Edgeplay: Τι, πως και γιατι.

Το edgeplay ειναι ενας ορος που περιγραφει BDSM δραστηριοτητες που ειναι πιο επικινδυνες τοσο σε σωματικο αλλα και σε ψυχολογικο επιπεδο. Καποιες απο αυτες ειναι απο την φυση τους τετοιες. Για παραδειγμα, τα bloodsports, οπου υπαρχει σε διαφορετικους βαθμους εκδορα στο δερμα που προκαλει αιμα, θεωρουνται ως edgeplay εξ ορισμου. Αλλες δραστηριοτητες μπορουνε να γινουνε πιο edgy αναλογα με το πως πραγματοποιουνται η με την ψυχολογια του υποτακτικου. Για παραδειγμα, για καποιον αντρα που φοβαται πχ οτι το πεος του δεν ειναι αρκετα μεγαλο, το να λεχθει κατι προσβλητικο για την ανατομια του σε μια σκηνη humiliation θα θεωρουτανε edgeplay. Για μια υποτακτικη που νοιωθει σχετικα αβολα με το βαρος της και που παντα για παραδειγμα την πειραζανε οταν ητανε παιδι για αυτο το θεμα, το να θιχτει κατι τετοιο σε σκηνη humil επισης αποτελει edgeplay.

Το edgeplay συνηθως γινεται σε ζευγαρια Κυριας-υποτακτικου που γνωριζονται καλα, εχουνε εμπειριες μακροχρονιες στο BDSM μαζι (ακομα και αν ειναι απλα top-bottom και οχι Mistress-property.) Σε τετοιες περιπτωσεις, η Κυριαρχος εχει μια καλη αισθηση του που και ποσο μπορει να πιεσει τα ορια του υποτακτικου της οπως επισης και απο ποιες εμπειριες μπορει αυτος να επανελθει συναισθηματικα. Επισης, πολυ σημαντικο ειναι να καταλαβει κανεις οτι το edgeplay δεν ειναι για αρχαριους. Τα συναισθηματα που προκυπτουνε σε εναν υποτακτικο οταν βλεπει πχ στο δερμα του ενα cutting, η needles στο σωμα του, ειναι φυσικα πολυ εντονα. Τα πραγματα ειναι ακομα πιο περιπλοκα οταν μιλαμε για edgeplay που αφορα αμιγως συναισθηματικες καταστασεις και οπου τα αποτελεσματα δεν ειναι ορατα (πχ. το αν επουλωθηκε μια πληγη η αν εχει φυγει μια μελανια.) Η Κυριαρχος πρεπει να μπορει να βοηθησει τον υποτακτικο να τα επεξεργαστει και φυσικα να μπορει να κανει το ιδιο με τα δικα της συναισθηματα που σιγουρα επισης προκυπτουν και συχνα ειναι επισης παρα πολυ εντονα. Ακομα, τα τεχνικα θεματα στο edgeplay απαιτουνε αρτια εκπαιδευση, εφαρμογη πρωτα υπο την εποπτεια ενος εμπειρου ατομου σε αυτες τις τεχνικες και ψυχολογικη ετοιμοτητα απο το μερος του Κυριαρχου να τις εκτελεσει. Το τελευταιο ειναι ιδιαιτερα σημαντικο γιατι η Κυριαρχος πρεπει να μπορει να επιβληθει επαρκως στα συναισθηματα της και να τα χρησιμοποιησει με τον καταλληλοτερο τροπο ωστε να υπαρξει το καλυτερο δυνατο αποτελεσμα.
Γιατι ομως, ισως αναρωτηθει κανεις, να ασχοληθει καποια Κυριαρχος με μια τετοια δραστηριοτητα που ειναι αρκετα επικινδυνη και απαιτει πολλες γνωσεις, συναισθηματικη ετοιμοτητα και ωριμοτητα και που θα ειναι σιγουρα πολυ δυσκολη για τον υποτακτικο? Και αναλογα-γιατι να δεχθει ενας bottom να υποβληθει σε κατι τετοιο που ειναι αρκετα ριψοκινδυνο? Σε αυτο θα πω εγω τις αποψεις μου και ελπιζω οποιοι Κυριαρωοι και υποτακτικοι εχουνε τετοιες εμπειριες να μας πουνε πως το βιωσανε αυτο απο την πλευρα τους.
1. Υπαρχουνε συγκεκριμενα φετιχ που αφορουνε τις ιδιαιτερες αυτες δραστηριοτητες. Πχ. καποιος που θελει να υποστει μια σκληρη σκηνη interrogation. Οι συναισθηματικοι λογοι που ωθουν σε κατι τετοιο ειναι πολλαπλοι φυσικα. Ενα αλλο παραδειγμα απο την δικη μου εμπειρια ειναι το να επιζητει καποιος την συγκεκριμενου τυπου αισθηση (ειτε απο εμπειρια ειτε λογω του πως το φαντασιωνεται.) Το cutting ειναι ενα τετοιο παραδειγμα, αν καποιος θελει να το ζησει ειναι εξ ορισμου edgeplay.
2. Οι συναισθηματικες διακυμανσεις κατα την διαρκεια μιας τετοιας συνεδριας ειναι φυσικα αμετρητες και πολυ εντονες. Για πολλους, οπως για παραδειγμα σε αυτους που αρεσουνε πολυ τα amusement parks και τα roller coasters η αισθηση της αδρεναλινης απο μονη της ειναι ικανη για να τους κανει μια τετοια σκηνη επιθυμητη.
3. Οι συναισθηματικοι δεσμοι που δημιουργουνται αναμεσα σε top και bottom ειναι πολυ εντονοι και ανταμειβουνε για την προσπαθεια και το ρισκο. Ακομα και αν μιλαμε για ατομα που δεν ειναι σε Ms σχεση, ακομα και αν δεν ειναι καν ζευγαρι που ειναι kinky και προκειται απλα για play partners που εχουνε μια διαρκη επαφη μονο για scening, ακομα και τοτε τα συναισθηματα που δημιουργουνται ειναι αρκετα εντονα και εμβαθυνουνε τον δεσμο μεταξυ τους. Η εμπειρια για την top του οτι ο bottom της την εμπιστευτηκε για κατι τοσο εντονο και ουσιαστικα ριψοκινδυονη, ειναι για αυτην οτι για τον bottom η γνωση του οτι εκεινη μπορεσε να τον ‘ταξιδεψει’ μεσα απο μια θαλασσα ευχαριστων και δυσαρεστων συναισθηματων, και οτι και οι δυο μοιραστηκανε κατι που λιγοι ανθρωποι μοιραζονται ποτε στην ζωη τους.

Το edgeplay, το τι ειναι, το αν καποιος θα το κανει κλπ ειναι μια αυστηρα προσωπικη υποθεση (εκτος φυσικα οταν αφορα σε property) που απαιτει προσοχη, συνεση και καλη γνωση του αλλου ατομου. Υπαρχουνε tops που δεν κανουνε αλλου τυπου scening απλα γιατι αυτο ειναι αυτο που τους ικανοποιει το περισσοτερο και γιατι ειναι adrenaline junkies οπως τρυφερα αποκαλουνται. Οπως επισης υπαρχουνε και bottoms (συναισθηματικοι και σωματικες μαζοχιστες) που ενδιαφερονται μονο για edgeplay. Κανεις (top or bottom) δεν πρεπει να συμμετεχει σε τετοιου τυπου σκηνες αν δεν εχει εκ των προτερων κατανοησει το τι κινδυνοι ενεχονται και οτι οι ευθυνες που αναλαμβανουνε ειναι σημαντικες. Και αυτο ισχυει και για τους tops αλλα και για τους bottoms, για τους οποιους δυστυχως υπαρχει η ταση να δικαιολογουνται απο τις ευθυνες τους κατω απο την λογικη του οτι για ολα την ευθυνη εχει αποκλειστικα και μονο η Κυριαρχος.

 

Δεν ειναι απο μονα τους edgeplay οπως πχ το play piercing ειναι απο την φυση του. Αλλα οταν αφορουνε υποτακτικους που εχουνε αγχος για ενα συγκεκριμενο θεμα (και σε αυτο το πλαισιο αναφερθηκαν τα παραδειγματα), η σκηνη ειναι πιο ριψοκινδυνη απο ψυχολογικης αποψεως. Το edgeplay δεν αναφερεται μονο στην αδρεναλινη, αλλα γενικα σε ολες τις σωματικες αλλα και συναισθηματικες εμπειριες που ειναι πιο ακραιες.

 

πιθανων για μια σκλαβα που ειναι ντροπαλος χαρακτηρας ακομα και να την παραδοσεις σε αλλους Αφεντες να ειναι edgeplay...Το ψυχολογικο κομματι νομιζω οτι ειναι πολυ πιο συμαντικο γιατι σε μια μακροχρονη σχεση ολα τα νεα βηματα που κανεις μαζι με την σκλαβα σου δινουν μεγαλη ηδονη και βεβαια μεγαλες δοσεις αδρεναλινης...Ο διαλογος σε αυτες τις περιπτωσεις νομιζω οτι βοηθαει πολυ τις ψυχολογικες παρενεργειες...οπως επισης και η εμπιστοσυνη της σκλαβας στον Αφεντη της

 

Είμαι εκ φύσεως εξτρεμίστρια. Ίσως αυτό να παίζει κάποιο ρόλο στην ιδιαίτερη αγάπη που τρέφω για edge play.  
Δεν είναι κάτι που επεδίωξα συνειδητά, αλλά ακόμη και στα πρώτα βήματα μου ως σκλάβα Του Κυρίου Electro-pain (μάλλον η ίδια η επιλογή Κάποιου με τέτοιο ψευδώνυμο συνηγορεί στην ασυνείδητη επιλογή για ακραίες καταστάσεις  ), μπήκα σε βαθιά νερά, με ευκολία και έντονη επιθυμία, που δεν οφειλόταν σε επιπολαιότητα, ή σε έλλειψη κατανόησης της ευθύνης ή των κινδύνων, αλλά σε πολύ καλή επαφή με το ένστικτο μου και τις επιθυμίες του, το οποίο νίκησε τους φόβους και τα διάφορα εμπόδια που έθετε η λογική μου.
Γενικά, αν δεν ακολουθούσα το ένστικτο που με οδηγούσε, ενάντια στην λογική, μάλλον δεν θα γινόμουν ποτέ σκλάβα.

Είχα πάντοτε συναίσθηση του κινδύνου που εμπεριείχαν οι σκηνές, αλλά τις ποθούσα και η βεβαιότητα πως Ο Κύριος μου Γνωρίζει τι ακριβώς και πως το Κάνει με απελευθέρωνε και μου επέτρεπε να τις απολαύσω.
Είναι απίστευτο πως η εμπιστοσύνη, αναβλύζει σχεδόν σε κάθε τομέα της σχέσης!

Όταν Περνά τις βελόνες αργά και βασανιστικά στο σώμα μου, και τις βλέπω να χώνονται αρχικά στη σάρκα, να περνάνε από κάτω ανασηκώνοντας το δέρμα, και τελικά να βγαίνουν απ΄ την άλλη, τα συναισθήματα που με πλημμυρίζουν είναι πολυσύνθετα, αλλά πέρα από την αισθητική απόλαυση που μου προσφέρει το ίδιο το «θέαμα», πέρα από το ρίγος που με διαπερνά όταν κοιτάω την έκφραση και τη ματιά Του, πέρα από τον απίστευτο πόνο, νιώθω το σώμα μου να λιώνει, να διαλύεται, να παύει να υφίσταται και νιώθω ανάλαφρη.

Όταν βλέπω δε, το αίμα να στάζει, ιδιαίτερα τις φορές εκείνες που οι σταγόνες είναι αποτέλεσμα υπέρβασης στο όριο του πόνου μου, συνήθως έχω τέτοιο οργασμό που με φέρνει στα όρια της λιποθυμίας και κάποιες φορές και πέρα απ΄ αυτά.

Τα ίδια πάνω κάτω βιώνω και σε breathplay και στο (αγαπημένο μου) electro κ.ο.κ. Κάποιες φορές απλά αντί για οργασμό, απλά «φευγω», μπαίνοντας σε μια κατάσταση υπέροχης ανυπαρξίας και ελαφρότητας , απ΄ όπου με Φέρνει πίσω Ο Ίδιος.

Η αλήθεια είναι πως θα μπορούσα εύκολα να εθιστώ σ΄ αυτό, μια και τίποτα και καμία αίσθηση που βιώνω με άλλου είδους Play δεν επιδέχεται την παραμικρή σύγκριση με την ένταση που βιώνω στο edge play, αλλά η συχνότητα με την οποία Επιλέγει να επιδιδόμαστε σ΄ αυτά δεν το επιτρέπει.
Είμαι βέβαιη πως Έχει τους λόγους Του γι΄ αυτό.  

 

Το fist θεωρείται edgeplay?Αν όχι ,γιατί και αν ναι,σε ποιες περιπτώσεις ?

 

Νομίζω πως Απαντά και στην ερώτηση σου Η Miss Phaedra

Το καθετί θα μπορούσε να είναι edgeplay, ανάλογα με τον υποτακτικό.

 

Για να αστειευτούμε λίγο, έχετε σκεφτεί ότι το περισσότερο ακραίο edgeplay μπορεί να είναι η τρελή, μικροαστική, πεζή, vanilla ερωτική παραφορά - "πεθαίνω για σένα μάτια μου κι α δεν με στεφανωθείς θα σου πετάξω βιτριόλι"; Τότε σκοτώνονται και κρεουργούνται ανθρωπάκηδες, με μηδεμιά αιτία, δίχως κανόνες των εκπαιδευτών. Έχει κανείς μπιντιεσέμης εκ του ασφαλούς, τα κότσια της Γιαννακοπούλου, που έκοψε (μπιστόλισε) τον παπά σαν κρομμύδι, και τώρα γυναικοπλαγιάζει με το μουνί σταφίδι; Ο τάδε Μάστερ Καραψώλ, γιά ο Άκης Πάνου έχει (είχεν) τα πρόσβαρα αρχίδια (απωλέσθησαν, λέει, μετα του υπολοίπου κουφαριού του); Ως λέγει ο Ζακύνθιος Κολώνιας, [επίγονος του Νικολού Κουτούζη, του Μητροπολίτη (ζωγράφου, ποιητή), όστις με τα πορφυρά πασούμια κάτω από τα άμφια και τση διχτυωτές σκελέες, περιδιάβαινε τση ρούγες με τον χρυσοcollared μαυρογάτο του, ίνα βλογάει τζη πιστοί και τα γραϊδια]:

Ο 'γούμενος οργίζεται, αγαναχτεί, θυμώνει
''Σε ξένα σπίτια, χριστιανέ, βγάζουν το παντελόνι;''
Σε σπίτι ξένο έβγαλα ποτέ το 'σώβρακό μου;
πολλαίς φορές το έβγαζα, μα πού μεσ' στο δικό μου!
Για υποθέσεις σαν αυτάς, σαν πας σε ξένο σπίτι
θε νάχεις του λαγού τ' αυτί και του σκυλιού τη μύτη.
Καυμένοι χρόνοι και καιροί, μωρέ ζωή που χάνεται!
γερνάτε, σεις οι σημερινοί και πείρα δεν λαμβάνετε.
Ιωάννης Κολώνιας, (Ζάκυνθος 1868 -ξεφύτρωσε, Αγιονόρος 1917- τα ετίναξε)
Το εσώβρακον του Αγίου Γρύφωνος
Αθήνα 1997, εκδόσεις: Περίπλους

Σ' ευχαριστώ Ζ. που μου το θύμισες κι ευχαριστώ και την καλή μου Α. που το έγραψε, ενόσω αγαπιόμασταν (δεν δέχομαι ερωτήσεις).

Το δίλημμα: λεπίδια από εκδοροσφαγείς ή κόμποι sane, safe & consensual από καταστήματα δώρων, άμποτε του Αγίου Βαλεντίνου. Δι'αυτό λέγω: επειδή το πρώτον άπρεπον και άνομον είναι, μη βαυκαλιζόμαστεν τοσούτον με το δεύτερον. Γαμείτε και γαμείσθε κατά το δοκούν (εγώ ωρίμασα, κοντεύω πια στη σχόλη). Κάμετε το ωσάν ζαχαροπλαστεία ή άρματα δρεπανηφόρα, αγριωπά (Σεφέρης). Τα lifestyle πρέπουν στους Θεμοκωστοπορδαίους. Μη με βρίσεις πονηρή Ε. γιατί κι εσύ προς επαέ μπαταίρνεις...Πειράζω λίγο τη γλυκειά μου tender, αλλά νογά, η κάλλιστη, τί εννοώ, όταν αντίκειμαι σε κάθε νόρμα (τώρα πια, ο μαγκούφης).

 

Για να θυμηθούν οι παλιοί και να συμμετέχουν οι νέοι...

 

Για μένα ο θεμέλιος λίθος για να επιδοθεί κάποιος/α σ' ένα οποιοδήποτε edge play, δεν είναι ούτε η σύνεση, ούτε η προετοιμασία στην παραμικρή λεπτομέρεια.
Αφού κάποιες καταστάσεις ή πρακτικές όχι μόνο θα εμπεριείχαν εξ ορισμού μεγαλύτερες πιθανότητες προκλήσεως βλάβης, αλλά θα είχαν και περισσότερα στοιχεία, που θα διέφευγαν του ελέγχου μας.
Ο πυρήνας για να καταδυθεί κάποιος/α σ' ένα edge play θα ήταν η αποδοχή του πέραν του μέσου όρου ρίσκου και η συνειδητοποίηση ότι αργά ή γρήγορα η πλήρωση κάποιου ατυχούς συμβάντος, θα ήταν κάτι παραπάνω από πιθανή.
Δηλαδή, το edge play θα ήταν κάτι σαν ρώσικη ρουλέτα, όσες περισσότερες θα ήταν οι φορές που τραβήχτηκε η σκανδάλη χωρίς εκπυρσοκρότηση, τόσο θ' αυξανόντουσαν οι πιθανότητες στο επόμενο τράβηγμα η "σφαίρα" να έφευγε απ' την θαλάμη.
Εγώ κάνω τον διαχωρισμό ανάμεσα σε "σωματικό" και σε "ψυχολογικό" edge play ( αδόκιμοι όροι, συγχωρείστε με, αλλά αυτή την στιγμή δεν μου έρχονταν καλύτεροι ). Ίσως γιατί το πρώτο μου δίνει την ψευδαίσθηση μεγαλύτερου περιθωρίου ελιγμών/αντιμετώπισης της όποιας "στραβής". Ενώ το δεύτερο - που είναι κι εκείνο που προτιμώ μακράν σαν edge - για μένα πάντα είναι πολύ πιο "σκοτεινό", ακόμη πιο δύσκολο στην πραγματοποίηση του και σίγουρα πιο ελκυστικό.
Μια υποσημείωση, το humiliation όσο και να ήταν ακραίο, εγώ τουλάχιστον δεν μπόρεσα ποτέ να το αντιληφθώ σαν edge, ακόμη κι όταν είχα να κάνω με γυναίκες αρκετά εύθραυστες σε κάποια σημεία της ψυχοσύνθεσης τους. Κλείνοντας, συμφωνώ με την νηματοθέτρια στο σημείο που είχε γράψει, ότι το edge play θα ήταν και αυτό θέμα προσωπικής αντίληψης. Και ότι οι όποιες ευθύνες δεν θα βάραιναν μονάχα το Κ στοιχείο.

Ωραίο θέμα, αν θέλετε, του ρίχνετε μια ματιά.
Αυτά... 

 

Το fisting μπορει να γινει edgeplay οταν το χερι μπει... πολυ μεσα. Edgeplay μπορει να καταστει οποιαδηποτε Bdsmικη πρακτικη αγγιξει οριακες καταστασεις...

 

με χειροπεδες στα 4 πεσμενη την παιρνω ενω την τσιμπαω με καρφιτσα σε διαφορα σημεια κολο μπουτια .καθε φορα που τρυπαω το μουνι της σφιγγει σαν ταναλια