Σαφήνεια στις σχέσεις κ-υ και γοητεία εξερεύνησης

είμαι ευγνώμων για την παραπομπή και για την επεξήγηση, και απολογούμαι κι εγώ αν οι απορίες μου ήταν εκτός θέματος.

 

Με έχετε βάλει πάντως σε σκέψεις, με την πλάνη. Η αποπλάνηση εξάπαντος την περιέχει. Η σαγήνη; Δεν είμαι σίγουρη. Μετά, η αυτοπλάνη θα μπορούσε να φύεται οπουδήποτε υπάρχει το λίπασμα μάρκας "άλλοθι".

 

την θεωρώ δεδομένη την ύπαρξή της πια, μου είναι δύσκολο να εξηγήσω γιατί, μα φαντάζομαι πως έχει να κάνει με την κατάκτηση της γνώσης του πεπερασμένου του έρωτα.

 

Όταν έγραφα, είχα στο νου μου την περίπτωση γνωριμίας δύο ανθρώπων σε κάποιο χώρο χωρίς bdsm υπόβαθρο (σενάριο 1ο). Ας πούμε στο φούρνο της γειτονιάς που παίρνει κάποια τον πρωινό της καφέ, την πλησιάζει κάποιος και της δίνει το τηλέφωνό του ώστε να βρεθούν. Κανονίζουν λοιπόν να πιουν έναν καφέ κι εκεί αρχίζει το φλερτ, χωρίς να αναφερθεί καθόλου η κυριαρχία και η μορφή της σχέσης που θέλει ο καθένας τους. Από την κουβέντα λοιπόν διαπιστώνουν ότι υπάρχει ενδιαφέρον και αποφασίζουν να προχωρήσουν (στιγμή Α). Εμείς γνωρίζουμε ότι το ένα μέλος είναι κυρίαρχο και το άλλο υποτακτικό, αυτοί δεν γνωρίζουν τίποτα. Μετά από κάποιο διάστημα τριβής και "δοκιμής" του ποιος είναι ποιος, έρχεται η στιγμή να ξεκαθαριστούν οι ρόλοι (στιγμή Β) και συνεχίζεται πλέον συνειδητά μια σχέση κ-υ.

Υπάρχει και το σενάριο 2ο. Γνωριμία σε χώρο με bdsm υπόβαθρο, είναι ξεκάθαρο από την αρχή ότι οι δυο τους θα μπουν σε μια κ-υ σχέση.

Στα σενάρια αυτά, η δεύτερη σχέση ξεκινάει από τη στιγμή Β, ενώ στην πρώτη υπάρχει το διάστημα της εξερεύνησης, μεταξύ των στιγμών Α και Β, και το οποίο θεωρούσα ότι είναι αυτό που χάνεται, αλλά για κάποιους άλλους κερδίζεται χρόνος.

Παρόλο που το νήμα αυτονομήθηκε προς άλλη κατεύθυνση   με απαντήσεις που δίνουν βάρος στη σαφήνεια, οφείλω να ομολογήσω ότι μου αρέσει αυτή η εξέλιξη. (αλλιώς θα πρέπει να παραδεχτώ ότι η σαφήνεια δεν είναι το φόρτε μου   )

 

Στα νησιά πηγαίνω πάντα με το πλοίο της γραμμής, όχι με τα φαστ σάμθινγκ λεωφορεία.
Προτιμώ τραίνο ή αυτοκίνητο, όχι αεροπλάνο.
Το ταξίδι, και το πιο μικρό, είναι ζωτική καθημερινή ανθρώπινη ανάγκη...
..............
Αν είναι το θέμα επαγγελματικό τότε αλλάζει...

 

Διάβασα το εισαγωγικό σας post, αλλά "επεξεργάστηκα" κι αυτή σας την διασαφήνιση. Και είπα να ξεκινήσω απ' αυτή την τελευταία. Ελπίζοντας να καταφέρω να καλύψω όλο τον συλλογισμό σας.

Το λοιπόν,

Πιάνω πρώτα το σενάριο 2ο.

Υποθέτω ότι σ' αυτό το σενάριο αναφέρεστε κυρίως σε μια γνωριμία που ξεκινάει διαδικτυακά.
Για κάποιους μπορεί να κερδίζεται χρόνος, όπως λέτε κι εσείς. Για κάποιους άλλους χάνεται αρκετή απ' την ουσία.
Αφού πιθανότατα θα επικεντρώνονταν και αρκετά γρήγορα μονάχα στην BDSMική τους πλευρά, δίχως να εξερευνήσουν, αν σαν άνθρωποι θα είχαν και άλλα να προσφέρουν ο ένας στον άλλο.
Μετά, πριν την συνάντηση live, θα είχαν ήδη - πιστεύω - συζητηθεί αρκετά έως πάρα πολλά αναφορικά με τα σεξουαλικά γούστα και των δυο.
Πιθανότατα θα είχαν ήδη κατασκευαστεί και αρκετά κάστρα στην παραλία. Και η πραγματικότητα/θάλασσα θα ερχόταν ν' αποδείξει, αν η κατασκευή ήταν μόνο από άμμο ή και άλλα πιο στιβαρά υλικά.
Θα υπήρχε μεν σαφήνεια απ' την μια, τουλάχιστον ως προς το προσωπικό BDSMικό "στίγμα" και των δυο. Αλλά θα έλειπε η τριβή, που θ' αποδείκνυε αν και κατά πόσο θα ήταν συμβατοί.
Άρα το "άγνωστο" θα ήταν παρών, όσο και αν είχε διηγηθεί ο ένας στον άλλο. Αφού ακόμα και οι ατελείωτες ώρες φωνητικής ( και πιθανότατα οπτικής ) επαφής, δεν φτάνουν σε όλους, για να εξάγουν καθαρά συμπεράσματα.
Ούτε φτάνουν σε όλους τα εικονικά "παίγνια" για να νιώσουν ποιος ξέρει πόσο κοντά τους κάποιον/α. Είναι όμορφο το αλισβερίσι των "μακρινών" αισθήσεων, μα δεν παύουν να είναι προβολές μέχρι την ώρα της "κρίσεως" ( Λέγε με αλληλεπίδραση εκ του σύνεγγυς ).
Κατ' εμέ χρειάζεται και η πολύ κοντινή επαφή για να υπάρξει αποπλάνηση ( και όχι η πλάνη ), η οποία θα ήταν απαραίτητο στοιχείο οποιασδήποτε ερωτικής προσέγγισης.
Για τα δικά μου γούστα πρώτα κατακτώνται η γυναίκα και ο άνδρας και μετά ο Κ και η υ ( και τούμπαλιν ). Γιατί και ο Κ πρέπει να εμπνευστεί απ' την πιθανολογούμενη υ.
Το που θα κατέληγαν, αν τα έβρισκαν πάντα, είναι πάνω κάτω ξεκάθαρο. Αλλά κανείς δεν λέει, ότι στο τέλος θα τα "έβρισκαν". Άλλη μια "λούμπα" του 2ου σεναρίου, στην οποία πιστεύω πέφτουν πολλοί/ες.
Σχεδόν "δένουν στο δάχτυλο", ότι η γνωριμία/προσέγγιση τους θα καταλήξει σίγουρα κάπου. Πόσο μάλλον απ' την στιγμή που αρκετές φορές έχουν την ψευδαίσθηση, όταν έχουν σαφή στα δεδομένα του/της άλλου/ης, BDSMικά και όχι μόνο.

Ως προς το σενάριο 1ο.

Είναι εκείνο που για μένα ήταν πάντα πιο "ιντριγκαδόρικο" και ας είναι πιο "αργό" στους χρόνους ή πιο "δύσκολο" από BDSMικής απόψεως.
Αφού δεν γνωρίζεις - τουλάχιστον στ' αρχικά στάδια τι "καπνό" φουμάρει ο/η άλλος/η σχετικά με τους τρόπους της ερωτικής του εκφράσεως.
Βέβαια εκεί έγκειται το μεγαλύτερο μέρος της απόλαυσης, στο να "σκάψεις" μες τον/την άλλο/η για να διακρίνεις ή όχι πιθανά "διαστροφικά" του στοιχεία.
Και σε περίπτωση που αυτά θα ήταν σε λήθαργο/στα σπάργανα ή εντελώς ανύπαρκτα. Να δεις, αν θα μπορούσες, να "παρασύρεις" τον/την άλλο/η στο δικό σου "ταξίδι".
Να τον/την παρασύρεις δεν σημαίνει ούτε σ' αυτή την περίπτωση, να τον/την παραπλανήσεις/εξαπατήσεις.
Μετά, σ' αυτό πάντα το σενάριο η επαφή είναι άμεση εξ' αρχής και όχι σε "συνθήκες εργαστηρίου". Τα περιθώρια φαντασιώσεων μειώνονται αισθητά.
"Στίγματα" επί των ρόλων μπορούν ή μάλλον δίνονται αρκετά γρήγορα και σ' αυτό το σενάριο. Αφού Κυριαρχικά ή υποτακτικά στοιχεία μπορούν ν' ανιχνευθούν και στην εκτός σεξουαλικής σφαίρας ζωή του/της άλλου/ης.
Τουλάχιστον, μπορούν να γίνουν υποθέσεις. Σ' αυτό το σενάριο η στιγμή της αποσαφήνισης των ρόλων, εξαρτάται κυρίως απ' το βάρος που δίνει στα θέλω του, καθώς και απ' τους χρόνους του Κυριαρχικού άντρα.
( Καλώς ή κακώς κάποιοι ρόλοι και τρόποι λειτουργίας έχουν μείνει στερεοτυπικά σταθεροί. Και είναι σίγουρα πιο εύκολο για έναν άντρα - πόσο μάλλον Κυριαρχικής ψυχοσύνθεσης - να "ξεφουρνίσει" την όποια σεξουαλική του ιδιαιτερότητα σε μια γυναίκα που δεν έχει δώσει ξεκάθαρο "στίγμα, παρά τ' αντίστροφο ).

Για μένα πάντως και στα δυο σενάρια χρειάζεται πάντα κάποιο αρκετά μακρύ χρονικό διάστημα, πριν μπω "ξεκάθαρα" σε Κ-υ σχέση ( ας πούμε 1 με 2 μήνες για να την "διαβάσω" αρκετά καλά και πάντα από κοντά ).
Ακόμα και όταν οι ρόλοι είναι δηλωμένοι εξ' αρχής ( γνωριμία εντός "χώρου" ).
Αν βέβαια μιλάμε για το χτίσιμο μιας σχέσεως, αν μιλάμε για ξεπέτα, όλα είναι πολύ πιο εύκολα και σίγουρα με πολύ σύντομη αν όχι ακαριαία ημερομηνία λήξεως.
Άρα σ' αυτή την τελευταία περίπτωση την εξερεύνηση της όποιας άλλης, ούτε που την σκέφτομαι.
Αφού δεν θα μ' ενδιέφερε σχεδόν καθόλου.

Ως προς το φλερτ για τ' οποίο αναρωτήθηκε κάποια εκ των "συγκατοίκων", εξυπακούεται ότι ο Κ πρέπει να φλερτάρει, κατ' εμέ πρέπει. Κατ' εμέ είναι βασικό συστατικό του χαρακτήρα του και ένδειξη της αυτοπεποίθησης και του "αέρα" του.
Η Κυριαρχία πολλοί/ες λέμε ότι είναι εγκεφαλικό παιχνίδι, παιχνίδι και αισθήσεων, όχι μόνο η τήρηση κάποιων σταθερών "βημάτων". Και το φλερτ έχει πολλούς και διάφορους τρόπους.
Δεν είναι αναγκαστικά "ανοίγω την πόρτα", "τακτοποιώ τον λογαριασμό" και λοιπά στερεοτυπικά ( όμορφα ανάλογα με τις στιγμές και αυτά, δεν αντιλέγω ).

Τέσπα, μάλλον βγήκα off topic στα σίγουρα αυτή την φορά. Εν κατακλείδι, αν αλήθεια θέλεις να εξερευνήσεις κάποιον/α, ούτε ο χρόνος μιας ολόκληρης ζωής κάποιες φορές δεν είναι αρκετός. Γιατί κανείς δεν μένει στάσιμος.
Ακόμη και όταν υπάρχει εξ' αρχής σαφήνεια αναφορικά με τους ρόλους.

Το θέμα όμως είναι άλλο. Αλήθεια θέλουμε να εξερευνήσουμε/χτίσουμε μια σχέση με κάποιον/α ( στην προκείμενη D/s ) ή μήπως αναζητούμε να δημιουργήσουμε μια "σχέση" μεταξύ του εαυτού μας και της αλλότριας ετερόφυλης ή ομόφυλης σάρκινης αντανάκλασης του ?
Δηλαδή, να βιώσουμε ένα βραχύβιο ή μη αυνανισμό για 4 πόδια. Ή δυο παράλληλους αναπνέοντες μονολόγους που σε περισσότερα ή λιγότερα περάσματα ίσως και να εφάπτονται, μα που αληθινά σπανίως τέμνονται ?  

 

Εγώ πάλι, για όλα, προτιμώ τη τηλεμεταφορά
και τσαντίζομαι που δεν έχει εφευρεθεί ακόμη.  

Beam me up Scotty!
 
[έχει τη μαγεία του κι αυτό...]

 

Μην μου πείτε οτι είστε και εσείς της σχολης της ειλικρίνειας;   Αν δεν είστε, μην ανησυχείτε, οι ενοχές δεν θα σας επισκεφτούν , όποτε σαγηνεύστε και πλανεύστε ασύστολα. Εγω μαζι σας ειμαι   - 

 

γι αυτούς τους λόγους δεν μ αρέσουν ούτε οι γνωριμίες μέσω διαδικτύου, ούτε οι χαρακτηρισμοί και οι ταμπέλες. Γι αυτό η καλύτερη γνωρίμια είναι αυτή που περιέχει μυστήριο με τη σαφήνεια να αποκαλύπτεται με πράξεις και φυσικά ειλικρίνεια και σταθερότητα. Que sera sera...

 

Εγώ δεν ακυρώνω τις γνωριμίες μέσω διαδικτύου, αφού τις έχω κάνει. Απλά με κείνες είμαι ακόμη πιο δύσκολος. Αφού η εμπειρία μου ( και υπογραμμίζω το μου ), μου έμαθε ότι χωλαίνουν σε πολλά σημεία σε σχέση με τις απ' ευθείας γνωριμίες στον έξω κόσμο.
Βέβαια, αν το καλοσκεφτώ, δεν είναι το διαδίκτυο που φταίει αλλά πιθανότατα η εποχή μας. Αφού στο τέλος πίσω απ' έναν υπολογιστή βρίσκονται οι ίδιοι άνθρωποι, που κυκλοφορούν δίπλα μας.
Και που έχουμε γίνει αρκετοί ( δεν θέλω να λέω όλοι ), άπληστοι, επιφανειακοί, βιαστικοί και ελεεινά εγωιστές. Τα θέλουμε όλα εύκολα, γρήγορα και όπως τα "ονειρευόμαστε" και πάνω απ' όλα δεν θέλουμε κανένα μα κανένα ζόρι.
Πόσο μάλλον να βάλουμε σε αμφισβήτηση τους εαυτούς μας. Ως προς τις ταμπέλες που αναφέρατε. Δεν είναι πάντα απλά ταμπέλες, αλλά βασικά και μεγάλα κομμάτια της ψυχοσύνθεσης μας.
Το "θέμα" είναι, να μην μένουμε μόνο σε κείνες. Γιατί θέλει χρόνο και ενδιαφέρον, για να πας έστω και λίγο στο βάθος του άλλου. Και πάντα κατ' εμέ, να πας και πέρα απ' τις όποιες σεξουαλικές χροιές του άλλου/ης, είναι σημαντικό τόσο για να κάνεις μια σχέση ( πόσο μάλλον Κυριαρχίας-υποταγής ), όσο και για να την διατηρήσεις. Αφού το πλαίσιο από μόνο του δεν φτάνει.
Βέβαια παραμένουν όλα θέμα γούστου και θέασης του καθενός μας. Κάποιοι/ες δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν με "βραδύτητα" και το "πλαίσιο", θα το ήθελαν εδραιωμένο στην παραμικρή του λεπτομέρεια εξ' αρχής.
Εγώ είμαι θιασώτης των βημάτων στην κατάλληλη στιγμή. Στο κάτω κάτω της γραφής σε περίπτωση γνωριμίας σε BDSMικό χώρο, θα ήξερα ήδη πάνω κάτω τι να περιμένω από "σεξουαλικής" πλευράς τουλάχιστον σαν συμπεριφορά.
Εκείνο όμως που δεν θα ήξερα και για μένα θα ήταν σημαντικό, θα ήταν το υπόλοιπο "πακέτο" του ατόμου. Και αν εκείνο δεν είμαι έστω και λίγο σίγουρος ότι μου κάνει/ελκύει.
Να μπω στον κόπο, να χτίσω κάτι μαζί του και να το περιβάλλω με τ' όποιο BDSMικό πλαίσιο ( γιατί για μένα το D/s θα ήταν σημαντικό ναι, συστατικό μέρος της σχέσης, όχι όμως ο πυρήνας της ), δεν μ' ενδιαφέρει.
Και όχι επειδή δεν θα ήθελα να "επενδύσω", που έτσι κι αλλιώς οι άνθρωποι δεν είναι μετοχές.
Απλά γιατί δεν έχω πια το ψυχικό/συναισθηματικό απόθεμα που είχα πριν χρόνια.
Και δεν μου πάει, να το σπαταλάω.

Για να επιστρέψω στο θέμα του νήματος, η γοητεία δεν χάνεται, αν ο έτερος έχει πράγματα να σου δώσει. Η εξερεύνηση δεν σταματάει στον ενθουσιασμό. Και η σαφήνεια βοηθάει, αλλά δεν πέφτει απ' τον ουρανό επειδή έγινε μια επιλογή ρόλων.
Υπάρχουν κανόνες/κώδικες/μπούσουλες, αλλά κανένα είδος σχέσεως δεν προχωράει, ούτε με τον αυτόματο πιλότο, ούτε έρχεται σπίτι μας με courrier και οδηγίες χρήσεως.
Πόσο μάλλον αν ο ένας απ' τους δυο δεν θα γνώριζε αρκετά καλά τον εαυτό του, τα θέλω του και την βαθύτερη του φύση ( ή χειρότερο ακόμη και οι δυο ).
Ο/η άλλος/η σ' αυτό μπορεί να μας βοηθήσει, να κατανοήσουμε δηλαδή κάποια "σκοτεινά" μας σημεία. Αλλά δύσκολα μπορεί να μας "πλάσει" ή να βγάλει από μέσα μας πράγματα, που δεν θα είχαμε ή δεν θα θέλαμε καθόλου.
Την "χοντρή" δουλειά με την πάρτη μας την κάνουμε εμείς, όχι ο/η σύντροφος μας. Αν περιμένουμε τον/την οποιονδήποτε άλλο/η να μας "φωτίσει" σ' αυτό, κλάφτα Χαράλαμπε.  

 

Oh yeah!

 

Τόσο οι σχέσεις D/s που έχω κάνει και ξεκίνησαν από το διαδίκτυο όσο αυτές που δεν ξεκίνησαν από το διαδίκτυο μαζί και η πρώτη κρυπτοD/s σχέση που είχα και δεν ήταν από το διαδίκτυο είχαν ένα χαρακτηριστικό, γινόταν σε αυτές (τώρα πια και στη ζωή μου όλη) αυτό που ήθελε το Κυρίαρχο σκέλος. Ενίοτε αυτό συμβαίνει με τον τρόπο που το Κυρίαρχο σκέλος βλέπει ότι θέλω και αυτό αυξάνει ανάλογα με το πόσο εραστή στη σχέση εκτός από Κυρίαρχο, ο Κυρίαρχος αντιλαμβάνεται τον εαυτό του. Αλλά ΠΑΝΤΑ στην περίπτωσή μου γινόταν αυτό που ήθελε ο άλλος. Ίσως γι αυτό να αντιλαμβάνομαι την σαφήνεια των αρχικών στάδιων ως ένα είδος φλερτ και μάλιστα αρκούντως "διαστροφικού"