχουμε την "εικόνα"? Τώρα παίρνουμε ένα καλό πινέλο με λευκή μπογιά και μουτζουρώνουμε τουλάχιστον τον μισό "πίνακα"...
Γιατί είναι πολύ πιθανό το πορτραίτο του "ιδανικού" Master να έχει ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα και "κινδυνεύουμε" ν' αναζητούμε μονόκερους, καλικάντζαρους, ξωτικά και λοιπά μυθικά πλάσματα...

Λοιπόν, ο/η σκλάβος/α εκπαιδεύεται ( γαμάτο ρήμα κάνει πολύ "υψηλό" και "ευγενές", δίνει άλλη αίγλη πως να το κάνουμε ) για να ικανοποιεί τα γούστα και τα θέλω του Κύριου του...
Τουτέστιν, δεν είναι ότι θα λάμβανε ποιος ξέρει τι εχέγγυα, που θα του άνοιγαν τις πόρτες του Παραδείσου ή θα του χρειαζόντουσαν κάπου αλλού πέρα απ' την προσωπική του ζωή...
Γι' αυτό ουδέν άγχος...Βρίσκεις ( από τότε που έγραψες το νήμα σίγουρα θα έχεις βρει ) Master και σου υποδεικνύει τι γουστάρει να κάνεις και πως να φέρεσαι για κείνον...
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται τετραετή φοίτηση για να το καταφέρει κάποιος...Το να ξεπεράσεις τους όποιους φόβους σου, είναι και δική σου υπόθεση, όχι μόνο του Master...
Εκτός και αν όπως συχνά πυκνά βλέπω, δεν ψάχνεις Master αλλά το Δωδεκάθεο σ' ένα...

Τώρα, η εκπαίδευση του Μάστορα...

Ν' ακούσεις το Μαστόρι να σε λέει, κάτσε να πιάσω τις σημειώσεις με τους κόμπους, είναι λίγο μαλακία...Ως προς το μήπως πονάς πολύ...Αν δεν σε ρωτήσει ειδικά στην αρχή, είναι δυο τα τινά:

a. Είναι μετενσάρκωση του Κάλχα, του John Dee ή κάποιου άλλου μάντη ή μάγιστρου και έχει υπερφυσικές δυνάμεις...Σε κείνη την περίπτωση θα είσαι σκλάβος, που θα μάθει να διαβάζει και τον καθρέφτη από γραφίτη και θα μιλάει τα ενωχιανά...
Ποιος στην χάρη σου δηλαδή...

b. Είναι παντελώς ζώον και δεν του καίγεται καρφάκι για το αν σε "σαπίσει" σωματικά η ψυχολογικά...Αν γουστάρεις κι εσύ, ανελέητη αλγολαγνόπιτα...

Δεν ξέρω αν υπάρχουν το Κυριαρχικό ή το υποτακτικό γονίδιο, μάλλον όχι...Τώρα, σε κάποια ηλικία και βάσει κάποιων ερεθισμάτων αρχίζουν να "λασκάρουν" παξιμάδια και μπουλόνια στον εγκέφαλο και κάποιος/α ρέπει προς την Κυριαρχικότητα ή την υποτακτικότητα...
Ως προς το αν γεννιέσαι σκλάβος ή Μάστορας...Μάλλον αν πήρες μηχανή του χρόνου και γύρισες τουλάχιστον στην εποχή της φεουδαρχίας...
Και είχες την γκαντεμιά, ή να γεννηθείς παιδί σκλάβου ή ήσουν κωλόφαρδος και γεννήθηκες μυξιάρικο φεουδάρχη με όλα τα παρελκόμενα και των δυο περιπτώσεων...

Στα ερωτήματα...

1. Μπορεί να γίνει Master μιας/ενος εικοσάχρονης/εικοσάχρονου ή κάποιας/ου μικρότερης/ου ή κάποιας/ου πολύ μεγαλύτερου/ης του/της που θα γούσταρε Masterοαρνάκι του γάλακτος...
Κατ' εμέ 20χρονος και Master είναι σαν να λέει κάποιος, ότι με το που βγήκε απ' την κοιλιά της μαμάκας του, δεν έκλαψε, αλλ' απήγγειλε όλη την εποποιία του Γκιλγκαμές στα σουμερικά...
Και μετά άναψε πούρο και το έσβησε στα μούτρα της νοσηλεύτριας...Αφού πέρασε τον μπλε φιόγκο γραβάτα στο λαιμό του περιχαρή μπαμπάκα του...
Αλλά τίποτε δεν αποκλείεται...

2. Είναι σαν να λέει κάποιος ότι πριν γίνει χειρούργος, δεν θα του έφτανε να παίζει με τα χρόνια με τα πτώματα...Αλλά θα έπρεπε και να κάτσει να τον ανοίξουν...
Δεν είναι αναγκαστικό και δεν νομίζω ότι κάποιος Κυριαρχικής φύσεως, θ' άντεχε να θητεύσει σαν σκλάβος ούτε για ένα λεπτό...Όχι γιατί θα ήταν "τζιζ κακά", απλά επειδή δεν θα το "είχε" μέσα του με την καμία...
Θα του έφτανε να ενημερωθεί, να Topαρει με τα χρόνια, να συζητήσει μ' εμπειρότερα του άτομα ( ανεξαρτήτως φύλου ή status αναφορικά με το "πάνω" ή το "κάτω" άκρο της δύναμης )...
Και πάνω απ' όλα να είναι σίγουρος, αν θα ήθελε να έχει την σχεδόν ολική ευθύνη για την ζωή κάποιου ( ή κάποιων ) ατόμου/ων και αυτό δίχως χρονικά "διαλείμματα", δηλαδή 24/7, 365/365 και έως ότου διαρκέσει...
Εγώ το Masterιλίκι το θεωρώ και κουραστικό και βαρετό...Αλλά...είπαμε, γούστα είναι αυτά..

3. Πόσο ασφαλές είναι να βουτήξεις από ύψος 10 μέτρων σε βραχώδες σημείο και να βρεις θάλασσα και όχι μόνο κοτρόνια?
Ως προς τα όρια και τα πιθανά παρατράγουδα, συγνώμη, σκλάβος ή όχι, θέλω να πιστεύω ότι ούτε προβλήματα που περιορίζουν τις νοητικές του λειτουργίες έχει, ούτε νεογέννητο είναι...
Ακόμη και οι "εξουσιάζοντες" πρέπει να ελέγχονται και η τυφλή εμπιστοσύνη για μένα είναι ταυτόσημη της μωρίας...Θέλει κάποιος να κάνει την "καύλα" του δίχως το "βάρος" της αξιολόγησης των πράξεων/συμπεριφοράς του Μάστορα ?
Γιατί αν το έκανε, θα γινόταν "δυσκολάκι" ( και σίγουρα θα έχανε "γούστο" ) ? Ας κάνει τον σταυρό του και ας αφεθεί στην τύχη...Αν όμως καθόταν ποτέ καμιά "στραβή", όσο και να ήταν ευθύνη του Μάστορα...
Το πιθανολογούμενο "κουσουράκι" στον σκλάβο θα έμενε...

4. Αυτό το θέμα με τα κοκοράκια, τα κοτοπουλάκια, τα γιαλαντζί καλά κρατεί...
Ν' ανοίξει πανεπιστήμιο BDSMIικών σπουδών με έδρα Ορνιθο-Μαστερολογίας και πτυχίο που ν' απονέμεται στα 60 ( μετά από 60ετή φοίτηση )...
Ή καλύτερα, όταν ο επίδοξος Μάστορας θα βρίσκεται με το ένα πόδι στον τάφο...
Ή ακόμη καλύτερα, ας πεθάνει, ας αποκτήσει και εμπειρία M/s με καμιά 50αδα Σεραφείμ και Χερουβείμ...
Και μετά να επιστρέψει στα εγκόσμια με το φωτοστέφανο του Θείου Master και τα φτερά στην πλάτη...Εκεί μπορεί να μην είναι κοκοράκι, αλλά θα είναι σίγουρα άγγελος...Στο ένα χέρι την ρομφαία/μαστίγιο και στο άλλο το βιβλίο...

Εντάξει, και αν είναι κοκοράκι κάποιος, που είναι το ζόρι?
Δεν τον συναναστρέφεσαι/δεν μπλέκεσαι μαζί του, τόσο απλά...
Βέβαια, δεν χρειάζεται κάποιον να τον δοκιμάσουμε/γνωρίσουμε πριν τον "ακυρώσουμε"...
Φτάνει να το πει κάποιος/α άλλος/η ή ακόμη "καλύτερο" να μην πληρεί τα κριτήρια του πορτραίτου που θα είχαμε στην κούτρα μας για τον ιδανικό Master...
Με την ευκαιρία....Το πινέλο με την λευκή μπογιά το πέρασες στον πίνακα ή μπααααα....

Anyway, το μόνο γελοίο είναι να έχει κάποιος απορίες και να μην ρωτάει...Οι ερωτήσεις δεν είναι ποτέ γελοίες...Καμία ερώτηση... 

Υ.Γ. Να ξαναπώ ότι όλα όσα έγραψα, είναι προσωπική άποψη? Ας το ξαναπώ... 

 

κοιτα να δεις ρε πουστη μου που πιστευα οτι με εκπαιδευε πρωτα για να με καλυτερεψει ως ανθρωπο και μετα για ολα τ' αλλα!!