subspace

Νιρβάνα. Υπερόχο  

 

Πολύ ενδιαφέρον  

 

Που τα παραγγελνω αυτά τα sub mode και sub space??!! Θα ηθελα δύο για το χέρι και αλλά τέσσερα τυλίξτετα θα τα παρω σπίτι!!

 

Να μην ειρωνεύεσαι κάτι που δεν είσαι σε θέσει να κατανοήσεις και που πιθανότατα δεν θα μπορέσεις να νοιώσεις ποτέ.

 

Μην εξάπτεστε και μην βγάζετε ξυνιλες αγαπητοί μου συνομιλητες.
Έχοντας τοποθετηθεί αρκετά πιο πάνω είχα αναφέρει πως το έχω βιώσει σαν εμπειρία το sub space..
Ακόμα και αυτό να μην ίσχυε όμως έχω κάθε δικαίωμα να κάνω λίγο χιούμορ.. φυσικά δεν περιμένω από μεγαλύτερους ηλικιακά να κατανοήσουν το χιούμορ των νέων.. just saying!

 

Βαζε κανα χαμογελάκι Σοκο και θα εισαι οκ  

 

Sub-mode.  
Δεν ήμουν εξοικειωμένη με τον όρο   Νομίζω όμως ότι το συνθετικό "-mode" περιγράφει αρκετά καλά αυτό που νιώθω.

Θα θέλατε να δώσετε ένα παράδειγμα "boost";

 

Τα παραγγέλνεις στον εαυτό σου και προσμένεις - ελπίζεις σε μια μικρή βοήθεια απ' τα έξω!
Αν δεν μπορείς να τα βρεις, σημαίνει ότι δεν σου τα δίνεις  

 

Διάβασα όλο το άρθρο! Συνέχεια μπαίνω σε subspace. (θα τα πω λίγο μπερδεμένα μάλλον και λίγο το ιστορικό μου για να εξηγήσω πως μπαίνω σε subspace κα είναι πράγματα που δεν το έχω πει ούτε στην κολλητή μου. εδώ θα με καταλάβετε πιο πολύ   ) Γενικά είμαι υπερευαίσθητη παντού. Και αυτό το έχω αποδώσει στο ότι δεν έχω πάρει πολλά χάδια, αγγίγματα, αγκαλιές όταν ήμουν παιδί μάλλον (από ψυχολογικής άποψης το λέω και λέω μόνο για μένα) μετά όταν ξεπαρθενιάστηκα στα 18 μου (2005-2006) και ήταν και το πρώτο μου φιλί (ντρεπόμουν απίστευτα για τον εαυτό μου και έκανα πάντα πλατωνικές σχέσεις και δεν είχα ούτε καν μιλήσει ποτέ μου με αγόρι μέχρι τότε) και ήταν και το πρώτο μου αγόρι κάθε φορά μόνο και μόνο που τον έβλεπα ήταν σαν να παίρνω την δόση μου και πετούσα. Κάθε φορά που με άγγιζε κάτω (όταν είμασταν οι δυο μας στο κρεβάτι) οι αισθήσεις μου γίνονταν απίστευτα υπερευαίσθητες, μούδιαζα, και δεν μπορούσα να ελέγξω τον εαυτό μου από την υπερβολική ευτυχία. (άσχετο αλλά ήθελα τόσο πολύ να δω πως είναι αυτό το σεξ που έβλεπα σε τόσες αμέτρητες τσόντες που τα φτιάξαμε και επειδή με άγγιζε εκεί ήθελα να το κάνουμε μετά από 2 βδομάδες) Κράτησε 1 χρόνο.

Τώρα πλέον δεν έχω παραισθήσεις. Όταν όμως είμαι φουλ ερεθισμένη (μόνο με αυτόν που θέλω εγώ όμως), που πλέον δεν χρειάζομαι καν άγγιγμα για να ερεθιστώ ή μπορεί λίγο, απλά δεν νιώθω πολλά και δεν καταλαβαίνω τι κάνω. Και από την πολύ καύλα δεν είμαι εγώ πλέον. Νιώθω απλά έρωτα για τα πάντα και απολαμβάνω τα πάντα. (δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αλλά όταν μου το βάζουν την καύλα δεν την νιώθω στο τέτοιο μου αλλά στον εγκέφαλό μου και μετά σε όλο το κορμί μου μέχρι στις άκρες και των 20 δαχτύλων μου). Μπορεί ο άλλος να μου κάνει ότι θέλει (μέχρι να πω εγώ όμως γιατί με έχω μάθει να ελέγχομαι). Τα νιώθω όλα τόσο υπερβολικά και έντονα αλλά μουδιασμένη και μαστουρωμένη σαν να έχω πάρει την δόση μου, που νιώθω λες και είμαι σε ένα μόνιμο στάδιο λίγο πριν τον οργασμό. Είμαι και εγώ από τα κορίτσια που δεν έχουν τελειώσει ποτέ με παρτενέρ (2 φορές πήγα και μου το κόψανε γαμώτο.. θα ήθελα πολύ να μάθω πως είναι αλλά εντάξει. Μετά από αυτό το άρθρο είμαι πιο χαρούμενη γιατί ήμουν στεναχωρημένη που δεν είχα τελειώσει ποτέ..

Αυτά από μένα.. Α ναι!! Και τώρα κατάλαβα γιατί όταν το κάνω είμαι πιο τρελαμένη μετά και θέλω να το ξανακάνω και να το ξανακάνω και το νιώθω αυτό για 2-3 μέρες συνεχόμενα (2 μέρες μετά το σεξ είμαι μόνιμα ερεθισμένη και θέλω να το κάνω συνέχεια. Ειδικά αν είμαι και ερωτευμένη τρελαίνομαι ακόμα περισσότερο) και μετά τις 2-3 μέρες ηρεμώ και μπορώ να μην το ξανακάνω και 2 μήνες αν δεν νιώσω αυτόν τον έρωτα για τα πάντα. Μετά τους 2 μήνες αρχίζω και τρελαίνομαι πάλι αλλά συγκρατούμαι για τον έρωτα  

 

Καλό δε λέω, αλλά θα προτιμήσω Ben&Jerry's.




...Αργά είναι, εργάσιμη είναι, οπότε έκατσα και διάβασα όλο το θρεντ.
Για δύο πράγματα απόρησα:

α) Μόνο οι υ-τσες έχουν σαμπσπέης;
Δηλαδή, κανένα αγόρι δεν έχει να μοιραστεί καμμία σχετική ιστορία;
Δεν πήγε δηλαδή κανείς μάστερ στο ...μαστερσπέης,
per analogiam,
για να μας περιγράψει
πως βιώνει την αντίστοιχη κατάσταση
ο ντομ της παρέας;
Καταλαβαίνω τις δυσκολίες, φυσικά -
εκτός από το οι άντρες είναι δυσκολότερο να εκφραστούν και να μοιραστούν εμπειρίες,
είναι και κάπως πιο απαιτητικό να χειρίζεσαι τη ζωστήρα ...με το ένα χέρι,
οπότε η προσοχή ενός άντρα, μοιραία, αποσπάται...

Δεν χρειάζεται η εμπειρία να είναι ερωτική - ας μας περιγράψει κανείς το πως βίωσε μια νίκη της ομάδας του, στην τελική.
Κάτι, οτιδήποτε, σε αυτή την ανομβρία.



β) Γιατί 12.30 κλείνουν όλα τα ντελιβερυ μαζί;
Συννενοημένοι είναι;


Τέσπα, αυτά.