Θα παραμερίζατε το D/s για μια καλή σχέση

Ίσως δεν φτάνουν μονάχα οι BDSMικές τάσεις και προτιμήσεις για να δημιουργηθεί μια σχέση, πόσο μάλλον για να προχωρήσει...
Και - υπόθεση κάνω πάντα - ακόμη και οι εν λόγω τάσεις για να ταιριάξουν, ν' "ανθίσουν", θα είχαν ανάγκη της παρουσίας κι άλλων παραγόντων...
Τουτέστιν, αν δεν τα βρίσκουν τ' άτομα κι εκτός σεξουαλικής σφαίρας, τ' όποιο D/s πάει καλιά του...
Μετά - εγώ τουλάχιστον - δεν νομίζω ότι δυο άτομα, που θα είχαν BDSMικά χαρακτηριστικά/θέλω και δεν θα τα έβρισκαν bdsmικα...
Θα μπορούσαν να τα βρουν -ερωτικά μιλώντας- αλλιώς...

Να έχει το ένα bdsmικές ανάγκες ή θέλω και τ' άλλο όχι...
Και χάρη συναισθήματος το ένα απ' τα δυο, να προσπαθήσει τουλάχιστον, να "πλησιάσει" τ' άλλο στον ερωτικό του κόσμο...
Είναι αρκετά λογικό...
Να είναι και οι δυο βουδουσουμιάρηδες και να δοκιμάσουν την εναλλακτική του vanilla δρόμου...
Επειδή bdsmικα δεν ταίριαξαν, μάλλον είναι κομματάκι ανούσιο...
Αν και τίποτε δεν αποκλείεται...

Ως προς το αν η επιθυμία ή ανάγκη πόσο μάλλον επιτακτική, κάποτε θα παρουσιαζόταν στο "ταμείο" για την είσπραξη...
Καθώς και αν ο πιθανός "στραγγαλισμός" της θα είχε σαν αποτέλεσμα την λήξη της σχέσεως ή όχι...
Αυτό είναι κάτι, που διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο...
Πιστεύω ότι μια σχέση στην οποία ο ένας απ' τους δυο, θα ήταν σεξουαλικά ανικανοποίητος ή που θα ένιωθε "κατακερματισμένος"...
Αφού δεν θα μπορούσε να εκφράσει ένα ίσως σημαντικό κομμάτι του εαυτού του...
Αργά ή γρήγορα θα τιναζόταν στον αέρα...

 

Ας τα πάρουμε από την αρχή.

Αρέσει και στους 2, αλλά για κάποιο λόγο δεν τους "βγαίνει". Αν δεν υπάρχει "χημεία" στο bdsmικό κομμάτι, δεν ξέρω πόση συμβατότητα μπορεί να υπάρξει στο αμιγώς ερωτικό-σεξουαλικό παιχνίδι. Γιατί δηλαδή να περνάνε καλά σε πιο light παιχνιδάκια και να μην περνάνε εξίσου καλά σε πιο προχωρημένες και "πικάντικες" καταστάσεις; Από τη στιγμή πάντα, που συνειδητοποιημένα τις γνωρίζουν και τους εξιτάρουν.

Αν ωστόσο δεχτούμε ότι για κάποιο λόγο μπορεί να συμβεί, που αυτή τη στιγμή δε μούρχεται, πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα η ανησυχία τους αυτή θα βγει στο προσκήνιο. Και αυτή τη φορά θα είναι πιο έντονη και πιο δύσκολα διαχειρίσιμη. Γιατί δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα εκδηλωθεί την ίδια στιγμή και στον ίδιο βαθμό και στους 2. Οπότε οι κλειδωνισμοί πια θα είναι έντονοι. Και φοβάμαι ότι η σχέση δύσκολα θα κρατηθεί.

Πάντα έβαζα και βάζω τον ανθρώπινο παράγοντα πάνω απ'όλα. Και σε μία τέτοια υποθετική περίπτωση θα προχωρούσα... θα δοκίμαζα. Αρκεί να μην πηγαίναμε στο άλλο άκρο και υπήρχε ολοκληρωτική ασυμβατότητα στο σεξ. Ψάχνοντας πάντα από κοινού εναλλακτικές, για να μη γίνει τελικά η ερωτική μας ζωή μίζερη και ανούσια. Γιατί επηρεάζει πολύ περισσότερες πτυχές της ζωής μας το καλό και "υγιές" παιχνίδι.

Αν το δούμε από την αρχή ως συμβιβασμό και υποχώρηση, έχουμε βάλει ήδη την αντίστροφη μέτρηση στη σχέση μας. Αν ψάξουμε όμως από κοινού τρόπους να περνάμε όμορφα στις προσωπικές μας στιγμές και να μην πλήττουμε, τότε υπάρχουν πιθανότητες να προχωρήσει η σχέση και να είμαστε πάντα (ή σχεδόν πάντα) ικανοποιημένοι, "γεμάτοι" και ευτυχισμένοι. Μπολιάζοντας πάντα τη σχέση με αγάπη, ειλικρίνια και καλή διάθεση.

Γενικά πάντως δεν είναι εύκολο. Κάτι τέτοιο αποτελεί μία ανοιχτή πληγή. Που δύσκολα επουλώνεται και εύκολα αιμοραγεί. Εφόσον όμως ήταν το μόνο "μελανό" σημείο ξαναλέω ότι θα προχωρούσα. Έχοντας σαφείς όμως βλέψεις αλλά και απαιτήσεις να διατηρηθεί η σεξουαλική μας ζωή σε όσο πιο kinky επίπεδα μπορούμε.

 

Καλημερα Βρεντα μου ...
Εχω μια μικρη απορια γιατι το θυσιασατε δεν μπορω να το καταλαβω ....

ΥΓ. να κανω μια ερωτηση βασισμενη στον τιτλο του νηματος ... Δεν γινετε να εχουμε μια καλη σχεση η οποια ειναι και D/s σχεση ?

 

Είμαι εγώ που κάνω λάθος, που συνεχίζω να θεωρώ, ότι το D/s ή οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο, είναι ακριβώς αυτό, ένα πλαίσιο και όχι ο πυρήνας της σχέσεως?
Ότι την σχέση την δημιουργούν άνθρωποι "ολόκληροι" και όχι κάποιο ή κάποια απ' τα μέρη τους?
Τ' ότι δυο άτομα ( sorry αλλά σχέση που περιλαμβάνει μεγαλύτερο αριθμό "συμμετεχόντων", για μένα τουλάχιστον σχέση δεν είναι ) θα είχαν αλληλοσυμπληρούμενα BDSMικά χαρακτηριστικά, θα τα έκανε κι αξιωματικά συμβατά?
Κατ' αναλογία ( υπεραπλουστεύοντας και πιθανότατα λανθασμένα ) θα ήταν σαν να υποστηρίζαμε, ότι επειδή δυο άτομα θα ήταν έτερο, σίγουρα θα ταίριαζαν και σεξουαλικά. Πόσο μάλλον και σε άλλους εξίσου σημαντικούς τομείς για να συνάψουν μια σχέση.
Υπάρχουν συνταγές, που να υποδεικνύουν σίγουρους τρόπους, για να λειτουργήσει "ορθά" μια οποιαδήποτε σχέση?

Για μένα όλες οι παραπάνω ερωτήσεις μου θα ήταν εντελώς ρητορικές.
Αλλά όπως πάντα, ο καθένας μας έχει την δική του θέαση των πραγμάτων, την δική του ιεράρχηση και παν' απ' όλα τις δικές του αναζητήσεις και οπτασίες.  

 

Μια σχέση ανάμεσα σε δύο άτομα με BDSM προδιάθεση είναι D/s.
Υπάρχει πάντα η περίπτωση να είναι και οι δύο Switch οπότε δεν έχει καμία σχέση το D/s. Ουτε το κατανοούν ούτε το χρειάζονται.
Υπάρχει και η περίπτωση να είναι και οι δύο της ίδιας προδιάθεσης.
Αν ειναι και οι δύο Κυριαρχικά άτομα, παλεύεται μια προσπάθεια βανιλοσχέσης μια και κανένας από τους δύο δεν έχει την ανάγκη να καθοδηγηθεί.
Αν είναι και οι δύο υποτακτικοί, τότε τους περιμένει μεγάλη δυστυχία, μια και θα ειναι αφόρητη η χωρίς εκτόνωση αναζήτηση του ελέγχου. Θα φάνε τα σωθικά τους.

Βέβαια αναφέρεται στο αρχικό ποστ, πως βάσει των τάσεων τους θα μπορούσαν να έχουν D/s σχέση. Εδώ υπάρχει κάτι το οξύμωρο, γιατί οι άνθρωποι σμίγουν με βάσει τα ερωτικά τους χαρακτηριστικά και τις προτιμήσεις τους, χωρίς ταίριασμα σε αυτά, δεν σμίγουν.

 

Έχεις την εντύπωση ότι οι d/s σχέσεις κρατούν για πολύ;

 

Δεν διαχωρίζω, την ερωτικη επιθυμια μου προς ενα πρόσωπο, με την ερωτικη επιθυμια μου για υποταγή. Όποτε το δίλλημα στον δικό μου ερωτικο κοσμο δεν βγάζει νόημα.

 

Λοιπόν, καθώς διάβαζα το θέμα σου ακούω και αυτό το όμορφο τραγουδάκι

Κάθε σχέση, πιστεύω ότι για να πετύχει θα πρέπει να την θέλουν και οι δύο το ίδιο πολύ. Επίοης η ζωή μου έχει δείξει ότι κάποιες υποχωρήσεις θα τις κάνεις θες δεν θες.
Το θέμα για εμένα είναι τα συναισθήματα κι εκεί φαντάζομαι ότι κολλάει και το d/s θέμα, λέω φαντάζομαι γιατί μου έχει συμβεί κάτι ανάλογο, στο οποίο για κάποιο διάστημα το d/s δεν έβγαινε γιατί ο έρωτας, τα συναισθήματα και όλα αυτά υπερκερνούσαν κατά πολύ την ''βία'' του bdsm. Τότε αφήσαμε το d/s για λίγο έξω, μετά το επαναφέραμε γιατί και αυτό ήταν μέρος μας. Ομολογουμένως, τώρα καταλαβαίνω ότι δεν είναι ''βία'', αλλά διαφορετική έκφραση συναισθημάτων, αλλά τότε δεν το έβλεπα. Όμως αυτό έχει συμβεί σε μένα και ίσως είναι κι αρκετά off topic, ταυτόχρονα και ότι πιο προσωπικό on-topic που μπορώ να δώσω.

Για εμένα λοιπόν, μπορεί να συμβεί η σχέση και χωρίς το d/s, όμως υπάρχει ένας σαφής προβληματισμός στο τι γίνεται όταν η σύντροφος μου θα θελήσει να κάνει d/s και δεν θα μπορεί να το κάνει μαζί μου;

(είναι διαφορετικό από το να είναι ένας από τους δύο into bdsm και να κάνει βανίλα σχέση)

Υ.γ. Μου γεννάτε όμως ένα ακόμα ερώτημα όσο το σκέφτομαι, ίσως εναλλακτική, γιατί πρέπει να είναι όλη την ώρα d/s? γιατί να μην βρίσκει το ζευγάρι ένα πλαίσιο, όχι χρονικά καθορισμένο ώστε να μπαινοβγαίνει από το mood d/s? Ας πούμε σαν μία περίοδο προσαρμογής.

 

Δεν είναι αυτός ο λόγος που δεν απάντησα πάντως. Σε ευχαριστώ που απαντάς για μένα... 
Είναι ότι αν το εμβαθύνω, θα τορπιλίσω το νήμα της αγαπημένης @margarita_nikolayevna με άλλου είδους προβληματισμούς ως προς το D/s και δεν θα θελα.
Γιατί κάποιοι, καλώς ή κακώς έχουν ταυτίσει μέσα στο κεφάλι τους το D/s με τις σκηνές και αυτού του είδους την αλληλεπίδραση. Υπόψη, ότι και στις non D/s σχέσεις, δεν πλάθεις απαραίτητα κουλουράκια, ειδικά μεταξύ bdsmers. Για μένα το D/s είναι πρωτίστως εγκεφαλικό και αυτό του το κομμάτι παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Αυτό, αν το έχεις αποκτήσει με έναν άνθρωπο, δε νομίζω ότι χάνεται ποτέ. Είναι δυό μυαλά που λειτουργούν καλά μεταξύ τους, που γουστάρουν να αλληλεπιδρούν, που η Κυριαρχία και η υποταγή είναι διάχυτη στην επαφή τους. Απλά του αφαιρείς την ταμπελίτσα...
Έχω ξαναμιλήσει για την συναίνεση που δίνεται στο πρόσωπο. Και το D/s να φεύγει, τουλάχιστον τύποις, η συναίνεση δεν χάνεται, απλά βαδίζει η σχέση σε άλλο μονοπάτι, δεν αποτελεί απαραίτητα έκπτωση αυτό.
''Τι θέλεις από μένα?''
''Θέλω εσένα, στο σύνολό σου''.
Αυτή η απάντηση νομίζω είναι καταλυτική.

Πριν προλάβω να τελειώσω το ποστ μου, απαντάς μόνος σου, με την δική σου εκδοχή, κάτι που εγώ εσκεμμένα αφήνω χωρίς απάντηση, για να χωρέσει εκεί μέσα κάθε δυνατή προσωπική ερμηνεία.
Αν δηλαδή δεν αποκαλείς την σύντροφό σου Κυρία, παύεις να τη νιώθεις ως Κυρίαρχη στη σχέση?
Αν είσαι τρυφερός/ή με το υ σου, παύεις να το θεωρείς υ?
Ορισμένες φορές, οι ταμπέλες είναι αυτές που καταστρέφουν τις σχέσεις.
Είναι πολύ πιο εύκολο να βρεις σύντροφο στις εναλλακτικές ερωτικές και σεξουαλικές σου ανάγκες από το να βρεις συνοδοιπόρο να συμπορευτείς στη ζωή.
Το αν θα υπάρχει βία στην σεξουαλική αλληλεπίδραση ή όχι, καθορίζεται από το τι γεννά ο ένας στον άλλον και δεν είναι ευθεία γραμμή αυτό, ταλαντώνεται ανά περιόδους.
Οι άνθρωποι ιεραρχούν τις ανάγκες τους. Εγώ δεν έχω ανάγκη, παρά μόνο την εγκεφαλική κυριαρχία για να είμαι λειτουργική εντός και εκτός σχέσης.
Αν αυτό υπάρχει, ο τρόπος που θα εκφράζεται ερωτικά και σεξουαλικά, έρχεται σε δεύτερη μοίρα.
Δεν απεμπολείται η σεξουαλική έλξη, αν υπήρχε εξ΄αρχής.
Οι κανόνες που την διέπουν όμως, γίνονται πολύ πιο ελαστικοί, ως προς το πλαίσιο. Ακριβώς γιατί μπορεί κατ΄αυτόν τον τρόπο η ίδια η σχέση να είναι πιο λειτουργική.
Ελπίζω τώρα να εξήγησα λίγο καλύτερα τι εννοούσα με την αρχική μου τοποθέτηση.
Το D/s δεν είναι μόνο τήρηση τον προσυμφωνηθέντων. Το D/s είναι μία ζωντανή σχέση που εξελίσσεται, κατά την βούληση των συμμετεχόντων.
Αν η διατήρηση της σχέσης επιβάλλει μερική ή ολική άρση του D/s, για ένα χρονικό διάστημα ή ακόμη και μόνιμα, αυτό δεν θεωρείται απώλεια κατ΄εμέ.
Αντιθέτως αποτελεί σημάδι ωριμότητας των συμμετεχόντων και ένδειξη προσαρμοστικότητας, με κοινή επιθυμία την βιωσιμότητα της σχέσης.
Αν δε, είναι ανοιχτό σε αναπροσαρμογή, δηλαδή αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο να εξελιχθεί και περαιτέρω, τόσο το καλύτερο.
Μπορεί το τυπικό D/s να επανέλθει, μπορεί και όχι, αδιάφορο όμως αυτό και για τους δύο, γιατί θα έχει επιβιώσει η σχέση και δεν θα έχεις χάσει τον άνθρωπο που θεωρείς πολύτιμο.
Αυτά...

 

Ξεκινήσαμε ανάποδα. Είναι ανάγκη πρώτα να ορίσουμε τι σημαίνει για τον καθένα d/s σχέση (είτε περιγραφικά είτε με λίστα χαρακτηριστικών) και μετά να θέσουμε το ερώτημα: Ποια από τα κριτήρια της d/s σχέσης δεν ικανοποιούνται. Και μη μου αρχίσετε πάλι τους ορισμούς και τα αρκτικόλεξα...

Ας συμφωνήσουμε παρ' όλα αυτά ότι το εκ των ουκ άνευ στοιχείο σε μία d/s σχέση είναι η θεσμοθετημένη ασυμμετρία. Που σημαίνει ότι τα δύο μέρη έχουν εκφράσει τη θέση τους ως προς τη διαχείριση της εξουσίας από τον κ, τους όρους και το πλαίσιο. Εντάξει ως εδώ?

Ένας υποτακτικός ως προς την ερωτική/σεξουαλική τοποθέτηση ο οποίος δε γνωρίζει από βδσμ, θα αναζητήσει έτσι κι αλλιώς ερωτικό σύντροφο με κυριαρχικά χαρακτηριστικά, και αντιστρόφως. Παραβλέπω τις σχέσεις κ/κ και υ/υ, γιατί δεν αφορούν το θέμα μας έτσι κι αλλιώς (τι να θυσιάσουν αυτοί, τη d/s σχέση που δε θα έκαναν?). Επομένως, το μόνο που διαχωρίζει μια ασύμμετρη βανίλα σχέση από μία d/s, είναι η εκατέρωθεν αποδοχή του d/s πλαισίου από τα βανιλομέρη.

Με αυτό το συλλογισμό (ο οποίος υπόκειται στην κριτική σας), για ποια θυσία συζητάμε? Το μόνο που θα μπορούσαν να θυσιάσουν είναι το πλαίσιο, γιατί η ουσία υπάρχει. Ε, λοιπόν, χέστηκε ο Πολύδωρας για το πλαίσιο, μετά συγχωρήσεως.

Συμπερασματικά, θα μπορούσε κάποιος κάλλιστα να μην εμπλακεί σε d/s σχέση αν ο έτερος δεν το επιθυμεί, εφ' όσον η σχέση είναι ασύμμετρη, ακόμα και ως βανίλα. Γιατί η ουσία υπάρχει ήδη. Αν η ερώτηση είναι: "θα θυσίαζε κάποιος μια σχέση d/s για μία βανιλοσχέση ισοτιμίας, η απάντηση είναι όχι! Αλλα την περίπτωση αυτή, κακό του κεφαλιού του. Γιατί αν είναι από τη φύση του άτομο των ασύμμετρων σχέσεων και επιδιώξει ισότιμη σχέση, θα αποτύχει, ανεξαρτήτως πλαισίου.

 

ισως θα επρεπε να ορισθει και τι σημαινει ''καλη'' σχεση για το καθενα...

 

Σε λάθος νήμα μπήκα, νόμιζα ότι μιλάμε για BDSM.~