Κοπρολαγνεία

Αυτό το φετίχ με τον σεβασμό,να το κοιτάξετε. Ο σεβασμός έχει καταντήσει ο τρόπος να ζητάται η αποδοχή.

 

Συμπεραίνω πως η παρατήρησή σου σημαίνει οτι δεν διάβασες αυτό:

 

Αγαπητή @Estelwen ,
Είμαι γεμάτος κατανόηση όπου κρίνω πως θα πιάσει τόπο, έτοιμος να τα βάλω με τα θεριά μου (προπονούμαι διαρκώς), και έχω αποδεχτεί και ομολογήσει ανοιχτά την παρακμιακή μου πλευρά.

Υποκλίνομαι για να μη χρειαστεί να προσκυνήσω...

Υ.Γ. Θα ήταν παράλογο να μπλοκάρω το μπλοκμπάστερ του φόρουμ  

 

ναι γκρεικλις.....και αν μου πεις οτι απαγορευεται ....το ξερω..   ... απλα ειμαι της θεωριας οτι καπου καπου τους κανονες πρεπει να τους παραβαινουμε....   

 

εγω εγω σε φωναξα....θελω την συνταγη για τα μελομακαρονα...εκεινα με την σοκολατα....    

 

Eδώ είναι το καταλληλότερο νήμα για συνταγές μαγειρικής-ζαχαροπλαστικής.

 

φαντασια φιλε μου.... φαντασια.... για οποιον την διαθετει...ολα ειναι εφικτα.... 
ΥΓ. οντος δεν ειναι..... 

 

Μεχρι να τα βλεπω η να μου ζητησουν να δουν τα δικα μου οκ.το εχω απειρες φορες κανει..μαλιστα το επιδιωκω να με δουν σε απομερη περιοχη δηθεν δεν βλεπω και με ερεθιζει πολυ να τα κατεβαζω και ν α με βλεπουν.απορω ομως γιατι ενω κανουμε κακ μας κοιτουν παντα ειτε σε κλειστο ειτε σε ανοιχτο χωρο.ντυνομαι κυριλε για επαγγλ υποθεσεις χωρις εσωρουχα.με γυναικες που ειναι στην παρεα πανε μαζι τουαλετα.εχει τυχει πολλες φορες,να μην κλεινουν την πορτα της τουαλεττας.αλλο που δεν ηθελα..απολαμβανω οτι κανει μαρεσει να την σκουπιζω να την γλυφωμηπως ειναι παρακινδυνευμενο το πιο πολυ;απο αποψης υγειινης λεω παντα..

 

απο της πιο σωστες κουβέντες. Ο καθείς ΄εχει το δικαίωμα να κάνει αυτο που τον ευχαριστεί . αρκει να μην το επιβάλει στον άλλον

 

https://www.sintagesmamas.com/μελομακάρονα-με-επικάλυψη-σοκολάτας

 

Ένα γκουρμέ δωράκι για τις γιορτές. Καλή σας απόλαυση...

 

Ένα μυρωδάτο ποίημα...

Τίποτε δεν απόμεινε στον κόσμο πια για μένα,
όλα βρωμούν τριγύρω μου και φαίνονται χεσμένα.
Όλα σκατά γενήκανε και ο δικός μου κώλος
σκατά εγίνηκε κι αυτός, σκατά ο κόσμος όλος.

Μόνο σκατά φυτρώνουνε στον τόπο αυτό τον άγονο
κι όλοι χεσμένοι είμαστε, σκατάδες στο τετράγωνο.
Μας έρχεται κάθε σκατάς, θαρρούμε πως σωθήκαμε,
μα μόλις φύγει βλέπομε πως αποσκατωθήκαμε.

Σκατά βρωμάει τούτος δω, σκατά βρωμά κι εκείνος,
σκατά βρωμάει το σκατό, σκατά βρωμά κι ο κρίνος.
Σκατά κι εγώ, μες στα σκατά, και με χαρτί χεσμένο
ό,τι κι αν γράψω σαν σκατό προβάλλει σκατωμένο.

Σκατά τα πάντα θεωρώ και χωρίς πια να απορώ,
σκατά μασώ, σκατά ρουφώ, σκατά πάω να χέσω,
απ’ τα σκατά θα σηκωθώ και στα σκατά θα πέσω.

Όταν πεθάνω χέστε με, τα κόλλυβά μου φάτε
Και πάλι ξαναχέστε με και πάλι ξαναφάτε,
μα απ’ τα γέλια τα πολλά κοντεύω ν’ αρρωστήσω
και δεν μπορώ να κρατηθώ, μου φεύγουν από πίσω.

Σκατά ο μεν, σκατά ο δε, σκατά ο κόσμος όλος
κι απ’ το πολύ το χέσιμο μου πόνεσε ο κώλος!

(Γεώργιος Σουρής)