γνωριζουν οι αλλοι για εσας?

Απλά φίλε @peleas να προσέξουμε να μην εξαφανιστούμε από την πολύ μας διαφάνεια.

 

χαχαχα... μην ανησυχείς. Αν κάποτε φτάσουμε εκεί, θα είμαστε πάντα ορατοί σε αυτούς που μας ενδιαφέρουν...

 

Ακριβώς επειδή έχω πολλά να κρύψω και οι ανασφάλειες μου είναι και αδυναμίες μου , ακριβώς γι αυτό δεν θέλω να γίνω διαφανής. Τις δέχομαι και τις αγκαλιάζω
και τις αγαπάω γιατί με κάνουν αυτό το άτομο που είμαι. Αλλά δεν θα γίνω διαφανής με άτομα που δεν γνωρίζω.
Το να μοιράζομαι όλο μου το είναι με το να είμαι διαφανής με άτομα που δεν γνωρίζω τίποτα γι αυτά, αυτό ακριβώς με κάνει ανόητο.
Ανόητο επειδή αφήνω τον εαυτό μου σε άτομα που θα μπορούσαν να με εκμεταλλευτούν. Και ακριβώς γι αυτό τον λόγο Κυριαρχώ και
στην ζωή μου και στην καθημερινότητα μου.

 

Ίσως στο post μου δεν είχα ορίσει με αρκετή σαφήνεια από ποια άτομα θεωρώ θεμιτή μια τέτοια ερώτηση.
Όπως σωστά για μένα αναφέρει ο @ShaDowKill_GpR, σε κάθε άλλη περίπτωση θα ήμουν ανόητη:

Το ζητούμενο μου είναι οι φορές όπου δεν τίθεται θέμα χρήσης της δικιάς μας αλήθειας, αλλά ανάγκης αλήθειας. Από δικά μας άτομα. Από άτομα στα οποία χρωστάμε αλήθεια γιατί τέτοια είναι η σχέση που θέλουμε να έχουμε μαζί τους. Αν τους έλεγα ψέματα, θα ένιωθα ότι η σχέση μου μαζί τους δεν είναι αληθηνή.

Τι γίνεται τότε;

 

Τους λέμε την αλήθεια. Όχι γιατί τους τη χρωστάμε, αλλά γιατί τη χρωστάμε στον εαυτό μας. Όπως διαπιστώνω ο ίδιος αυτή την περίοδο, είναι επώδυνη, αλλά είναι ο μόνος τρόπος.

 

Απλά να θυμήσω ένα παλιό ρητό "εξ οικείων τα βέλη" και τότε πονάνε πραγματικά γιατί για τους "άλλους" έχουμε τις άμυνές μας ακόμα και χωρίς να το συνειδητοποιούμε, δεν περιμένουμε τίποτα από αυτούς και απλά προσέχουμε να μην ξεφύγει από τον έλεγχό μας η κατάσταση.

 

Επιπλέον, κανείς δε γνωρίζει καλύτερα από τους οικείους μας τα σημεία που μας πονάνε. Και τα "πιέζουν" με χειρουργική ακρίβεια  

 

Για εμένα προσωπικά ναι. Βέβαια, όντως trans, περισσότερο με ενδιαφέρει η αποδοχή της ταυτότητας φύλου μου παρά οτιδήποτε σε σχέση με την σεξουαλικότητα μου.

Ο σεξουαλικός προσανατολισμός μου θαρρώ πως αφορά κυρίως εμένα. Η αποδοχή τρίτων έχει σημασία ώστε να μην ακούω ομο/τρανςφοβικές ανοησίες που μου προκαλούν πονοκέφαλο, αλλά γι' αυτό έχω φροντίσει να μελετήσω ένα άνθρωπο προτού τον δεκτώ ως φίλο/η. Τώρα για την οικογένεια μου, απλά έχω συμβιβαστεί πως δεν θέλουν να ξέρουν. Προφανώς με πληγώνει αυτό και έχει σημασία μιας και ουσιαστικά παίζουμε θέατρο όποτε συζητάμε αυτά τα ζητήματα, αλλά εφόσον δεν θέλυον να με αποδεκτούν εκείνοι χάνουν.

Όσο για τον ίδιο το σύντροφο μου, θα έλεγα πως αν και με ενδιαφέρει η αποδοχή των φίλων μου, στη χειρότερη νομίζω πως μπορώ να κάνω συμβιβασμούς και απλά να μην τους φέρνω σε επαφή. Δεν θα αρνούμουν ένα ιδανικό σύντροφο λόγω της μη έγκρισης τους και προφανώς δεν θα αρνούμουν τους ίδιους για χάρη του ιδανικού συντρόφου.

Για ανθρώπους πέραν των φίλων και της στενής οικογένειας μου είμαι αδιάφορη.

 

γενικα ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ακραια! η περιεργα! πραγματα. ο περιγυροs μου οπωs ξερει για εμενα οτι ειμαι γενναιοδωρη! περιποιητικη! τρυφερη! δυναμικη! δικαιη! επισηs γνωριζει οτι ειμαι κυριαρχικη προσωπικοτητα... αυστηρη! απαιτητικη! νευρικη! εχω τον ελεγχο εγω! και φυσικα ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ να αποφασιζω ΕΓΩ! ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ και των δυο ακροτητα σε αρμονια! γιατι πολυ απλα ετσι ειμαι εγω!.... 

 

Έκλεισα τα φώτα . Λίγο φως απεμείνε στο δωμάτιο ώστε να εξατμιστεί και αυτό. Ίσα που φαινόταν το φεγγάρι από τις τρίλιες του παραθύρου να γεμίζει τις χαραμάδες με μια κραυγή. Της έκλεισα το στόμα και την βασάνιζα γιατί την αισθανόμουν να κυλάει στο αίμα μου να τυλίγεται γύρω μου και να αποζητα την προστασία μου. Μαζί της έζησα μια ζωή ολάκερη και ας ξοδέψαμε λίγους μήνες μόνο. Σε ποιόν (φυσιολογικό) από τον κύκλο μου θα μπορέσω να του αποδώσω το νοημα του έρωτα μου; σε ποιόν από την τέλεια μας κοινωνία θα περιμένω να με προυπαντήσει; ποίος απο την οικογένεια μου θα με κοιτάξει στα μάτια καθαρά με διαύγεια και δίχως μια μικρή δόση οίκτου για όσα διαδραματίζονται πάνω η κάτω απο το κρεβάτι μου.. Επειδή δεν ντρέπομαι ουτε φοβάμαι την σήψη της κοινωνίας πολλές φορές μίλησα σε φίλους το ήθελαν και αυτοί για να με κατανοήσουν καλύτερα είπαν. Άλλωστε τίποτα δεν αξίζει περισσοτερο απο την πρωτη προσπάθεια. Αφηγηθηκα περιστατικά σε γνωστούς που με ρώτησαν.. και κάποτε και στην μαναπατέρα μου. Η πλειοψηφία αυτών με καταδίκασε ως ψυχοπαθή δαίμονα πο αφού κλείσει τα φώτα ψάχνει το θύμα του. Θυμάμαι την μάνα μου με ρώτησε μισείς τις γυναίκες; οταν ήμουν 17 και διάβαζα ντε σαντ ειχε απορία. Οι φίλοι μου έκαναν κατανοητό το εξής μαλακά πως μπορείς. Και οι γνωστοί συναίνεσαν με την κοινωνία του σκοταδισμού. Κάμποσοι μετρημένοι στα δάχτυλα από τραβήχτηκαν μαζί μου . Υπήρχε η χρυσή τομή τουλαχιστον. Η κοινωνία δενειναι έτοιμη για να αποδεχτεί καμιά ερωτική απρέπεια και όχι μόνο. μύρια άλλα ζητήματα και φαινόμενα κοινωνικά ηθικα και ανθρωπιστικά αιωρούνται σε μια κλωστή αόρατη που μόλις σπάσει κόβεται σε άλλες πολλές κλωστές. Γεμίσαμε κλωστές και γίναμε κουβάρια. .
Ωστόσο κανέναν δεν θα πρέπει να τον επηρεάζει η ανεσχυντη η μη κακοβουλη κριτική πανω στον ερωτισμό του και την έκφραση του αφότου πάντοτε την έχει κατοχυρώσει με τις αξίες του σεβασμού των άλλων.

 

Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μη θέλει από το κοινωνικό του περιβάλλον την αποδοχή στις επιλογές του ίδιου. Από 'κει και πέρα νομίζω πως για να απαντηθούν τα υπάρχοντα ερωτήματα, θα πρέπει πρώτα να τεθούν νέα όπως "γνωρίζεις εσύ για τον εαυτό σου;" και "γνωρίζεις εσύ για τους άλλους;". Με βάση τις απαντήσεις στα νέα ερωτήματα, μπορεί να δοθεί απάντηση και στα υπάρχοντα. Για παράδειγμα ένας ομοφυλόφιλος άνδρας με συντηρητικούς γονείς, δεν έχει πολλά περιθώρια για αποδοχή των επιλογών του. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο χωρισμός με τους γονείς είναι μοιραίος και ο καθένας συνεχίζει τη ζωή του από διαφορετικό δρόμο. Βέβαια μπορεί να κρατηθεί μια κάποια επικοινωνία, αλλά όχι να υπάρξει η σχέση που υπήρχε ως τότε.

 

Μερικα μυστικα καλυτερα να τα κρατουμε μονο για εμας και για οσους επιλεξουμε ως καταλληλους για να τα μοιραστουμε μαζι τους.