Το ταίριασμα

το "ταίριασμα" είναι απαραίτητο για μια σχέση....νομίζω ότι η πλειοψηφία συμφωνεί.
το "ταίριασμα" χτίζεται, έρχεται με τον καιρό και μπορεί να εδραιωθεί σε άλλες πτυχές της σχέσης (μετατοπίζοντας έτσι και το κέντρο βάρους της σχέσης) από ότι αρχικά είχαμε επιδιώξει.
το "ταίριασμα" σαν προτεραιότητα/προϋπόθεση για την εκκίνηση μιας σχέσης μου φαίνεται πολύ αισιόδοξη προσέγγιση.

εδώ μέσα βρήκα πολλές έννοιες που τέθηκαν σαν συστατικά του "ταιριάσματος":
συμβατότητα
ώσμωση
κούκου
ταύτιση (από σώμα μέχρι θρησκεία και κλαδικές του ΠΑΣΟΚ)
αλληλοσυμπλήρωση
οικειότητα
αποδοχή
κατανόηση
αλληλοσεβασμός
έλξη
συμφωνία κοσμοθεωριών
κοινή κατεύθυνση
κοινή εστίαση
κάρμα
κλπ

αφήνω τελευταία τη χημεία γιατί θέλω να προσθέσω κάτι σχετικό με αυτή. θεωρώ ότι στοιχείο του "ταιριάσματος" είναι και μια τζούρα τοξικότητας.
σε κάθε σημαντική σχέση της ζωής μου μπορώ να ανιχνεύσω και μια μικροποσότητα δηλητηρίου. ένα τοξικό χαρακτηριστικό που δεν έβλαψε αλλά πρόσθετε οξύτητα,και εμπόδιζε την κατάρρευση μέσα στη βαρύτητα της εξοικείωσης.
όλα τα προηγούμενα είναι ομόρροπες δυνάμεις με κεντρομόλο επίδραση που οδηγεί στο κέντρο και εξασφαλίζουν μια ομαλή περιστρεφόμενη σταθερότητα.
η τοξικότητα προκαλεί αναταράξεις και συνθήκες αποσταθεροποίησης κρατώντας το ενδιαφέρον και την ένταση σε ερεθιστικά επίπεδα. ο κορεσμός επιτυγχάνεται ολοένα και δυσκολότερα.η σχέση διατηρεί την ταχυκαρδία της.

το είδος του δηλητηρίου; όλα τα αντίθετα των παραπάνω εννοιών.
όχι φυσικά όλα μαζί! ένα και σε μικρή ποσότητα αρκεί.

και για να ακολουθήσω το έθιμο...θα κλείσω με αναφορά στο φαγητό: οι πιο γευστικές συνταγές περιέχουν τοξικά και δηλητηριώδη συστατικά (αμμωνία, οξέα, οξείδια, αλκάλια)

 

Πιστεύω ότι το κλειδί δεν είναι στην τοξικότητα, ή την αλκαλικότητα, την όξινη ή οξεία γεύση που νοστιμίζει μία σχέση, καλή η παρομοίωση για το φαγητό, αλλά στις σχέσεις νομίζω ότι το κλειδί έγκειται στην μη-βεβαιότητα. Στο να μην ανήκεις και να μην έχεις την ανάγκη να σου ανήκουν οι άλλοι. Η ελεύθερη βούληση είναι αυτή που κάνει τους ανθρώπους να είναι μαζί, έτσι έλκονται.

Στο κάτω-κάτω της γραφής, αυτή είναι η μόνη οικειοθελής αίσθηση προσφοράς-ιδιοκτησίας, σου ανήκω γιατί το θέλω.
Σου ανήκω, γιατί θέλεις να σου ανήκω.
Ή μου ανήκεις. Είναι ακριβώς το ίδιο, δεν αλλάζει κάτι.
Συναισθηματικά, ψυχικά, εγκεφαλικά, σωματικά ή και όλα μαζί.
Για όσο.
Για λίγο.
Για πολύ.
Για πάντα.
Όταν σβήσει όμως η αμοιβαία επιθυμία, μένουν τα ανδρείκελα των σκέψεων, της συνήθειας, του εγωϊσμού...
Ωριμότητα για μένα είναι να επιδιώκεις το πολύ, αλλά να μαθαίνεις να ξεχωρίζεις και το λίγο. Και να μην αφήνεις την συνήθεια να ορίζει τις επιλογές σου.

''Eυτυχία δεν είναι να έχεις αυτά που θέλεις, αλλά να θέλεις αυτά που έχεις...''
Με ότι πρόσημο θέλει κανείς να δώσει στο ρήμα ''έχω'', εκτός από αυτό της ιδιοκτησίας.

 

Αν και συμφωνώ στο σύνολο του συλλογισμού, δεν βλέπω τη βεβαιότητα σαν κάτι αντιφατικό προς την ελεύθερη βούληση.  
Ίσα ίσα όταν έχω βεβαιότητες (για τον εαυτό μου και τους άλλους) μπορώ πράγματι, με απολύτως ελεύθερη βούληση να πω το ΝΑΙ (θέλω να ανήκω, να είμαι δική Σου κλπ)  

 

Ναι, κοριτσάρα μου, η μη-βεβαιότητα έγκειται στην ανάγκη διεκδίκησης. Όταν πραγματικά σταματά η διεκδίκηση, στο βωμό μιας (ψευδεπίγραφης κατ' εμέ) βεβαιότητας, τότε αλλάζει πολύ το έργο. Δεν λέω τίποτα παραπάνω, γιατί θα εκτρέψω το θέμα.
Περιληπτικά να πω, ότι και εντός μίας σχέσης D/s, πρέπει να υπάρχει διεκδίκηση του ενός από τον άλλον, για να μένει ζωντανή η σπίθα, ανεξαρτήτως ταιριάσματος.
Αυτό το ''γη και ύδωρ'' θεωρώ ότι κακώς προσφέρεται γρήγορα, άκριτα ή και τελεσίδικα.
Όλα είναι ανακλητά, μην ξεχνιόμαστε.
Προσπαθούμε όμως συχνά να βεβαιώσουμε τους άλλους για συναισθήματα που ούτε εμείς οι ίδιοι δεν δυνάμεθα να είμαστε βέβαιοι.  Καλημέρα μας... 

 

Η ασφάλεια που αναζητούμε όλοι σε μια σχέση είναι και η ταφόπλακά της.
Πολύ εύστοχη η τοποθέτησή σου, @brenda

 

προσοχή στις εσκεμμένες ανασφάλειες!

 

...και στις καμμένες ασφάλειες!

Υ.Γ. Σωστός. Το εσκεμμένο αργά ή γρήγορα παύει να πείθει...

 

-> Το ταίριασμα λοιπόν. Πόσο σημαντικό ρόλο θεωρείται ότι παίζει στο Κ/υ;
Για μένα το Α και το Ω   Δεν υπάρχει bdsm αν δεν πιστεύω με τα δικά μου κριτήρια στο πρόσωπο. Και τα δικά μου κριτήρια δεν ειναι οι bdsm επιδόσεις, αυτές θα ρθουν στην ΄ωρα τους, ίσως λίγο η πείρα αν με ενδιέφερε να βελτιώσω τις τεχνικές μου, πάνω στο παιχνίδι πάντα, γιατι τα αλλα δεν τα αλλάζω.

-> Εκτός του σεξουαλικού, θεωρώ ότι ένας Κυρίαρχος και ένας υποτακτικός είναι σημαντικό να ταιριάζουν ως άνθρωποι για να προχωρήσει πέρα από ένα σημείο η σχέση.
Για μένα το μονο σίγουρο. Πρέπει να περνάω.... πολυ πολυ πολυ πολυ καλά  

 

cosmogirl?

 

Ποντάρω τα λεφτά μου... στην σούμπα αποκάλυψη  
λολ  

 

σε απέλυσε ο @Elune και δεν το λες, μάλλον  

 

Άμα δεν ταιριάζαμε δεν θα συνβουδουσουμιάζαμε...