πολυερωτικό υ

Εισαγωγή ( γενική )
Ο λόγος που ανοίγω αυτό το νήμα είναι καθαρά για να εμβαθύνω λίγο, παραθέτωντας δικές μου γνώμες και αντίληψη των πραγμάτων ( γιατί για μένα μπορώ μόνο να μιλήσω με σιγουριά) αλλα με τη βοήθεια σας, τον σχολιασμό πάνω σε αυτά που θα γράψω ή, ακόμη καλύτερα, με την παράθεση των δικών σας απόψεων επι του θέματος θέλω να πιστέυω θα βγεί μια πολύ ωραία κουβέντα ( ναι ναι είμαι αισιόδοξη) .

Η πολυερωτία είναι ένα ''δύσκολο '' θέμα και συνήθως, απο ο,τι έχω δει, όταν πάει να αναλυθεί ή συζητηθεί μένει λίγο στα πρώτα βασικά επίπεδα 1. μπορείς δεν μπορείς, γιατί; 2. πηγάζει απο ανικανότητα δέσμευσης και προσωπικής ανασφάλειας ; 3. διαχείριση ζήλειας και γιατί κάποιος/α να ζηλέυει ή όχι.

Θεωρώ πως όλα τα παραπάνω έχουν υπερ αναλυθεί και ο καθένας έχει τις απόψεις του. Αυτό που θέλω εγώ να θίξω στο συγκεκριμένο νήμα είναι πως είναι το υ μέσα σε πολυερωτικές σχέσεις, είτε βρίσκεται σε πολυ d/s σχέσεις, είτε είναι υ μόνο του αυτό το καιρό, αλλά βρίσκεται σε polyσχέσεις είτε είναι υ με έναν Κ και άλλες polyσχέσεις ( χωρίς d/s στοιχείο ).
Θα αναπτύξω λοιπόν τις σκέψεις μου και γιατί όχι τους προβληματισμούς μου, καθαρά με βάση τον τρόπο που εγώ, με το μυαλό που έχω και τα βιώματα μου, κατανοώ το d/s. Σε καμία περίπτωση δεν θέλω και δεν έχω σκοπό το νήμα αυτό να είναι αφορμή για να κρίνουμε ανθρώπους και τις επιλογές τους. Το μόνο που ζητώ είναι να σεβαστείτε όλοι αυτή μου την πρόθεση, απο εκεί και πέρα με χαρά θα διαβάσω όλες τις απόψεις, τα βιώματα και τις γνώμες.  

Ξεκινώ λοιπόν , με βαθειά ανάσα
Εισαγωγή ( ειδική )

Να ξεκαθαρίσω πως μιλώ για υ που έχουν παραδώσει τον έλεγχο στο κομμάτι που αφορά τις ερωτικές τους σχέσεις, την συναναστροφή τους γενικότερα.
Αν μιλάμε για υ που ο/η Κ τους δεν έχει δικαιοδοσία πάνω στις ερωτικές τους σχέσεις, δεν έρχεται δηλαδή να τους ορίσει καν αν θα είναι μονογαμικά-πολυγαμικά κτλ κτλ τότε ισχύει ο,τι θα ίσχυει για μια/εναν πολυερωτικό βανίλα
Απο την στιγμή που αναφερόμαστε, γιατί εγώ το όρισα έτσι χιχιχι, σε υ που έχουν παραδώσει τον έλεγχο και σε αυτό το κομμάτι, είναι λίγο περιττό ( αλλά ίσως και όχι ) να πω πως δεν θα αναλύσω το γιατί να κάνει ο,τι του λέει ο/η Κ, και ποιος/α νομίζει οτι είναι ο/η Κ...θα μπω κατευθείαν στο ψητό ως προς τι θεωρώ οτι πρέπει να κάνει το υ, πως να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες ( γιατί είναι δύσκολο) και γενικά πως και αν είναι εφικτά κάποια πράγματα χωρίς να έχουμε δράματα-εξάρσεις κακίας-και μαυρίλες ( μακριά απο εμάς)

Επίσης, να πω πως δεν αναφέρομαι σε Κ που δεν πληρούν τα βασικά χαρακτηριστικά ανθρώπων που επιλέγουν να είναι Κ και μάλιστα πολυερωτικοί ( ειλικρίνεια, τιμιότητα, θάρρος έκφρασης, μη ενοχικοί, με πραγματική διάθεση και ενδιαφέρον για πολλούς ανθρώπους και όχι απλά για συλλογή ανθρώπων )

α.Πολυερωτικό υ που δεν βρίσκεται σε d/s σχέση
Εχουμε λοιπόν το υ μας, με την υποτακτική ψυχολογία του που όμως δεν το ορίζει κάποιος Κ αυτή τη περίοδο, κατα την άποψη μου θεωρώ πως αυτό το υ δεν έχει καμία υποχρέωση να υπακούει κάποιον, διαχειρίζεται όλες τις σχέσεις του κατα πως εκείνο θέλει ( όπως θα έκανε και ένα βανίλα άτομο ), μπορεί να αναπτύσει σοβαρές σχέσεις, ή να έχει μια κεντρική να διατηρεί φιλικοσεξουαλικές σχέσεις και καθαρά σχέσεις διασκέδασης ή και σχέσεις που το βοηθούν να αντιμετωπίζει δικά του θέματα ή και τη ζήλεια του πάνω σε κάποια απο τις υπόλοιπες σχέσεις που έχει ή την κεντρική του σχέση. Η μόνη υποχρέωση που έχει ένα τέτοιο υ είναι να είναι ειλικρινές τόσο στον εαυτό του αλλά και στον κάθε συμμετέχοντα ξεχωριστά ως προς τον τύπο και τον λόγο ύπαρξης της σχέσης.

Η διαχείριση της ζήλειας, σε αυτή τη περίπτωση, αν και όταν υπάρξει ζήλεια είναι σχετικά πιο έυκολη ( κρατήστε αυτή τη λέξη ) αλλά όχι τόσο απλή.

Αν εγώ ξαφνικά βρεθώ ένα βράδυ να ζηλέυω τον/την Α και την σχέση του με τον/την Β μπορώ 1. να επιλέξω να κάτσω μόνη μου, να αναλύσω τη ζήλεια μου να δω τι μου φταίει στα αλήθεια και να επιλέξω εγώ αν θα επικοινωνήσω στον /στην Α ή και στον/στην Β ( γιατί όχι αν γνωρίζω το άτομο ) αυτά που σκέφτηκα ή αν θα τα κρατήσω για μένα και μόνο . Επίσης είναι στο δικό μου χέρι το πως θα επιλέξω να τα επικοινωνήσω αυτά ( θα είναι με φωνές? με κουβέντα? με κλάψα? με ηρεμία? ) Οπως φυσικά είναι και στο χέρι των άλλων στο πως θα ανταποκριθούν σε αυτά που εγώ θα επικοινωνήσω. 2. Μπορώ να μην ασχοληθώ καν με τη ζήλεια μου και να κανονίσω αντίστοιχα κάτι άλλο ( χωρίς να σημαίνει απαραίτητα πως το άτομο με το οποίο κανονίζω παίζει το ρόλο αυτό) ενημερώνοντας πάντα το άτομο με το οποίο κανόνισα τους λόγους για τους οποίους κανόνισα ( για να ξεχαστώ? επειδή όντως μου έλειψε και είναι ευκαιρία γιατι είχα ελευθερο βράδυ? κλτ κτλ ) η ειλικρίνεια είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ και δεν είναι κλισέ , δεν λειτουργεί αλλιώς το πράγμα.

Προσωπικά νομίζω πως ανάλογα το άτομο που θα μου έβγαινε η ζήλεια θα έπραττα και διαφορετικά. Με κάποιον που η σχέση μου μαζί του δεν θα ήταν και ο,τι πιο βαθύ ή τελοσπαντων εμένα δεν θα με ένοιαζε να είναι και ο,τι πιο βαθύ δεν θα έμπαινα σε διαδικασία να ζορίσω τον εαυτό μου να δεί γιατι ζηλέυει. Το πιθανότερο να κανόνιζα ραντεβουδάκι και να περνούσα τέλεια.
Αν με ένοιαζε και ειδικά αν συνειδητοποιούσα πως η ζήλεια μου προέρχεται απο την αίσθηση πως μου λείπει κάτι απο την σχέση μου μαζί του θα φρόντιζα να το επικοινωνήσω την κατάλληλη στιγμή, που εγώ θα αποφάσιζα ή θα ένιωθα και με τον τρόπο που θα αποφάσιζα και θα μου έβγαζε και ο ίδιος με την στάση του.

β.Πολυερωτικό υ σε d/s σχέση
Εδώ έχουμε το υ που έχει Κ, πολυερωτικός/η ο/η Κ , πολυερωτικό και το υ.
Πάμε στα ωραία..αν ο/η Κ αποφασίσει το υ του να είναι μονογαμικό τότε το υ γίνεται μονογαμικό.
Αν ο/η Κ αποφασίσει το υ του να συνεχίσει να είναι πολυερωτικό τότε το υ συνεχίζει να είναι με τη διαφορά πως πλέον οι σχέσεις του ορίζονται απο τον/την Κ , η συμπεριφορά του τόσο προς τον ίδιο ( οκ προφανώς) ως προς τους συντρόφους του Κ και ως προς τους συντρόφους του ίδιου του υ ..πλέον ορίζονται απο τον/την Κ κάτι που φυσικά πρέπει να γνωρίζουν όσοι εμπλεκόμενοι με το υ ( όχι απαραίτητα για το d/s κομμάτι αν μιλάμε και για βανίλα συναναστροφές, αλλά μια γενική ιδέα για το πως έχουν τα πράγματα). Εδώ το υ πρέπει να έχει σκεφτεί πολύ καλά πως κάτι τέτοιο ίσως πολλές φορές ξεφύγει απο τα όρια του ασύμμετρου και φτάσει τα όρια του άνισου ( γες ιτ ιζ ) θα έρθουν στιγμές που το υ θα είναι μόνο και το Κ μέλος οχι και το υ δεν θα μπορεί ούτε να ξεσπάσει αλλού, ούτε να ξεχαστεί ούτε και φυσικά να δράσει καν κατα πως το συναίσθημα του, ο παρορμητισμός του και όλα αυτά το τσιγκλάνε να δράσει. Εδώ έχουμε πιουρ είμαι εγώ και η υποταγή μου, εγώ και η επιλογή μου!

Διαχείριση της ζήλειας εδώ είναι πιο δύσκολη σε αντίθεση με πριν ( γιατί πλεον δεν είναι τι θεωρείς εσύ σωστό για σένα αλλα τι θεωρεί το Κ μέλος σωστό για εκείνο πρώτα και για εσάς μετά ) αλλά..είναι πιο απλή.

Στην ουσία το υ δεν έχει να βασανιστεί για αποφάσεις, για επιλογές δεν μπαίνει στο δίλλημα να κάνω αυτό και μήπως γίνει αυτό? ή το άλλο ? οχι..τίποτα απο αυτά, ακολουθεί αυτό που του έχει οριστεί, όλα γίνονται κατα πως έχει ορίσει το Κ μέλος. Μπορεί να είναι ανεκτικό στη ζήλεια μπορεί και όχι. Δεν μπορώ να γράψω όλους τους πιθανούς τρόπους διαχείρισης της ζήλειας μπορώ όμως να γράψω με σιγουριά πως το υ πρέπει α. να είναι εκατο τα εκατό ειλικρινές για το τι νιώθει κάθε φορά αφού β. έχει κάνει το πρώτο φιλτράρισμα να φύγουν νέυρα και θολούρες και γ. ( το δύσκολο) να το εκφράσει όταν και με τον τρόπο που του έχει οριστεί.!

Προσωπικά είμαι αρκετά καλή στο να διαχωρίζω τι νιώθω, γιατί το νιώθω και να κάνω υπομονή ώστε να δω τι πραγματικά μένει. Στην αρχή μου ήταν δύσκολο να αφεθώ, όχι υπερβολικά αλλα ήταν. Θέλει πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη προς το Κ μέλος, τη στιγμή που σε έχει πιάσει η αρνητικίλα σου και η ανασφάλεια σου να αφεθείς και να πεις ''Εκείνος ξέρει, ας κάνει ο,τι '' θέλει εμπιστοσύνη πως για να είναι μαζί σου θα σε σκεφτεί ( χωρίς να ξεχνάς στιγμή πως για να είναι Κ σκέφτεται πρώτα τον εαυτό του και τις δικές του ανάγκες και θέλω ) και θέλει και γερό στομάχι γενικότερα να μπορείς εσύ σαν ανθρωπος να αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου στα κακά του. Δεν έχει τόσο να κάνει με τη ζήλεια αυτό που λέω έχει να κάνει με το οτι έρχονται στιγμές που είσαι εσύ και οι αρνητικές σου σκέψεις, έχεις την γραμμή σου απο το Κ μέλος και πρέπει απλά να την ακολουθήσεις..το τι σε εμποδίζει απο το να το κάνεις..είναι όλα αυτά που φοβίζουν και που όμως αν ξεπεραστούν δεν μπορώ να περιγράψω πόσο ωραία είναι τα πραγμάτα.

Εγώ έχω φτάσει σε ένα μέτριο, κάπως εθιστικό επίπεδο στο οποίο ακόμη και όταν κάτι ίσως με τσιτώνει ή με στεναχωρεί η μόνιμη μου σκέψη '' δεν έχει νόημα, αν αυτό θέλει'' είναι σχεδόν λυτρωτική. Ίσως σας ακούγομαι τρελή αλλά είναι πολύ ωραίο να βλέπεις τον άνθρωπο σου να είναι εκατό τα εκατό ο εαυτός του και να νιώθει καλά να το ζεί μαζί σου, μοιράζεστε την αλήθεια του, τη ζήτε και οι δύο μαζί! Αν διαβάζοντας με σκεφτείτε..και η δική σου αλήθεια; θα απαντήσω απλά πως είμαι υ για να ζήσω τη δική Του. Αλλιώς δεν θα ήμουν υ.

γ.υ σε Poly d/s σχέσεις

Εδώ έχουμε το υ που έχει παραπάνω απο ένα Κ και γιατί όχι και διάφορες άλλες σχέσεις. Το πως ορίζονται οι μη d/s σχέσεις πάει όπως έγραψα στην παράγραφο β. το ποιος ορίζει τι ,είναι κάτι που υποθέτω είτε θα έχει να κάνει με το χρόνο, ποιος Κ ήταν πρώτος είτε με κοινή απόφαση όλων μετά απο συζήτηση, είτε με απόφαση του υ για το σε ποιον Κ έχει παραδώσει τα περισσότερα κομμάτια ελέγχου ή τον ''πρώτο λόγο''

Προσωπικά, πραγματικά, δεν ξέρω και πολλά να πω είναι πιο πολύ παράγραφος προβληματισμού καθώς κάτι τέτοιο δεν μου έχει τύχει και σε ο,τι αφορά το d/s είμαι μονογαμική όσο δεν πάει. Αδυνατώ να με φανταστώ με 2ο Κ, αλλα θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να ακούσω γνώμη ή εμπειρίες απο υ που είχε πάνω απο ένα Κ. Επίσης σημαντικό θα ήταν , άν κάποιος/α έχει ζήσει κάτι τέτοιο ή έχει γνώμη πάνω σε αυτό να μου γράψετε πως πιστευετε οτι λειτουργεί το poly d/s , κάθε Κ ελέγχει άλλο κομμάτι και απαγορέυεται να συμπέσουν; Mπορούν να ελέγχουν και τα ίδια κομμάτια του υ αλλα του Α Κ μέλους να μετρά πρώτα ο λόγος και μετά του Β Κ μέλους;


Υ.Γ To θέμα της πολυερωτίας έχει συζητηθεί αρκετά στο παρόν φόρουμ, συγκεκριμένα όποιος ενδιαφέρεται θα βρεί πολύ υλικό και πηγές και αναφορές εδώ >>https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/polyamory.39568/ και εδώ >> https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Δεν-με-εκφράζει-η-πολυγαμία-Είμαι-εκτός-bdsm.34619/ και εδώ >> https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/polyamory-Πολυερωτία.6501/

Υ.Γ1 ...Ευχαριστώ ***

 

Δεν άργησε τελικά            

 

Εχω άδεια απο τη δουλειά! χαχαχαχαχα

 

Ίσως ξεκινώ λίγο αντίστροφα αλλά πάω να αποκλείσω περιπτώσεις και να επικεντρωθώ στα πιο περίπλοκα (όσο μπορώ) και τα πιο ενδιαφέροντα (για μένα πάντα ζητήματα)  

Δεν έχω βρεθεί ποτέ σε σχέση με περισσότερους του ενός Κ. Και ειλικρινά είναι κάτι που δεν μπορώ να αντιληφθώ καν (δεν λέω ότι αποκλείεται να υπάρχει απλά εγώ δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται, ούτε έχω βρει κάποιο ικανοποιητικό ερμηνευτικό - εξηγητικό σχήμα).

Για την ώρα αρκούμαι στην άποψη του Κυρίου μου που μου έχει πει ότι ο μόνος τρόπος ένας/μια υ να έχει περισσότερους του ενός Κ είναι ο πρώτος Κ να είναι μέντορας του δεύτερου.

Δεν νιώθω ότι θα ήθελα ποτέ να είμαι σε αυτή τη θέση, του υ που έχει έναν Κ1 και έναν Κ2 αλλά κρατάω μικρό καλάθι γιατί δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον  


Στα προ D/s χρόνια μου, πριν ανακαλύψω την υ ψυχολογία μου, είχα παρατηρήσει το εξής σε μένα, το οποίο βέβαια πλέον αποδίδω στην υ τάση μου: ζήλευα εξ αντανακλάσεως!!! Δηλαδή ζήλευε ο άλλος και επειδή εγώ θεωρούσα πάντα ότι αυτός (ο εκάστοτε αυτός) μάλλον κάνει καλύτερα από μένα, ξέρει περισσότερα κλπ, ζήλευα κι εγώ γιατί αυτό θεωρούσα πιο ενδεδειγμένη συμπεριφορά.

Ένα από τα πράγματα που προσπάθησα πάρα πολύ να αναλύσω σε μένα ήταν το εξής παράδοξο: ζήλευα γιατί ζήλευε ο άλλος και ενώ θεωρούσα αυτή ως σωστή συμπεριφορά, δεν μου άρεσε το αποτέλεσμα, αυτό που ένιωθα όταν με ζήλευαν.


Μπαίνοντας στο D/s και αρχίζοντας να κατανοώ καλύτερα τον εαυτό μου συνειδητοποίησα αυτό: αυτό που εγώ βίωνα ως αίσθημα ζήλιας ήταν ένας φόβος έλλειψης πόρων. Δηλαδή αυτό που ένιωθα ήταν ένα άγχος και ένας φόβος ότι κάποια πράγματα, κάποια μεγέθη "σώνονται", ότι π.χ. δεν υπάρχει αρκετός χρόνος και άρα μπορεί να μου λείψει κλπ κλπ


Έχω περάσει και από μονογαμική D/s σχέση, εννοώ Α/αμφότεροι μονογαμικοί και από μη μονογαμικές, όπου και οι Δ/δυο είχαμε άλλες σχέσεις. Στο πλέον "καθαρογραμμένο" πλαίσιο που μου είχε δοθεί σε σχέση, μου επιτρεπόταν να έχω άλλες σχέσεις βανίλα, όχι Κ/υ σχέσεις αλλά bdsmικά παιχνίδια με τη συμμετοχή ή την παρουσία του Κ. Αυτό λειτούργησε καλύτερα από όλα για μένα. Γιατί είχα α. το όριο: άλλο το βανίλα, άλλο το Κ/υ και β. την προστασία να παίζω bdsmικα παρουσία αυτού που ήξερε και έπαιρνε την ευθύνη να αποφασίζει για μένα και τα όρια μου. Ένα μικρό ζόρι "πόσο μπορώ να εμπιστεύομαι τον Κ; θα ξέρει όντως τα όρια μου;" το είχα στις αρχές αλλά καθώς περνούσε ο καιρός και έβλεπα ότι πράγματι ο Κ με είχε "κόψει" καλά τι μπορώ και τι όχι, τόσο αυτό το ζόρι έφευγε και έμενε μόνον η απόλαυση  


Δεν θα μπορούσα ποτέ να πω "προτιμώ αυτό ή το άλλο" γιατί πραγματικά είχε να κάνει με το τι μου έβγαζε ο κάθε άνθρωπος και Κ.


Κάτι που με είχε ζορίσει σε Κ/υ σχέση μου ήταν όταν ο Κ δεν είχε "μετρήσει" καλά τις ανάγκες μου και ένιωθα να "μαραζώνω" ή να ασφυκτιώ. Δεν λειτούργησε καθόλου καλά. Και το πρόβλημα, όπως κατάλαβα μετά, δεν ήταν "α δεν με αφήνει να κάνω αυτό που θέλω" ήταν το αίσθημα ότι εμπιστευόμουν κάποιον Κ που τελικά δεν με είχε καταλάβει τόσο όσο περίμενα αλλά και ένα αίσθημα ότι δεν ενδιαφερόταν αρκετά. Αυτό το τελευταίο ήταν λάθος μου γιατί απλά αρνιόμουν να δεχτώ ότι μπορούσε και αυτός σαν άνθρωπος να κάνει λάθος.


Αυτό που με ενοχλεί πολύ είναι να μην έχω ειλικρίνεια από την αρχή γιατί τότε αμφιβάλλω τόσο για το άλλο άτομο, όσο και για τη δική μου κρίση. Και αυτό αφορά D/s και βανίλα εξίσου. Και ακόμη περισσότερο το D/s βασικά γιατί αν και μπορώ να καταλάβω βεβαίως μια ανθρώπινη αδυναμία, μου είναι δύσκολο να αποδεχτώ ότι ένας Κ έχει λόγο να μου πει ψέμματα, δεν μπορώ να βιώσω το πλαίσιο.


Τέλειο το νήμα, ευθύ και χωρίς ωραιοποιήσεις      

ΥΓ Το έγραψα στη δουλειά, τελευταία μέρα πριν βγω σε άδεια... 

 

@margarita_nikolayevna ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Προσωπικά ταυτίστηκα πάρα πολύ με αυτό που γράφεις περι ''αντανάκλασης'' εγώ σε άλλο νήμα το ονόμασα ''καθρέπτη'' και καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοείς. Εγώ δεν το έκανα τόσο γιατι πίστευα πως ο άλλος ήξερε καλύτερα το έκανα πιο πολύ ως εξισορόπηση του ελέγχου που καλώς κακώς σε μια βανίλα σχέση παίζει τένις!
Αν ζηλέυει, ζηλέυω. Αν μου δημιουργεί ''πρόβλημα'' δημιουργώ και εγώ! παιδιάστικο , ναι ναι ήταν, όσο δεν πάει! αλλά ήταν πριν ανακαλύψω όλα αυτά και πόσο όμορφα πράγματα και σχέσεις μπορείς να χτίσεις με το ασύμμετρο του ελέγχου.

Επίσης..συμφωνώ πάρα πολύ με το ''μαραζώνω'' είναι μια λέξη που χρησιμοποιώ και εγώ, συνήθως ''μαυρίζω '' θα χρησιμοποιήσω για να το περιγράψω. Εμένα αυτό το ''μάυρισμα'' είναι ο δείκτης μου.
Αν συμβεί, ήρθε η ώρα να φύγω. Δεν μιλώ φυσικά για στιγμιαίο μαυρισμα, μιλώ να ξυπνάς και να είσαι δυστυχισμένος. Σε τέτοιες περιπτώσεις είμαι τρομερά κατά του ''παλέυω'' και όχι με την ένοια οτι δεν με νοιάζει..το πιθανότερο να είμαι και τρελά ερωτευμένη αλλά δεν θεωρώ σωστό, ωραίο και καθόλου ικανοποιητικό να προσπαθήσω να αλλάξω τον Κ μου ( έμμεσα ή άμεσα). Καλώς κακώς αν ο Κ που έγω έχω επιλέξει δεν μπορεί να ''μετρήσει'' καλά τις ανάγκες μου και τα όρια μου ή αν τελοσπαντων μπορεί αλλά το να επιλέγει να τα αγνοεί εμένα με ''μαυρίζει'' το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να φύγω..όχι να προσπαθήσω να παίξω τένις με τον Κ!

Μένουμε δύο λοιπόν με την απορία του poly d/s!

 

Συμφωνώ! Παλιά με τάραζε πάρα πολύ αλλά πλέον έχω μάθει να μετρώ τη δική μου ταραχή, τη δική μου μαυρίλα και συννεφιά ως ενδείκτη ότι κάτι δεν πάει καλά και για τον Κ μου. Και δεν θεωρώ καθόλου κακό να με επηρεάζει η διάθεση Του, ίσα ίσα.
Όταν νιώθω κάτι να με αγκυλώνει, προτιμώ να κάνω πρώτα την ερώτηση "Έχετε κάτι; Σας συμβαίνει κάτι;".
Τη συντριπτική πλειονότητα των φορών, παίρνω την απάντηση στο τι με αγκυλώνει και αποφεύγω τα τριπάκια που τα είχα πολύ πολύ εύκολα παλαιότερα.  

 

@kinsha no onna πολυ ωραίο το νήμα , με αρκετα διαφορετικά ανοιγματα .
Δεν ειμαι σιγουρη οτι μπορω να ακολουθησω το σκεπτικό με την μονογαμική μου ματιά αλλά πιστευω πως ό,τι γίνεται με συναίνεση και υπάρχει
εμπιστοσύνη σε μια σχέση , τα πάντα μπορούν να γίνουν αρκεί να τα υποστηρίζουν αμφότεροι.

Αυτο που αναρρωτιέμαι διαβάζοντας τα παραπάνω ειναι, πως μπορουν Κ και υ να διαχειρίζονται εύκολα και ευπεπτα τα συναισθήματα που προκύπτουν
μετά απο την συνεύρεση του Κ με άλλα άτομα και της υ με άλλα άτομα. Η ζήλια και η κτητικότητα εχουν εκμηδενιστεί ή συγκαλύπτονται στο όνομα της πολυερωτίας
αναπληρώνοντας κενά με την ανοχή ή την εντολή του Κ , με την υπομονή ή την εφαρμογή εκτέλεσης εντολής απο την υ ?

Δεν κρινω , ούτε κατακρίνω καμια συμπεριφορά ή επιλογή. Θεωρω πως για λειτουργήσει αναίμακτα η πολυερωτία θα πρεπει να έχουν λύσει και οι Δ/δυο τα όποια θέματα τους.
Χρειάζεται μεγάλο ψυχικό σθένος για να γίνει κομμάτι της σχέσης, κρατω ομως επιφυλάξεις ως προς την δυναμική μιας τετοιας σχεσης.

 

Θα σου πρότεινα να διαβάσεις τα νήματα που αναφέρει η @kinsha no onna στο ΥΓ του αρχικού της post, ειδικά αυτό και αυτό. Έχουν πολύ υλικό και πολύ σωστά δωσμένο, θα σου λύσουν πολλές απορίες.

 

@yannouli ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή σου, και για τις απορίες σου. Θα ήταν ψέμμα να σου πω πως τα έχω all figured out.
Ωστόσο θα προσπαθήσω σύντομα να περιγράψω πως εγώ το σκέφτομαι και πως Ε/εμείς αντιμετωπίζουμε τα παραπάνω.

Λοιπόν, θα ήταν τεράστιο ψέμμα να σου πω πως δεν θα ζηλέψεις ποτέ, δεν θα νιώσεις δυσφορία ποτέ κτλ κτλ το θέμα είναι..

1. αυτό που νιώθεις, είναι όντως τόσο μεγάλο και όντως τόσο δύσκολο όσο καλώς κακώς έχουμε μάθει να το θεωρούμε;

Με αυτό εννοώ πως, στην αρχή φοβόμουν να ζηλέψω, φοβόμουν να νιώσω δυσφορία, φοβόμουν να νιώσω αρνητικά..ο φόβος μου στο ''να μην το νιώσω'' ήταν τελικά μεγαλύτερο deal απο την ίδια την δυσφορία. Εχουμε μάθει, και δεν το λέω απαραίτητα άσχημα, αλλά έτσι είναι..έτσι έχουμε μάθει απο την κοινωνία της ίδια η ζήλεια και ανασφάλεια να ταυτίζονται με υπερβολικά άσχημα συναισθήματα. οτι θα υποφέρουμε υπερβολικά, οτι το ένα, οτι το άλλο..η αλήθεια είναι ( σε αυτό που είδα εγώ τουλάχιστον) οτι δεν είναι τόσο τραγικό όταν το ζεις. Σίγουρα δεν είναι ωραίο να νιώθεις ανασφάλεια αλλα δεν είναι και το τέλος του κόσμου ούτε το τέλος της σχέσης ( αν εσύ δεν το κάνεις να είναι) ηρεμείς, σκέφτεσαι τι πραγματικά σε χαλάει σε αυτό που γίνεται, το ζείς και την επόμενη μέρα ( θέλω να πιστέυω) ότι έχεις τόσα όμορφα πράγματα να συνεχίζεις να ζείς με τον άνθρωπο σου που πλέον δεν το πολυσκέφτεσαι καν και την μεθεπώμενη δεν υπάρχει. Ενα αρνητικό συναίσθημα είναι αναπόφευκτό σε μια σχέση, για κάθε ένα όμως έρχεται και κάτι θετικό. Οταν η ζυγαριά γέρνει σε μόνιμα αρνητικά συναισθήματα και ξυπνάς και την επόμενη και είσαι χάλια και τηνμεθεπόμενη και ξανά..ε τότε..ναι δεν τραβάει και δεν είναι καθόλου κακό να το παραδεχτούμε.

2.έχεις πρώτα καταλήξει για το τι τύποι σχέσεων ταιριάζουν σε εσένα και σε κάνουν να λειτουργείς ''σώστά '' και λειτουργικά;

Σε συζητήσεις με τον Κ μου πολλές φορές του έχω πει. Προσωπικά την πολυερωτία θα μπορούσα να την κάνω είτε όπως την ζω τώρα ως υποτακτικό που ανήκει είτε ως ελέυθερη μποτομοβανίλα ( χωρίς καν κεντρική σχέση) αυτό είναι κάτι που εχει προκύψει απο δικές μου ανάγκες, προσωπικότητα και τον τρόπο που λειτουργώ. Θέλω να εξηγήσω τους παράγοντες που σκέφτηκα ώστε να καταλήξω γιατί ίσως βοηθήσουν και κάποιον άλλο που το ψάχνει.

. έλεγχος και πλαίσιο.
Τέτοιες σχέσεις θέλουν έλεγχο, έλεγχο στα συναισθήματα σου , έλεγχο στις συμπεριφορές, ακόμη και σε τυπικά πράγματα που έχουν αποφασιστέι απο όλους. Προσωπικά δυσανασχετώ δεν αντέχω να έχω τον έλεγχο άλλων. Μπορώ αλλα δεν με κάνει ευτυχισμένη και σε όσες σχέσεις αναγκάστηκα να.. ή κατέληξα να..σύντομα έφυγα. Το να μην έχεις μια κεντρική σχέση , αλλά να έχεις διάφορες φιλικές- σεξουαλικές, συντροφικές, και ο,τι άλλο είναι πιο εφικτό για εμένα στο μοτίβο της πολυερωτίας, γιατί έχω να σκεφτώ μόνο τις ανάγκες του εαυτού μου και στη συνέχεια να ενδιαφερθώ και να κάνω τις επιλογές μου για τις σχέσεις μου με βάση αυτό.

Μια κεντρική σχέση που θα εισερχόμουν στην πολυερωτία μαζί της, έρχεται μαζί με κανόνες και όρια που προσωπικά νιώθω ανίκανη να θέσω, ή τελοσπαντων όχι έτοιμη, σε καμία περίπτωση δεν θέλω και φαντάζομαι κανείς δεν θέλει να πληγώνει ανθρώπους και να τους δημιουργεί προβλήματα. Απο αυτή την άποψη λοιπόν, σου απαντώ χύμα πως ναι δεν θα ήξερα ούτε και εγώ να χειριστώ τυχόν ξεσπάσματα, συναισθήματα κτλ.

Μια κεντρική d/s σχέση, όπως έχω αναλύσει και στο κεντρικό νήμα αυτόματα σου δίνει τον τρόπο διαχείρισης, την γραμμή μεν ταυτόχρονα τις περισσότερες φορές πάυεις να σκέφτεσαι καν τον εαυτό σου πρώτα ( σκέφτεαι το Κ μέλος πρώτα) αυτό σε κάποιους κάνει ( γενικότερα) σε κάποιους όχι.

Το πως λοιπόν διαχειρίζονται τα πράγματα έχει πάρα πολύ να κάνει με το τύπο σχέσης και με το πως εισέρχεσαι εσύ η ίδια στην πολυερωτία.

3. φόκους σε εσάς!

το έχω γράψει και κάπου αλλού. Θεωρώ τις πολυερωτικές σχέσεις εξαιρετικά πιο φοκουσαρισμένες στη δυάδα απο οτι οι μονογαμικές σχέσεις. Ο λόγος που το πιστέυω αυτό είναι γιατί όταν έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο που σχετίζεται και με άλλους, και εσύ ό ίδιος σχετίζεσαι και με άλλους ξεκινάς να βλέπεις τον καθένα μοναδικά γι αυτό που είναι μαζί σου , μέσα στο συνολικό πλαίσιο. Τον βλέπεις να σχετίζεται να είναι ο εαυτός του σαν σύνολο αλλα να ξέρεις και να ξεχωρίζεις ποιο κομμάτι του εαυτού του αφορά εσάς. Προσωπικά αυτό είναι κάτι απο τα ωραία της πολυερωτίας. Δίνεις στον άλλον την ελευθερία να είναι όλες οι πλευρές του εαυτού και ταυτόχρονα να διαλέγει και να προφυλάσει ακριβώς τα κομμάτια και τον ''εαυτό '' που αφορά τη δυάδα σας.
Ξεκινάς ( σε εμένα βγήκε φυσικά σε άλλους ίσως θέλει μια μικρή προσπάθεια) να απομονώνεις τόσο πολύ τη σχέση που έχεις με τον καθένα, το λόγο που έχεις τη σχέση με τον καθένα και αυτά που ζεις με τον καθένα σε σημείο που δεν μπορείς να δεις τη σχέση σου καν σε συνάρτηση με τις υπόλοιπες , αλλά τις υπόλοιπες ως μέρος της σχέσης σου που όμως δεν την επηρεάζει σε κάτι. Και το φόκους σε εσάς αφορά και τις αρνητικές σου σκέψεις. Βοηθά πολύ το να μην κάθεσαι να σκέφτεσαι Εκείνον με τους άλλους, ξεκινάς αυτόματα να δημιουργείς ανταγωνισμό στον ίδιο σου τον εαυτό. Φόκους σε εσάς, πως σου φέρθηκε εσένα? ήταν οκ? είναι οκ? ζηλέυεις αυτό που κάνει τώρα? ή αυτό που δεν έκανε με εσένα? βοηθά πάρα πολύ αυτός ο διαχωρισμός.



Φυσικά, δεν είναι πάντα όλα ιδανικά, και λάθη γίνονται και πολλά και θέλει πολύ μεγάλο αυτοελεγχο ειδικά αν μιλάμε για d/s και ειδικά απο πλευρά Κ στο να έχει στο μυαλό του ακριβώς τις δικές του ανάγκες, τα όρια και τα συναισθήματα των υπόλοιπων σχέσεων του ( ειδικά αν δεν είναι υ, που σημαίνει οτι δεν έχει κανέναν έλεγχο πάνω τους) , του υ Του και των σχέσεων του υ Του. Πολύ δύσκολο, και αν ένας άνθρωπος δεν αρέσκεται πραγματικά στο να έχει τον έλεγχο, αν πραγαμτικά δεν έιναι κομμάτι του εαυτού του όλο αυτό..δύσκολα θα περάσει καλά!

Αλλο δύσκολο , που και εγώ ακόμη δεν το έχω ξεδιαλύνει καλά..είναι ο χρόνος! Θέλει προγραμματισμό, θέλει ιεραρχίες θέλει όλα αυτά που εγώ όπως γράφω και πιο πάνω είμαι ανίκανη να χειριστώ και δεν θέλω και να χειριστώ εν τέλη. Το θέμα είναι πως σε d/s σχέση και αυτό έρχεται και κλείνει με το τι θέλει ο Κ.

Αυτά πάνω κάτω, όσο πιο σύντομα μπορώ.. όντως τα παραπάνω νήματα αναλύουν πολλά και πολύ ικανοποιητικά, το μόνο θέμα είναι πως κάνουν πολύ φόκους στην πολυερωτία γενικά εκτός πλαισίου και εγώ ήθελα λίγο να μιλήσουμε για την πολυερωτία στο d/s καθώς αλλάζουν πάρα πολλά πράγματα.

 

Μια διευκρινιστική ερώτηση και μόνο χάριν της συζητήσεως, χωρίς καμία περιέργεια,
Η d/s σχέση σας είναι σχέση εξ αποστάσεως ή εκ του σύνεγγης; Ζείτε στην ίδια πόλη;
Αν θέλετε απαντάτε.

 

Θα με ενδιέφερε πολύ παραπάνω, για χάριν της συζητήσεως να μου γράψεις τι διαφορές θα είχε και με ποιούς τρόπους!
Αν θέλεις φυσικά να ασχοληθείς!  

 

Ερώτηση:

Τι υπερισχύει περισσότερο: πολυερωτία ή το BDSM; :- )