Εισαγωγή στη σκηνή ( session ) υπό καθεστώς αλλοιωμένης συνειδητότητας

Όπως προαναφέρθηκε, μεγάλη σημασία έχουν οι αντοχές κάθε ατόμου. Και δεν φτάνει αυτό γιατί το ίδιο άτομο, από μέρα σε μέρα έχει άλλες αντοχές (π.χ. αναλόγως κούρασης, του τι μπορεί να έχει φάει, διάθεσης κλπ).
Δεν είμαι κατά της χρήσης κάποιας πολύ ήπιας ουσίας (ως τέτοια ορίζω το ελεγχόμενο αλκοόλ και κανένα ελαφρύ τσιγάρο). Σίγουρα όχι ψυχεδελικά και λοιπά σκευάσματα.

Δεν θεωρώ ότι αυτά έχουν οποιαδήποτε άλλη χρήση και σκοπό πέρα από το να προσθέσουν μια απολαυστική οδό παραπάνω, κάποιος ας πούμε να γευτεί ένα ποτό του οποίου τη γεύση αγαπά.  
Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνεται χρήση ουσιών (όσο ελαφριά και να είναι) ως αναστολέας ντροπών, αμυνών, ενοχών κλπ. Εκεί υπάρχει πρόβλημα. Δηλαδή αν έχεις ανάγκη ακόμη και ένα ποτό για να χαλαρώσεις, ωπ, πρόβλημα για μένα.

Εξάλλου συχνότατα υποτιμούμε τα ίδια τα ψυχότροπα του οργανισμού μας (call me ορμόνες   ) και τις αλλοιωμένες καταστάσεις συνείδησης που αυτά φέρουν. Ενδεικτικά, στο νήμα του @MasterJp για το subspace έχουν αναφερθεί πολλά επί του θέματος.
Σημασία έχουν για μένα οι συνειδητές επιλογές.  

 

Αν ρίξουμε μια ματιά στο πολύ καλό link του νηματοθέτη, θα παρατηρήσουμε ότι ακόμα και η πιο "απλή" ουσία, όπως είναι το αλκοόλ, μπορεί να επιρρεάσει άμεσα το επίπεδο συνείδησης. Σε sessions τα οποία ούτως ή άλλως δοκιμάζουν τον οργανισμό μας και την υπερέκκριση των αντίστοιχων ορμονών, το να προσθέσουμε από μόνοι μας και άλλες ουσίες επιρροής της συνειδητότητας, είναι δυνητικά επικίνδυνο. Και λέω δυνητικά, γιατί μπορεί εν τέλη όλα να πάνε κατ' ευχήν αλλά ποιος -σώφρων- άνθρωπος θα το ρίσκαρε?
Όσον αφορά τα ιατρικά προβλήματα που μπορεί να έχει ο παρτενέρ, ακόμα και μια θλάση ή ένας μυικός τραυματισμός είναι αποτρεπτικός! Πόσο μάλλον σοβαρότερα προβλήματα υγείας! Δεν θ' αναφερθώ σε κακή χρήση μέσων (όπως πχ στο shibari ή στο breath play) που μπορεί από μόνη της να επιφέρει κάποια βλάβη αλλά στο ότι μπορεί να επιδεινώσει μια προϋπάρχουσα ενεργή ή σε λανθάνουσα μορφή πάθηση.
Τέλος, το να παρατηρούμε με όλες μας τις αισθήσεις τον/την παρτενέρ μας και να καταλάβουμε την ψυχοσύνθεση της στιγμής, μπορεί να μας βοηθήσει ν' αποτρέψουμε περαιτέρω επιδείνωση καταστάσεων. Δεν μιλάω απαραίτητα για τον ψυχισμό του/της εκείνη την στιγμή αλλά για την -πιθανή- απόκρυψη χρήσης οιανδήποτε ουσιών ή/και ιατρικών παθήσεων.
Play safe is the key to a successfull session, boys and firls!

 

ερωτευμένη και υπο την επήρεια της αλληλεπίδρασης μαζί του..που είναι ήδη ισχυρά εσωτερικά "σκευάσματα"..
και μόνο στη σκέψη πως κάποιο σκεύασμα θα αλλοίωνε τη μαγική στιγμή εκείνη την συνειδητότητά μας
νιώθω φόβο,αηδία και ξενέρωμα.
προτιμώ την λευκή σοκολάτα εναλλακτικά,για χαλάρωση..

υ.γ εκτός "σκηνής" τωρα
τελευταία διεπίστωσα πως γενικότερα
η μπύρα φουσκώνει και είναι πικρή,το κρασί αν και καλύτερο απο την μπύρα,είναι κάπως γλυκόξινο και λίγο στυφό,το τσίπουρο που δοκίμασα πρόσφατα,είναι σα να πίνεις αρωματικό οινόπνευμα με παγάκια και το λικέρ ειναι υπερβολικά γλυκό..
το τσιγάρο μολονότι κάνει ωραίο εφε αισθητικά με τον καπνό και τα λοιπά,στο τέλος αφήνει μια θολόπικρη γεύση..κάτι σαν καμμένο λαχανικό..στον ουρανίσκο.

 

Συγγνώμη για το off topic, αλλά αυτή είναι η καλύτερη εξήγηση που έχω διαβάσει για τη γεύση του τσιγάρου!! Αυτό και το "τσαρούχι".

 

Ξεκίνησα να διαβάζω το νήμα ενημερωτικά, όπως και πολλά παλιότερα ιδιαίτερα, γνωρίζοντας ότι δεν με αφορά επί της ουσίας. Μιας και δεν πίνω πάρα σπάνια και τα ναρκωτικά είναι κόκκινη γραμμή για μένα.
Στο link όμως βρήκα και την καφεΐνη!! Και έτσι κατάλαβα ότι στην ουσία με αφορά!Κάνω χρήση και κατάχρηση του καφέ σε μόνιμη βάση, τολμώ να πω. Με έβαλε σε σκέψεις, το πόσο μπορεί να αλλοίωσει την οποία αίσθηση έχω. Και το αν αυτό έχει συμβεί, χωρίς να γίνει αντιληπτό από μένα στο παρελθόν...
Αυτό μου θύμισε ότι η μοναδική φορά που πέρασα κόκκινο φανάρι οδηγώντας , ήταν όταν εξαιτίας ενός έγκλειστου φρονιμίτη ήμουν με αντιβίωση και αναλγητικα. Ακόμη και σήμερα, απορώ πώς δεν είδα καν το κόκκινο που είχε ανάψει...
Με αυτό θέλω να πω, ότι η αισθήσεις ή αν θέλετε τα αντανακλαστικά μου ήταν μειωμένα. Στην περίπτωση που αυτό δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός, αλλά είχε άμεση εξάρτηση με τις οποίες χημικές ουσίες που υπήρχαν στον οργανισμό μου. Πόσο εκεί θα ήμουν σε ένα session και πόσο σε θέση να βιώνω σωστά, κάτω από τις ίδιες συνθήκες; Ειλικρινά, δεν το γνωρίζω...
Αλλά συνεχίζω να πιστεύω ότι η ύπαρξη των φαρμάκων στον οργανισμό μου ευθύνεται για την προσπέραση. Και εκεί στάθηκα τυχερή και δεν υπήρξε ατύχημα, αλλά θα μπορούσε. Προφανώς και δεν είναι τυχαίες οι προειδοποιησεις να προσέχουμε στην οδήγηση σε πολλά φάρμακα.
Σε ένα session δεν υπάρχουν οδηγίες στο κουτί, οφείλουν οι συμμετέχοντες να προστατεύουν τους εαυτούς τους και τους συντρόφους τους.

 

Οτιδήποτε εισέρχεται στον οργανισμό με σκοπό να βελτιώσει (με ή χωρίς εισαγωγικά) τις αντοχές και τη διάθεση με βρίσκει πέρα για πέρα αρνητικό.

Το μόνο, που μπορώ να δεχτώ μιλώντας αρχικά για το άτομό μου είναι ένα ποτό. Κυριολεκτικά ένα όμως... με το δάχτυλο οριζόντιο και όχι κάθετο  . Στα πλαίσια μίας μικρής χαλάρωσης και τίποτα παραπάνω. Γιατί το πολύ σίγουρα βλάπτει και συχνά οδηγεί σε ολοκληρωτική χαλάρωση-κατάρρευση ίσως και ανικανότητα.

Προτιμώ να έχω απόλυτη επίγνωση του τι κάνω και να νιώθω όλα όσα μου κάνουν. Να τα ζω αυθεντικά και όχι "φιλτραρισμένα" και φτιαχτά. Πρωτίστως για λόγους ασφαλείας αλλά και για λόγους πραγματικής απόλαυσης όσων διαδραματίζονται.

Μία όμορφη συντροφιά και λίγο ποτό συμβάλλουν σαφώς στη δημιουργία "ατμόσφαιρας". Όμως μέχρι εκεί. Γιατί είναι απείρως καλύτερα να εστιάζουμε στη συντροφιά και να πίνουμε από το ίδιο ποτό και ενδεχομένως και το ίδιο δαχτυλάκι  

 

Ο οργανισμός μας παράγει από μόνος του με σοφία όλες τις ουσίες που χρειαζόμαστε σε κάθε περίπτωση (εκτός αν μιλάμε για παθολογικές καταστάσεις). Η ισχυρότερη όμως "ουσία" είναι η φαντασία μας. Το ίδιο μας το μυαλό. Και η απόφασή μας να αφεθούμε κάθε φορά να ζήσουμε απόλυτα την επιλογή μας. Οι ουσίες που λαμβάνουμε παρεμποδίζουν την ανόθευτη απόλαυση. Αποτελούν φυγή από την πραγματικότητα, όταν εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε ικανοί να τη ζήσουμε χωρίς αντιστάσεις...

 

Για εμένα δεν είναι απαγορευτικό. Αντιθέτως θα έλεγα ότι το νευρικό σύστημα και οι αισθήσεις λειτουργούν καλύτερα με την χρήση κάποιων ουσιών. Φυσικά, πρέπει κανείς να ξέρει όχι απλά τα όρια του αλλά τον εαυτό του. Δεν μπορεί έναςκαθαρός (απο όλες τις απόψεις) άνθρωπος να πιει ηρεμηστικά με αλκοόλ. Έφυγε, μας λέει Γιούχου και δεν ξέρουμε πως να το συνεφέρουμε.
Από την άλλη και κάποιος που έχει οικειότητα με τις ουσίες έχει και στάδια. Δεν του πάνε όλες οι ουσίες. Κάποιον μπορεί να τον πειράζει το αλκοόλ και με τα ναρκωτικά να τα πηγαίνει καλά.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι ουσίες, βοηθούν στο να γίνει ένας άνθρωπος πιο ευέλικτος "ηθικά" και με λιγότερες αναστολές έτσι ώστε να κάνει και να αισθανθεί πράγματα που υπο άλλες συνθήκες θα μπορούσε να μην έζει αυτή την δυνατότητα.
Τέλος είμαι κατά σε ναρκωτικά βαρυά κατά την διάρκεια σκηνής ή σε coxtail.
Ο άνθρωπος πρέπει να έχει σωστό set και setting.

 

Πολλοί είναι αυτοί που περνάνε καλά χωρίς ουσίες. Οι ίδιοι είναι επίσης που τους αρέσει να πίνουν και ναρκωτικά για δικό τους κέφι και οζι γιατί δεν μπορούν να περάσουν καλά διαφορετικά.
Που και που για μερικούς είναι αναγκαίο να "βρωμίζουν" λίγο το κεφάλι τους.
Δεν μιλάω για πρεζάκια μην παρεξηγηθώ...

 

Σωστά...πόσες φορές δεν έχουμε χρειαστεί ένα ποτάκι για να χαλαρώσουμε άλλωστε

 

Μα ακριβως αυτό είναι που δεν θελουμε, ανθρώπους που υπο την επηρεια ουσιων γινονται πιο ευέλικτοι ηθικα και μειωνονται οι αναστολες τους. Και δεν το θελουμε γιατι η συναινεση τους είναι αμφισβητισημη και ενδεχομένως αυτος ο ανθρωπος να μην μπορει να διαχειριστεί μετα τα οσα επραξε για να μη πω ότι μπορει να βρεθεις κατηγουρουμενος για εκμεταλευση κτλ...Το ότι οσοι είναι υπο την επηρεια ουσιων εχουν μειωμενο καταλογισμο, ακομα κι όταν διαπραττουν ποινικα κολασιμες πραξεις, δεν είναι τυχαιο....

 

Το πάτε αλλού. Μιλάμε για ουσίες που η αντίληψη συνεχίζει να υπάρχει. Δεν μιλάμε- ω για τρελή μαστούρα ή τριπάκια που είναι κάτι διαφορετικό.
Προσωπικά, αν ξέρω ότι κάπου θα ντραπώ, προτιμώ να πάρω κάτι που θεωρώ εγώ ελαφρύ και μια χαρά περνάω έχοντας όλες μου τις αισθήσεις και χωρίς να μετανιώσω μετά.
Δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους πρεζάκια αλλά σε κανονικούς καθημερινούς ανθρώπους.