η κυριαρχια του Lucozade

Ανουσια πραγματα, Κορνηλιε.. Επι του θεματος του νηματος μπορεις να τοποθετηθεις? Οι υπανιγμοι και οι επιθεσεις δεν εχουν θεση στο νημα.

 

Υπαινιγμούς δεν κάνω πότε. Ξεκάθαρα τα λέω όπως φαίνεται και απο το παλιό νήμα.
Επι του θέματος ευχαρίστως να τοποθετηθώ. Ποιό είναι το θέμα;

 

Διαβασε το για να δεις.. Και αν μπορεις να συμμετασχεις σε αυτο, διαφορετικα τα υπολοιπα δεν αφορουν το θεμα. Αν θελεις να γραψεις την αποψη σου για εμενα, την ντιβινα η οποιον αλλον ανοιξε ένα θεμα και κανε το, εδω ειναι εκτος θεματος. Αυτα.

 

Οκ εντάξει άρα μιλάς σοβαρά.   Σόρρυ για την παρέμβαση  

 

Ίσως να είμαι λάθος...Αλλά σκλαβιά και ελεύθερη βούληση είναι σαν να λέμε ότι ο ήλιος δύει στην ανατολή...Η σκλαβιά δεν δέχεται την συναίνεση ( και δεν μιλάμε για την επιλογή του να σκλαβωθεί κάποιος/α σε κάποιον άλλο/η, από την στιγμή που δεν μιλάμε για πραγματική δουλεία )...Ο/η σκλάβος/α δεν έχει επιλογή, κάνει ότι του/της ζητήσει ο αφέντης του/της χωρίς να μπορεί να αρνηθεί τίποτε...Αρέσει η όχι...Και σταματάω εδώ γιατί για την δική μου την λογική, το μοντέλο που προτείνεις/θα επιθυμούσες...θα μπορούσε να είναι πολλά πράγματα, αλλά όχι σκλαβιά...Ως προς τα συναισθήματα, την λογική, την αναδόμηση χαρακτήρα κτλ...πάω πάσο...

Στην θέση σου θα έπαιρνα λίγα κιλά πηλό και θα κατασκεύαζα ένα Γκόλεμ ( με την κατάλληλη προσευχή στο στοματάκι του )...Βέβαια αν σου αρκεί το "θεατράκι" δική σου η κολοκυθόπιτα και δεν μπορώ, ούτε μ'ενδιαφέρει να σου πω ότι κάνεις λάθος...Γούστο σου και καπέλο σου...Ομολογώ ότι για μένα Σκλάβοι και Masters σαν ατόφιες φιγούρες ( δηλαδή με την καθαρή έννοια του σκλάβου και του αφέντη ) δεν υπάρχουν πια στον δυτικό κόσμο ( και εδώ ας με πάρει όποιος θέλει με τα ζαρζαβατικά, ποσώς μ'ενδιαφέρει...)...Με κάθε συμπάθεια και ειλικρίνεια... 

 

Αφετηρία της σκέψης μου είναι ότι τα μοντέλα Κυριαρχίας και Υποταγής είναι τόσα, όσοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτές.

Όμως διαβάζοντας τις τοποθετήσεις σας, @lucozade , δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ ποιος είναι ο τελικός σκοπός της εκπαίδευσης όπως την αντιλαμβάνεστε. Εννοώ πως η ευθύνη του "Πλάστη" σας είναι τεράστια, εφόσον αποφασίζει να αποδομήσει ολοσχερώς το οικοδόμημα που παραλαμβάνει και να το ξαναχτίσει εκ θεμελίων. Τι θα χτίσει; Είναι βέβαιος ότι μπορεί να το κάνει; Θα προβλέψει κατά το σχεδιασμό δικλείδα απασφάλισης; Αν ναι, δεν υπονομεύει εαυτόν; Εάν όχι, πώς διαχειρίζεται τη γνώση ότι θα αφήσει πίσω του συντρίμμια;

 

Lucozade!

Το powerdrink που προτιμούν οι Κυρίαρχοι....και αφήστε τους υποτακτικούς να την παλεύουν με... σκέτο νερό!

 

Καποτε μου μιλαγες και πληθυντικο ε;

Φυσικα και υπαρχουν δικλειδες. Παντα υπαρχουν. Φτιαχνεις τον ανθρωπο που εχει επιλεξει να σου αφιερωθει οπως ακριβως τον θελεις. Αν το αποτελεσμα ειναι αυτο που επιθυμεις; Εξαρταται απο πολλους παραγοντες. Βημα, βημα ομως. Στοχος δεν ειναι μονο ο προορισμος αλλα και το ταξιδι, αλλωστε οι ανθρωποι ειναι δυναμικοι, οχι στατικοι κι ετσι ο προορισμος μπορει και ν´αλλαξει.

 

Αγαπητε μου @_DaRkNiGhT_ στην αρχη του νηματος εγραψες

<< Για εμενα, το να εχω σκλαβα, ειναι σαν να εχω ένα κομματι πλαστελινης και να το πλαθω από την αρχη. Ομως πρωτα πρεπει να το ξεγυμνωσω, να το απολυμανω και να το "καθαρισω" από κάθε ψεγαδι του παρελθοντος>>

Για εμενα αυτο λεει πολλα αλλα ηθελα να σε ρωτησω εχεις καταφερει καποια στιγμη να απολυμανεις και να "καθαρισεις" μια σκλαβα απο καθε ψεγαδι του παρελθοντος της και
αν Ναι ποσο καιρο σου πηρε για να καταφερεις κατι τετοιο ?


ΥΓ. δεν εχω διαβασει ολα τα ποστ του νηματος και δεν ξερω αν εχεις απαντησει στην ερωτηση που σου εθεσα

 

Σε απολυτο βαθμο οχι. Σε ικανοποιητικο δεδομενου του επιπεδου της τοτε εκπαιδευσης ναι. Στη συγκεκριμενη περιπτωση, περιπου δυο χρονια, δεν ξερω ομως αν το χρονικο διαστημα ειναι σχετικο και με τι  

 

Δεν έχω διαβάσει όλο το νήμα αλλά θα σταθώ στα δυο τελευταία. Και θα σταθώ γιατί με τρελάνανε. Είναι ποτέ δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο??? Είναι δυνατόν να παίζουμε με ψυχές??? Γιατί για να γίνει αυτό πρέπει να παίξεις με την ψυχή του άλλου ανθρώπου. Και όχι, ΔΕΝ έχουμε κανένα τέτοιο δικαίωμα, ούτε δύναμη, ούτε κατάρτηση, ούτε τίποτα!!!
Αυτό που έχουμε είναι η ψευδαίσθηση ότι μπορεί να κάνουμε κάτι τέτοιο. Κι αυτό εκτός από ανώριμο, είναι και άκρως επικίνδυνο!...

 

Φαντάστηκα ότι έζησες κάτι τέτοιο απλά ήθελα να δω πόσο υπομονή έχεις χεχεχε....

ΥΓ. Βασικά πιστεύω ότι τα 2 χρόνια είναι σχετικά μικρό διάστημα για αυτό που θες να επιτυχεις