Κυνισμός, " πρέπει " ( καθώς και το σοκολατένιο αυγουλάκι-έκπληξη )

Προειδοποιώ, ότι όπως πάντα ξεκινώ να γράφω και ότι δεν γνωρίζω, που θα τελειώσω.
Στο μυαλό μου είχα διάφορους τίτλους για το συγκεκριμένο νήμα.
Όπως: " Το ενυδρείο ", " Μελιτζάνες " και άλλα ευφάνταστα.
Σε κάθε περίπτωση το θέμα θα παρέμενε το ίδιο.
Δηλαδή οι προσωπικές αναζητήσεις, τα κίνητρα, οι επιλογές και οι συνέπειες τους, οποιουδήποτε απ' εμάς αποφάσισε,
να " καταδυθεί ", στην γούρνα που ονομάζεται βιδιεσέμιον.
Να γίνω πιο συγκεκριμένος, το αν θα είχε νόημα, να επικροτούμε ή να κατακεραυνώνουμε την οποιαδήποτε πρόθεση,
την οποιαδήποτε επιλογή, ανθρώπων που στο τέλος η ζωή τους δεν θα μας αφορούσε στο παραμικρό.
Δεν μιλάω για την αποδοχή του οποιουδήποτε βίτσιου/διαφορετικότητας, δεν αναφέρομαι στην κατανόηση.
Αφού πιθανότατα, θα ήταν απλά λέξεις, που θα έχασκαν σε κάποιο ξεχασμένο και ξεφτισμένο τετράδιο.
Αλλά στο που θ' αποσκοπούσε η πολλές φορές σθεναρή προσπάθεια επιβολής των όποιων δικών μας αληθειών στους άλλους.
Η οποία συχνά πυκνά ενδύεται τον μανδύα του ενδιαφέροντος για τον όποιο άλλο, ομιλεί για το " καλό " του.
Που "εντελώς τυχαία" θα ήταν φωτοτυπία της λίστας με τα δικά μας θέλω, τις δικές μας προσεγγίσεις.
Παραβλέπω τα κλασικά - και πιστεύω βαρετά, αφού θα ήταν χιλιομηρύκασμενα - περί ορθών ή επιτρεπτών πρακτικών/χαρακτηριστικών,
που θα " έπρεπε " να έχει ο καθένας μας, για να μην σφετεριζόταν τον όποιο τίτλο/ετικέτα του/της.
Βάζω στην άκρη τα στερεότυπα και τα " προβλεπόμενα ".
Πηγαίνω στο δια ταύτα, δηλαδή τι το κακό θα υπήρχε, αν κάποιος/α ενδιαφερόταν κυρίως, αν όχι αποκλειστικά με την ικανοποίηση της όποιας δικής του/της καύλας.
Πόσο μάλλον απ' την στιγμή που δεν θ' απατούσε κανέναν, που δεν θα έκρυβε τα
Που θα ήταν το κακό, αν σε κάποιον/α δεν καιγόταν καρφάκι για τα όποια " θεματάκια " του/της παρτενέρ του/της?
Αν δεν τον/την ενδιέφερε ποσώς, να εξερευνήσει τους λόγους που θα ωθούσαν τ' άλλο μέρος να του/της παραχωρούσε έναν κάποιο έλεγχο πάνω του/της.
Και το μόνο που θα τον/την απασχολούσε, θα ήταν να ζήσουν και οι δυο ( ή περισσότεροι/ες ),
όσο γινόταν με μεγαλύτερη ασφάλεια και ευχαρίστηση ( πάντα ο καθένας βάσει των κριτηρίων και αναζητήσεων του/της ) την όποια αλληλεπίδραση τους.
Στο τέλος σε πιο βράχο είναι σκαλισμένο, ότι κάποιος/α να " πρέπει ", να παραμερίζει το προσωπικό του/της όφελος για κείνο του/της οποιουδήποτε άλλου/ης?
Πόσο μάλλον ( γι' άλλη μια φορά ), όταν αποφεύγει τουλάχιστον να προκαλέσει στο άλλο μέρος ανεπανόρθωτες βλάβες?
Και αυτό το τελευταίο πάντα κάνοντας χρήση των δικών του/της κριτηρίων, λέγε με ηθική, φόβος, ενοχές, κλπ.

Κατά πόσο υπάρχει χώρος για τον κυνισμό σ' αυτή την " θάλασσα ", που καλώς ή κακώς, όσοι και όσες είμαστε εδώ μέσα, αρμενίζουμε?

Γιατί " πρέπει " να τηρούνται - έστω και κατ' επίφαση - κάποια προσχήματα?
Για να μην μας θρυμματιστεί η μάσκα στο πρόσωπο?
Για να μην " τρομάξουμε " τα πιθανά ή πιθανολογούμενα " θηράματα " ?
Προσπαθώντας να εξισώσουμε ( και όταν δεν το καταφέρνουμε, να εξοστρακίσουμε ) τους/τις υπόλοιπους/ες,
αναζητούμε " νομιμοποίηση " δι' αντικατοπτρισμού ή θεωρούμε ότι μ' αυτό τον τρόπο, ελαχιστοποιούμε τον "ανταγωνισμό" ?

Στο κάτω κάτω της γραφής, τι μας νοιάζει αν ο/η χ, ψ, ω εισήλθε στον " χώρο " για τις σωστές ή λάθος για εκείνον/η αιτίες?
Αν του/της γνωστοποιούμε ξεκάθαρα, τι θα τον/την περίμενε σ' ένα πιθανό " ταξίδι " μαζί μας και επέλεξε να μην υπαναχωρήσει, ως προς τι τα " φιογκάκια " ?
Γιατί τ' όποιο πλαίσιο/σχέση/αλληλεπίδραση ( ανεξαρτήτως χρονικού ορίζοντα ) να " πρέπει ",
να διαφέρει απ' τις περισσότερες ανθρώπινες ( εξωbdsmικές ) σχέσεις
ως προς την " ευγένεια " των σκοπών και επιδιώξεων του ?
Αργά ή γρήγορα το σοκολατένιο αυγουλάκι-έκπληξη σπάει και όταν γίνεται, αν έχει πικρή ή γλυκιά γεύση,
το κρίνει μονάχα ο ουρανίσκος εκείνων που το δαγκώνουν, κανενός άλλου/ης.

Όποιος/α θα είχε την διάθεση, ας άφηνε την γνώμη του/της.
Ως προς τους " τόνους " των διαφόρων παρεμβάσεων, αφήνονται όπως πάντα στην διακριτική ευχέρεια των πιθανών συμμετεχόντων.

Υ.Γ. Θα παρακαλούσα αν ήταν δυνατόν, να μην περιοριζόμασταν μόνο σε μια οποιαδήποτε ηλεκτρονική αγορά.
Τόσο το BDSM όσο και οι " θαμώνες " του αναπνέουν, κυκλοφορούν και εκτός διαδικτύου.  

 

Αχ μωρε ξεκινησα να διαβαζω αλλα το "Προειδοποιώ, ότι όπως πάντα ξεκινώ να γράφω και ότι δεν γνωρίζω, που θα τελειώσω", με τρομοκρατησε!
Διαβασα μονο το ΥΓ κ με βρισκει απολυτως συμφωνη!

 

Το ήξερα ότι εσένα, δεν θα τα κατάφερνα να σε ξεγελάσω. Όλη η ουσία του νήματος βρίσκεται στο Υ.Γ. ( αλλά δεν είμαι σίγουρος ούτε γι' αυτό ).
Όλα τα υπόλοιπα ήταν αντιπερισπασμός   

 

Οι γνώμες, σαν γνήσια μιμίδια, υπόκεινται σε μία διαδικασία δαρβινικής επιλογής.

 

''Αλλά στο που θ' αποσκοπούσε η πολλές φορές σθεναρή προσπάθεια επιβολής των όποιων δικών μας αληθειών στους άλλους.''

Αυτό ακριβως έχω αναρωτηθεί πολλές φορές και δεν μπόρεσα να καταλήξω πουθενά..
Γιατί δηλαδή μπαίνουμε στην διαδικασία να πεισουμε τον αλλο πως αυτό που πιστεύουμε και μόνο αυτό ισχύει ,ενώ ουσιαστικά δεν υπάρχει κανένα εγχειρίδιο το οποίο να δίνει με λεπτομέρειες τους κανόνες της βουδουσουμικης?!

 

@Don_Giovanni τα όποια mems ακολουθούν κανόνες επιλογής ως προς το ποιον/ποια θα "μόλυναν" ή το θα έκαναν αδιακρίτως?

@sokolata μήπως πηγαίνουμε πέρα απ' τους όποιους κανόνες της βουδουσουμικής και φτάνουμε να προσπαθήσουμε, να βάλουμε τον ωκεανό σ' ένα φλιτζάνι?
Δηλαδή στο ν' "αποκρυπτογραφήσουμε" την ψυχοσύνθεση ( και τις επιμέρους ψηφίδες του/της όποιου/ας άλλου/ης ) με "ακλόνητα" ( για μας πάντα ) κριτήρια ?
Θεωρώντας ( ξανά πάντα ), ότι οι δικές μας θεωρήσεις επί κάποιων θεμάτων, οι δικές μας προσεγγίσεις και σκέψεις, δεν γίνεται παρά να ισχύουν για όλους/ες?
Ίσως είμαι τελείως λάθος, αλλά θεωρώ ακόμη, ότι ένας κατασταλαγμένος άνθρωπος δεν "φοβάται" τίποτε το διαφορετικό, πόσο μάλλον όταν δεν τον αφορά.
Ούτε χαραμίζεται, προσπαθώντας να επιβάλλει ( δηλαδή με το στανιό ) την γνώμη του στους άλλους.
Αφού θα προτιμούσε, να δει, αν θα υπήρχε κάτι απ' τις σκέψεις τ' οποιουδήποτε άλλου, ν' αποκομίσει.
Ως προς τις διάφορες "τηβέννους" που συχνά πυκνά αρκετοί/ες από εμάς, παίρνουμε απ' το καθαριστήριο, ως προς υπεράσπιση των άλλων.
Σε μένα τουλάχιστον, σπανίως δίνουν την εντύπωση, ότι θα ήταν άσπιλες.
Anyway, το ξαναγράφω ( αφού κι εγώ θα είχα τους χαβάδες και τις κολλημένες βελόνες γραμμοφώνων μου ),
αν κάποιος/α θέλει να πάει ( ψυχολογικά ή διανοητικά ) " ξεβράκωτος/η στ' αγγούρια", bdsmικά ή όχι.
Δεν είναι δική μου δουλειά, να τον/την προστατέψω ακόμη κι απ' τον ίδιο του/της τον εαυτό.
Αυτή είναι αρμοδιότητα άλλων φορέων, όχι δική μου.
Εγώ μπορώ ( και θέλω ) μονάχα, να προασπίσω τα δικά μου "συμφέροντα", λειτουργώντας με τρόπο,
που σε μένα να μην προκαλούσε μπελάδες.
Το μόνο που θα της όφειλα, θα ήταν ειλικρίνεια, τίποτ' άλλο.
Και αυτό για την πάρτη μου το κάνω.
Τώρα, αν τύχαινε ή θα τύχει κάποιο βαθύτερο ενδιαφέρον για κάποια, απλά τύχαινε ή θα τύχει.
Δεν προβλέπεται, δεν είναι εγγυημένο.

Αλλά...αλλά...ο καθείς με τις επιλογές του/της και τις συνέπειες αυτών...Και - κατ' εμέ - είναι αποκλειστικά δική του/της υπόθεση.
Πάντως "κυνηγός" που να "πεινάει", να βρίσκει "θήραμα" και να τ' αφήνει "αλώβητο", εγώ δεν γνωρίζω, αν θα υπήρχε.
Μετά, αν το "θήραμα" θα είχε κάποιο πρόβλημα με την όραση του ( ή θα εθελοτυφλούσε ).
Ή αν θα προτιμούσε, να παίξει με την τύχη του και ν' αφεθεί στην όποια υπαρκτή ή ανύπαρκτη μεγαλοψυχία του "κυνηγού".
Είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, άλλου ραβίνου τορά, άλλου μουφτή κοράνι και ούτω καθ' εξής  

Υ.Γ. Για να μην επαναλαμβάνομαι για πολλοστή φορά. Ότι έγραψα και ίσως γράψω, ισχύει σίγουρα για μένα.
Και δεν μ' ενδιαφέρει, να πείσω κανέναν/καμία για το σωστό των απόψεων μου.
Αν γινόταν και μια πολιτισμένη κουβεντούλα, ακόμα και διαφωνώντας, δεν θα με "χάλαγε" καθόλου.  

 

Σιγα μη με ξεγελουσες. Τοσα πτυχια μεταπτυχιακα διδακτορικα για το βδσμκλψ χαμενα θα πηγαιναν;
(Εμαθα παντρευτηκες ε; Καλα δε μας καλεσες ενα φοντανακι μια μπομπονιερα κατι ρε παιδι μου να πιστουμε οι απιστοι, α μια φωτο! Να ζησετε παντως μεχρι τα βαθια σας γεραματα). Τωρα αν η ουσια ειναι το ΥΓ, φεξε μου κ γλιστρησα! Ή αυτο ειναι σε αλλο νημα; Τεσπα. Μπερδευτηκα!

 

Το λενε και επικοινωνια.

Ποιο ειναι ομως ακριβως το bdsm θεμα που θελεις να συζητησουμε;

 

Χαχα, τα φοντανάκια όταν πάρουμε διαζύγιο.
Γιατί με μένα που έμπλεξε, δεν την βλέπω ν' αντέχει για πολύ.
Ως προς τις φώτο, σιγά μην βάλουμε εδώ καμία.
Εντάξει, μην το ξεφτιλίσουμε κιόλας.
Όποιος/α δεν πιστεύει, δεν είναι πρόβλημα μας.
Έτσι κι αλλιώς, δεν είναι ότι θα βουδουσουμιάσουμε με κανέναν/καμία άλλο/η από εδώ μέσα χαχα.
Βρε μην μου παραθέτεις τους βουδουσουμοτίτλους σου, γιατί νιώθω μειονεκτικά.
Εγώ μόνο το βουδουσουμονηπιαγωγείο έχω βγάλει.  

Εγώ να δεις πόσο μπερδεύτηκα με όσα έγραψα ( λέμε τώρα ) χαχα.
Όλο το νήμα θα είχε κάποιο "ζουμί".
Αρκεί να συνδέσει κάποιος/ τις "τελείες".

Υ.Γ.

Σ' ευχαριστώ για τις ευχές και με την ευκαιρία καλές γιορτές να έχεις.
Σου εύχομαι ειλικρινά ότι το καλύτερο.  

 

Τίποτα! Αρκεί οι "σωστές" ή "λάθος" αιτίες του να μην μας φοριούνται καπέλον  
Μεταξύ συναινούντων ενηλίκων που έχουν σώας τα φρένας όλα επιτρέπονται!

Δεν πρέπει τίποτα  
Αν όμως θέλουμε (και μπορούμε), γιατί να μην το κάνουμε;

 

Κανένα κακό αρκεί
α. όλα αυτά που περιγράφεις να είναι φανερά, δηλωμένα ή μη ( με λόγια) να είναι ξεκάθαρα , όχι μια ζέστη μια κρύο και παιχνιδάκια γυμνασίου
β. το/τα μέλη να είναι όχι απλά ενημερωμένα ( με λόγια ) αλλά επι της ουσίας του τι σημαίνουν τα παραπάνω ώστε να μπορούν να πάρουν μια όντως
συνειδητή απόφαση για το αν θέλουν κάτι τέτοιο ή οχι.

Δεν πρέπει να τηρούνται, και δεν τηρούνται ( απο όλους τουλάχιστον )
Υποθέτω πως, όταν τηρούνται, ενώ δεν ισχύουν..συμβαίνει απο ανασφάλεια και κυρίως μη αποδοχή των ΄''θέλω '' και του πραγματικού εαυτού
που σε αυτή την περίπτωση, προσωπικά, δεν μπορώ να φανταστώ Κ που δεν είναι συμφιλιωμένος με τα ''θέλω'' του, αρα δεν μιλάμε πια για d/s όπως εγώ
το έχω στο μυαλό μου και μιλάμε για άλλα πραγματα .

Δεν μας νοιάζει  
Προσωπικά πιστέυω ότι, όποιος βρίσκει κάποιον που θέλει ''φιογκάκια'' σημαίνει οτι και ο ίδιος θέλει να δίνει ''φιογκάκια'' για τους λόγους του. Οπότε ποιο το πρόβλημα;
Ταίριασμα  

 

Κανένα καπέλο ( θεωρητικά και μακάρι )...
Αν βέβαια κάποιος/α πάει καπέλο να μας φορέσει τις όποιες αιτίες του/της και σε μας τα καπέλα δεν αρέσουν, υπάρχει και το ciao.
Επίσης, αν κάποιοι/ες θέλουν, αργά ή γρήγορα τον τρόπο για να μπορέσουν, τον βρίσκουν.  
Ακριβώς, μεταξύ συναινούντων και σώων τας φρένας ενηλίκων επιτρέπεται οτιδήποτε θα ήθελε να επιτρέψει ο ένας στον άλλον.
Αν αρέσει στους υπόλοιπους ή όχι, δεν είναι "πρόβλημα" της δυάδας/τριπλέτας/τετραπλέτας κλπ κλπ.