Ζήλια vs Κτητικότητα

χαχαχαχαχαχαχα οποτε δεν υπαρχει ουτε ζηλια ....ουτε κτητικοτητα........εβιβα αδερφε...και εβιβα σε ολους.....

 

κτητικοτητα υπαρχει , αλκοολ υπαρχει .... μεθη δεν υπαρχει

 

Μιλαμε νομιζω για ερωτικη ζηλια και οχι φθονο.
Σε αυτη τη περιπτωση ζηλια ειναι η εκφραση της απειλης που νοιωθει καποιος οτι καποιος αλλος εχει γινει αποδεκτης της αγαπης/ενδιαφεροντος/καυλας -οπως θελετε πειτε το-του συντροφου του.
Επειδη εκδηλωνεται και με ελεκτικη συμπεριφορα ισως εκει συγχεεται το θεμα με τη κτητικοτητα.
Θα συμφωνησω εν μερη με τη @libra πως ο κτητικος θελει να εχει τον ελεγχο ενω ο ζηλιαρης οδηγειται απο τη καχυποψια του αλλα δε συμφωνω οτι οποιος ειναι κτητικος ειναι ζηλιαρης.
Θα ελεγα οτι η διαφορα ειναι πως ο ζηλιαρης εχει σα κινητρο οτι κανει το φοβο του κερατωματος να το αποφυγει, ενω ο κτητικος το να γνωριζει επακριβως τι εγινε ακομα και τη στιγμη του κερατωματος.

 

Εμενα μου λειπει η ζηλεια

 

εχεις ξεπερασει το σταδιο της μεθης....?
Παρολα αυτα υπαρχει τοσος κακος εγω'ι'μος που λιγοι παραδεχονται την ζηλεια τους..........

 

Kοίτα..για εμένα έχει να κάνει με το ''στάτους'' που διαλέγεις για τον εαυτό σου, και ο μόνος λόγος που το βάζω σε εισαγωγικά είναι γιατι δεν θέλω να ληφθεί η λέξη ως επιλογή ρόλου - ταμπέλας
αλλα ως επιλογή για το ποια γραμμή ακολουθώ και είμαι χαρούμενος/η.

Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Ολοι ζηλέυουμε, άλλοι πολύ άλλοι λίγο ανάλογα πολλά πράγματα και όλοι βγάζουμε κτητικότητα , άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο πάλι ανάλογα διάφορους παράγοντες.
Η διαχείριση αυτών όμως, διαφέρει τρομερά απο στάτους σε στάτους. Εγώ σαν υ θα διαχειριστώ τη ζήλεια μου και την κτητικότητα μου κατα πως μου έχουν ορίσει. Τέλος, δεν υπάρχει κάτι άλλο. Αν θα είναι Α ή Β ή Γ έχει να κάνει με τον Κ που έχω επιλέξει.

Αν ήμουν Κ, φαντάζομαι πως τη διαχείριση της ζήλειας μου θα την οριζα μονάχα εγώ και με βάση αυτή και τις δικές μου αποφάσεις θα διαμόρφωνόταν και τη σχέση.

Ως βανίλα ή καλύτερα αν βρισκόμουν σε βανίλα σχέση, σου απαντώ καθαρά προσωπικά, πως διαχειριζόμουν τη ζήλεια και την κτητικότητα μου εγώ μεν..κατα πως με ενέπνεε το άλλο άτομο δε.Με επηρέαζε πάρα πολύ, πάντα, η στάση του άλλου δεν ξέρω καν αν είχα κάποια προσωπική άποψη ή ορια στο θέμα, ήμουν λίγο καθρέπτης.

Σε όλα αυτά, όπως και στην μονογαμία ή την πολυγαμία, όπως και στην πολυερωτία παίζει τρομερά μα τρομερά μεγάλο ρόλο το τι έχεις επιλέξει ( εσύ για εσένα πρώτα) να είσαι.

Θέλω κάποια στιγμή να ανοίξω ένα νήμα '' πολυερωτικό υ '' που θα αναλύσω διάφορες σκέψεις μου και τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι το ασύμμετρο και τις επιλογές για το στάτους σε συνάρτηση με θέματα όπως ζήλεια, κτητικότητα, παράλληλες σχέσεις κτλ...αλλά πρέπει να βρω χρόνο και να προετοιμαστώ ψυχολογικά για τον αχταρμα! χιχι

 

τι εγινε ρε παιδια μονο εγω ειμαι ζηλιαρης εδω μεσα?

 

Κτητικοτητα ειναι να θες τον αλλον δικο σου και ζηλεια ειναι αυτο που νιωθεις οταν αυτο δεν συμβαινει.

 

Ζήλεια και κτητικότητα είναι συναισθήματα που κατά τη γνώμη μου δεν έχουν καμία χρησιμότητα μέσα σε μια σχέση.

DISCLAIMER: στη συνέχεια θα ορίσω ζήλεια και κτητικότητα με διαφορετικό τρόπο από αυτά που διάβασα στα προηγούμενα posts. Αν κάποιος δήλωσε κτητικός και ο ορισμός του ειναι διαφορετικό από το δικό μου, γι' αυτόν προφανώς ισχύει ο δικός του ορισμός και όχι ο δικός μου. Πριν με λιθοβολήσετε, σκεφτείτε το.

Ζήλεια θεωρώ ότι είναι η αίσθηση ότι το άτομο με το οποίο έχουμε σχέση (ας περιοριστούμε σε μια δυαδική σχέση) μπορεί να νιώσει έλξη, να ερωτευτεί, κάποιο άλλο πρόσωπο, και να μας αφήσει. Δεν έχει να κάνει με ό,τι διαδραματίζεται στην πραγματικότητα, έχει να κάνει με την ανασφάλεια και την αίσθηση ανεπάρκειας αυτού που τη νιώθει. Γιατί από μόνη της προφανώς η ζήλεια δεν μπορεί να αλλάξει καμία κατάσταση, αν κάποιος θέλει να φύγει/κερατώσει/whatever θα το κάνει, ούτως ή άλλως. Το μόνο που θα αλλάξει είναι το κλίμα της σχέσης.

Εγώ βλέπω την κτητικότητα ως χειρότερο συναίσθημα, ως παθολογική ζήλεια. Είναι η ανάγκη να κατακτάει κανείς την ελευθερία του άλλου. Είναι ανάγκη ελέγχου, περιορισμός. Για μένα δηλώνει ανωριμότητα και ακραία ανασφάλεια. Είναι καταστρεπτικό συναίσθημα - για μένα τουλάχιστον, που δεν είμαι ούτε ζηλιάρα ούτε κτητική.

Για μένα, σε μια σχέση έχει νόημα και χώρο μόνο η ελευθερία που προέρχεται από την εμπιστοσύνη και την ειλικρίνεια.

 

οχι

 

Ζήλεια; Οχι, δεν ζηλεύω. Δεν νομίζω ότι με την ζήλεια μπορείς να κερδίσεις κάτι. Μπορεί να τρώω... κολλήματα με άλλα πράγματα, αλλά δεν ζηλεύω. Για μένα η ζήλεια θα έπρεπε να είναι μέσα στα θανάσιμα αμαρτήματα, άσε που ματιάζομαι εύκολα   Αν πιστεύεις στον εαυτό σου, δεν χρειάζεται να ζηλεύεις τον άνθρωπο σου. Αν σου δημιουργεί ο ίδιος αίσθημα ζήλειας, τότε σημαίνει ότι ΔΕΝ είναι ο άνθρωπός σου.

Οσον αφορά στην κτητικότητα: αφήστε τα "μου" και τα "δικός/δική μου" και κάντε καμιά παρτούζα   

Μόνο εσύ....!