Η διαχείριση της υποτακτικότητας σε περίοδο έλλειψης Κυριάρχου

Κρίνοντας από τη δική μου περίπτωση, νομίζω ότι η υποτακτικότητα είναι ένα πολύ δομικό στοιχείο της προσωπικότητας - ψυχοσύνθεσης ενός ανθρώπου υποτακτικού.  

Είναι αναμενόμενο όμως, ένας υποτακτικός να μην βρίσκεται πάντα σε σχέση με κάποιο Κυρίαρχο, ακόμη και μετά που θα ανακαλύψει την τάση του αυτή.

Τα θετικά αλλά και τα αρνητικά (μπορούμε να τα πούμε και λειτουργικά ή μη) χαρακτηριστικά που συνοδεύουν αυτό τον "πυλώνα" της προσωπικότητας, που είναι η υποτακτικότητα υπάρχουν ούτως ή άλλως σε ένα άτομο υποτακτικό.

Πώς όμως ένα υποτακτικό άτομο μπορεί να διαχειριστεί αυτά τα χαρακτηριστικά του ελλείψει Κυριάρχου στη ζωή του;

Ευπρόσδεκτες γνώμες και εμπειρίες από κάθε στάτους βεβαίως  

 

Μα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που θα διαχειριστεί ένα κυριαρχικό άτομο ανάλογη κατάσταση.

 

δηλαδή …

 

Το υποτακτικο κατα bdsm ατομο δεν παυει να εχει την κυριαρχικοτητα του εαυτου του οποτεδηποτε.

 

Η κυριαρχικότητα και η υποτακτικότητα δεν είναι δομικά στοιχεία της προσωπικότητας per se. Είναι τρόποι του σχετίζεσθαι. Σίγουρα αντιστοιχούν σε δομικά στοιχεία του χαρακτήρα μας, δεν είναι όμως αυτοαναφερόμενα. Εκδηλώνονται μόνο μέσα από μία σχέση. Εκτός σχέσης ο καθένας είναι αφεντικό του εαυτού του και μόνος υπεύθυνος για τη ζωή του. Αλλιώς, βάλ' του ρίγανη... 

 

Κάνω μια υπόθεση και σίγουρα ρέπω προς τα λεγόμενα του φίλτατου @peleas.
Η υποτακτική ή η Κυριαρχική χροιά του χαρακτήρα μας μπορεί να υπάρχει, σ' οτιδήποτε κάνουμε στη ζωή μας.
Ή απλά να εκδηλώνεται μονάχα στην σεξουαλική/συναισθηματική μας σφαίρα.
Σ' αυτή την τελευταία περίπτωση είναι δυο τα τινά.
Ή το υποτακτικό άτομο ψάχνει εναγωνίως ένα Κυριαρχικό.
Για να του καλύψει το κενό, που θα του προκαλούσε η έλλειψη Κυριαρχίας.
Πιθανότατα σπάζοντας τα μούτρα του, αφού τα δεκανίκια δεν είναι ποτέ λύση.
Ή το πιο λογικό και σίγουρα πιο ουσιαστικό, κάνει την ζωούλα του με ότι αυτό συνεπάγεται, δίχως βιασύνες και σκόντα.
Αναμένοντας το κατάλληλο για κείνο Κυριαρχικό άτομο, που θα συμβάλλει στο ευ ζην του.
Υπογραμμίζω το ευ, αφού το ζην θα παρέμενε πάντα δική του υπόθεση να το χτίσει.

 

Η ρίγανη στο BDSM είναι κάτι αντίστοιχο του αγιασμού στον εξορκισμό; The power of oregan compels you! ???

Good to know!  

 

Συμφωνώ τόσο πολύ, που δεν μου αρκεί το like που έβαλα. Σ' ευχαριστώ που το εξέφρασες με τόση ακρίβεια.    

 

χαχαχ... είναι ατάκα του Λάμπρου Κωνσταντάρα από ελληνική ταινία. Η δική του εκδοχή για το "βράσε ρύζι"...
Α propos, κάποτε πρέπει να μιλήσουμε για τα μπαχάρια στο bdsm. Kinky vs Spicy... 

 

Μια μικρή διαφωνία, ακόμα και στην bdsm σχέση, ανεξάρτητα bdsm status η αυτοκυριαρχία θα πρέπει να ενυπάρχει.

 

4 σταγόνες λάδι ρίγανης σε 50 ml νερό και τα δάκρυα πέφτουν str8

 

Συμφωνώ, καλό μου. Οι σχέσεις δεν πρέπει να είναι δεκανίκια. Δε σχετιζόμαστε για να καλύψουμε τα κενά μας, αλλά για να ανακαλύψουμε τις δυνατότητές μας. Διαφορετικά, μιλάμε για μπαλώματα. Και τα μπαλώματα ξηλώνονται εύκολα...