γνωριζουν οι αλλοι για εσας?

Απάντηση: γνωριζουν οι αλλοι για εσας?

μπορω να θεωρηθω τυχερος που οι φιλοι μου γνωριζουν και φυσικα δεν εδωσαν δεκαρα , αντιθετα τους κινησε την περιεργεια ,εμαθαν τι σημαινουν τα αρχικα bdsm  

 

Απάντηση: γνωριζουν οι αλλοι για εσας?

Tα πολύ προσωπικά μου θέματα, που μέσα σε αυτά είναι και οι ερωτικές μου προτιμήσεις, δεν τα λέω σε κανέναν. Θα το μάθει μόνο η παρτενέρ/σχέση μου, κανείς άλλος.

 

Όχι από τον περίγυρό μου. Δεν του πέφτει και λόγος είναι η αλήθεια. Ωστόσο σε πολύ κοντινά άτομα και εμπιστεύσιμα νιώθω την άνεση να το πω. Είτε με αποδέχονται είτε όχι (αν και δεν μου έχει δείξει κανείς ότι έχει πρόβλημα μέχρι τώρα). Τώρα από θετικά δεν ξέρω... συνήθως καμιά πληροφορία ή συμβουλή σε φίλους μου που θέλουν να το δοκιμάσουν.
Στο ερωτικό/σεξουαλικό κομμάτι αν δεν υπάρχει αυτό που ψάχνω τότε φεύγω. Το θεωρώ πολύ δυναμικό κομμάτι μου (και αναπόσπαστο) το bdsm κι έτσι θέλω να μπορώ να συνεννοούμαι με τον κάθε μου ερωτικό σύντροφο πάνω σε αυτό. Έτσι αποτελεί και έναν σεξουαλικό προσανατολισμό που είμαι περήφανος που έχω ανακαλύψει μέσα μου και φυσικά δεν τον αλλάζω για κανέναν.  

Όσον αφορά το επιμέρους κοινωνικό περιβάλλον, δεν το ανακαλύπτει ποτέ (τουλάχιστον από μένα  ). Δεν θα τους χρησιμεύσει σε κάτι και δεν υπάρχει και η εμπιστοσύνη από τη δική μου μεριά για να συζητήσω κάτι τέτοιο.

 

..επειδή οι αγαπημένοι μας άνθρωποι μας αγαπούν γι αυτό που είμαστε και τους στεναχωρεί οποιαδήποτε κακή/λάθος επιρροή που μπορεί να αποπροσανατολίσει τον εσωτερικό μας "πύργο ελέγχου"..με τυχον αποτέλεσμα να βρεθούμε απο τα "σύννεφα" στα "συντρίμμια"..η μοναδική περίπτωση που η οικογένειά και οι φίλοι μου θα είχαν λόγο στις προσωπικές μου ερωτικές επιλογές,θα ήταν στην περίπτωση που παρατηρούσαν να μένω εγκλωβισμένη σε μια σχέση που με στεναχωρεί και με φθείρει..
όσον αφορά το bdsm,βολιδοσκοπώντας γενικότερες αντιδράσεις κι απόψεις ατόμων που εμπιστεύομαι απόλυτα...έχω μιλήσει με την μεγαλύτερη αδελφή μου σε κάποια στιγμή αμφιβολίας..και επίσης με τη μητέρα μου,η οποία είναι και σίγουρη πως δεν έχω καμία σχέση με το "χώρο"  
στις παρέες...επειδή το φλέγον ζήτημα της περιόδου είναι "η πρώτη φορά" και δεδομένης της έξαψης της φαντασίας που παρατηρώ μέσα απο τις συζητήσεις..επιλέγω να μην ανοίξω κάποια συζήτηση σχετικά με το bdsm ακόμη..
γενικότερα,νομίζω πως είναι ένα πολύ προσωπικό θέμα εκείνων που επιλέγουν να σχετίζονται καπως ιδιαίτερα...γι αυτό και προτιμώ να συζητώ μαζί του και καπως περισσότερο εχμ..βιωματικά θα έλεγα..
εξάλλου,για περαιτέρω ανταλλαγές απόψεων υπάρχει και το φορουμ αφου..

 

Σε κάποια σχέση μου τα πράματα ήταν ακατανόητα. Η συμπεριφορά και των δύο μερών της σχέσης άφηνε πολλά κενά. Έτσι έγινα πιο επεξηγηματικός ώστε ο περίγυρος μου να καταλάβει ότι πρόκειται για αναγκαιότητα, και όχι για καπρίτσιο. Τώρα συγγενής και φίλοι ξέρουν για μένα, και τις ιδιαίτερες προτιμήσεις μου. Δεν παραξενεύτηκαν γιατί με ήξεραν καλά, και ήξεραν τις τάσεις μου και τι μου άρμοζε.

Βέβαια παρακολουθούν την πορεία μου από ενδιαφέρον κρατώντας τις αποστάσεις τους, αλλά εφόσον επικρατεί η λογική στις προσωπικές μου σχέσεις, δεν παρεμβαίνουν. Από μεριάς μου ξέρω ότι θα τους ενοχλούσε η υπέρβαση και οι κίνδυνοι που θα ήταν αναγκασμένοι να ασχοληθούν μιας και "το αίμα νερό δεν γίνεται".

Κατά τ' άλλα δεν υπάρχει ανάγκη να διατυμπανίζεται η κάθε ιδιαίτερη συμπεριφορά του καθενός, εφόσον εκείνος σέβεται το υπόλοιπο περιβάλλον του και δρα εντός κοινά αποδεχτών κοινωνικών πλαισίων. Υπάρχουν διάφορες κοινωνίες, και ο καθένα χτίζει την δική του. Απλά τα μεγέθη εκείνων των κοινωνιών διαφέρουν.
Η εγκαθίδρυση μιας αδικίας θα γινόταν όταν ο καθένας μπέρδευε ή επίβαλε τις υποκειμενικές του αντιλήψεις, όπου η υπέρβαση για κάποιον θα εκφραζόταν σαν μετριότητα για κάποιον άλλον και αντιστρόφως.

 

Οι απόψεις μου (κοινωνικές, θρησκευτικές, πολιτικές...) πάνω-κάτω είναι γνωστές στο περιβάλλον μου, οι προτιμήσεις μου θα έλεγα πως όχι. Ενώ ήξερα ότι έχω δίπλα μου κάνα-δυο άτομα που θα κατανοούσαν, δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να μιλήσω. Θεωρώ ότι το outing είναι καλό μονάχα αν έχεις να επιτύχεις κάτι απ'αυτό. Προσφάτως, είχα να επιτύχω. Να ξαλαφρώσω ύστερα από μια έντονη ψυχολογική πίεση και κατάπτωση η οποία δεν είχε να κάνει με τις προτιμήσεις αυτές καθαυτές αλλά η εξομολόγησή τους θα ήταν μία άμβλυνση αυτής της δυσμενούς κατάστασης. Συνεπώς, έβαλα κάτω το κολλητάρι που με ανέχεται 15 χρόνια και της τα είπα όλα (ομοφυλοφιλίες, σαδομαζοχισμούς, μαστίγια, σχοινιά, βελόνες...) για να μου πει το αποστομωτικό "Θα σοκαριζόμουν αν μου έλεγες ότι είσαι υποτακτική." κι ύστερα αλλάξαμε κουβέντα μιλώντας για το πόσο γαμάτα είναι τα burgers που παραγγείλαμε  

 

Οχι και ουτε προκειται  

 

Τα άτομα που μετράνε στη ζωή μου ξέρουν, δεν θα μπορούσα ποτέ αλλιώς.



Όσον αφορά στους υπόλοιπους, συμφωνώ με τον @Sado_M:

 

Ξέρουν οι πάντες τα πάντα για εσάς?
Όχι. Γιατί? Απλούστατα, γιατί δε χρειάζεται, δεν τους αφορά, δε θέλουμε να τους αφορά  

 

Σε γενικές γραμμές, εννοείται. Επιλογή του καθενός. Αλλά μπροστά σε μια ευθεία ερώτηση;

 

Τότε η καλύτερη απάντηση πάντα είναι η αλήθεια.

 

Με πρόλαβε ο @ShaDowKill_GpR . Η αλήθεια. Αλλά, εξαρτάται από το ποιος ρωτάει, γιατί θέλει να μάθει.
Μακάρι να φτάσουμε κάποτε στο σημείο να είμαστε τόσο διάφανοι, ώστε να μη μας ενδιαφέρει πώς θα χρησιμοποιηθεί η αλήθεια μας...