Ζήτημα προσωπικής θέασης ( Ανάκατες σκέψεις περί σαδισμού και Κυριαρχίας )

Αυτό το νήμα σίγουρα δεν έρχεται να πραγματευτεί κάτι το καινούριο.
Πιστεύω ότι σε κάποιον/α θα έφτανε να διαβάσει τον τίτλο του, για να σχηματίσει μια ιδέα περί του "στίγματος" του.
Στα χρόνια τόσο στον πραγματικό όσο και στον εικονικό κόσμο, δεν ήταν λίγες οι φορές, που "σκουντούφλησα" στον φόβο του χαρακτηρισμού σαδιστής/ρια.
Ή που αρκετά απ' τ' άτομα που τον χρησιμοποιούσαν ( κυρίως για τους εαυτούς τους ), σαν να ένιωθαν την ανάγκη να τον δικαιολογήσουν, να τον μετριάσουν.
Πολλές φορές εξηγώντας - τα κατ' εμέ πάντα - αυτονόητα. Δηλαδή ότι η φιγούρα του σαδιστή/ριας στην οποία θ' αναφέρονταν, θα ήταν μονάχα εκείνη του σεξουαλικού.

Το λοιπόν, το έναυσμα γι' αυτό τον αχταρμά σκέψεων που βάζω σήμερα εδώ, το πήρα κυρίως από κάποιες παρεμβάσεις συμφορουμιτών, που είχαν αφήσει σ' ένα παλιό μου νήμα σ' αυτή την ενότητα.
Για κείνους, ο σαδισμός θα ήταν σε κάθε περίπτωση έκφραση Κυριαρχίας πάνω σε κείνον/η που θα τον ελάμβανε.
Αφού ακόμη και η πρόκληση ακραίων ( και μέχρι ενός σημείου οδυνηρών ) σωματικών αντιδράσεων του μαζοχιστή/ριας από πλευράς του σαδιστή/ριας,
δίχως καν την θέληση κανενός/καμίας απ' τους δυο να παραδώσει ή να λάβει τον ψυχολογικό έλεγχο, θα ήταν per sè, μια απ' τις ψηφίδες της Κυριαρχίας και της υποταγής.

Εδώ βάζω έναν αστερίσκο, τα εισαγωγικά στην λέξη θύμα είναι εσκεμμένα.
Γιατί όταν υπάρχει η συναίνεση, που θέλω να πιστεύω, ότι θα ήταν αποτέλεσμα λογικής και καλοζυγισμένης νοητικής επεξεργασίας του "κάτω" μέρους της εξίσωσης.
Και κατά συνέπεια θα ήταν η εξωτερίκευση μη "διεφθαρμένης" βούλησης του.
Αφού θα γνώριζε ξεκάθαρα όλα τ' απαραίτητα στοιχεία, που θα τ' ωθούσαν στο να συμφωνήσει σε κάποιες πρακτικές.
Δεν θα μπορούσε να γίνει λόγος για θύματα ή για θύτες.

Εγώ πια έχω φτάσει στο σημείο, που να πιστεύω μόνο όσα διαδραματίζονται μπροστά μου.
Όσα μπορώ ν' ακουμπήσω με τα "χέρια" μου. Μπορώ να γνωρίζω με βεβαιότητα μονάχα τι είδους διεργασίες θα τελούνταν μέσα στο δικό μου μυαλό.
Της οποιασδήποτε παρτενέρ μου θα είχα διηγήσεις, λόγια που θα έπρεπε να περάσουν απ' το δικό μου νοητικό κόσκινο.
Για να καταλήξω στο συμπέρασμα, αν και κατά πόσο θα με κάλυπταν.
Όμως το δέρμα που κοκκινίζει, το δάκρυ που τρέχει, οι μύες που συσπώνται, ακόμη και κάποιες κραυγές δεν ψεύδονται.
Εγώ ξέρω ότι πέρα απ' τις όποιες εντολές θα έδινα σε κάποια, πέρα απ' την όποια υποταγή ( και τις συνεπαγόμενες υπηρεσίες ) θα μου προσέφερε, με καυλώνει να της προκαλώ πόνο ( τόσο σωματικό όσο και ψυχολογικό ).
Δίχως να χρειάζεται να τ' ονομάσω τιμωρία, δίχως να το αποκαλώ task, δίχως να το θεωρώ δυνατότητα επιβολής ( άρα διατράνωσης της όποιας Κυριαρχίας μου επάνω της ).
Είναι κάποια πράγματα που θέλω ( και μπορώ ) να κάνω, αφού μου το επιτρέπει μέσα στα προσυμφωνημένα όρια.
Απλά, ξεδιπλώνω στον καμβά της τα ιδιαίτερα γούστα μου.

Ας πάω επιτέλους στο δια ταύτα,

Η Κυριαρχία θα ήταν λιγότερο, περισσότερο ή εντελώς ο ευγενικός μανδύας του σαδισμού?
Ο σαδισμός και η Κυριαρχία θα ήταν συγκοινωνούντα δοχεία, δυο ξεχωριστές ψηφίδες που θα συνυπήρχαν και ίσως θα εναλλάσσονταν. Δίχως όμως η μια να εξουδετέρωνε την άλλη?
Θα μπορούσε να υπάρχει ο ένας δίχως το παραμικρό ψήγμα της άλλης ή τούμπαλιν?
Τέλος, θα μπορούσε η Κυριαρχία ή ο σαδισμός, να ήταν απλά το επόμενο στάδιο στην εξελικτική σκάλα ενός/μιας Κυρίαρχου/ης ή ενός/μιας σαδιστή/ριας?

Κάθε άποψη θα ήταν όπως πάντα ευπρόσδεκτη απ' οποιονδήποτε/οποιαδήποτε κι αν προερχόταν ( δηλαδή ανεξαρτήτως status ).
Γι' άλλη μια φορά το πως θα "ξετυλιγόταν" το νήμα, το αφήνω στην κρίση σας.
Αν αποφεύγονταν οι εκτροπές ( δηλαδή, αν δεν ξεπερνούσαμε τις γραμμές ακόμη και της διαφωνίας σε υψηλούς τόνους ), δεν νομίζω ότι θα ήταν τόσο άσχημη σαν ιδέα.

Υ.Γ.

Ίσως και για κάποιους/ες ο σαδισμός και η συναίνεση να παίζουν γροθιές.
Εγώ εκτός απ' την συναίνεση, θα ξαναπροσέθετα και την σύνεση.
Αν αυτοί οι δυο παράγοντες τον σαδισμό όπως τον αντιλαμβάνομαι εγώ, θα τον "νέρωναν", θα τον έκαναν κακέκτυπο του "αληθινού", δεν θα είχα κανένα πρόβλημα.
Όπως λέει και ο τίτλος του νήματος, είναι ζήτημα προσωπικής θέασης του καθενός/καθεμίας μας.

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας... 

 

Πιστεύω ότι ο σαδισμός μπορει να υφίσταται χωρις άλλα κυριαρχικά χαρακτηριστικά και το ίδιο πιστευω και για τον μαζοχισμό ως προς την υποτακτικότητα.
Για εμένα είναι και τα 2 ικανές αλλά όχι αναγκαίες συνθήκες.

 

Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα σου. Καθώς και γιατί "έσπασες το ρόδι" του νήματος.
Θα είχα κάποια ερώτηση να σου κάνω, αλλά δεν θα το κάνω.
Αφού θα ήθελα ο καθένας/καθεμία να ξεδίπλωνε τις σκέψεις του/της, δίχως "πιλοτάρισμα" από μέρους μου.
Και αυτό μέχρι του σημείου που θα ήθελε.  

 

Shoot me!   Αν δεν σκόπευες να κάνεις την ερώτηση κακώς το είπες...ρώτα τώρα μη σκάσω!  

 

Χαχαχα, εγώ την κάνω και το χρίμα ( αλά γιατί χλαίς χαχαχα ) στο λαιμό σου. Επίτηδες το έγραψα έτσι πριν, ήξερα ότι θα σ' έτρωγε η περιέργεια χαχαχα.
Το λοιπόν, πάω - κατ' επίφαση - στην Αλεξανδρούπολη μέσω Δαμασκού. Και ξέρω ήδη ότι σε βάζω στο πεδίο της υπόθεσης ή της προσωπικής σου εμπειρίας ( τουτέστιν και τα δυο μεγέθη "πεπερασμένα", όπως οποιουδήποτε άλλου/ης ).
Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο κάποιου/ας που θα ήταν κυρίως φετιχιστής/ρια και που θα καλυπτόταν με την "κουβέρτα" της υποταγής ή της σκλαβιάς, για να ικανοποιήσει πιο εύκολα τ' όποιο φετίχ του/της.
Εγώ δεν βλέπω τίποτε το κακό και το γράφω πριν αρχίσουν οι εικονικοί πύραυλοι. Αφού ο καθένας/καθεμία είναι άρχοντας/ισα του εαυτού του/της και των θέλω του/της.
Τώρα, τι "εργαλεία" θα χειριζόταν ως προς την επίτευξη του όποιου σκοπού του/της, θα ήταν δικό του/της θέμα.
Το λοιπόν, αφού ο χαρακτηρισμός σαδιστής/ρια έχει αρκετά αρνητική χροιά.
Θ' αποκλειόταν κάποιος/α να καλυπτόταν με την "κουβέρτα" του Κυρίαρχου/ης, για να ικανοποιήσει - φορώντας μια πιο "ευγενική" μάσκα - την όρεξη του για πρόκληση πόνου?
Πιστεύεις, ότι όποιος Κ ποτέ του σε τιμώρησε, δεν "φτιάχτηκε" καθόλου όταν το έκανε?
Ή ότι δεν έψαξε ποτέ του να βρει κάποιο ψεγάδι εκεί που δεν υπήρχε, για να σε τιμωρήσει?

Το λέω για τελευταία φορά και εύχομαι όποιος/α θα ήθελε να γράψει κάτι, πριν το κάνει, να διαβάσει αυτά μου τα λόγια. Γιατί ίσως και ν' απέφευγε να ζοριστεί αδίκως.
Γιατί κάποιος/α θα ήταν σαδιστής/ρια, Κυρίαρχος/η, και τα δυο μαζί, ή μονάχα το ένα απ' τα δυο, είναι αποκλειστικά δικό του/της θέμα.
Εγώ απλά κουβέντα άνοιξα και γνώμες παίρνω. Η δική μου για μένα ( γιατί εκείνο είναι το πιο σημαντικό ) είναι ήδη αρκετά αποκρυσταλλωμένη.
Δίχως αυτό να σημαίνει, ότι δεν θα χώραγε την παραμικρή επανεξέταση/περαιτέρω αξιολόγηση βάσει των απόψεων των άλλων.

Υ.Γ. Εύχομαι να σου ήταν πολύ κουραστική η απάντηση μου, είπαμε, είμαι και σαδιστάκος χαχαχα...    

 

Όντως...έλιωσα τις σόλες μου μέχρι να φτάσω...
Υποθέτω ότι συμβαίνει... όσο συχνά συμβαίνει και ένας μαζοχιστής να παριστάνει τον υποτακτικό. (όχι απαραίτητα εσκεμμένα, καθότι μπορεί όντως τα πράγματα να είναι συγκεχημένα στο μυαλό καποιων, άνθρωποι είμαστε)
Μου εχει τύχει φίλος ποδολάγνος να νομίζει οτι λόγω της φυσικής θέσης της ποδολαγνείας ότι ειναι υποτακτικός...καμία σχέση...

 

Χαχαχα, χαίρομαι που έλιωσες τις σόλες σου...Εντάξει, δεν σε βασανίζω άλλο, έχω κι εγώ τα όρια μου.  
Σ' ευχαριστώ για τον κόπο σου, περιεκτικότατη η απάντηση σου και η παρένθεση ουσία μες στην ουσία.
Βέβαια, μην πάρουν τα μυαλά σου αέρα επειδή σου έκανα μια φιλοφρόνηση. Έτυχε χαχα. 

 

Ξέρω...έγνοια σου...σε πιάνει μόνο μέσα σε γιορτές κι αυτό 16:50-17:00 χαχαχαχα

 

Κόψε 9 λεπτά, πολλά είπες χαχαχα...    

 

Εγώ δηλώνω μεγάλος σαδιστής.

 

Κι εδώ σου βγάζω την καπελαδούρα για τα κότσια να το πεις.
Γι' αυτό κερνάω μπύρα σε μέρος που μποχάρει αληθινή αναρχία, παραβατικότητα και παρακμή όποτε θέλεις.
Όμως τις γυναίκες της παρέας άσε εμένα να τις διαλέξω χαχα...  

 

1.Η Κυριαρχία θα ήταν λιγότερο, περισσότερο ή εντελώς ο ευγενικός μανδύας του σαδισμού?
2. Ο σαδισμός και η Κυριαρχία θα ήταν συγκοινωνούντα δοχεία, δυο ξεχωριστές ψηφίδες που θα συνυπήρχαν και ίσως θα εναλλάσσονταν. Δίχως όμως η μια να εξουδετέρωνε την άλλη?
Θα μπορούσε να υπάρχει ο ένας δίχως το παραμικρό ψήγμα της άλλης ή τούμπαλιν?

Κάποτε in a galaxy far far away κάποιος προσάθησε να φτιάξει έναν αλγόριθμο για να αποδείξει ότι η Κυριαρχία και ο Σαδισμός είναι μεγέθη ανάλογα ενώ η Υποταγή και ο Σαδισμός μεγέθη αντιστρόφως ανάλογα και τελοσπάντων χαχαχα και καλά περάσαμε.

Ένας Κυρίαρχος άνθρωπος δεν είναι απαραίτητα σαδιστής και τούμπαλιν. Ξέρω πιο κλισέ πεθαίνεις, αλλά η στατιστική κατανομή των δικών μου γνωριμιών μέχρι τώρα δείχνει ότι δεν είναι απαραίτητα αλληλένδετα χαρακτηριστικά. Κ ορθώς δεν είναι.
Το δυστυχές είναι ότι πολλοί σαδιστές "καμουφλάρονται" κυρίαρχοι γιατί δεν μπορούν να δεχτούν την φύση τους και μπερδεύονται οι ίδιοι και μπερδεύουν κ άλλους που μπορεί να είναι υποτακτικοί αλλά όχι μαζοχιστές και ενιγουει σκατά.

3.Τέλος, θα μπορούσε η Κυριαρχία ή ο σαδισμός, να ήταν απλά το επόμενο στάδιο στην εξελικτική σκάλα ενός/μιας Κυρίαρχου/ης ή ενός/μιας σαδιστή/ριας?

Αυτό νομίζω είναι εξαιρετικά πιθανό ειδικά καθώς εναλλάσονται οι σύντροφοι και καθώς αλλάζουν κ πλουτίζουν κ οι εμπειρίες στη ζωή κάποιου... Είναι ωραίο να εξελίσσονται οι άνθρωποι χωρίς να φοβούνται...

Αυτά τα ταπεινά από εμένα.
Cheers