Πολιτικές προεκτάσεις του bdsm

@bimbo έκανα like στην παρέμβαση σας και γιατί εκφράσατε την "μειονοτική" σας άποψη με κόσμιο τρόπο.
Αλλά και γιατί ακουμπήσατε ένα σημείο που έχω σκεφτεί άπειρες φορές για τον εαυτό μου ( και υπογραμμίζω το για τον εαυτό μου ).
Δηλαδή το πως θα γινόταν η πολιτική μου άποψη να βρίσκεται σε αντιδιαστολή με ένα σημαντικό κομμάτι της σεξουαλικής μου έκφρασης.
Και έφτασα στο συμπέρασμα ( ίσως βολικό ) ότι θα ήταν δυο τελείως ξεχωριστά πράγματα ( μπορεί και να τελώ υπό καθεστώς μόνιμης σχιζοφρένειας και ειλικρινά δεν ειρωνεύομαι ).
Άλλο το μπορεί, άλλο το θέλει, άλλο το πρέπει να επιβληθεί κάποιος σε κάποιον άλλο. Ότι κάποιος είναι Κυριαρχικής φύσεως, δεν σημαίνει ότι θέλει να επιβληθεί σε οποιανδήποτε γνωρίζει/συναναστρέφεται.
Ότι πρέπει, σίγουρα δεν πρέπει, και αν θέλει, το θέλει πάνω σε κάποιο/α συγκεκριμένο/α άτομο/α.
Αν κάτι σταθερά θέλει ένα άτομο Κυριαρχικής φύσεως ( νομίζω, δεν μπορώ να κρίνω εξ' ιδίων τ' αλλότρια ) είναι να μην του επιβάλλονται.
Και αυτό το τελευταίο συμβαίνει και εκτός σεξουαλικής σφαίρας στην κοινωνική του ζωή.
Είναι πρωτίστως εκείνο που δεν σηκώνει ο "τράχηλος" του.
Κάτι που δεν νομίζω να τον/την κάνει μη δημοκρατικό σαν άνθρωπο.
Είναι άλλο πράγμα η Δημοκρατία, άλλο η ασυδοσία. Και κάποιος στην προσωπική του ζωή σε κάποια σημεία που θ' αφορούσαν μόνο εκείνον και ελάχιστους άλλους ανθρώπους, θα μπορούσε να είναι και λιγότερο δημοκρατικός.
Πόσο μάλλον όταν οι όποιες ευθύνες και συνέπειες κάποιων καταστάσεων θα βάραιναν κυρίως ή αποκλειστικά τις δικές του πλάτες.

Ως προς την υγιή ή όχι σεξουαλική συμπεριφορά, αν εξαιρέστε κάποιες "πρακτικές" ( κάποιοι πιο ειδικοί θα τις ονόμαζαν νόσους ).
Ακριβώς, μεταξύ συναινούντων ( θέλω να πιστεύω συνετών ) και σώων τας φρένας ενηλίκων, - πάντα κατ' εμέ - ίσως και τίποτε δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μη υγιής ή αφύσικη σεξουαλική συμπεριφορά.
Εννοείται ότι ο καθείς από εμάς είναι Κύριος/α της ζωής και της σεξουαλικής του/της σφαίρας.
Αν το πάρουμε και εντελώς "φυσιολογικά" ( και δεν είναι μόνο θεολογική σαν άποψη ), οποιαδήποτε σεξουαλική περίπτυξη εκτός αναπαραγωγικού πλαισίου θα ήταν τουλάχιστον ανούσια και "αφύσικη".
Αφού το σεξ δεν είχε προβλεφθεί απ' την μαμά φύση για την ικανοποίηση καμίας ηδονής αλλά για την διαιώνιση του είδους.

Σε κάθε περίπτωση, πάντα κατά την γνώμη μου, υπάρχει αρκετή σύγχυση αναφορικά με τον όρο Δημοκρατία καθώς και με τα όρια της πολιτικής.
Το "κρεβάτι" μας δεν είναι Δήμος και τα όποια κοινά, τ' αφορά μέχρι ενός σημείου ( και κείνο σαν υπεράσπιση των δικαιωμάτων μιας οποιασδήποτε μειονότητας που θα χαρακτηριζόταν από την όποια σεξουαλική χροιά της ).

Ως προς την δική μου πολιτική ( ουχί κομματική, για μένα υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην κομματικοποίηση και την πολιτικοποίηση ) διαδρομή έχω περάσει απ' την αναρχία ( στα μικράτα μου ).
Την οποία και απέρριψα σαν ένα ουτοπικό και αυτοακυρωθέν ιδεολογικό μόρφωμα σε πιο ήπιες - και κατ' εμε πιο λογικές - αριστερές τοποθετήσεις.
Τώρα πως γίνεται κάποιος στην κοινωνική του ζωή να είναι διαλλακτικός και στην σεξουαλική/προσωπική του ζωή να είναι πιο αυταρχικός?
Για μένα θα ήταν "ανησυχητικό" αν κάποιος μονάχα γελούσε ή μονάχα έκλαιγε.
Αφού θέλω να πιστεύω ότι η ανθρώπινη προσωπικότητα αποτελείται από διάφορες ψηφίδες.
Και οι οποίες εκφράζουν/καλύπτουν διαφορετικές εκφάνσεις της ζωής της.
Ως προς την όποια ισορροπία στις ερωτικές/συναισθηματικές σχέσεις, γιατί υποθετικά αυτό το κομμάτι του γίγνεσθαι θα πραγματευόμασταν εδώ.
Ακόμα και στις επονομαζόμενες βανίλλα σχέσεις δεν υπάρχει ισοτιμία.
Αφού πολλά εξαρτώνται απ' την ένταση του ενδιαφέροντος/συναισθήματος που τρέφει ο ένας για τον άλλο ( καθώς και από άλλους παράγοντες ).
Σίγουρα δεν μπορώ να μιλήσω για όλους, αλλά σε όποια σχέση ( των όποιων άλλων πάντα "ξυστά" αφού κανείς δεν μπορεί να εισχωρήσει βαθιά στους λαβύρινθους κανενός ζεύγους ) έχω "δει".
Υπήρχε έστω και μια ελάχιστη ανισοκατανομή της "δύναμης" υπέρ του ενός ή του άλλου μέρους.
Μάλλον επειδή και εμείς οι άνθρωποι είμαστε κυρίως εγωιστικά πλάσματα.
Και ο καθένας μας για τους λόγους του αναζητά να κερδίσει έμμεσα ή άμεσα περισσότερο ή λιγότερο "ζωτικό χώρο".

Υ.Γ. Ξανά υπογραμμίζω - και πάντα βάσει της δικής μου αντιλήψεως και αναφορικά με μένα μόνο -, πέραν κάποιων πραγμάτων που δεν θα ήθελα να χαρακτηρίσω φυσιολογικά ή όχι.
Γιατί ο όρος φυσιολογικό πολλές φορές παρερμηνεύεται και έχει "δυσάρεστο" αντίκτυπο. Όλοι και όλες τελούμε υπό συνεχή αξιολόγηση, ή απ' τον ίδιο μας τον εαυτό ή απ' τον όποιο περίγυρο μας.
Εγώ προτιμώ να διαχωρίζω ανάμεσα σ' επιτρεπτά ( κάποια εκ των οποίων δικαιωματικά ), μη επιτρεπτά, σ' ελεγχόμενα επιβλαβή και σε καταστροφικά ( αυτά τα τελευταία σίγουρα και ορθότατα απαγορευμένα ),
όλα με τα μικρότερα ή μεγαλύτερα θετικά ή αρνητικά παράγωγα τους.
Που όλα τα παραπάνω να "κοσκινίζονται" δια μέσω και της ιδίας λογικής, της ιδίας σύνεσης ( ή έλλειψης αυτής ) καθώς και του όποιου προσωπικού συστήματος αξιών.
Ομιλώντας πάντα για την σεξουαλική/"βαθιά" προσωπική μας σφαίρα και τους ανθρώπους τους οποίους θα "φιλοξενούσε", δηλαδή όχι κάποιο Δήμο.

Καλή σας ημέρα, εύχομαι να μην σας κούρασα με την λογοδιάρροια μου.
Και πάνω απ' όλα εύχομαι, να μην παρεξηγήσατε τα γραφόμενα μου.
Σας διαβεβαιώ ότι δεν είχα καμία πρόθεση ούτε να σας επιτεθώ, ούτε ν' "ακυρώσω" το σκεπτικό σας.
Και σίγουρα δεν πρόταξα τα εικονικά μου στήθη ως προς προάσπιση καμιάς "συνομοταξίας" στην οποία θ' ανήκα.
Αφού δεν νιώθω μέρος καμίας "συνομοταξίας"/"ομάδας".  

 

Το μόνο που έχω να πω είναι: σας ευχαριστώ γιατί φωτίσατε σημεία που δεν είχα καν φανταστεί. Να είστε καλά.

 

Εσείς να είστε καλά, που με ωθήσατε σε σκέψεις. Αν κάπου σας βοήθησα δίνοντας σας μια άλλη οπτική γωνία, ειλικρινά χαίρομαι.
Αλλά σας παρακαλώ, όχι "φώτα" γιατί με φέρνετε σε δύσκολη θέση και δεν είναι ζήτημα ψεύτικης μετριοφροσύνης.
Ας πούμε ότι προσέφερε ο ένας στον άλλο ένα ποτήρι κρασί και μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.  

 

Ναι, ας είμαστε.
Αλήθεια όμως εσείς ποιες λέξεις θα χρησιμοποιούσατε για να περιγράψετε τι εννοεί ο νηματοθέτης;

Κι αν διαβάσατε προσεκτικά, συνήθως το κάνετε, θέλω να πιστεύω, δεν διατύπωσα άποψη επ αυτού.
Είστε σίγουρος ότι εμένα θέλατε να tagάρετε;

[Δεν προτίθεμαι να παριστάνω τη νύφη για να τα ακούει η πεθερά  ]

 

Ξαναδιάβασα το αρχικό πόστ. Και εξακολουθώ να πιστεύω ότι η οργισμένη και απαξιωτική αντίδραση που είδα δεν εγγυάται ότι οι διαφωνούντες κατάλαβαν όλοι το ίδιο πράγμα και διαφωνούν όλοι στο ίδιο πράγμα (@no_Taboo). Θεώρησα το αρχικό ποστ καλή αφορμή να συζητηθούν τα θέματα που θίγει και οι συλλογιστκές που παρουσιάζει. Οταν διαβαστεί αυτό το νήμα μετά από καιρό από κάποιον τί θα έχει μείνει; Η οργή. Αλλά η οργή συσκοτίζει, δεν ξεδιαλύνει.

Προσπαθώντας λοιπόν να κατανοήσω, ρωτάω εσάς, που δεν αντδράσατε με οργή, εσείς τί καταλάβατε ότι ισχυρίζεται το αρχικό ποστ, πέρα από το αν συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Ωστε μετά να γίνουν φανερές και εύλογες οι διαφωνίες σας που τώρα διαφαίνονται.

 

Ακόμα (?) δεν καταλαβαίνω τους πόλους αντιδικίας.
Αντιδικία για την αντιδικία λοιπόν..?
Ε, ναι! Αυτός κατάληξε να είναι ο λόγος τελικά...
[Εξ αρχής το είχα δει το έργο πώς θα καταλήξει, γέμιζε η τσέπη από κέρματα των 10 σεντς]...
...........
Συμβαίνουν αυτά σε κάθε ομάδα. (Τα γιατί και πώς δεν ενδιαφέρουν)*.
Οφείλεται κυρίως σε αυτό που στο "1984" του Όργουελ αποτυπώνεται με το "μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα ζώα".
Εν προκειμένω τα φρεσκαδούρια αρθρώνουν έναν λόγο (λέμε τώρα) που κάτι θάθελε ίσως να πει, αλλά δεν ξέρει πώς. (Το γιατί δεν μας ενδιαφέρει)*.
Αυτό το "δεν ξέρει πώς" που χαρακτηρίζει τα φρεσκαδούρια, είναι βούτυρο στο ψωμί των "παλιών" που διατηρούν το δικαίωμα να ερμηνεύουν κατά το δοκούν τις φρεσκαδούρικες παρόλες, στο πλαίσιο "ο παλιός είναι αλλιώς".
Συγχρόνως δίνει στους "πάλιουρες" την αφορμή να "την πούνε" σε άλλους πάλιουρες που δυναμικά και επί της ουσίας αντιδιαστέλλονται από τις καθεστηκυίες απόψεις.
Έτσι λοιπόν με θρυαλίδα μια παρόλα από κάποια "φρεσκαδούρια" δημιουργείται το πεδίο αντιπαράθεσης που υπάρχει στους "πάλιουρες" από παλιά.
Από τη μια μεριά οι παλαιοπάλιουρες "ΠΠ" και από την άλλη οι νεοπάλιουρες "ΝΠ".
Οι ΠΠ στην επιχειρηματολογία τους αναγκαστικά υιοθετούν την λογική των "επάνω" και μέσω αυτής της λογικής αυτόματα τοποθετούν τους ΝΠ στους "κάτω".
Το πόσο επάνω αυτοτοποθετούνται αποτυπώνεται με σαφήνεια τόσο στην επιλογή της επιχειρηματολογίας τους όσο και στην λεκτική τους.
Η επιλογή τους αυτή συνιστά αυτόματα πολιτική θέση, την θέση "επάνω", εξωθώντας τους ΝΠ να μπουν ασυνείδητα την θέση "κάτω".
Οι ΝΠ, και ορθώς ως τώρα, επιλέγουν να μην αντιπαρατίθενται με τους ΠΠ, διατηρώντας τον λόγο τους καθαρό. Δεν έχουν άλλωστε να αποδείξουν κάτι.
Παραδείγματα δεν δίδονται, θα έλεγε ο Φωτόπουλος στην παλιά ελληνική ταινία, έξυπνα παιδιά είναι και τα μεν και τα δε.
______________________
*
1. Αποφεύγω να κάνω φραγκοδίφραγκα τα προφανή για την δυναμική στις ομάδες. Τα ζούμε εντονότατα και σε live αναμετάδοση, ένα χρόνο τώρα.
2. Το "φρεσκαδούρια" δεν αποτελεί έκφραση συλλήβδην. Το τσουβάλιασμα το αφήνω σε άλλους (μαντέψτε σε ποιους).
"Φρεσκαδούρια" εν προκειμένω εννοώ εκείνα τα άτομα που η μαλακία τους τα οδηγεί στην κιμαδομηχανή (ξαναμαντέψτε σε ποιους ανήκει η κιμαδομηχανή).
............
Σιχαίνομαι τα αφ' υψηλού, εν προκειμένω μού αρέσει η περιγραφή.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς και άλλα τέτοια γραφικά..!

 

οι πολιτικες πεποιθησεις μπορει να ειναι αποτελεσμα αλλω συναισθηματικων διεργασιων και να μην εχουν σχεση με το τι ειναι πραγματικα ο καθενας. αποδειξη αυτου ειναι οτι και στον αναρχικο χωρο αλλα και σε αυτον της αριστεστερας μπορει ευκολα κανεις να δει φασιζουσες νοοτροπιες σε βαθμο που θα εκαναν την απεναντι πλευρα να χλωμιασει...

οποτε θεωρω αυτη τη φραση υπεραπλουστευμενη, τουλαχιστον σε σχεση με το τι δηλωνει ο καθενας.

κατα τα αλλα, ευχομαι αυτοι που περιγραφεις να αποτελουν συντριπτικη μειωψηφια η να μενουν απλα στα λογια.

 

Όταν διάβασα το θέμα και πριν προλάβει να απαντήσει κανείς, η πρώτη μου σκέψη ήταν να απαντήσω γράφοντας τα εξής:

Διαβάζοντας τις αρχικές τοποθετήσεις στο Περί ειλικρίνειας και σε αυτό το θέμα, τις θεωρώ από τις πιο ωραίες τοποθετήσεις. Όχι τόσο ως προς το περιεχόμενο, αλλά του πόσο ξεκάθαρο μου είναι το τι θέλει να διαπραγματευτεί ο νηματοθέτης και ποια είναι η άποψή του.

Αποφάσισα να μην το κάνω, γιατί δεν θα εξέφραζα κάποια άποψη για το περιεχόμενο αφού δεν έχω διαμορφώσει άποψη για αυτό. Και δεν μου αρέσει να γράφω (μιλάω) χωρίς να έχω κάτι να πω.

Αυτοδιαψεύτηκα βέβαια γιατί το έκανα στη συνέχεια... παρασύρθηκα  

Γιατί γράφω τώρα; Αφορμή ήταν η διευκρίνηση του Tenebra_Silente ότι έκανε λάικ λόγω του κόσμιου τρόπου που η bimbo εξέφρασε μια μειονοτική, κατά πως φαίνεται, άποψη και στην ουσία επιβεβαιώνει ότι τελικά τα αυτονόητα δεν είναι αυτονόητα. Και αναφέρομαι στον κόσμιο τρόπο, που θεωρώ δεδομένο ότι θα έπρεπε κανείς να εκφέρει τις απόψεις του σε ένα φόρουμ.

Και για να το συνδυάσω κάπως ξώφαλτσα με το θέμα, το οποίο έχει παρεκτραπεί έτσι κι αλλιώς, πιστεύω ότι αυτή η αδυναμία πολιτισμένου διαλόγου είναι μια πολιτική προέκταση του πολιτισμού μας και της καθημερινότητάς μας, έτσι όπως έχουν εξελιχθεί όλα αυτά τα χρόνια.

 

Εγώ βλέπω με ανησυχητική συχνότητα, να επαναλαμβάνεται το φαινόμενο του να διευκρινίζουμε καμιά εικοσαριά φορές ότι δεν μιλάμε για μήλα, μιλάμε για πορτοκάλια, κι αφού το χουμε πει και ξαναπεί κάμποσες φορές, μετά ξαναπετάγεται κάποιος/α και μιλάει για μήλα, γιατί στην τελική, γι αυτό θέλει να μιλήσει. Και σιγά μην κάτσει να διαβάσει τις τοποθετήσεις όλων για να καταλάβει το είδος της συζήτησης...
Αυτά τα μπράβο που μοιράζουμε εκατέρωθεν για τον διάλογο, την επιχειρηματολογία, το θάρρος κλπ, νομίζω ότι θα έπρεπε να είναι τα αυτονόητα. Δεν είναι πυρηνική φυσική, διάλογος είναι, θα έπρεπε από το πέρας του σχολείου και μετά, να τον έχουμε μάθει. ΟΛΟΙ!
Η πολιτική προέκταση που βλέπω εγώ, είναι μία ολόκληρη πόλη, θα την ονομάσω το Ανερματιστάν, είναι η πόλη που οι απόψεις κόβονται και ράβονται αναλόγως των περιστάσεων, των συντρόφων, των σχέσεων ή των προσδοκιών.
Οι κάτοικοι του, ενώ θα μπορούσαν να εξελίσσονται, απλά άγονται και φέρονται από τους άλλους.
Στο Ανερματιστάν κατεβαίνουν από το ´Ορος Πανθωρά που και που οι Μύστες, όταν θεωρούν ότι υπάρχει διακύβευμα, που λένε στους υπόλοιπους τι να σκέφτονται, ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος και φυσικά ο λαός των Ανερμάτιστων τους αποθεώνει...
Βέβαια, νομοτέλεια είναι και ο διαγκωνισμός για την υπεργαματοσύνη κάποιων, οι σποντίτσες, η αίσθηση απαξίωσης αυτού που δεν μας αρέσει μέσω σκιαγραφήσεων (έμμεσων πλην σαφών, αφού μια χαρά στόχο βρίσκουν τελικά).
Δεν μου αρέσει αυτό το "πολιτικό" σενάριο. Το θέλω λίγο πιο ανατρεπτικό. Πειράζει;

 

@brenda:

Η συχνότητα δεν είναι ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο ανησυχητική ούτε εδώ ούτε αλλού, όπου αλλού διάβαζε κάθε μαζικού χώρου.
Είναι σταθερή και ανάλογα με την μαζικότητα του όποιου χώρου έχει την δική της περίοδο.
Το ό,τι συμβαίνει στα καθ' ημάς, συμβαίνει οπουδήποτε, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και ένταση, στο ίδιο πλαίσιο με ακριβώς τα ίδια εργαλεία.
Μόνον η κλίμακα διαφέρει.
Και συμβαίνει για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Ουδεμία διαφοροποίηση άρα και ουδεμία έκπληξις, πέραν της γνωστής ομάδας που συνήθως "πέφτει από τα χαμηλά σύννεφα" και χτυπάει.
Η ομάδα από τα "ψηλότερα σύννεφα", αν και της ίδιας ιδιοσυστασίας με την προηγούμενη συνήθως την σκαπουλάρει για λόγους συγγνωστούς.
Το διακύβευμα σε όλες τις περιπτώσεις αποτελεί προβολή συναισθημάτων που σχετίζονται με τον φόβο.
Τόσο απλά.
This is "politics" in everyday life.
Η κανονική πολιτική "μένει" αλλού...