Θα παραμερίζατε το D/s για μια καλή σχέση

Συμφωνώ για τα παραδείγματα για αυτό απέφυγα να δώσω κάτι συγκεκριμένο...  
Αλλά μιας και μου ζητήθηκε, οκ, θα έχει κάποια σημασία για τη συνομιλήτρια, το έκανα  

Επίσης δεν ξέρω πώς θα μπορούσε να γίνει αν χαλάσει σαν D/s να μείνει σαν κάτι άλλο. Γίνεται όμως άρα δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε. Και υποθέτω κρύβεται στη σημασία του ενός για τον άλλο το κλειδί. Ή κάτι άλλο που δεν μπορώ να σκεφτώ. Ελπίζω να μας απαντηθεί από κάποιον που το βιώνει  

 

το ψαρι λενε βρωμα απο το κεφαλι....
πως λοιπον μπορει να λειτουργησει μια οποιαδηποτε σχεση οταν ενα κοινο στοιχειο τους χωριζει? ας πουμε οτι οντως το βαζουν στο ραφι... ποσο να κρατησει?!
εγω ξερω πως τιποτα δεν ειναι απολυτο... η ζωη η ιδια δεν το επιτρεπει... καπου πρεπει να παραμεριστουν οι απολυτοτητες να γινουν και οι δυο ανθρωποι συντροφοι ζευγαρι... η D/s η τιποτα? δηλαδη αν χαθουν οι τυποι τιτλοι κτλ και γινει το ζευγαρι αγαπουλα παει χαθηκε η αξια του...
εμαθα οτι η χημεια μεταξυ δυο ανθρωπων πρεπει να ειναι αμοιβαια σε ολους τους τομεις... αν αλλαξουν τα θελω να ειναι συμβατα ακομα... αν οχι τοτε ειναι αυτοκτονια οχι συμβιβασμος

 

Και οι μπυροκατανύξεις καλές είναι  
Αρκεί να ξέρουμε τι είναι  

 

Κλείνοντας, ή το D/s και τ' όποιο άλλο πλαίσιο, ακολουθεί τις "ιερές" και "απαράβατες" οδηγίες ή D/s ( καθώς και οποιοδήποτε άλλο είδος πλαισίου ) δεν είναι.
Αφού δεν το αναγνωρίζουμε εμείς, δεν γίνεται να υπάρχει ούτε για τους άλλους.
Κακόμοιρα switchάκια ( ήθελα να το γράψω από τότε που το είδα, αλλά κρατιόμουν ), μην τολμήσετε καν να πείτε ότι βρίσκεστε/έχετε σχέση D/s, αφού δεν το καταλαβαίνετε καν.
Vanillokinky και πολύ σας είναι. Μην και χαλάσετε την "ορθοδοξία" με την "αίρεση" σας.
Ότι δεν γουστάρουμε/καταλαβαίνουμε, εξυπακούεται ότι είναι "αιρετικό" και "κίβδηλο".

Υ.Γ. Πάλι καλά που κανείς/καμία δεν είναι αναγκασμένος/η, να "μπλεχτεί" με το σύμπαν.
Και που το επίσης καλό με την γνώμη του/της οποιουδήποτε/οποιασδήποτε όσο και αν είναι σεβαστή.
Είναι, ότι διατηρούμε το δικαίωμα, να μην την αποδεχόμαστε ( για τους εαυτούς μας ).
Γιατί όχι D/s, ούτε για ένα απλό καφέ δεν θα μπορούσαμε να βρεθούμε αρκετοί/ες από εμάς.

D/s και καλή σχέση ταυτόχρονα δεν παίζει? Ή μήπως δεν υπάρχουν άθλιες σχέσεις και χωρίς D/s?
Άθλια D/s? Και "αναρωτιέμαι" για τελευταία φορά, μήπως δεν φτάνουν μόνο τα βουδουσουμιάρικα για να τσουλήσει μια σχέση και να είναι - για τα γούστα μας - της προκοπής?

Πιστεύει κανείς/καμία ότι οι σχέσεις βουδουσουμιάρικες ή μη, είναι : Ανοίγω την συσκευασία, βάζω το μαρκούτσι στην πρίζα, πιάνω το τηλεκοντρόλ και κοιτάζω το πρόγραμμα?

Καλή σας νύχτα.  

 

Όχι άλλα ζόρικα, χλιαρά και μπερδεμένα, θα έλεγα.

 

σ ευχαριστώ για τις διευκρινήσεις. νομίζω πως κατάλαβα.
θεωρώ πως το πρόβλημα της σχέσης δεν θα είναι η έλλειψη ή όχι του πλαισίου, μα η ασυμβατότητα και η ασυμφωνία που θα έχει προκύψει προφανώς*.
πολλοί από εμάς αγαπούμε κι εκτιμούμε αρκετούς ανθρώπους, μα δεν είναι εφικτό να ταιριάζουμε με όλους.
οι συγκεκριμένοι του παραδείγματος πέσανε έξω. δεν πειράζει, κάποια άλλη φορά θα είναι πιο τυχεροί : ))

*και την θεωρώ καταδικασμένη (όπως και κάθε σχέση εξάλλου : ) ).

 

Δεν αρκεί να θέλουν D/s και οι δύο, χρειάζεται να το εννοούν με τον ίδιο τρόπο.

Ανεξαρτήτως περγαμηνών και ενσήμων στο χώρο, μπορεί να συμβεί οτιδήποτε μπορεί να συμβεί και σε μια ιδιαίτερα ερωτική σχέση. Επειδή το πλαίσιο είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της σχέσης και μπαίνει παντού, δεν κάθεται ήσυχο εκεί σαν κορνίζα να πλαισιώνει τον καμβά της σχέσης BDSM που έτσι και αλλιώς είναι πάντα υπό διαμόρφωση. Π.χ. ξεκινούν με όνειρα πως βρήκαν αυτό που αναζητούσαν, ζητά ο καθένας πάρα πολλά από τον άλλο και συγκεκριμένα ο άλλος να του υλοποιήσει το όνειρο, συσσωρεύονται μνησικακίες εκατέρωθεν, γίνονται προσπάθειες να επιλυθούν τα θέματα στην πράξη και τελικά μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν (καταλαβαίνω ότι δεν ήταν αυτό το παράδειγμά σου αλλά θα μπορούσε να υπάρχει) και τα πάντα όλα που έκαναν τη σχέση γίνονται άμμος που φεύγει μέσα από τα χέρια τους. Ό,τι και να κάνουν.

Η αιτία είναι ότι δεν συνέβη αυτό

ίσως γιατί οι άνθρωποι ήθελαν να κάνουν D/s και να γίνουν ζευγάρι με D/s βάση αλλά αλλιώς το έβλεπε αυτό ο ένας και αλλιώς ο άλλος.

Τότε όμως προκύπτει από μόνο του ότι D/s δεν ήταν μόνον οι τίτλοι και οι τύποι αλλά κάτι πολύ βαθύτερο και ουσιαστικό. Δεν χάθηκε η αξία του κατ' ανάγκη, απλά δεν μπορεί να συνεχίσει η σχέση. Άλλο το να άλλο τ άλλο  

Δεν το βλέπω μαργαρίτα μου και ο λόγος είναι ότι το πεδίο της διαπραγμάτευσης οι ίδιοι είχαν θελήσει να είναι πάντα το D/s και αυτό ήταν που κυρίως ένοιαζε ερωτικά τον έναν στον άλλο. Εκεί λοιπόν υπήρξε μια είτε εκρηκτική είτε υπόγεια σύγκρουση η οποία τίναξε τη σχέση στον αέρα. Το D/s εκτός από πλαίσιο μπορεί να είναι και ενεργό περιεχόμενο. Δεν το βλέπουν όλοι με τον ίδιο τρόπο. Είχα κάποτε ανοίξει ένα νήμα που έλεγα ότι ανεξαρτήτως εκπαίδευσης, εμπειριών κλπ, ο καθένας θέλει να κάνει το D/s που κουβαλάει μέσα του και αυτό πάντα αναζητά. Φαντάζεσαι πως αν το αναζήτησε σε έναν άνθρωπο με βάσιμες ελπίδες ότι το βρήκε και τελικά δεν το βρήκε θα πει "δεν βαριέσαι ας κάνουμε έρωτα καλύτερα και ποιος το γαμεί το χαζοD/s"; Αυτό που προτείνεις ανταποκρίνεται σε άλλον τύπο ανθρώπου. Και η εμπειρία που μας λες ότι υπάρχει στο D/s οφείλεται στο ότι κάποιος ανααζήτησε έμπρακτα, ενεργά και σε βάθος χρόνο ένα συγκεκριμένο είδος σχέσης, σχέση D/s. Είναι δε εξαιρετικά σκληρό να καταλήξει κάποιος έμπειρος στο D/s ότι αυτό που αναζητά δεν ανταποκρίνεται σε κάτι ουσιώδες που κουβαλά μέσα του οπότε ας πάει στην άκρη το D/s διότι δεν είναι για αυτόν και ας μείνει η σχέση. Και μάλιστα να το πουν συνδυασμένα και οι δύο. Και μάλιστα σε σχέση που μπήκαν επειδή η πρότερη επικοινωνία τους έδινε σινιάλα ότι θα ήταν αυτό που αναζητούσαν.

Το ότι μπήκαν στη διαδικασία να μιλήσουν χιλιάδες ώρες χωρίς να έχουν ήδη γνωριστεί δείχνει ότι δεν θεωρούν το πλαίσιο τυφλοσούρτη αλλά την έψαξαν τη δουλειά.

Είναι δικαίωμά σου αυτό και δικαίωμα του καθένα, όμως οι μεταφορές πρέπει να επιβεβαιώνονται και στην πραγματικότητα. Το ότι η σχέση δεν προχώρησε δείχνει ότι το D/s δεν ήταν ταράτσα. Θα έλεγα ένα από τα θεμέλια αλλά όχι το μόνο. Αν δεν είχαν πολλά κοινά δεν θα προχωρούσαν οι χιλιάδες ώρες επικοινωνίας χωρίς το παραμικρό που να δείχνει ότι μπορεί να προχωρήσει σχέση.

Σε αυτό συμφωνούμε.

 

@gaby οπως παντα το νυστερι σου κυλα απαλα σαν χαδι... απλα μια υποσημειωση... η D/s η τιποτα? δηλαδη αν χαθουν οι τυποι τιτλοι κτλ και γινει το ζευγαρι αγαπουλα παει χαθηκε η αξια του… σ αυτο το σημειο το ειπα με μια ιδεα σαρκασμου κι οχι απολυτοτητας.. τα κακα του γραπτου λογου...

 

Όπως η δική μου εμπειρία/άποψη δεν είναι σίγουρα ο κανόνας που εφαρμόζεται σε όλους/ες. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις εμπειρίες/απόψεις οποιουδήποτε/οποιασδήποτε άλλου/ης.
Μιλάω με κάποιον/α ακόμη και ατελείωτα, δεν σημαίνει πάντα ότι συζητάμε, ότι αληθινά διαλεγόμαστε και ότι δεν κάνουμε δυο παράλληλους μονολόγους.
Που ίσως σε κάποια σημεία να τέμνονται.
Και διηγούμαι και μου διηγούνται, δεν συνεπάγεται σώνει και καλά ότι επικοινωνώ ουσιαστικά με κάποιον/α.
Με λίγα λόγια, το περιεχόμενο ή όχι της όποιας επικοινωνίας καθώς και το μεστό της ή όχι, διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, από χρονική συγκυρία σε συγκυρία, από δυάδα/τρίγωνο/τετράγωνο σε δυάδα/τρίγωνο/τετράγωνο και πάει λέγοντας.

Κατά τα λοιπά, εξυπακούεται ότι όλες οι απόψεις είναι σεβαστές και ότι ο καθένας μας λειτουργεί με τον τρόπο του κι έχει τα κριτήρια του. Που πιθανότατα λειτουργούν μόνο για κείνον  

 

Με συγχωρείς που επιμένω αλλά αν λειτουργούν "μόνο για κείνον" απλά πονάει που διαβάζει τούτο το νήμα. Αν λειτουργούν για εκείνον και το ταίρι του και σε βάθος χρόνου είναι άλλο. Αν και ορισμένοι δίνουν ευκαιρίες πριν πουν rien ne va plus σε μια σχέση.

 

...καλά, δεν μπορείς να φανταστείς τι συζήτηση ανοίγεις τώρα @margarita_nikolayevna ...  

 

Νομίζω και για το ταίρι του ή υποψήφιο ταίρι του, ήταν αυτονόητο. Αφού το νήμα πραγματεύεται την "μεταμόρφωση" ενός μη επιτυχημένου D/s σε διαφορετικό είδος σχέσης, που ίσως και να είχε καλύτερη τύχη.

Βεβαίως και κάποιοι δίνουν και άλλες ευκαιρίες σε μια σχέση, πριν πουν τέλος.
Άλλοι δεν δίνουν, άλλοι δίνουν σε κάποια άτομα, ενώ σε άλλα όχι και ούτω καθ' εξής.
Οι πιθανοί συνδυασμοί καθώς και οι παράγοντες είναι πολλοί και αφορούν ανθρώπους, συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τους, τις περιόδους που βρίσκονται,
τις εντελώς προσωπικές καταστάσεις που ζουν και εκτός συναισθηματικής σφαίρας κλπ.

Ως προς το να πονέσει κάποιος διαβάζοντας ένα οποιοδήποτε νήμα. Μάλλον θα πονούσε πάρα πολύ εύκολα, αν του έφτανε τόσο λίγο. Να ψιλοεκνευριζόταν ή ακόμη και να βαριόταν, δεν τ' αποκλείω.
Αν και υπάρχει πάντα η επιλογή να μην διαβάζουμε κάτι, που δεν θα ήταν του γούστου μας. Και σίγουρα υπάρχει η ελευθερία της μη συμμετοχής, σε θέματα που δεν θα μας έλεγαν τίποτε.
Αλλά να πονούσε? Κι σ' αυτό de gustibus. Δεν υπάρχει μόνο η δική μας γνώμη στην ζωή, σε τίποτε.
Όμως υπάρχει η δική μας γνώμη για εμάς. Βέβαια να "οσφραινόμαστε" που και που και τις γνώμες των άλλων.
Αν μη τι άλλο σπάει την μονοτονία και γιατί όχι? Που και που μας δίνει - το ελάχιστο - τροφή για σκέψη.