Περι ειλικρίνειας

@nýchta δεκτο!
Παντως καμια σχεση με μοιρολατρεια και κλαψα για οσα δεν δινει η ζωη η ο αλλος η μια κατασταση. Σε εμενα ειναι απλα μια πραγματικοτητα. Μπορω; Το αξιζω; Το εχω. Δεν μπορω; Δεν το αξιζω; Δεν το εχω. Το πως θα αντιμετωπιστει αυτο το "δεν το εχω" εχει να κανει με πολλους παραγοντες αλλα κυριως με τη δικη μου θεληση-δυναμη-ορεξη. Πολλες φορες το δεν αξιζω κατι κρυβει και το δεν εχω προαπαθησει καν να το αξιζω, ειτε γιατι δεν θελω, ειτε γιατι δεν μπορω αυτη τη στιγμη. Καθολου θυμα , εσυ επιλεγεις τι θα κανεις. Το γεγονος ομως οτι αν δεν κανεις δεν αξιζει παραμενει και αυτο ειναι ατην κριση του αλλου και το προσωπικα το βρισκω ωμο και τελειο. Ξερεις τι γινεται, δεν παιζουν χαρισματα, δεν παιζουν υποχωρησεις απο πλευρας Κ, δεν παιζουν συμβιβασμοι. Ξεκινουν απο εκεινον αλλα εφαρμοζονται και σε εμενα, δεν υποχωρω στον εαυτο μου, δεν του χαριζω δεν συμβιβαζομαι.

Τωρα, δεν νομιζω να χρειαζεται να συζητησουμε το γιατι να σου οριζει εκεινος το τι και ποτε αξιζεις.

 

@elfcat
Θα σας απαντησω εν ευθετω χρονω.
Προς το παρον αυτο που μπορω να σας πω ειναι οτι χαιρομαι για την απαντηση σας αυτη καθως τη βρισκω Αληθινη.
Εκφραζετε τη δικη σας αληθεια χωρις οικουμενικοτες.
 

 

Xαθήκαμε λίγο -όσο πατάει το γατί- στους ορισμούς και στις έννοιες. Τολμώ να πω δε, εν γνώσει του πιθανού σφάλματος γενίκευσης, οτι στα περισσότερα θέματα οι διαφωνίες μας είναι στην ουσία επί των ορισμών που δίνει ο καθένας στις έννοιες και όχι τόσο επί του περιεχομένου.

Στο θέμα μας τώρα: Η σχέση είναι ζωντανός οργανισμός. Εξελίσσεται μαζί μας. Η ειλικρίνεια είναι ο θεμέλιος λίθος της εμπιστοσύνης. Η αλήθεια όχι. Μπορώ να αποκρύψω την αλήθεια από τον έτερο σε περιπτώσεις που κρίνω οτι δεν την αντέχει (ένα σοβαρό θέμα υγείας που τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο δε θα μπορέσει να το διαχεριστεί) ή οτι τον αγχώνει χωρίς λόγο (π.χ. οτι έχει πάρει λίγα κιλά). Η ειλικρίνεια όμως είναι στάση συνέπειας απέναντι στον έτερο και στη σχέση. Είμαι ειλικρινής απέναντι στα αισθήματά μου, απέναντι στο πώς αντιμετωπίζω τον έτερο ως οντότητα, απέναντι σε αυτά που επιθυμώ και προσφέρω. Εν τέλει, απέναντι στον εαυτό μου.

Οταν λέω οτι η σχέση είναι υπό διαρκή διαπραγμάτευση δεν εννοώ πως θα γίνονται ατέρμονες συζητήσεις, ούτε πως η σχέση θα βρίσκεται διαρκώς μέσα σε μιά βερμπαλιστική καταιγίδα γκρίνιας. Εννοώ πως στον καθημερινό συγχρωτισμό μου με τον έτερο έχω μάτια και αυτιά ανοιχτά σις ανάγκες του και στις δικές μου. Οπως πολύ όμορφα το έθεσε η @elfcat (με την οποία αντιλαμβανόμαστε αντίστροφα τις έννοιες "αλήθεια" και "ειλικρίνεια", αλλά θα ζήσουμε μια χαρά με αυτό  ), ζω και αισθάνομαι πλήρης πλάι στον άνθρωπο που εμπιστεύομαι και συνταξιδεύω. Γιατί τελικά η αίσθηση είναι που μετράει...

 

Ειλικρινά, αυτό, ό,τι μαζευτήκατε όλοι οι ηθικολάγνοι, ειλικρινείς, μορφωμένοι και τα σχετικά να κάνετε bdsm με ξενίζει υπερβολικά!!

 

Μμμμ μπορεί να είσαι ειλικρινής μα δεν λες αλήθεια  

 

Nα το κοιτάξεις, αγαπητέ. Μας ενοχλεί αυτό που έχουμε και οι ίδιοι, αλλά δε θέλουμε να αποδεχτούμε... 

 

ναι πρέπει να διορθώσω το ''να κάνετε'' σε ''να συζητάτε''  

 

O νηματοθέτης ουσιαστικά περιέγραψε ένα από τα προνόμια-δικαιώματα του Κυρίαρχου.
Το οποίο δεν είναι το να ψεύδεται ή να εξαπατά, αλλά το να δοσολογεί κατά την κρίση του και κατά βούληση την ροή πληροφοριών (αλήθεια) προς την υποτακτική του. Αιτιολόγησε, θα έλεγα επαρκώς, συνεπικουρούμενος από τις @elfcat και @kinsha no onna οι οποίες κάλυψαν πλήρως και ορθώς την υποδοχή-αποδοχή του δικαιώματος αυτού από την υ μεριά.
Οι λόγοι για τους οποίους επιλέγει να ασκήσει ή να μην ασκήσει αυτό το δικαίωμα είναι άλλο ζήτημα.
Σε ό,τι αφορά θέματα της προσωπικής του ζωής που δεν άπτονται της σχέσης, μπορεί να επιλέξει κάποια στιγμή, να μην ασκήσει το εν λόγω δικαίωμα(πέραν του test ή της έκφρασης σαδισμού που αναφέρθηκε) διότι απλά νιώθει την ανάγκη να μιλήσει, να βγάλει πράγματα από μέσα του.
Συνήθως, επιλέγει να ασκήσει το δικαίωμα επειδή κατά την κρίση του οι συγκεκριμένες πληροφορίες πιθανόν να διαταράξουν την ψυχική ηρεμία της υ του, τσάμπα και βερεσέ που λέει ο λόγος και σε κάθε περίπτωση τής είναι παντελώς άχρηστες.
Εκτός από την ευθύνη των αποφάσεων διαθέτει και το τεκμήριο της ορθής κρίσης, το οποίο επαληθεύεται στην πράξη και κρίνεται εκ του αποτελέσματος στο ευ ζειν του Κ/υ ζεύγους. Αν δεν το διαθέτει, ορθότερα, αν δεν του αναγνωρίζεται ότι το διαθέτει, δεν μιλάμε για D/s.

ΥΓ:Η @_Ivory_ στο post της γράφει την φράση:

Αλλάζοντας την λίγο:
D/s σημαίνει το Κ γουστάρνει αυτο, το υ εκτελεί κι άμα δεν το γουστάρνει πάλι εκτελεί κι άμα δεν εκτελεί νταζβιντάνια.
Για να μην πω πως D/s σημαίνει κατά βάση αυτό, θα πω πως D/s σημαίνει και αυτό, το οποίο καλό είναι να διαβάσουν και να πάρουν στα σοβαρά κάποιοι άνθρωποι για να μην ξεχνιόμαστε και εδώ που έχουμε φτάσει για να φυλάγονται κιόλας από τις "κακο-topιες".

 

Το ξερω οτι το εχω διαβασει αναποδα...αυτος ηταν ο σκοπος μου...

Ισως να σας φανει παραξενο, αλλα δεν διαφερουν πολυ οι ματιες μας πανω στο θεμα. Υπαρχουν καποιες μικρες διαφοροποιησεις αλλα στην ουσια συμφωνουμε.

Θελω ομως να σας ρωτησω κατι που ειλικρινα δεν το καταλαβαινω. Γιατι συνδεετε την ειλικρινεια με την απαιτηση απο πλευρας υ;
Στις ανθρωπινες σχεσεις, οποιες κι αν ειναι αυτες, δεν μπορω να φανταστω να απαιτεις κατι απο τον αλλον... Και να το κανεις δηλαδη, αν δεν θελει ο αλλος, δεν σου δινει τιποτα. Εγω το βρισκω ατοπο.

Οσο αφορα στη βδσμ-ικη ειλικρινεια, αυτο που πιστευω εσωκλειεται σε μια ερωτηση:
Μπορεις να διαμορφωσεις/να σμιλεψεις καποιον, αν δεν σου φανερωθει και αν εσυ δεν τον αποδεχτεις οπως ειναι;
Προσωπικα λεω οχι...

 

Αγαπητε εμενα δεν με ενδιαφερει τι λεει καποια Βιβλος...εμενα με ενδιαφερει τι λενε οι 2 (ή οσοι) που το ζουν...
Αν αυτοι τα βρισκουν μεταξυ τους, δεν με ενδιαφερει ακομα κι αν κανουν γιουβαρλακια και το χαρακτηριζουν ντιες.
Προσωπικα δεν μου χαλαει την αισθητικη, γιατι δεν θεωρω το βδσμ τσιφλικι μου για να υπερασπιστω το τρου του πραγματος.

 

Πάνω σ´αυτή τη σκέψη να πω, ότι το ίδιο ισχύει και αντίστροφα. Το υ μπορεί να δημιουργήσει μία εντελώς στρεβλή εικόνα για τον Κ βάσει της ελεγχόμενης "ροής πληροφοριών", πράγμα που για μένα συνιστά και παραπλάνηση και διαστρέβλωση της αλήθειας. Δεν είναι μόνο η "ευζωία" και η "αταραξία" του υ, αλλά και κατά πόσο, με τα δεδομένα που του δίνονται, σχηματίζει μία πραγματική εικόνα ή απλά "χτίζεται" ένα "ακαταμάχητο" προφίλ Κ στα μάτια του υ, που από ελάχιστη ως καθόλου σχέση έχει με την πραγματικότητα.
Δεν είναι όλα τα υ υπνωτισμένα.
Και όχι. Δεν μας ψεκάζουν...

Βέβαια το έχω ξαναπεί, ας το επαναλάβω, το παραμύθι θέλουμε και το τρώμε, είναι οικειοθελής συμμετοχή, ας προσέξουν όμως οι παραμυθάδες να μην υποτιμούν σε μόνιμη βάση τη νοημοσύνη των υ.

Οικειοθελής ασυμμετρία δεν συνεπάγεται (απαραίτητα) και αφέλεια ή βλακεία!

Μπορεί εγώ να ξέρω αυτό που εσύ "νομίζεις" ότι μου αποκρύπτεις για να με "προστατέψεις" και απλά να βλέπω εμπράγματα πως με αξιολογείς, πόσο με εμπιστεύεσαι και πότε θα αποφασίσεις να μοιραστείς μαζί μου την αλήθεια σου.

Όταν δεν μοιράζεσαι, αποξενώνεσαι, μένει η σχέση σε άλλο επίπεδο.
Το υ υπομένει, περιμένει...
Όχι για πάντα βέβαια.

Ευτυχώς... 

 

Εμείς της θεωρίας συστημάτων λέμε οτι η επιλεκτική ροή πληροφορίας εντός του συστήματος (βλ. σχέση) το οδηγεί σε ισορροπία (βλ. ομοιόσταση) ανάλογη με την ποιότητα της πληροφορίας.

Κοινώς, όποιος σπείρει ειλικρίνεια κατ' επιλογή, θα θερίσει θύελλες κατά περίπτωση