Θα παραμερίζατε το D/s για μια καλή σχέση

Σαφέστατα. Όπως δεν υπάρχει λόγος να μη δοκιμάσει κάτι που επιθυμεί λόγω του "δέους" ή της "ιερότητας" με την οποία ορισμένοι θιασώτες του το περιβάλλουν, για λόγους ανιδιοτελείς ή όχι.

 

Η αποψη μου ειναι πως ειναι θεμα αναγκων,επιθυμιων,ιεραρχισης τους και ποσο διατεθιμενος ειναι κανεις να συμβιβαστει.
Για καποιους στη κορυφη της ιεραρχειας ειναι το D/s ,για αλλους μεγαλυτερη σημασια εχει ο ανθρωπος που εχουν απεναντι τους...

 

Κατά την ταπεινή μου γνώμη οι τάσεις bdsm είναι στο DNA του καθ ενός. Μπορεί να χαλαρώσουν προς χάριν της σχέσης, και πιστεύω ότι πρέπει αυτό να γίνει προς χάριν της σχέσης, αλλά είναι σίγουρο και φυσικό πως κατά καιρούς θα εμφανίζονται πότε σε έξαρση και πότε σε ύφεση αρκεί να μπορεί στο ζευγάρι υπάρχει ο ειδικός σεβασμός αυτής της κατηγορίας και να μπορεί το ζευγάρι να συντονίζεται σε αυτές της εξάρσεις - υφέσεις. Lord Nick

 

Απορία:

Πόσο εύκολο ή πόσο δύσκολο είναι για έναν Κυρίαρχο να υποτάξει μια γυναίκα που δεν είναι υποτακτική;

 

Πιστεύω ότι για αρκετούς Κυριαρχικούς, να προσπαθήσουν να υποτάξουν μια γυναίκα, που δεν θα είχε υποτακτική προδιάθεση, θα ήταν και μεγάλη πρόκληση και ακόμη μεγαλύτερη ικανοποίηση.
Εξαρτάται πάντα, απ' το βαθμό υποταγής που θ' αναζητούσε κάποιος στην παρτενέρ του, απ' τον χαρακτήρα του και κυρίως απ' το είδος της μη υποτακτικής γυναικός.
Αν για μη υποτακτική εννοούμε βανίλα, κάτι πάει κι έρχεται, σίγουρα δεν θα ήταν εύκολο μα ούτε και ανέφικτο.
Αν για μη υποτακτική γυναίκα, εννοούμε κάποια που θα ήταν με την σειρά της Κυριαρχική.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα μπορούσαν μονάχα να δημιουργήσουν μια ισότιμη ( και σίγουρα όχι ασύμμετρη ) σχέση.
Και η όποια σεξουαλική/συναισθηματική ζωή τους θα μπορούσε να είναι και "βίαια παθιασμένη", αλλά κατά πάσα πιθανότητα δίχως BDSMικές χροιές.
Δηλαδή σαν δυο τίγρεις που θα έμπαιναν στο ίδιο κλουβί.
Ένας πάντως θα ήταν - κατ' εμέ - ο καταλύτης και στις δυο περιπτώσεις κι εκείνος - ωιμέ - θα ονομαζόταν τρελός έρωτας.
Τώρα αν και πόσο θα κρατούσε, αυτό θα το έλεγε μόνο η κοινή τους πορεία.

Εγώ τα περί έμφυτης ροπής της γυναίκας στην υποταγή τα έχω βάλει στο ντουλαπάκι εδώ και καιρό.
Εκτός κι αν όταν αναφερόμαστε στη δύναμη, εννοούμε μονάχα την σωματική.
Κάτι που νομίζω ότι δεν ισχύει BDSMικά μιλώντας.

Άποψη as always.  

 

Αφήνοντας κατά μέρος, προς στιγμήν, ότι απευθύνεσαι στους εδώ συζητητές, υποθέτω, τι γίνεται με έναν που θέλει να δοκιμάσει D/s για να δει αν του ταιριάζει και χρειάζεται κάποιον άλλο, προφανώς, για την δοκιμή. Είναι όλα εντάξει από πλευράς του όσον αφορά τον άλλο άνθρωπο στη σχέση;

 

Aν και ο άλλος άνθρωπος στη σχέση συμφωνεί, δε βλέπω γιατί να μην είναι εντάξει.
Εχω όμως την αίσθηση οτι κάτι άλλο εννοείς, που δε μου έγινε ξεκάθαρο. Θα σε πείρασε να διατυπώσεις την ερώτηση λίγο διαφορετικά?

 

xαχαχαχ... είμαι σίγουρος γι αυτό. Θερμοκέφαλοι υπάρχουν και από τις δύο μεριές

 

Δεν υπάρχει γυναίκα μη-υποκτακτική όπως δεν υπάρχει και άντρας μη-κυρίαρχος, κάπου στο βάθος μέσα τους, κατ΄ εμέ. Ίσως όχι με την έννοια του Δεσμοφύλακα-Αιχμαλώτου ή Δεσπότη-Υπηρέτη αλλά με την έννοια του Διδασκάλου-Μαθητή. Με κάποια έννοια τέλος πάντων.

Σε αυτό που ρωτάς είναι θέμα θέλησης και "χημείας".

Αν ο άντρας επιθυμεί σφόδρα μία γυναίκα και δεν μπορεί να ησυχάσει αν δεν την κάνει δική του, έστω και κυρίαρχη, στο τέλος θα την υποτάξει. Και μετά θα νοιώθει κυρίαρχος και εκείνη θα τον επηρεάζει έντονα και διακριτικά, ως ευφυέστερη αλλά λιγότερο αποφασιστική. (...τώρα πόσο κυριαρχεί αληθινά σε αυτό ο άντρας...μάλλον όλα είναι και λίγο θέμα και πώς το νοιώθει ο καθένας μέσα του, όσο αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει αληθινά...αν ο ίδιος πιστεύει ότι κυριαρχεί...όλα οκ, άστον να το πιστεύει)

Δεν είναι ακριβώς D/s αυτό με τη στενή έννοια αλλά πιο περίπλοκο, μόνο που σε μακροχρόνιες σχέσεις κάπως έτσι συμβαίνει. Έτσι το έχω καταλάβει εγώ προσωπικά από δική μου εμπειρία.

 

Τότε και οι γονείς μου έχουν D/s σχέση έτσι όπως το θέτεις, λολ, τεσπα αυτό που περιγράφεις δεν είναι D/s.~