Bdsm και τρίτη ηλικία

Λοιπόν, είναι παράξενο. Ακροπατώντας τα πρώτα –ήντα και κουβαλώντας ένα αυτοάνοσο εδώ και μια εξαετία, νιώθω νεότερος από όσο ένιωθα πριν είκοσι χρόνια. Είναι άρνηση αποδοχής της πραγματικότητας? Λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι το τελευταίο διάστημα με απασχολεί έντονα αλλά δημιουργικά (μέσω της γραφής) το τρίπτυχο έρωτας-θάνατος-μεταμόρφωση, μόνο για άρνηση δεν πρόκειται…

Ο θάνατος δε συμβαίνει με την πτώση της αυλαίας. Προετοιμάζεται με τη φθορά. Θάνατος είναι ο αποχωρισμός αγαπημένων συνηθειών που μας επιβάλλεται όταν οι σωματικές αντοχές φθίνουν. Θάνατος είναι η απόλαυση που δεν παίρνουμε πλέον από συνήθειες που μας ευχαριστούσαν για πολλά χρόνια. Όταν ο χρόνος στενεύει, η αναβολή γίνεται πολυτέλεια. Κάποια όνειρα πεθαίνουν γιατί από επιθυμητά έγιναν ανέφικτα. Κάποια γιατί απλά έχασαν οριστικά το τρένο. Κυρίως όμως, θάνατος είναι η προσκόλληση στα νεκρά όνειρα και τις νεκρές συνήθειες.

Θάνατος είναι να θρηνώ για όσα δε μπορώ να απολαύσω, αντί να επικεντρωθώ στην ανακάλυψη νέων απολαύσεων. Να αναπολώ, αντί να προσαρμόζομαι.

Η τρίτη ηλικία είναι η δεύτερη ευκαιρία. Ευκαιρία να μειώσουμε το «λίπος», να απαλλαγούμε από τα περιττά της ζωής. Να της δώσουμε καινούργιο νόημα, ή να τη νοηματοδοτήσουμε για πρώτη φορά. Να αναρωτηθούμε ποια κομμάτια της ζωής μας ήταν απλά ένα άλλοθι, μια φυγή από την πραγματικότητα και ποια μας προσέφεραν και μας προσφέρουν μια βαθύτερη πληρότητα, πέρα από πυροτεχνήματα αδρεναλίνης. Να γνωρίσουμε επιτέλους αυτό που επιμελώς αποφεύγαμε: τον εαυτό μας και την αλήθεια του…

Είναι η χρυσή ευκαιρία για τη σχέση. Δε χρειάζεται πλέον να αποδείξω τίποτα, σε κανένα. Αυτή και μόνο η συνειδητοποίηση με απελευθερώνει από κτητικές αγκυλώσεις και εγωιστικές σπατάλες ενέργειας. Είναι η εποχή του «μαζί», της συντροφικότητας, της άνευ όρων αποδοχής. Οι αισθήσεις φθίνουν, αλλά βαθαίνουν. Το ίδιο και η ηδονή. Γίνεται λιγότερο έντονη, αλλά διαρκεί περισσότερο. Ποιότητα έναντι ποσότητας…

Άλλο είναι να νιώθω νέος, άλλο να φέρομαι σα να είμαι νέος. Στη δεύτερη περίπτωση αρνούμαι την πραγματικότητα και προετοιμάζω τις επόμενες απογοητεύσεις μου. Στην πρώτη, κάνω όνειρα, πιο περιορισμένα χρονικά, αλλά πιο επιτεύξιμα.

Ας έχουμε πάντα αυτό στο νου μας: Πεθαίνω όταν πεθάνει το τελευταίο μου όνειρο…

 

όλα αυτά με βασική προϋπόθεση να πάρει κάποιος σύνταξη  

 

Είπαμε να κάνουμε όνειρα εφικτά...  

 

Θα ήθελα να σου απαντήσω....αλλά είμαι σίγουρος οτι απλά εικασίες θα κάνω.


Γνωρίζοντας όμως οτι υπάρχει η γεροντολαγνία...έχω ακόμα ελπίδες.


Αν κρίνω και από τη παρούσα κατάσταση μου (που για κάποιους είμαι γέρος)…μια χαρά πάει το πράγμα.

 

Τουναντίον, ο μέσος όρος ζωής είναι μεγαλύτερος στις γυναίκες. Και από άποψη ποιότητας λόγω του εμμηνορροϊκού κύκλου. Η Φύση τις έχει προικίσει με ανθεκτικότητα.

Στον χώρο θα έλεγα ότι στατιστικά είναι πιότεροι οι άρρενες αλλά όχι απαραιτήτως για BDSMικούς λόγους αλλά για λόγους λιγουρίασης.

 

1-8 : Business as usually, για τα άτομα που έχουν κάνει busines, γι' αυτά που δεν.., who knows, who cares..?
9 : Ζουν οι κορκόδειλες στα ποτάμια..?
10 : Το να είναι ένα άτομο νουμεράκλα, είναι ανεξάρτητο από την ηλικία.

 

Εγώ πρώτη θα έρθω και θα πω ότι το σεξ δεν έχει ηλικία και σε καααααααααααάθε ηλικία το σεξ είναι ευεργετικό.
Αλλά, εγώ η ίδια, θα ξανάρθω και θα πω πως αν οι σεξουαλικές σου ανάγκες στα 15 και στα 35 και στα 75 είναι ίδιες, το θέμα δεν είναι ηλικιακά αλλά αναπτυξιακό (σε εσωτερικό επίπεδο).
Γιατί το σώμα σου δεν φθίνει έτσι επειδή του την βάρεσε, αλλά επειδή είναι δυνατό για όσο και για όσα χρειάζεσαι. Είναι το αυτοκίνητό σου.
Αναρωτιέμαι γιατί να μην θες να τρέξεις με το καινούργιο σου το σπορ το αυτοκίνητο όταν το πάρεις, όσο το γνωρίζεις και σε γνωρίζει και ξυπνάς για να το δοκιμάσεις στα τερματικά του όταν πλέον και στο ΚΤΕΟ το κοιτούν με συμπόνια και κατανόηση.

 

Δεν ξέρω για την λιγουρίαση, τείνω να πιστέψω ότι δεν έχει φυλετικό πρόσημο στις μέρες μας και στους χώρους που συχνάζουμε....
Συμφωνώ για τον μέσο όρο ζωής, αλλά φαντάζομαι ότι υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που συνδιαμορφώνουν ένα τέτοιο συμπέρασμα, όπως η ελκυστικότητα, η σεξουαλικότητα, η ποθητότητα -αν μπορεί αυτό να ειπωθεί-, παράγοντες που διαφέρουν ανάμεσα στα φύλα.
Κάποιοι λένε ότι οι γυναίκες είναι λιγότερο ευνοημένες από την φύση σε αυτό το κομμάτι, συνεπικουρούμενοι από τις ορμονικές διαφορές των δύο φύλων.
Οι γυναίκες ζουν μεν περισσότερο, οι άνδρες όμως έχουν συνήθως μεγαλύτερες ορμές και διατηρούνται αρκετά γοητευτικοί ακόμη και σε πολύ μεγάλες ηλικίες, πράγμα που κατά την γνώμη μου, συμβαίνει σπανιότερα με τις γυναίκες.

Ανθεκτικές ναι. Πολύ. Ερωτεύσιμες όμως? Εξίσου?

 

Έχει να κάνει με τα πρότυπα ομορφιάς. Κοινωνικά, δυστυχώς, δεν εκτιμάται τόσο η φυσικότητα στις γυναίκες. Ο ρόλος τους είναι η εμφάνισή τους ωσάν κουκλίστικες βιτρίνες. Μόνο θέμα Φύσης δεν είναι.

Όσο για τη λιγουρίαση στο χώρο, ομιλώ στατιστικά όπως ζήτησες. Σαφώς και υπάρχουν και γυναίκες του είδους.

 

Ποθητές, λιγότερο. Γοητευτικές, περισσότερο.
Ερωτικές, λιγότερο. Ερωτεύσιμες, περισσότερο.
Ορεκτικές, λιγότερο. Απολαυστικές, περισσότερο.

Ότι τους στερεί ο χρόνος σε αισθησιακό μαγνητισμό, τους το παρέχει σε αισθητικό.

 

Να πω κατι λιγο πιο γενικο. Οι ανδρες ελκονται απο μεγαλυτερες σε μεγαλυτερο βαθμο απο οτι οι γυναικες με μεγαλυτερους;