Μαθαίνουμε καινούρια πράγματα

Μια διευκρίνιση παρακαλώ. Όταν λέμε Κ εννοούμε dom η master η top?μήπως έχω κατανοησει κατι εγώ λάθος.

 

Σαμπως ξερουν κ αυτοι;

 

Νομίζω ότι μπορεί και οι δύο να απολαμβάνουν την ανταλλαγή ενέργειας με αυτόν τον τρόπο και έχω την εντύπωση πως είναι κάτι που γίνεται με σκοπό τη φροντίδα της σκλάβας. Εμένα μου έχει συμβεί και ήταν μια απόλαυση, και βιβλίο μου είχε δοθεί εντολή να διαβάσω και να πω τη γνώμη μου και ταινία στάλθηκα να δω και σε ποδοσφαιρικό αγώνα πήγα με τον ίδιο τρόπο και εκεί, επειδή δεν ήταν σίγουρος για μένα ίσως   μου είχε ζητήσει να πάρω φωτογραφίες από συγκεκριμένες φάσεις και να του τις στείλω. Έχω ερωτηθεί και έχω πει ότι δεν αντέχω να διαβάζω Καζαντζάκη και έχω ένα θέμα με Ντοστογιέφσκι και έχουν γίνει δεκτά αυτά τα δύο "όρια" που έχω θέσει.

Να νιώσεις ότι κλονίζεται μέσα σου η διαδικασία να ενδοβάλεις τα θέλω του Κυρίαρχου

Πριν από πολλά χρόνια, αγαπημένη βανίλλα φίλη δεν μπορούσε να αντιληφθεί τη δυναμική της Κυριαρχίας και υποταγής και εκτός από αυτό εγώ περνούσα κάποιες από τις πιο σκληρές φάσεις της διαδρομής μου στον χώρο. Η φίλη μου είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Κύριος ήταν ένα "συναισθηματικό βαμπίρ" και ήθελε να με βοηθήσει να το δω αυτό. Είχα προσπαθήσει να εξηγήσω αλλά μάταια. Η ίδια είχε κάνει ένα πολύ σοβαρό χειρουργείο εκείνη την εποχή, έβγαινε σπάνια από το σπίτι και περπατούσε με μεγάλη προσοχή. Ήρθε να με βρει με τεράστιο κόπο, σέρνοντας το πόδι της και μου έδωσε ένα βιβλίο για τα συναισθηματικά βαμπίρ. Μέσα είχε αφήσει ένα γράμμα που έλεγε "είκοσι χρόνια σ αγαπώ, αν είναι να υποφέρεις έτσι τουλάχιστον να ξέρεις ότι το κάνεις και γιατί το κάνεις. Διάβασε το βιβλίο, σε παρακαλώ." Ο Κύριος με είχε τιμωρημένη με σιωπή και ήμουν αναγκασμένη να χειριστώ το θέμα ολομόναχη. Το φάσμα των απίστευτων συναισθημάτων που ένιωσα νομίζω ότι δεν θα το ξεχάσω ποτέ μου.

 

ολα μαζι 3 σε ενα

 

Εντάξει εσένα δεν μπορώ να σε πάρω στα σοβαρά γιατί είσαι νέος πρωτάρης!

Αλλά αν υποθέσουμε ότι εγώ έχω (πάλι! ) δίκιο και Κ λέμε και τους τρεις παραπάνω είναι λάθος ότι κάθε σχέση από αυτές ξεχωριστά έχει διαφορετικές ισορροπίες?! Άλλη ισορροπία έχει μια D/s σχέση άλλη μια σχέση Top/bottom. Οι top αν δεν κάνω λάθος είναι πιο χαλαροί αν μου επιτρέπετε σε σχέση με έναν μάστερ! κυριαρχικοι χαρακτήρες δεν είναι και οι δύο?!

Νομίζω είμαι ξεκάθαρη στο τι λέω.

 

@gaby,
έδωσες μια ακόμη πλευρά και ευχαριστώ για αυτό. Αντιλήφθηκα ότι υπήρξε επώδυνο για σένα αυτό το γεγονός. Και μπορώ να καταλάβω το γιατί. Αλλά δεν ήταν ακόμη ένα αστέρι για τον Κ σου όταν βγήκε κερδισμένος από αυτή την αμφισβήτηση;
Ένας δικό σου άνθρωπος σε έκανε να τον κλονισεις από το βάθρο του αλλά η μετέπειτα συνειδητή επιλογή σου στο πρόσωπο του, δεν ήταν δική του νίκη;
Και στην τελική, αν η φίλη σου με τον τρόπο της κατάφερνε να αποδομήσει τον Κ σου, αυτό δεν θα έδειχνε ένα κενό σημείο στην μεταξύ σας σχέση; Που χρονικά να μην ήταν ορατό σε σένα εκείνη την στιγμή αλλά θα γινόταν μελλοντικά;
Υ. Γ. Συγγνώμη για τις ερωτήσεις, μια και αφορούν προσωπικές εμπειρίες σου. Αλλά στα αλήθεια, είναι ενδιαφέρουσα τροπή στην συζήτηση. Αν θέλεις να το μοιραστείς, αν όχι δεκτό φυσικά
Αλλά έχω μια διαστροφή με την ψυχολογία!  

 

Προσωπικα μπαινω στην διαδικασια αυτη ετσι κι αλλιως. Δηλαδη θεωρω αυτονοητο οταν ξεκινας μια σχεση να ενδιαφερθεις για το τι διαβαζει ο αλλος, τι μουσικες ακουει, τι ταινιες βλεπει κλπ. Σαν τασκ να διαβασω κατι δεν μου εχει ανατεθει, τουλαχιστον ακομα, παρολα αυτα εχω δεχτει καθοδηγηση σχετικα με βιβλια αλλα αυτο ηταν στα ενδιαφεροντα τα δικα μου περισσοτερο.

 

Εγώ έχω άλλη απορία. Γιατί πρέπει με το στανιό το Κ άτομο να "διδάξει" κάτι στο υ άτομο; Είναι κακό ένα υ να διδάξει κάτι σε ένα Κ; Χάνει από την κυριαρχία του το Κ άτομο αν "καθίσει στο θρανίο" να διδαχτεί από το υ άτομο; Συγγνώμη, αλλά αν ισχύει αυτή η άποψη έστω και στο ελάχιστο, εμένα μου φαίνεται ακραίως ηλίθια. Δεν καταλαβαίνω γιατί ένα Κ άτομο θα πρέπει ντε και καλά να έχει περισσότερες γνώσεις από το υ. Εγώ πχ γνωρίζω ποιός ήταν και τι έκανε ο Νικολά Τέσλα. Αν η Κ μου δεν το ξέρει, είναι ντροπή να της πω; Την κάνει λιγότερο κυρίαρχη το να μην έχει τις δικές μου γνώσεις;

 

Σε μία επαγγελματική σχολή πάμε για να μάθουμε μια τέχνη. Σε ένα δάσκαλο πάμε για τα υπαρξιακά/αυτογνωσιακά μας. Σε μια σχέση εμπλεκόμαστε για να μάθουμε τον άλλο και να αυτογνωριστούμε μέσα από τον άλλο. Λέγεται αλληλεπίδραση.

Η σχέση δεν είναι σχολείο. Το αν θα μάθω στον άλλο και θα μάθω από αυτόν εξαρτάται από το πόσο ανοιχτός είμαι στη σχέση. Δεν παίζει κανένα ρόλο η εγκυκλοπαιδική, επιστημονική, τεχνική κατάρτιση του κ και του υ. Η σχέση δεν είναι ούτε επιχείρηση.

Το στερεότυπο του κυρίαρχου-Πυγμαλίωνα ή μέντορα δεν έχει καθολική ισχύ. Η ασύμμετρη σχέση είναι γοητευτική γιατί οι εμπλεκόμενοι έχουν μεγάλο βαθμό συμπληρωματικότητας, άρα μπορούν να "φωτίσουν" μέσα από τον άλλο πλευρές της προσωπικότητάς τους που δεν τους είχαν απασχολήσει μέχρι τότε. Να γίνουν πιο "ολοκληρωμένοι" ως άνθρωποι.

Όσο για τους ισχυρισμούς περί ανωτερότητας του κ και κατωτερότητας του υ, μόνο γέλια μπορούν να προκαλέσουν. Είναι υπεραπλουστευτικό να ταυτίζουμε την προσωπικότητα ενός ανθρώπου με το ρόλο που επέλεξε να παίξει σε μια σχέση, όταν μάλιστα καλείται να παίξει διαφορετικούς ρόλους ταυτόχρονα σε άλλα πεδία της ζωής του.

 

@peleas αυτό ακριβώς!

 

Εγώ την "καλοσύνη" μου την γράφω...Αφού αν μη τι άλλο δεν φοβήθηκα ποτέ να εκφράσω την γνώμη μου, όσο και αν ήταν "αντιτουριστική".
Πέραν του γεγονότος ότι αυτές οι δυο παρεμβάσεις έκαναν - για μένα πάντα - διάνα.
Δηλαδή οι : #45 #46

Για κάποιο πέρα απ' τις νοητικές μου ικανότητες λόγο, πρέπει σώνει και καλά, ν' αναχθεί το bdsm και τα όποια επιμέρους στοιχεία του ( ή καλύτερα εκείνα που θα "έφτιαχναν" ένα/μια οποιονδήποτε/οποιαδήποτε απ' εμάς ) σε φιλοσοφική ατραπό, σε συμπαντική αλήθεια, σ' ευγενή αναζήτηση, σίγουρα σαν κάτι το τελείως διαφορετικό απ' τις "άλλες" σχέσεις.
Κι επειδή ειλικρινά την γλώσσα μου την έχω ξυρίσει πια τελείως κόντρα.
Μια ερώτηση ίσως "κάφρικη" αλλά που σκεφτόμουν εδώ και καιρό και τόσο άσχετη με το παρόν νήμα σε μένα τουλάχιστον δεν φαίνεται.

Πόσοι από εμάς τους Κ, διαλέξαμε να είμαστε με υ αρκετά κοντά μας σαν ηλικία, ή νοητικά, ή μορφωτικά, ή σαν ψυχικό σθένος τουλάχιστον "ισοδύναμες" μας ( για τα δικά μας πάντα κριτήρια ) ?
Και πόσοι από εμάς συνειδητά επιλέξαμε/επιλέγουμε γυναίκες υποτακτικής ψυχολογίας ακόμη και πάρα πολύ πιο νέες από εμάς, όπως και υ που θα ήταν ( πάντα για τα δικά μας κριτήρια ) ξεκάθαρα πιο "αδύναμες" μας νοητικά, μορφωτικά ή σαν ψυχικό σθένος ?

Όποιος θα ήθελε, ας έδινε στον εαυτό του την απάντηση καθώς και τους λόγους ( κάποιες φορές ακόμη και πίσω απ' τους λόγους ) για την όποια επιλογή του.
Εγώ τουλάχιστον δεν πιστεύω ότι όλοι οι Κ ανεξαιρέτως, θα είχαμε το σαράκι της "μεταλαμπαδεύσεως" της όποιας γνώσης μας ( αναφέρομαι κυρίως σ' εξωdsmικά ζητήματα ) στην όποια υ μας.
Ούτε ότι θα είχαμε όλοι και πάντα τόσο "βαθιά στην καρδιά" μας την βελτίωση της υ μας ( πόσο μάλλον της κάθε υ που μαζί μας θα σχετιζόταν ) σαν άνθρωπα.