Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Απάντηση: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Πολύ γρήγορα απαντάς, και αμφιβάλλω γιά το κατά πόσο πρόλαβες να μορφώσεις άποψη γιά τη δική μου άποψη (το νήμα είναι μεγάλο, κι εγώ έχω εκεί πάρα πολλά ποστς, αν θυμάμαι καλά).  


Anyway, το "πού κολλάω", πιστεύω αποσαφηνίστηκε...

 

Απάντηση: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Σωστά...βιάστηκα πάλι. 
Από αυτά που διάβασα νομίζω (και να με συγχωρείς...), πως κακώς χρησιμοποίησες την πρόταση : ''για την καύλα μας...''.
Έμεινε αυτό και χάθηκε η ουσία των υπολοίπων 

 

Απάντηση: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Μπορεί και νά 'χεις δίκιο, ίσως κάποια άλλη έκφραση να ήταν πιό ενδεδειγμένη... Όπως και νά 'χει, δεν θα κάτσω τώρα να υπεραμυνθώ τεσσάρων λέξεων που έγραψα πριν τρία χρόνια (και κατά διαβολική σύμπτωση ήταν ακριβώς πριν τρία χρόνια, στις 24/03/07!   ), επιμένοντας πως ήταν οι καλύτερες που θα μπορούσα να είχα επιλέξει... Πρέπει πάντως να συνυπολογίσεις πως η διαφωνία εκείνη δεν είχε αρχίσει από εκεί που εσύ διάβασες, αυτό το νήμα δημιουργήθηκε από split άλλου νήματος, όπου είχαν προϋπάρξει αρκετές απαντήσεις, άρα όταν γράφτηκε το "γιά την κάβλα μας" υπήρχε ήδη αρκετή ένταση, που ερχόταν από τα προηγουμένως διαμοιφθέντα...

 

Απάντηση: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Με μεγάλη μου ευχαρίστηση αγαπητέ MindMaster να ξαναδιαβάσω το νήμα εκείνο, είναι λίγο σα να κοιτάζω ομαδικά πορτραίτα. Μου φαίνεται μια χαρά να πει κάποιος σ ένα φόρουμ σαν το δικό μας ότι "όλα για την κάβλα μας τα κάνουμε" και μάλιστα να το εκφράσει γενικά, θεωρώντας ότι περιλαμβάνει μεγάλη μερίδα παροικούντων τον χώρο. Ασφαλώς, και κατά τη δική μου άποψη, για την "κάβλα" με την έννοια της σεξουαλικής ευχαρίστησης και ικανοποίησης, απόλαυσης και πληρότητας τα κάνουμε αυτά όλα, για τί άλλο θα μπορούσε; Απλά, αφού το ανέφερε το θέμα η sklavina θυμήθηκα εκείνη τη συζήτηση με θετική διάθεση και κάθε άλλο παρά να σας προκαλέσω έστω και απειροελάχιστη αμηχανία θα ήθελα.

 

Απάντηση: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Οσον με αφορα, εμπιστοσυνη εχω σε ενα Κυριαρχικο ανδρα, οση θα ειχα σε ενα οποιονδηποτε ανδρα-συντροφο που θα μας συνεδεαν συναισθηματα,κοινες επιθυμιες,αναγκες και σκεψεις.
Θα την κερδιζε με τον ιδιο τροπο ακριβως....με ειλικρινεια,σοβαροτητα και διαφανεια απεναντι σε μενα και κατ'επεκταση στη σχεση μας.
Δεν θα παρεδιδα τον εαυτο μου σε κανενα ανδρα vanilla ή Κυριαρχικό απλως και μονο επειδη με καυλωνει,μου αρεσει, με γοητευει,μου υποσχεται και θα,θα,θα....
Θελει αρκετο χρονο η εμπιστοσυνη....και οταν την αποκτουσα, ναι ισως και να εκανα παρα πολλα γι αυτον.Πραξεις που δεν θα εκανα για κανενα αλλο ανδρα.
Σιγουρα ομως δεν θα εδινα την ζωη μου.

 

Απάντηση: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Σημείωση: Ας μη θεωρηθεί off-topic.

 

Απάντηση: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Η εμπιστοσύνη αποκτάται μέσα από την καθημερινή πρακτική και την ανταπόκριση του ενός στα ερεθίσματα του άλλου διατηρώντας ανέπαφο το ρόλο τοου καθενός. Και οι δυο κρατούν ο καθένας από την πλευρά του το σχοινί της ζωής. Εάν ο ένας υποχωρήσει τότε και ο άλλος γκρεμίζεται. Τα συναισθήματα που αναδύονται μέσα από αυτήν τη διαδικασία προσέγγισης για την εξασφάλιση της αναγκαίας εμπιστοσύνης πρέπει να βγαίνουν αβίαστα, γιατί Κυριαρχία και υποταγή χωρίς συναισθήματα είναι ένα υποκριτικό σενάριο με ημερομηνία λήξεως. Και η σωστή σχέση Κ/υ δεν έχει ημερομηνία λήξεως. ΠΟΤΕ! Είναι τόσο έντονα, βαθιά και ασύγκριτα τα συναισθήματα που διαχέονται μέσα από αυτή τη σχέση καθιστώντας αδύνατη και αδιανόητη την εγκατάλειψη της υ από τον Κ της. Αλλά και το αντίθετο. Μαζί της άλλωστε ο Κ μπορεί να βιώσει τα πάντα, να εξερευνήσει τα πάντα, να αισθανθεί τα πάντα, να ανανεώσει τα πάντα στην καθημερινότητά τους. Κανείς από τους δυο τους πλέον δεν θα τολμούσε ούτε να φανταστεί τη ζωή του αλλιώς.
Για να γίνει όμως αυτό πράξη, η εμπιστοσύνη της υ προς τον Κ πρέπει να είναι απόλυτη, να είναι τυφλή. Να μην φοβάται οτι θα εγκαταλειφθεί ποτέ από τον Κ της και οτι ξαφνικά θα κληθεί να μαζέψει τα συντρίμμια της. Θα ήταν εγκληματικό άλλωστε για εναν Κ να λειτουργήσει έτσι. Τότε δεν θα ήταν γνήσιος και δεν θα ενδιαφερόταν για την υ του, αλλά μόνο για την ηδονή του. Ενας πραγματικός Κ λατρεύει την υ και την θεωρεί το Α και το Ω της ζωής του. Και όταν λέω τη λατρεύει, κυριολεκτώ.
Για να λειτουργήσει όμως έτσι η σχέση και να αναδυθούν όλα τα συναισθήματα αγάπης, κυριαρχίας και υποταγής πρέπει η υ να εμπιστευθεί απόλυτα τον Κ της. Να πιστέψει σε αυτόν, να του παραδοθεί ολοκληρωτικά, να τον αφήσει να διαχειριστεί όλο της το είναι. Χωρίς υποκρισίες, υπεκφυγές, προσποιήσεις. Να του δώσει την καρδιά της, το πνεύμα της, το σώμα της. Να ξέρει οτι η ζωή της περνάει μέσα από εκείνον και οτι χωρίς αυτόν είναι κενή, μίζερη, ανάπηρη. Να νιώθει οτι μέσα από αυτόν αποκτά λάμψη, έννοια, απόλαυση. Να πιστέψει οτι ο Κ είναι για εκείνην η ερμηνεία της πραγματικής και βαθιάς αγάπης, ό,τι ακριβώς είναι και εκείνη για εκείνον. Να γίνει ΕΝΑ με Εκείνον. Ενα σώμα, μια καρδιά.
Για να γίνει αυτό θα πρέπει να εγκαταλείψει τις επιφυλάξεις της, τους εγωισμούς της, τις αντιστάσεις της, γιατί αυτές αμαυρώνουν το λευκό τοπίο και εγκλωβίζουν τα συναισθήματα που αναζητούν λυτρωτική διέξοδο. Τη διέξοδο της Ζωής όπως την θέλουν και οι δυο τους. Όπως την ονειρεύονταν και οι δυό. Ο καθένας μέσα από το δικό του ρόλο που εμπεριέχει την ίδια ένταση, το ίδιο πάθος , τα ίδια συναισθήματα, την ίδια ανάγκη για Ζωή!

 

Απάντηση: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Πολύ ενδιαφέρον το γυναικείο μυαλό τελικά  

 

Απάντηση: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

νομιζω πως αυτη η απαντηση τα λεει ολα...

 

Απάντηση: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

η σχεση κυριαρχου-σκλαβας νομιζω πως ειναι ηπλεον ερωτικη σχεση.γιατι? γιατι βασιζεται στην αμιβαια εμπιστοσυνη. ουσιαστικα ειναι σχεση κυριαρχου αρσενικου-αδυναμου θηλυκου,κατι που το βλεπουμε συνεχως αν κοιταξουμε το βασιλειο των ζωων.το κυριαρχο δε πρεπει απλα να επιβαλεται για να ικανοποιησει τις δικες του και μονο ορεξεις, αλλα να φροντιζει και για τις αναγκες της υποτακτικης(σκλαβας)--επιτρεψτε μου να μην καταλαβαινω την διαφορα της σκλαβας απο την υποτεκτικη.μαλλον εχει να κανει με τον βαθμο υποτακτικοτητας,αλλα στην ουσια ειναι το ιδιο-- νομιζω παντως,πως τα πραγματα ειναι παρα πολυ απλα: οσο η σκλαβα νοιωθει ωραια, ΔΕΝ υπαρχει προβλημα. ο δε κυριαρχος δε νομιζω να ειναι και τοσο βλακας ωστε να θελει να χασει το σκλαβακι του,αρα δε πρεπει να την βαζει να κανει πραγματα με τα οποια μπορει να τεθει σε κινδυνο η υγεια της.απο την αλλη θα πρεπει να φροντιζει οχι μονο για την σωματικη της υγεια, αλλα και για την ψυχικη της.δε νομιζω πως θα ηθελε κανεις ενα κομματι κρεας που να κανει Ο,ΤΙ του πεις. θα μου πειτε τωρα οτι δε μιλω για σχεση σκλαβας-κυριαρχου? χμμ θα σας κανω λοιπον την ερωτηση αληθεια ποσο εφικτο ειναι στη σημερινη κοινωνια να εχουμε κλεισμενη στο σπιτι μια σκλαβα? και απαντω: ΔΕΝ υπαρχει καμια πιθανοτητα. η γυναικα πλεον συναναστρεφεται με πολυ κοσμο. και ετσι πρεπει να κανει. γιατι πρεπει να κανει ετσι? για να ειναι σε θεση να καταλαβει τη δυναμη της, και αυτο που κανει να το κανει συνειδητα. κατα την προσωπικη μου αποψη, ΜΟΝΟ τοτε η σχεση κυριαρχου-σκλαβας μπαινει στη σωστη βαση. θα πω λοιπον τη προσωπικη μου αποψη:ΔΕΝ υπαρχει κατι περισσοτερο ερωτικο απο το να κανεις ερωτα με μια σκλαβα(σκλαβαρα)η οποια μαλιστα ειναι μια δυναμικη γυναικα, και η οποια ειναι σε θεση να γνωριζει πως περνουν οι αλλες σκλαβες.. μονο τοτε η σκλαβα σου θα σου τα δωσει ΟΛΑ.. και απο την αλλη δε νομιζω οτι υπαρχει πιο ερωτικο για μια σκλαβα, αν ξερει οτι ο κυριαρχος, ενω τον παιρνει να ειναι αρκετα σκληρος μαζι της,αυτος της δινει την αξια που της πρεπει. και να στε απολυτα σιγουροι/ες οτι οι σκλαβες καταλαβαινουν οτι ο κυριαρχος δυσκολα θα βρει αλλη τετοια σκλαβα(αλλωστε οι εποχες που οι γυναικες ηταν κλεισμενες στο σπιτι περασαν και δε ξαναρχονται(ευτυχως η δυστυχως) ....εχθες εκανα προφιλ εδω, δε ξερω αν απαντησα στο θεμα η αν ειμαι εκτος θεματος, δε ξερω καν αν ειμαι στη σωστη σελιδα απλα ειπα αυτα που νοιωθω. -----(((((αγαπω τα σκλαβακια τοσο πολυ, που μερικες φορες τα αφηνω να παιξουν και το ρολο του κυριαρχου ετσι για να δουν τι τραβαμε χαχαχα)))))-----

 

Απάντηση: Η εμπιστοσύνη προς τον Κυρίαρχο

Αυτό.







...........................................................

 

Περα απο αυτο, για μενα υπαρχει ενας ακομα εξισου σημαντικος παραγοντας για να εμπιστευτω ενα Κ*.
Οταν αρχιζω να "χανομαι" ( εχω αμφιβολιες για κατι), ο αλλος να απευθυνεται στη λογικη και οχι στο θυμικο μου.

Ορισμενες ποιοτητες που με κανουν να ΜΗΝ εμπιστευομαι ενα Κ (γιατι καλα και χρυσα τα do αλλα υπαρχουν και τα don't):

• Προσωπικα, θεωρω παλι επικληση στο συναισθημα, οταν καποιος εγκλωβιζεται και εγκλωβιζει και το συντροφο του μεσα σε μια ταμπελα/στατους, προκειμενου να γινουν πραγματα δια της "βιας"( κατι που δεν εχει κανει ακομα κτημα του το υ).

• Ανεντιμοτητα. Καλη η ειλικρινεια, δεν λεω, αλλα οταν αποκρυπτονται καποιες πτυχες μιας καταστασης ή υπαρχουν αλλα κινητρα που συγκαλυπτονται τεχνηεντως, να τη βρασω την ειλικρινεια και ολα. Στα ματια μου παραμενει ανεντιμος.

• Οταν ντυνει με θεωριες (μαλλον καλυτερα ταιριαζει η λεξη θεωρητικολογιες) την καυλα του. Και μεσα σ αυτο την πασπαλιζει με 10 κιλα ανιδιοτελειας. "Δεν το κανω για μενα βρε κουτο, για σενα το κανω, που αν ακολουθησεις κι εσυ, θα απελευθερωθεις". Χμ....

• Οταν παρουσιαζει τον εαυτο του ως ακομπλεξαριστο και χωρις ανασφαλειες ανθρωπο λες και εχει αγγιξει την θεωση. Επισης χμ...

Ισως να υπαρχουν και αλλα πραγματα, που μου διαφευγουν προς το παρον. Επιφυλασσομαι να επανελθω αργοτερα.

*οπου Κ βλ. Ανθρωπος...το ιδιο κανει...