Το ταίριασμα

Ένα μήνα? Έχεις τρελές αντοχές.
Εγώ με γυναίκες που δεν τα βρίσκαμε ( ακόμη και σε περιπτώσεις απίθανης σεξουαλικής χημείας ).
Πέρα από δυο/τρείς "συνευρέσεις" δεν το ένιωσα ποτέ να πάω.
Κι εννοείται ότι μετά από κείνο τον αριθμό συναντήσεων.
Δεν μου έλεγαν πια τίποτε ούτε σεξουαλικά.
Γιατί απλά μου τελείωνε και η "χημεία".
Αν εκτός σεξ τα σημεία επαφής είναι ελάχιστα, σβήνω πάρα πολύ γρήγορα.  

Υ.Γ. Αγαπητέ @peleas "έγραψες" γι' άλλη μια φορά.  

 

...πόθοι αγοριών και πόθοι κοριτσιών
πόθοι ανδρών και πόθοι γυναικών
ζητωκραυγάζουν την ανάγκη των ερώτων...
...ζητωκραυγές κι ακατανόητα τραγούδια
κραυγάζουν την ανάγκη των ερώτων...
...φλοιέ της γης, δέξου την επιδέξια τρυφερότητα
που σου προσφέρουν οι εραστές.

(Ανδρέας Εμπειρίκος)

 

Είχα κυρίως τρελλή πείνα  
Και οι συνευρέσεις άντε να ήταν συνολικά 5-6, μετά όπως λες κι εσύ, έσβησα κι εγώ. Έσβηνα και ανάμεσα, δεν μπορούσα να τον δω συχνά.

 

Καλό σεξ δυστυχώς δε σημαίνει και ταίριασμα δύο ανθρώπων. Και είναι θέμα χρόνου να λήξει κάτι, που ξεκινάει και στηρίζεται σε επιμέρους "δεκανίκια". Όποια κι αν είναι αυτά.

Για μένα ταίριασμα δε σημαίνει απόλυτη ταύτιση απόψεων, επιθυμιών, αναγκών και πρακτικών. Αλλά το να υπάρχει η διάθεση και κυρίως οι τρόποι να περνάμε καλά. Να συννενοούμαστε, να λαχταράμε ο ένας τον άλλο και κυρίως να βρίσκουμε τρόπους να μην πλήττουμε αλλά και να ξεπερνάμε την όποια φυσιολογική και αναμενόμενη διαφορετικότητά μας.

Δεν θέλω κάποια κατ'εικόνα και καθ'ομοίωσιν δίπλα μου. Αλλά κάποια να με συμπληρώνει και να τη συμπληρώνω. Σε όλα τα επίπεδα. Εύκολο; Σαφέστατα όχι... Η καθημερινότητα αδιάψευστος μάρτυρας. Όμως αυτή είναι η έννοια του ταιριάσματος για μένα. Να είσαι με έναν άνθρωπο και να θες να παραμένεις μαζί του. Να χαμογελάς και να μοιράζεσαι.

 

να παρατηρησετε το εξης. Οποτε "πεφτει" μια τετοια ερωτηση στο διαγωνισμα, ολοι και ολες γραφουν τι διαπιστωνουν παντα, το τι δεν κανουν οι αλλοι !

Οταν βρειτε Κ να σκεφτει, βρε μπας και αρμενιζω γω στραβα, βρε μπας και δεν ειναι φτανει "με τον ηλιο τα βαζω με τον ηλιο τα βγαζω", να τον ή την κρατησετε. Εχει σοβαρες ελπιδες και περιθωρια βελτιωσης  

 

Φυσικα!
Αυτο που λεμε χημεία, κλικ, κλπ κλπ, και Δεν μπορούμε να ορίσουμε, ειναι αυτο που συμβαίνει οταν σε ενα α γ ν ω σ τ ο σε εμάς πρόσωπο που πρωτο βλέπουμε, αναγνωρίζουμε ενα χαρακτηριστικό ενος οικείου για εμας προσώπου και συμπληρώνουμε ολο το άλλο υπόλοιπο κενό. Η μύτη, ο ήχος της φωνής κλπ μας παραπέμπει σε κατι οικείο για εμας.

Η χημεία λοιπόν ειναι άσχετη με το ερωτικο ταίριασμα. Με ενα άτομο που νιώθεις χημεία, μπορει να φτάσεις στο κρεββάτι και να βγει μάπα το καρπούζι. Και αντίθετα. με ενα άτομο που άρχισες μέτρια να κλιμακώσεις ερωτικά και να το φτάσεις στο θεό.

 

Στη χημεία μελετάμε την αλληλεπίδραση των ατόμων, μορίων, ουσιών και για να προκληθεί αντίδραση πρέπει να υπάρχει έλξη εκατέρωθεν. Εσύ το θέτεις μονοσήμαντα .
Εγώ δηλαδή , για να πώ πως υπάρχει χημεία με κάποιο άλλο πρόσωπο, πρέπει να αισθανθώ πως εκτός απο το στοιχείο με που τραβάει προς αυτό υπάρχει και κάτι δικό μου που τραβάει εκείνο προς εμένα, ταυτόχρονα.Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ταίριασμα, μπορει και όχι .

Τώρα, η κλιμάκωση που λες , θα πρέπει να αποκαλύψει στην πορεία εκείνα τα στοιχεία που δεν ήταν ίσως εξ αρχής ορατά και τα οποία .... χημικώς αντιδρώντα ,θα οδηγήσουν , χμμμ... στη θέωση ! 

 

Συμφωνούμε. Επέξηγηματικα το έθεσα. Η χημεία εχει να κάνει με την "ανεξήγητη" ελξη,που νιώθουμε με ενα τελείως άγνωστο άτομο και νιώθει και αυτο για εμας, γιατι κατι "θυμίζει" ο ενας στον άλλον, οχι γιατι πραγματικά ταιριάζουμε. Το αν ταιριάζουμε πραγματικά η οχι ειναι αλλη ιστορία.

 

Δεν έχουμε καμια χημικό στο φόρουμ να της κάνω το πιο σπάνιο πέσιμο που έχει φάει στη ζωή της να το θυμάται για πάντα...  

 

Καταρχάς, ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας  

Και για την διάκριση που κάνατε μεταξύ "χημείας" και "ταιριάσματος".

Τη βρίσκω εξόχως σημαντική  


Θα ήθελα αρχικά να πω δεν παραγνωρίζω το ότι ένα καλό κρεβάτι (και 2 και 3 και 4  ) μπορεί να αποβεί εξόχως απολαυστικό!

Δεν είναι όμως ικανή συνθήκη για μένα για ταίριασμα. Να πω ενδεικτικά μερικά σημεία που κατ΄ εμέ είναι "ενδείκτες" ενός καλού ταιριάσματος δυο ανθρώπων.

Ίσως κάποια από αυτά ακουστούν πολύ πολύ άσχετα με τα "ερωτικά" αλλά κατά την άποψη μου δεν είναι.

Θα χαρώ να προσθέσετε κι άλλα ή να κρίνετε όποιο από αυτά  


1. Σε ένα άλλο νήμα (αυτό του @peleas για τα όρια;;; ) η @gaby ανέφερε κάτι πολύ περιεκτικό και εύστοχο για μένα: ότι ένας Κ που λατρεύει την κοπρολαγνεία δεν μπορεί να μπλέξει με μια υ που σιχαίνεται.

Νομίζω ότι το θέμα των σκληρών ορίων είναι πάρα πολύ βασικό για το ταίριασμα μεταξύ 2 ανθρώπων (εγώ λέω ότι ισχύει για κάθε ερωτική σχέση, ανεξαρτήτως bdsm αυτό, αλλά ας μην τα ανακατεύω όλα στο ίδιο καζάνι).

Σκληρό όριο δεν είναι απαραίτητα μια πρακτική όπως η κοπρολαγνεία ή κάτι κατ' εμέ. Μπορεί να είναι ένα θέμα αρχής ή ένα θέμα στον πυρήνα της κοσμοθεώρησης δυο ανθρώπων.

2. Θεώρηση του κόσμου/ κοσμοθεωρία/ νοοτροπία

Σε μια συζήτηση που είχα προ καιρού με μια φίλη από εδώ, συζητούσαμε πόσο βασικό είναι ένας Κ και μια υ να έχουν παρόμοιες πολιτικές αντιλήψεις. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι οι Κυρίαρχοι με τους οποίους υπήρξα μαζί, είχαν περίπου παραπλήσιες πολιτικές απόψεις. Και δεν νομίζω ότι είναι τυχαίο, η πολιτική μας θεώρηση είναι η αντίληψη μας περί της διαχείρισης του κοινωνικού κόσμου και νομίζω ότι δυο άνθρωποι (σοβαροί, δεν λέω για γηπεδικούς) με διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις έχουν βαθύτατες διαφορές στη θεώρηση του κόσμου.

Ακόμη ένας παράγοντας νομίζω ότι είναι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις. Επίσης η θρησκευτική μας θεώρηση είναι διαχείριση των υπαρξιακών μας ερωτημάτων - ανησυχιών. Μια διάσταση πεποιθήσεων στο θρησκευτικό κομμάτι πιστεύω ότι μπορεί να είναι κυριολεκτικά collision of worlds. Και να αποδειχτεί ανυπέρβλητο εμπόδιο στην ενίσχυση και την εμβάθυνση της σχέσης μεταξύ δυο ανθρώπων. Ειδικά στο Κ/υ που εμπεριέχει και αλλαγή θεώρησης του κόσμου.

3. Οι άλλοι

Δεν κάνουν βέβαια οι άλλοι τη σχέση. Και το θεωρώ ένδειξη αποτυχίας μιας σχέσης το να αφήνουμε να την επηρεάζουν τρίτοι, σημαίνει ότι κάποιος δεσμός είναι διαταραγμένος μεταξύ του ζεύγους. Όμως, το πώς βλέπουμε τους άλλους, τις πράξεις τους, οι ερμηνείες που δίνουμε για αυτούς, είναι επίσης ενδεικτικό στοιχείων της προσωπικότητας αλλά και της κοσμοαντίληψης μας.

Και είναι διόλου ευκαταφρόνητες οι "παρενέργειες" που μπορούν να προκύψουν από αυτό, κατά τη δική μου άποψη. Δεν λέω βέβαια ότι πρέπει όλοι οι "φίλοι" του συντρόφου μας να είναι φίλοι μας. Αν όμως για κάποιον έχουμε σοβαρότατες αμφιβολίες, τότε ίσως είναι μοιραίο να έχουμε απορίες και για τον ίδιο μας το σύντροφο, σαν η επιλογή του αυτή να αντανακλά πάνω του.

Θα φέρω ένα προσωπικό παράδειγμα εδώ, γιατί με διαφώτισε πάρα πολύ στο θέμα αυτό.

Με τον Κύριο, από την πρώτη μέρα που γνωριστήκαμε, δεν διαφωνήσαμε στις εκτιμήσεις Μ/μας για κανέναν άνθρωπο. Ή σχεδόν κανέναν. Υπήρχε ένας άνθρωπος από την πλευρά Του που εγώ είχα σοβαρότατες αμφιβολίες για το ποιόν του και αντίστοιχα ένας άνθρωπος από την πλευρά μου για τον οποίο Εκείνος αμφέβαλε ζωηρά.

Δεν ήταν λίγες φορές που συζητήσαμε επί του θέματος. Και πλέον αντελήφθην (και μου επιβεβαίωσε και Εκείνος) ότι δεν συζητούσαμε για αυτούς τους δυο ανθρώπους αλλά για τα δικά Μ/μας κομμάτια που ο Έ/ένας και ο Ά/άλλος έβλεπε ως "σκοτεινά", ως "άγνωστα", τα σημεία που λέγαμε "μα ρε γμτ πώς Ε/εσύ...".

Με τον καιρό και τη συζήτηση, αυτή η "γκρίζα" ζώνη εξερευνήθηκε.

Το άτομο από την πλευρά Του, έφυγε από τη ζωή Του. Κι εγώ όμως μπήκα στη διαδικασία να καταλάβω το πώς και το γιατί αυτής της επιλογής - αντιμετώπισης. Και να μην με αιφνιδιάζει τόσο το "μα πώς Εσείς αντέχατε ένα τέτοιο άτομο;". Και η κατανόηση αυτή έσβησε αυτή τη γκρίζα ζώνη. Όχι για το τρίτο άτομο αλλά και τον Ίδιο.

Αντιστοίχως, Εκείνος μπήκε σε συζήτηση μαζί μου πολλές φορές για το άτομο από τη δική μου πλευρά. Και παρ' ότι ήταν αρνητικά Διακείμενος προς αυτό το άτομο, δέχτηκε να ακούσει πολλά στοιχεία και ερμηνείες δικές μου. Και μου έδωσε βέβαια δικές Του κι Εκείνος. Και νομίζω ότι κι εγώ κι Εκείνος (δεν το νομίζω δηλαδή, ο Ίδιος μου είπε τα παραπάνω) είδαμε και οι δυο εκείνο το άτομο στις πραγματικές του διαστάσεις. Και ήταν ένα σπουδαίο βήμα προς το ταίριασμα Μ/μας, την ενίσχυση του δεσμού Μ/μας.

4. Η οικειότητα

Υπάρχουν άνθρωποι δυστυχώς που φοβούνται την οικειότητα, την τρέμουν. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως φοβούνται την εγγύτητα ή τον πόνο.

Νομίζω όμως ότι ακόμη και στις Κ/υ σχέσεις, πρέπει οι Δ/δυο να έχουν μια μεγάλη γκάμα εκδηλώσεων στη σχέση. Δεν μπορεί να λείπει το χιούμορ, τα πειράγματα, η τρυφερότητα αλλά ούτε και ο ερωτισμός, η συνειδητοποίησης της θέσης Ε/εκάστου, η επιβολή, η υποταγή.

Κατά τη δική μου εμπειρία, όσο μεγαλύτερη η οικειότητα, τόσο ενδυναμώνονται όλα ανεξαιρέτως τα παραπάνω, τόσο μεγαλύτερο το ταίριασμα.


Και επειδή έγραψα ολόκληρη διατριβή, σταματάω εδώ  

Θα επανέλθω (απειληηή;;  )

 

Το "ταίριασμα" που αναφέρεις... θα προτιμούσα να το είχες αναλύσει λίγο περισσότερο... υπάρχουν πολλά είδη "ταιριάσματος":
Υπάρχει το φετιχιστικό ταίριασμα
Υπάρχει το σεξουαλικό ταίριασμα
Υπάρχει το ταίριασμα αντιλήψεων
Το ψυχικό ταίριασμα.... κτλ κτλ ας μην συνεχίσω και κουράζω... αντιλαμβάνεστε όλοι τι λέω...
Όταν λοιπόν εγώ έχω ένα φετίχ... και βρω ανταποκριτή θα πω πως ταιριάζω μαζί του....
όταν εσύ έχεις κάποιες σεξουαλικές φαντασιώσεις και βρεις κάποιον να την υλοποιήσεις θα πεις πως ταιριάζεις μαζί του και ου το καθεξής...
Αν αναφέρεσαι λοιπόν σε ένα τέτοιου είδους "ταίριασμα" τότε ναι είναι σημαντικό σε όλα τα είδη σχέσεων ακόμα και στα one night stand... οπότε όπως καταλαβαίνεις τα "ταιριάσματα" δεν αφορούν μόνο τις σχέσεις αλλά όλων των ειδών τις συναναστροφές... (ακόμα και τις επαγγελματικές)
Τώρα μπορεί να είσαι κωλόφαρδος και να πετύχεις πακετάκι προσφορά δύο σε ένα η τρία σε ένα!!! ακόμα καλύτερα....

 

Έχεις δίκιο  
Δεν εξήγησα επαρκώς  
Επανήλθα όμως με το ποστ #22.
Αν και εκεί δεν είναι ξεκάθαρο τι εννοώ, μετά χαράς να επανέλθω.