ο/η κυρίαρχος έχουν φύλο, το υπό έχει;

Aν ο/η Κ ενδιαφέρεται για την κυριαρχία per se, τότε το φύλο δεν παίζει κανένα ρόλο και πράγματι στο ερώτημά σας η απάντησή μου είναι θετική.
Αν όμως νεδιαφέρεται για σεξουαλική κυριαρχία επί του/της υ, τότε θα ακολουθήσει τον σεξουαλικό προσανατολισμό του/της και η απάντησή μου είναι αρνητική.
Τίποτε από τα παραπάνω δεν είναι κατακριτέα αρκεί να δηλώνονται.

 

Η αλήθεια είναι ότι ξεθάβω αυτό το θέμα με αφορμή το δικό σου περί της διαχείρισης της υποτακτικότητας και την υποερώτηση περί τίνος είναι η υποτακτικότητα.
Αν δεχθούμε ότι η υποτακτικότητα εκφράζεται κατά βάση των σεξουαλικό προσανατολισμό του υποτακτικού, τότε αυτομάτως αυτή δεν παύει να έχει σχέση με την δόμηση του χαρακτήρα του; Τι θέλω να πω, αν η υποτακτικότητα του εκφράζεται μόνο μέσω της σεξουαλικότητας του, τότε δεν έχει να διαχειριστεί την έλλειψη κυρίαρχου από την ζωή του, αλλά την έλλειψη της ικανοποίησης της σεξουαλικότητας του που έρχεται μέσω της σχέσης με τον κυριαρχό του. Από την άλλη, αν η υποτακτικότητα είναι γνώρισμα του ιδίου, τότε πώς δύναται να την εκφράζει διαφορετικά αναλόγως με το φύλο του κυρίαρχου;
Τέλος μήπως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά;

 

Καλά, ούτε το μνημόνιο 4 (αυτό, που θα έρθει...) δεν είναι τόσο μπερδεμένο!!

Εξ όσων κατάλαβα, προσπαθώ να τοποθετηθώ. Το πως θα φερθώ στην υ μου συμφωνώ και επαυξάνω ότι εξαρτάται κυρίως από μένα. Όπως και αντίστροφα το τι ακριβώς θα υποστώ από την Κ μου. Μέσα σε ένα γενικό πλαίσιο, το οποίο έχουμε συζητήσει και οριοθετήσει από κοινού.

Αν λοιπόν μέσα σε αυτό έχουμε ξεκαθαρίσει ότι το εκάστοτε υ μέλος δε θέλει να έχει την παραμικρή ομοφυλοφυλική επαφή, θεωρώ ότι το Κ μέλος δεν πρέπει και δε μπορεί να το αγνοήσει και να πράξει έστω και υπό δοκιμή κάτι διαφορετικό. Υπό αυτή την έννοια η/ο υ σαφώς και έχουν φύλο.

Αν βέβαια πρόκειται για αμφισεξουαλικό άτομο, τότε τα πράγματα απλουστεύονται σημαντικά. Ωστόσο σε κάθε περίπτωση, όταν μιλάμε για παιχνίδι, σχέση και "εμπλοκή" των 2 και μόνο (Κ και υ), εκεί πια δεν υπάρχει κανένα φύλο και ειδικά ο υ (άντρας) μπορεί να γίνει τα πάντα για χάρη της Κ του. Από γλυκός και τρυφερός ή άγριος εραστής μέχρι η απόλυτη πουτάνα Της.    

Εκεί πια έχει άλλη σημασία και αξία να γίνεται το υ μέλος (το) οτιδήποτε για το Κ.

 

Μπερδεύτηκα λίγο με την ερώτηση. Τη βρίσκω ενδιαφέρουσα όμως από τα όσα πιάνω. Οπότε θα κάνω μια απόπειρα να απαντήσω στα όσα αντιλαμβάνομαι με την ελπίδα να μην είναι εντελώς off και να πάμε παραπέρα το διάλογο.  

Θα περιέγραφα τη δομή ενός ανθρώπου, ας πούμε τη δική μου για να μην γενικεύω, ως μια πυραμίδα ή ένα πύργο (και σαν αυτό του Τζένγκα ακόμη   ). Στη βάση βρίσκονται πράγματα τα οποία σχετίζονται με τη φύση - σώμα - ένστικτά μου. Και αυτά τα κάτω (ως προς τη θέση όχι αξιακά) είναι που έχω κοινά με όλους τους ανθρώπους.
Ανεβαίνοντας στον πύργο υπάρχουν και άλλα πράγματα, χαρακτηριστικά προσωπικότητας - χαρακτήρα, συναισθηματικές και νοητικές διεργασίες, απόψεις ιδεολογίες, αισθήματα, συναισθήματα, πιστεύω.
Βλέπω την υποτακτικότητα ( το περί τίνος είναι ερώτηση ορισμού; αυτό δεν το έπιασα...) ως ένα ίδιον, που διαπερνά τόσο κατά σειρές όσο και κατά στήλες αυτό τον πύργο του εγώ μου.
Η υποτακτικότητα βρίσκει έκφραση τόσο σε κατώτερες λιβιδινικές - σεξουαλικές εκδηλώσεις μου (θέλω το αρσενικό να με αρπάξει από το λαιμό, να με κολλήσει στο πάτωμα και να με πηδήξει, για να το πω ευγενικά  ) όσο και ανώτερες νοητικές και συναισθηματικές διεργασίες μου (π.χ. την τάση να υπάγω την αξιακή μου ιεραρχία υπό την "έγκριση" Ενός που σέβομαι και με εμπνέει).
Στο κάτω επίπεδο, με διεγείρει η μυρωδιά κάποιων αρσενικών. Αυτή "μιλάει" στις ορμόνες μου. Αυτό (μεταξύ άλλων) διαμορφώνει το σεξουαλικό μου προσανατολισμό σε αυτό το επίπεδο.
Σε άλλο επίπεδο, για εμένα το Αρσενικό συμβολίζει τη δύναμη, την ισχύ αλλά και την πνευματικότητα (θεωρώ τις γυναίκες πιο χθόνια πλάσματα). Άρα στο Αρσενικό υπάγω τις διεργασίες του ανώτερου επιπέδου που ανέφερα παραπάνω.
Ίσως αν με έφτιαχνε η μυρωδιά των θηλυκών να με έφτιαχνε να με κυριαρχεί σεξουαλικά μια γυναίκα.
Και ίσως αν είχα άλλο συμβολισμό για την ισχύ να μπορούσα να υπαχθώ (υποταχθώ) σε μια γυναίκα Κυρίαρχο.

Δεν ξέρω αν απάντησα στο ερώτημα  
Ευχαρίστως να επανέλθω  

 

Tο νήμα έχει πολύ ενδιαφέρον.

Θα ήθελα να κάνω δυο ερωτήσεις: έχετε συναντήσει ποτέ άτομο που θέλει να υποταχτεί, όπως πολύ γλαφυρά αναφέρει ο @MasterJp, "πέρα και έξω από τον σεξουαλικό προσδιορισμό" του, που δεν ενδιαφέρεται αν το κυρίαρχο άτομο στο οποίο θα υποταχτεί είναι άντρας ή γυναίκα;
Και η δεύτερη, η οποία δεν ξέρω αν έχει απαντηθεί αλλού: έχετε συναντήσει κυριαρχικό άτομο που ενδιαφέρεται μόνο για την κυριαρχία per se;

Πρόκειται για θέμα που για μένα έχει μεγάλο ενδιαφέρον, και που συνδέεται με μια γενικότερη θεώρησή μου, εκτός BDSM, του μηχανισμού που κάνει ένα άτομο να επιλέξει κάποιον άλλον.
Ενώ συνήθως αυτός ο μηχανισμός έχει να κάνει και με τις σεξουαλικές προτιμήσεις, γνωρίζω σίγουρα ότι είναι δυνατόν σε κάποιες περιπτώσεις η προσωπικότητα και η πνευματικότητα του άλλου ατόμου, ανεξάρτητα φύλου, να γίνουν οι κύριοι παράγοντες επιλογής, τόσο που υπερκαλύπτουν τον προηγούμενο σεξουαλικό προσανατολισμό.
[Ξέρω ότι αυτό το θέμα είναι off topic, το αναφέρω μόνο για να δικαιολογήσω την απορία μου].

 

Έχω την εντύπωση ότι τα στερεότυπα είναι εξ ίσου βαθιά ριζωμένα και στα δυο φύλα. Αν ο "κρότος" της διάλυσης τους είναι - και σαφώς είναι - δυνατότερος στα αρσενικά που φτάνουν στην αναγνώριση της υποτακτικής τους φύσης, πιστεύω πως αυτό οφείλεται στην άνιση εξέλιξη του γυναικείου και αντρικού μοντέλου στην σημερινή κοινωνία. Ενώ στις γυναίκες έχει πια αναγνωριστεί το δικαίωμα να είναι ανεξάρτητες, δυναμικές και δυνατές, το αρνητικό αυτού δεν έχει ακόμα γίνει αποδεκτό για τους άντρες.

Δεν μπορώ να συμφωνήσω στην θεώρηση ότι τα αρσενικά συμβολίζουν την πνευματικότητα περισσότερο απ' ότι οι γυναίκες. Η δικιά μου άποψη είναι ότι, πέρα από την βιολογική τους διαφορετικότητα, άντρες και γυναίκες είναι βαθιά ίσοι στις πνευματικές ικανότητες, και οι όποιες διαφορές έχουν προκύψει από τα κοινωνικά μοντέλα, και συνεχίζουν αναμφίβολα να προκύπτουν, όπως ανέφερα απάνω.

 

Όχι εγώ δεν έχω συναντήσει. Δεν λέω ότι δεν υπάρχει, λέω ότι εγώ δεν ξέρω κάποιο  

Έχω συναντήσει κυριαρχικό άτομο (κατά δήλωση του) που ενδιαφέρεται μόνον για σαδισμό per se. Αν δούμε το σαδισμό ως μια απόπειρα κυριαρχίας (τον θεωρώ κάτι τέτοιο), ίσως να μετρά το παράδειγμα που έχω εγώ.  

 

εντοπίζω την αδυναμία του νήματος ακριβώς στις δυο ερωτήσεις σου. έγινε και παλιότερα συζήτηση εάν η κυριαρχικότητα και η υποτακτικότητα είναι τα ακρογωνιαία χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, τόσο ισχυρά μάλιστα που να εκδηλώνονται σε κάθε έκφανση της συμπεριφοράς του ατόμου (κάποια κάποτε είπε ότι ο Κ. της ποτέ δεν...έπλυνε τουαλέτες στο στρατό, φαντάζομαι ότι του έλαχε υποτακτικός αρχιλοχίας που ψάρωσε μπροστά στο μαστεριλίκι).

όσο μένει ανοικτό αυτό το ενδεχόμενο, ίσως να ισχύει ότι το φύλο δεν αποτελεί κριτήριο επιλογής για την απόφαση της υποταγής ή της κυριαρχίας.

μια άλλη αδυναμία του νήματος έχει να κάνει με την απροσδιοριστία που τα τελευταία χρόνια καλλιεργείται έντονα σχετικά με τα δομικά χαρακτηριστικά των δύο αυτών εννοιών. όταν για παράδειγμα συζητείται εάν μια υποτακτική μπορεί να σοδομίζει ή και να σαδίζει τον Κ της και αντίστοιχα εάν ο Κ μπορεί να είναι μαζοχιστής ...τότε στο φύλο θα κολλήσουμε;

εγώ παραμένω προσηλωμένος στο στερεότυπο να με ερεθίζει η υποταγή μιας γυναίκας....παραμένω δλδ παλαιομοδίτης και στενόμυαλος ! και μέχρι τώρα...δεν το έχω μετανοιώσει.

 

Προτείνω μια οπτική. Ίσως να πηγαίνει λίγο μακρυά ή ξώφαλτσα αλλά οκ, απλά ίσως βρεθώ εκτός θέματος, δεν θα πλατιάσω  
Τα στερεότυπα γεννιούνται από έναν μηχανισμό βιολογικό. Συχνά ονομάζεται μηχανισμός heuristics στις ανθρωπιστικές επιστήμες.
Τα heuristics είναι αυτά που (μεταξύ άλλων) επιτρέπουν τη γρήγορη αντίδραση μας με σκοπό την επιβίωση κλπ.
Δεδομένου ότι το ανδρικό φύλο υπήρξε ανέκαθεν αυτό που έβγαινε για κυνήγι κλπ, μου φαίνεται πολύ εξηγήσιμο αυτό που λέει ο @MasterJp για τους άνδρες και τα στερεότυπα. Συμφωνώ με αυτό και για άλλους λόγους. Απλά παραθέτω έναν.  
Αν έχουμε προλάβει να αλλάξουμε τόσο από την εποχή των σπηλαίων και των ανθρώπων νομάδων; Όχι. Άποψη μου είναι πως όχι.  

Δεκτή η διαφωνία βέβαια   Και ευπρόσδεκτη  
Συμφωνώ ότι τα δυο φύλα είναι ίσα ως προς τις πνευματικές ικανότητες. Εν συνόλω όμως. Οι πνευματικές ικανότητες κάθε φύλου (παρ΄ότι στο total είναι ίσες) είναι πάρα πολύ διαφορετικές. Εξ ου και οι διαφορές που εντοπίζω εγώ. Και πάλι όπως είπα είναι δική μου θεώρηση βέβαια  

 

Γιατί οι κυρίαρχοι είναι στάνταρ πως έχουν φύλο και για τα υποτακτικά άτομα διερωτάσαι;