Υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια: Υπέρ;... κατά;...

Συμφωνώ και εγώ με το "χωρίς διακρίσεις" και οι λόγοι είναι δύο: Ο ένας λόγος έχει να κάνει με το κοινωνικό σύνολο. Δεν βλέπω να εξυπηρετούν κανέναν σκοπό οι διακρίσεις εναντίον των ομοφυλοφίλων, στο βαθμό που έτσι και αλλιώς ως κοινωνία έχουμε υπερβεί προ πολλού την αντίληψη ότι ο βασικός σκοπός είναι η αναπαραγωγή - καλώς ή κακώς, δεν το εξετάζω. Ο δεύτερος έχει να κάνει με τους ομοφυλόφιλους. Έχω τη γνώμη ότι αν αφαιρεθεί τελείως το "αντέρεισμα" ότι έχει εναντίον του την κοινωνία στην επιλογή κάποιου να ζήσει ως ομοφυλόφιλος τουλάχιστον θα πάψει να υπάρχει το κίνητρο της οργής και της αντίθεσης.

Όσον αφορά τον - αναγκαστικό - θεσμό της υιοθεσίας πάντα η πολιτεία εμφανίζεται ιδιαίτερα αμήχανη όταν πρέπει να διαχειριστεί το θέμα τι θα γίνουν τα παιδιά που για κάποιον λόγο από πικρό ως τραγικό δεν είναι με τους φυσικούς τους γονείς. Συνήθως επιλέγει πού θα τα δίνει με διάφορα κριτήρια όπως ηλικία, λειτουργική σχέση του ζευγαριού, καλή ή μέτρια οικονομική κατάσταση. γιατί δεν έχουν τεκνοποιήσει οι ίδιοι, πόσον καιρό προσπαθούν να υιοθετήσουν. Τα κριτήρια αυτά τρέχα γύρευε πώς θα λειτουργήσουν αλλά τουλάχιστον η πολιτεία έχει κάνει αυτό που μπορούσε. Πρωτίστως για τα παιδιά.

Όσον αφορά την υιοθεσία απο ομόφυλα ζευγάρια γενικά, έχω τη γνώμη ότι οι γενικές κουβέντες δεν έχουν και μεγάλο νόημα, στο βαθμό που αν επιτραπεί στα ομόφυλα ζευγάρια να υιοθετούν δεν εξασφαλίζεται διόλου η ίση μεταχείρισή τους απέναντι στα ετερόφυλα ζευγάρια εκείνα που έχουν μπει στη σειρά για να υιοθετήσουν. Να δω και να μην πιστέψω ότι θα διαπιστώνεται αν και κατά πόσο πληρούνται κάθε φορά τα κριτήρια. Αν ένα ομόφυλο ζευγάρι πληροί τα χ κριτήρια αλλά όχι τα ψ και ένα ετερόφυλο ζευγάρι πληροί τα αντίστροφα, τότε ποιος θα αποφασίσει με σεβασμό στα δικαιώματα όλων τι θα γίνει, πώς θα το αποφασίσει και πώς θα ελεγχθεί για την απόφασή του;

Επιπλέον, αλλά είναι καθαρά προσωπική θέση αυτή, έχω ένα θέμα με τον ακτιβισμό, σε αυτό ειδικά το θέμα, των ίδιων των ομοφυλοφίλων, σε πολύ αδρές γραμμές γιατί ακριβώς ενεργοποιούνται; Είναι ο.κ. για όλους να θεωρείται η υιοθεσία ως διεκδικούμενο δικαίωμα ειδωμένο με επίκεντρο το ομόφυλο ζευγάρι και την δυνητική επιθυμία αυτού; Εγώ π.χ. θα ήθελα να εξετάζεται το θέμα ανάλογα με τις ανάγκες από πλευράς διαθέσιμων παιδιών για υιοθεσία, αν υπάροχυν πολλά και χρειάζεται να ανοίξουν σπίτια να τα δεχτούν να μπούν και τα ομόφυλα ζευγάρια - με ίσους όρους - σε αυτούς που μπορούν να δεχτούν παιδιά.

Και τέλος… λαμβάνει κανείς υπόψη τι θέλει το παιδί;

 

Μπορείς να απευθύνεις την ερώτηση στον εαυτό σου. Εσύ γιατί ήθελες, (αν ήθελες) να κάνεις παιδιά?
Απάντησέ το αυτό στον εαυτό σου και άσε τους άλλους να το απαντήσουν για πάρτη τους.
Γενικά, δεν παίζει η υιοθεσία στην Ελλάδα, προτιμάμε να είναι παρκαρισμένα στα ιδρύματα τα παιδιά αυτά, κάνοντας την διαδικασία κάτι σαν απαγορευτική για όλους, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού.
Εδώ απλά συζητάμε και καλά, για το δικαίωμα, το θεωρητικό κομμάτι δηλαδή.
Το ποιος είναι κατάλληλος για να γίνει γονιός και ποιος όχι, είναι κάτι που η ίδια η ζωή το αποδεικνύει, για όλους ανεξαιρέτως.

 

Μια πολύ απλοϊκή απάντηση είναι:
Διότι η μαμά του είναι καλό να έχει στήθη και να μπορεί να το θηλάζει. (αν δεν έχει δεν πειράζει, αλλά αν έχει είναι καλύτερο )
Το οτι μπορεί να μεγαλώσει κάποιος χωρίς να θηλάσει είναι γνωστό.
Αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανένας, είναι οτι το να θηλάσει ένα παιδί είναι καλύτερο από το να μην θηλάσει.

Το να έχει την μαμά του ένα κορίτσι και να μπορεί να μιλάει με αυτήν είναι καλύτερο από το να μην την έχει. (Το να προβληθούν άλλες αντιστοιχίες σε αυτό, δεν έχει νόημα γιατί αναφέρομαι σε αυτό και όχι σε άλλο).

Ο γυναικείος οργανισμός υπόκειται σε αλλαγές (σώμα και εγκέφαλος) ώστε να μπορέσει να προσφέρει την καλύτερη δυνατή παροχή για το παιδί. Είναι λοιπόν καλύτερο για ένα παιδί να έχει την κανονική του μαμά από το να μην την έχει.
Όλα αυτά ειναι αυτονόητα.
Όλη η διαδικασία με τις τεκνοθεσίες των ομοφύλων ζευγαριών έχουν να κάνουν κυρίως με την διεκδίκηση του δικαιώματος της ισότητας μεταξύ των ενηλίκων και όχι με τα δικαιώματα των παιδιών.
Δηλαδή επειδή είναι πολύ σπάνιο το φαινόμενο, να υιοθετεί κάποιο ζευγάρι για να κάνει καλό στο παιδί αυτό καθαυτό, αλλά κυρίως υιοθετεί για να καλύψει δικά του συναισθηματικά και κοινωνικά κενά, οι περιπτώσεις των ομοφύλων ζευγαριώνν δεν διαφέρουν ως προς αυτό, από τις περιπτώσεις των ετερόφυλων.

 

Tα επιχειρήματα αυτά είναι τόσο τραγικά όσο και η άποψη ότι δεν μπορεί να γίνει γονιός οποιος το επιθυμεί και έχει τα απαραίτητα μυαλά να το κάνει... Σίγουρα οσοι φέρουν τέτοιες απόψεις σαν τις παραπάνω δεν είναι κατάλληλοι... Αλήθεια... Πόσοι άραγε απο εσάς έχετε παιδί;;;; χμ...

 

Αχμ, κανένα προς το παρόν, για πείτε μας και εμάς, όσοι από εσάς έχουν παιδιά, πως σας φαίνεται είναι σωστό ή λάθος, να μαθαίνουμε και εμείς τα μικρά...

 

H Ψυχολογία μιλάει για ανάγκη ύπαρξης "φροντιστή" για το παιδι, όχι κατ' ανάγκη της μητέρας. Πολλά παιδιά έχασαν τη μητέρα τους στη γέννα, μεγάλωσαν με τον πατέρα, με τη γιαγιά, με γκουβερνάντα κ.λ.π. Οι στατιστικές δε δείχνουν ότι αυτά τα παιδιά βγαίνουν προβληματικά.

Ο λόγος για τον οποίο θέλει κάποιος να γίνει γονιός δεν έχει να κάνει με το φύλο. Τα περί "βιολογικού ρολογιού" της γυναίκας έχουν προ πολλού ανατραπεί. Ομόφυλο ζευγάρι εξ άλλου είναι και το λεσβιακό.

Η σύντροφός μου κι εγώ, για παράδειγμα, δε βρήκαμε το λόγο να κάνουμε παιδί, γι αυτό δεν αποκτήσαμε.

 

Αν προσέξεις δεν λέω πουθενά ότι είναι κακό κάτι, απλά λεω ότι κάτι ειναι καλύτερο. Τονίζω μάλιστα ότι αναφέρομαι σε αυτό και μόνο και όχι σε κάτι άλλο.

 

Να το βάλει σ' ένα κλουβάκι να του κελαηδά. Συγνώμη για την ειρωνεία, αλλά όσο και να σέβομαι τις αντίθετες απόψεις. Είναι κάτι ατάκες που ειλικρινά δεν βρίσκονται ούτε στη γη, ούτε στον ουρανό.
Δηλαδή το έτερο ζευγάρι το παιδί γιατί θα το ήθελε? Για να βοηθήσει στα χωράφια ή στη στάνη?
Μην ξεχνάμε και τους λόγους για τους οποίους τ' αγόρι σε κάποιες περιοχές της επικράτειας αποκαλούταν πριν χρόνια παιδί και το κορίτσι ήταν κορίτσι ( όχι παιδί και κείνο ).

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Από εδώ και κάτω η απάντηση μου δεν έχει συγκεκριμένο παραλήπτη...

Το λοιπόν, να μην αποδέχεται κάποιος/α την ομοφυλοφιλία ή να την θεωρεί αφύσικη είναι δικαίωμα του/της.
Έως ότου κάποιος/α δεν βρίσκεται σε θέση να βλάψει τα ίσα δικαιώματα κάποιου/ας άλλου/ης κατόπιν διακρίσεων, όποιος/α θα τον/την έλεγε ομοφοβικό/η, κατ' εμέ θα έκανε λάθος.
Αφού και οι αφορισμοί και οι χαρακτηρισμοί δίνουν και παίρνουν αβέρτα και πολλές φορές αλόγιστα.
Ως προς την ουσία, μιλάμε για οικογένεια ( γιατί μ' αυτήν είναι συνυφασμένη η υιοθεσία ) σαν κάτι τ' αόριστο που δεν θα είχε καμία σχέση με κείνους/ες που θα την δημιουργούσαν.
Λες και κάποιος/α που θα ήταν ακατάλληλος/η σαν μονάδα, μες στο πλαίσιο της οικογένειας θα μεταμορφωνόταν.
Θεσμός είναι ένα κατασκεύασμα που από μόνο του θα μπορούσε να έχει μόνο συμβολική αξία.
Αν δεν υπάρχουν τα όργανα ( στην προκείμενη οι άνθρωποι που θα την απάρτιζαν ), δεν θα είχε καμία πρακτική λειτουργία.
Ο θεσμός θ' αποσκοπούσε στην πλήρωση κάποιων συγκεκριμένων σκοπών ναι ή όχι?
Ένας απ' τους σκοπούς της οικογένειας θα ήταν και δημιουργία ενός στενού/"περιφραγμένου" περιβάλλοντος για την βέλτιστη καλλιέργεια/έκφραση/προστασία
διαφόρων χαρακτηριστικών και αναγκών των μελών της?

Κι εγώ επαναλαμβάνω με το φτωχό μου το μυαλό, η οικογένεια θα ήταν μια οντότητα ξεχωριστή απ' τα μέλη της?
Όπως και #66 ... Γιατί ακόμη δεν είδα καμία απάντηση από κανέναν/καμία σε κείνη μου την "άσχετη" με το θέμα ερώτηση.

Αυτά περί χαμηλής νοημοσύνης των όποιων από εμάς τους "αντιφρονούντες".
Υποθετικά όλες οι γνώμες είναι σεβαστές. Να ανεβαίνουν οι τόνοι δεν είναι κακό. Να χλευάζουμε και να χαρακτηρίζουμε με περισσή ευκολία σαν άκυρα τ' αλλότρια επιχειρήματα.
Όταν τα δικά μας είναι τουλάχιστον εξίσου σαθρά, για μένα είναι..( αυτολογοκρίνομαι )  

Θα προτιμούσα χίλιες φορές να διαβάσω ένα διαφωνώ, επειδή για μένα τάδε ή δείνα η οικογένεια είναι μόνο άντρας-γυναίκα και δεν γουστάρω οι gay να σφετερίζονται τον θεσμό.
Παρά - πάντα κατ' εμέ - μια σειρά από ατάκες ( όχι συλλογισμούς ) που δίνουν την εντύπωση μιας γάτας, που προσπαθεί ν' αναρριχηθεί σ' έναν καθρέφτη.

 

Mα δεν σου αποδίδω ότι είπες κάτι τέτοιο. Επιχειρήματα παραθέτω  
Αν με ρωτάς, αν μπορούσα να επιλέξω μεταξύ ενός ετερόφυλου και ενός ομόφυλου ζευγαριού για την υιοθεσία ενός παιδιού και ήταν αμφότερα τα ζευγάρια άψογα, οπότε διέφεραν μόνο κατά φύλο, όντως θα επέλεγα το ετερόφυλο ζευγάρι, για ένα μόνο λόγο: Για να μην έχει πρόβλημα το παιδί αργότερα με το περιβάλλον του (σχολείο, κοινωνία) εξαιτίας της οικογενειακής του "ιδιαιτερότητας". Από αυτό όμως μέχρι την απαγόρευση υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, η απόσταση είναι μεγάλη.

 

Ερώτηση προς όσους διαφωνούν με την υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια.
Ας υποθέσουμε ότι εσείς και ο/η σύντροφός σας δεν μπορείτε να αποκτήσετε παιδιά. Επιλέγετε το δρόμο της υιοθεσίας. Θεωρείται ότι πρέπει να παίζει ρόλο η διαφορετική ερωτική προσέγγιση που έχετε by default, ως μέλη αυτού του χώρου;
Μην αγνοήσετε, ότι για τον περισσότερο κόσμο είμαστε και εμείς διεστραμμένα όντα που κυβερνουνται από ανίερα πάθη!!

 

Δεν έχω αναφερθεί ποτέ σε απαγορεύσεις.

 

Η υιοθεσία είναι καλύτερη από την μη υιοθεσία.