Ποιος είναι ο πιο έντονος πόνος που έχετε λάβει ή σας έχει δοθεί;

Όλγουειζ άουρ οπίνιον ιτ ιζ ( αλά Yoda του Πόλεμου των Άστρων ), εξυπακούετing χαχαχα.
Άντε να γράψω και τον χειρότερο πόνο που ένιωσα ποτέ μου ( αν και δεν έχει σχέση με BDSM, εκεί να ζητήσω ή ν' αφήσω να μου προκαλέσουν πόνο ούτε νεκρός ).
Όταν στην εφηβεία είχα βγάλει τον ώμο μου πέφτοντας άτσαλα στο τσιμέντο. Και εντελώς βλαμμένα πήγα να τον βάλω στην θέση του μόνος μου.
Εντάξει, ο ώμος κουτσά στραβά έστρωσε, μάλλον η μπάλα μέσα στο κρανίο δεν επανήλθε ποτέ χαχαχα...   

Y.Γ.

Κάποιες φορές προσπαθούν να περάσουν, κάποιες άλλες να επιβάλουν την άποψη τους.
Εξαρτάται απ' τον άνθρωπα και την περίσταση. Εγκέν μάι οπίνιον  

 

Χαρτινο ηταν @Koproskylo η σε κερματα...? 
Eχει διαφορα... 

 

Απ'όλα έχει ο μπαξές (είναι η παγκόσμια ημέρα κοινοτυπιών). Η νηματοθέτρια αναφέρει και σας, Μεσιέ Τενέμπρ:
"Sadists- Ποια είναι η πιο έντονη εμπειρία πόνου που έχετε δώσει;"

Για μένα, BDSMικά μιλώντας, σίγουρα το caning. Αν και μου επισημάνθηκε πρόσφατα ότι δεν δοκίμασα single tail.
Σέκοντ, στιγμιαία ακραίος αλλά oh τόσο απολαυστικός πόνος, wax play.

Εκτός BDSM, ο ανήμπορος σπαρακτικός πόνος του να διαβάσω τα αποτελέσματα μαγνητικής δικού μου ατόμου.

 

Ο πιο έντονος πόνος που έχω δώσει σαν sadist, ήταν μια πολύ χοντρή ψυχολογική δοκιμασία, στην οποία είχα υποβάλει μια υ μου.
Και με την οποία ήμασταν ήδη μαζί για πάρα πολύ καιρό. Δοκιμασία η οποία και δεν επαναλήφθηκε. ( Το διευκρινίζω πριν εμφανιστεί κανείς "εξαγνιστής"/υπέρμαχος δικαιωμάτων ).
Κάτι που δεν είχε να κάνει με ταπείνωση ή εξευτελισμό, αλλά είχε να κάνει με φοβίες και κατάλοιπα της.
Για μένα εκείνος ήταν ο εντονότερος πόνος που έδωσα ποτέ σε κάποια. Αφού οι όποιοι σωματικοί κι αν έχω δώσει πριν και μετά- που αν και δεν είμαι κτήνος, όταν μου "έρχεται", δεν είμαι και μαλθακός -, μπροστά σε κείνον τον ψυχολογικό, ήταν οδοντόκρεμες.

 

Το παν είναι να μην πονάς μετά. Γιατί ο πόνος θολώνει την κρίση και το μυαλό.

 

Συμφωνω απολυτα μαζι σου @CaptainAfrican οτι: το "μετα" εγκυμονει κινδυνους...
Δεν γνωριζω ομως,αν μετα απο καποιες καταστασεις που θα βιωσεις,λιγο extreme μπορω να πω,ποσο ευκολα ερχεται η εξυγιανση σου...
Και φυσικα αν μετανιωσεις για καποιες ενεργειες,που εχουν υλοποιηθει...
Πως το διαχειριζεσαι...?

 

Εξίσου σημαντικό είναι να μην πονάς ούτε πριν, ούτε κατά την διάρκεια κάποιων καταστάσεων ( εδώ ο πόνος θα μπορούσε να ήταν τόσο μεταφορικός όσο και κυριολεκτικός ).
Γιατί η θολωμένη κρίση μπορεί να οδηγήσει σ' επιζήμιες αποφάσεις ή ακόμη χειρότερα, να τις επιδεινώσει .
Τουτέστιν, κάποια "θεματάκια" απ' την μια έχουν αμφίβολη γιατρειά, μα απ' την άλλη ίσως και να έχουν βέβαια πρόληψη.
Κι εδώ έρχεται η σημασία του καθαρού μυαλού και απαλλαγμένου απ' τον όποιο "πόνο", πριν κάνουμε κάτι, που θα μπορούσε να είναι επισφαλές.  

Υ.Γ.

Συγνώμη που είμαι τόσο λεπτολόγος σε κάποια σημεία. Ομολογώ ότι είναι απ' τα μεγαλύτερα μου "κουσούρια".  

 

Μεγαλο θεμα και πολυ πολυ ιδιαιτερο...

 

η δικαιοσύνη είναι αβάσταχτη. να σου έρχονται αναπάντεχες ομορφιές που αντισταθμίζουν τις ασχήμιες. αυτό πονάει

 

Ειναι καλο ομως να μενουν απωθημενα...?
Στο τελος δεν καταλληγουν "ως" εμμονες ιδεες...?

 

Εξαρτάται πόσο καθαρός θες να είσαι με τον εαυτό σου, με την συνείδησή σου, με αυτό που αντικρίζεις στον καθρέφτη το πρωί. Αν το θες και το επιδιώκεις, τότε είναι απλό. Όχι εύκολο αλλά απλό.  

Η πρόληψη έρχεται με την εμπειρία. Αν δεν τρίψεις την μούρη σου "να φάει χώμα", δεν μπορείς να προβλέψεις τα πάντα. Κι εδώ είναι ο πόνος, και μεταφορικά και κυριολεκτικά. Θέλει διαδικασία και χρόνο για να έχεις καθαρό μυαλό και κάτω από τις πιο δύσκολες καταστάσεις. Είναι τα διαφορετικά επίπεδα που φτάνεις μέσα σου, κάθε φορά, που θα στο εξασφαλίσουν κατά το πλείστον.

Υ.Γ. ναι, τώρα θα σε μάθουμε κι εσένα!  

 

χαχαχα, έλα μου ντε. Σιγά μην με μάθετε τώρα χαχαχα... 
Τεσπα, δεν χρειάζεται να τρίψεις σε όλα την μούρη σου, για να μάθεις. Αναφορικά με κάποια βάσει της κοινής λογικής είναι πασιφανές, ότι οι πιθανότητες πόνου ( το λιγότερο ) είναι πολύ μεγάλες.
Από κει και πέρα είναι θέμα συνειδητής επιλογής, αν τα ρισκάρεις ή όχι. Αν μετά αντέξεις τον όποιο συνεπαγόμενο τους πόνο ή όχι, είναι άλλο μανίκι.
Καθαρό μυαλό δεν σημαίνει αποφεύγω σώνει και καλά, μα ζυγίζω πριν το κάνω ή όχι.  

Υ.Γ.

Πριν να συζητάς μαζί μου εδώ, να πασπαλίζεις τις απαντήσεις σου με κάμφορα. Μην και απωθήσουν τον ψείρα ( δηλαδή εμένα ) χαχαχα...